ไฟแค้นซ่อนรัก

 
 
 
 
 
 
  
 
 
 
                     ป๊อบปี้กลับมาที่บ้านก็เดินไปที่รูปของพ่อกับแม่ที่วางไว้บนหิ้ง ป๊อบปี้ยืนมองรูปแล้วนึกถึงพ่อของฟาง เขื่อนเห็นป๊อบปี้ยืนดูพ่อกับแม่ก็สงสัย
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: พี่ป๊อบ
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: มีอะไร
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: พี่คิดถึงพ่อกับแม่หรือ คิดเรื่องอื่นอยู่
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: คิดถึงพ่อกับแม่ที่ต้องมามีเพื่อนเลวๆแบบไอชั่วนั่น
 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ผมไม่อยากให้พี่เป็นแบบนี้เลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ถ้าจะมาพูดให้พี่หยุด บอกเลยนะ พี่จะไม่หยุด จนกว่ามันจะได้รับกรรมที่มันทำ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      ป๊อบปี้พูดจบก็เดินเข้าไปในห้องแล้วเก็บเสื้อผ้า เตรียมตัวไปกรุงเทพ และช่วงเช้ามืดป๊อบปี้ก็แวะมาดูฟาง เห็นฟางหลับอยู่ ป๊อบปี้ก็หยิบโซ่ มาล่ามฟางไว้ ฟางรู้สึกตัวก็ตกใจมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: นายจะทำอะไร !!
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ชั้นจะไม่อยู่หลายวัน ชั้นไม่ไว้ใจเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ชั้นเจ็บนะ รอยเดิมก็ยังไม่หาย นายจะทำกับชั้นแบบนี้อีกแล้วเหรอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไม ก็เธอยังเคยบอกให้ชั้นทำอยู่เลย ทำไมตอนนี้ทำมาเป็นเจ็บซะล่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: อยากทำก็เชิญ เพราะพูดไปนายก็ไม่มีวันเข้าใจหรอก คนไม่มีหัวใจอย่างนายไม่มีวันเข้าใจหรอก ไม่มีวันที่จะเข้าใจความรู้สึกของคนที่โดนกระทำหรอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไว้ชั้นกลับมา ชั้นจะมาทำให้นะ
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ทุเรศ !!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เอ๊าะ แต่ เธอจะไม่ถามชั้นหน่อยเหรอ ว่าชั้นจะไปไหนตั้งหลายวัน
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: นายจะไปไหน
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไปจัดการตัวต้นเหตุไง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: นายจะทำอะไรพ่อชั้น !!!
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไว้จะกลับมาเล่าให้ฟังนะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: นี่ นาย นาย อย่านะ นายอย่าทำอะไรพ่อชั้น !!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                            เขื่อนที่แอบตามป๊อบปี้มาก็เห็นทุกอย่างที่ป๊อบปี้ทำกับฟาง ป๊อบปี้กลับเข้ามาในห้องแล้วใส่กุญแจไว้ในลิ้นชักหัวเตียง ก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วขับรถขึ้นกรุงเทพ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                            เขื่อนเปิดประตูเข้ามาเห็นฟางนั่งกอดเข่าอยู่ ฟางตกใจมาก รีบขยับตัวหนีไปจนสุดมุม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ไม่ต้องกลัวผมนะ ผม ไม่ได้จะมาทำอะไรคุณ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณเป็นใคร มาทำไม หรือว่า เค้าส่งคุณมา
 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ผมเป็นน้องชายของพี่ป๊อบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: พี่ป๊อบ คนที่จับชั้นมาชื่อป๊อบเหรอ
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ใช่ ชื่อป๊อบปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: แล้วคุณมาทำไม
 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ผมจะช่วยคุณออกไปจากที่นี่
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: จริงเหรอ
 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: จริง
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ชั้นขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: อะไรเหรอครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณรู้รึเปล่า ว่าพี่ชายคุณแค้นพ่อของชั้นเรื่องอะไร ?
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: รู้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณบอกชั้นมาได้มั้ย ว่าทำไม เพราะอะไรเค้าต้องทำกับครอบครัวชั้นแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ที่พี่ชายของผมแค้นครอบครัวคุณ พ่อของคุณ เพราะพ่อของคุณ ทำลายครอบครัวเรา จนไม่เหลืออะไร แม้แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เหลือ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ชั้นต้องการรู้มากกว่านี้
 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ผมจะหากุญแจ มาถอดโซ่ให้คุณนะ เดี๋ยวผมจะกลับมา
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เฮ้ย ! คุณ คุณ !! ทำไมต้องเล่าแค่นี้อ่ะ พ่อไปทำอะไรให้ครอบครัวพวกเค้ากันแน่