ไฟแค้นซ่อนรัก

 

 

 

 

     

 

 

 

 

 

                          เขื่อนกลับมาหากุญแจที่บ้าน เพราะคิดว่าป๊อบปี้ต้องเก็บไว้ในห้อง เขื่อนเข้ามาหาในห้องก็ไม่เจอจนเปิดลิ้นชักก็เห็นกุญแจวางไว้อยู่ จากนั้นก็รีบกลับไปหาฟาง และช่วยฟาง และรอจนกว่าฟางจะแต่งตัวในชุดเดิมของเค้าเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คุณควรจะรีบกลับไปหาครอบครัวคุณนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ชายคุณ คิดจะทำอะไรกันแน่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมไม่รู้ว่าพี่ป๊อบจะทำอะไร ผมช่วยคุณได้แค่นี้นะ เดี๋ยวผมจะไปส่งคุณที่สนามบิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    ระหว่างทางที่นั่งรถไปสนามบิน ฟางก็ถามเขื่อนเรื่องเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: คุณเล่าให้ชั้นฟังต่อได้มั้ยว่า พ่อชั้นไปทำอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คุณกลับไปก็ลองไปถามพ่อคุณดูแล้วกัน ว่าทำไม เค้าต้องฆ่าคนที่ชื่อ ภาคภูมิ กับ ภัทศนีย์ จิระคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ภาคภูมิ ภัทศนีย์ จิระคุณ ? พ่อชั้นฆ่าพ่อกับแม่คุณเหรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คุณควรจะรู้เรื่องพวกนี้จากปากของพ่อคุณเองนะ ถึงสนามบินล่ะ ผมช่วยคุณได้แค่นี้ ส่วนเงินผมให้คุณ เอาติดตัวไว้ แล้วก็ตั๋วเครื่องบิน ผมจัดการให้เรียบร้อยแล้ว นะ เพื่อนผมทำงานที่สายการบินนี้ แค่คุณบอกชื่อ แล้วก็บอกว่าเป็นเพื่อนกับเขื่อน เค้าจะจัดการให้คุณเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ขอบคุณคุณมากนะ คุณเขื่อน และชั้นก็ต้องขอโทษในสิ่งที่พ่อชั้นทำกับครอบครัวคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: รีบไปเถอะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  พ่อฟางกับเฟย์คุยกันว่าจะไปหาฟางที่เมืองนอก แต่เฟย์ก็บอกพ่อว่า ฟางไม่ตอบกลับว่าอยู่ประเทศอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เรารอพี่ฟางตอบกลับมาก่อนดีกว่านะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: พ่อเป็นห่วงพี่เรานะ หลายวันแล้วนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฟย์ว่า เราไปบริษัทกันก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเรื่องพี่ฟาง เฟย์จะลองส่งเมล์ไปหาอีกที

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: อืม

 

 

 

 

 

 

 

 

                             ไม่กี่ชั่วโมงฟางก็ถึงสนามบินที่กรุงเทพ ฟางเรียกแท็กซี่กลับไปที่บ้าน และรีบอาบน้ำแต่งตัวไปหาพ่อกับเฟย์และประมาณช่วงบ่าย ก็ขับรถไปที่บริษัท. ด้านป๊อบปี้ก็มาถึงบ้านโทโมะประมาณช่วงบ่ายเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: มึงจะเอาไงต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ตอนนี้กูจะจัดการกับคนน้องต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: มึงจะจับตัวเค้าไปเหมือนกับพี่สาวเค้าเหรอว่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ว่ะ กูจะทำให้มันสนุกยิ่งกว่าอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: มึงจะทำไรว่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                          ในช่วงบ่ายสามเฟย์ขับรถออกมาซื้อกาแฟที่ร้านประจำ ฟางที่มาถึงพอดีเห็นก็ขับตามไป เมื่อเฟย์กำลังเข้าไปในร้านกาแฟ ฟางเห็นป๊อบปี้เดินเข้าไปหลังเฟย์ ก็นึกสงสัยเลยแอบดูอยู่ เมื่อเฟย์ซื้อกาแฟเสร็จแล้วจู่ๆก็ชนและทำกาแฟหกใส่เสื้อป๊อบปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: อุ๊ย ! ขอโทษค่ะคุณ !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร คุณเป็นอัไรรึเปล่าครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เปล่าค่ะ ขอโทษนะค่ะ ชั้นไม่ได้ตั้งใจจริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เป็นไรเลยครับ แค่นี้เอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                 พูดจบก็เดินไปสั่งกาแฟเหมือนแบบที่เพิ่งเฟย์สั่งไป 2 แก้ว เมื่อได้กาแฟ ป๊อบปี้ก็ยื่นเฟย์ 1 แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ของคุณครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เอ่อ คนที่ควรจะซื้อให้คุณ น่าจะเป็นชั้นมากกว่านะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เป็นไรครับ เอ่อ ผมป๊อบปี้นะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เอ่อ ชั้นชื่อเฟย์ค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: คุณเฟย์รับไว้เถอะนะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เอ่อ ขอบคุณนะค่ะ งั้นเฟย์ขอตัวก่อนนะค่ะ พอดีมีประชุมต่ออ่ะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                          เมื่อเฟย์ขับรถออกไป ป๊อบปี้ก็ออกมาหน้าร้าน และต้องตกใจที่มีคนยืนรออยู่ที่หน้ารถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอ !!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ตกใจมากเลยเหรอ ที่เห็นชั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอมาที่นี่ได้ไง !!

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: จะมาได้ไงมันไม่สำคัญหรอก ชั้นบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ายุ่งกับน้องชั้น ทำไมนายทำแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นจะทำ แล้วเธอจะทำไม อ่อ หรือว่าเธอหึงชั้น เธอกลัวชั้นจะเอาน้องเธอมาเป็นนาง..

 

 

 

 

 

 

 

                   ป๊อบปี้พูดไม่ทันจบ ฟางก็ดึงกาแฟในมือป๊อบปี้ มาสาดใส่หน้าป๊อบปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นจะไม่ยอมนายอีกต่อไปแล้ว จำไว้นะ ชั้นจะสู้กับคนอย่างนายให้ถึงที่สุด

 

 

 

 

 

 

                    ป๊อบปี้ดึงฟางเข้ามากอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เอาซี่ จะทำอะไรตรงนี้ก็ทำเลย ที่นี่ไม่ใช่ถิ่นของนาย ถ้านายทำอะไรชั้นตรงนี้ นายได้ไปนอนในคุกแน่

 

 

 

 

 

 

 

 

                 ป๊อบปี้ปล่อยฟางออก ฟางยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะรีบกลับไปที่รถ

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ใครปล่อยออกมานะ ?