แค่เธอรักฉัน

 
 
 
 
                             ฟางสะพายกระเป๋าผ้ากับถือโน้ตบุ๊คมาที่บ้านของแม่ฟาง เมื่อแม่ฟางเห็นก็สงสัย
 
 
 
 
 
 
แม่ฟาง: เป็นอะไรรึเปล่าลูก
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางจะกลับมาอยู่บ้านสักพักนะค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
แม่ฟาง: มีปัญหาอะไรกันรึเปล่า
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางแค่อยากอยู่คนเดียวสักพักอ่ะค่ะ ฟางขึ้นไปบนห้องก่อนนะค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แม่ฟาง: แล้วลูกกินข้าวมารึยัง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: กินแล้วค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                            หลังจากทานข้าวเสร็จป๊อบปี้ก็กลับขึ้นมาบนห้อง แล้วมองออกไปที่ระเบียง เห็นห้องฟาง ยังไม่ปิดผ้าม่าน ไม่นาน ฟางก็เดินมาที่ประตูระเบียงห้องของตัวเอง ฟางยืนมองป๊อบปี้อยู่สักพัก ฟางก็ดึงม่านปิด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ทำยังไง เค้าก็ไม่มีทางรักเราหรอกฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไมต้องไปสนใจเค้าด้วยว่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: อ้าวทำไมแม่ยังไม่นอนอีกอ่ะครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
แม่ฟาง: ขึ้นไปคุยกับน้องหน่อยซิ
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: คุยอะไรครับ น้อง? ฟางมาเหรอครับ
 
 
 
 
 
 
แม่ฟาง: อืม น้องจะมาอยู่บ้านสักพัก
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: งั้นเดี๋ยว ผมขึ้นไปดูฟางก่อนนะครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                 โทโมะเคาะประตูไม่นาน ฟางก็ออกมาเปิดประตู โทโมะเข้าไปในห้องแล้วนั่งที่ปลายเตียง ส่วนฟางก็นั่งที่โต๊ะทำงาน ทำงานที่ค้างไว้ต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: มีอะไรรึเปล่า
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: พี่ดิต้องถามว่าฟาง เป็นไรรึเปล่า
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางไม่เป็นไรหนิ
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ฟาง พี่เป็นพี่ฟางนะ ทำไมพี่จะดูไม่ออก ทุกครั้งที่มีปัญหา ฟางจะบอกพี่ ฟางจะปรึกษาพี่ แต่ทำไมตอนนี้ ฟางทำเหมือนพี่เป็นคนอื่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ใช่เลยนะ ฟางไม่เคยคิดแบบนั้นนะ
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: งั้นก็บอกพี่มา ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนไปปากช่องก็ยังดีๆกันอยู่เลย
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางเหนื่อยอ่ะ ฟางอยากหยุดทุกอย่าง ต่อให้ทำยังไงเค้าก็ไม่มีทางรักเรา ไม่เคยเห็นเราอยู่ในสายตา ไม่เคยมีเราอยู่ในหัวใจเลย 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: แต่พี่ว่า มันกำลังรักฟางนะ 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่หรอกพี่โทโมะ เค้าไม่ได้รักฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
                      จู่ๆฟางก็รู้สึกพะอืดพะอม ฟางรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำโทโมะตามเข้ามาลูบหลังให้น้องสาว จากนั้นก็พาฟางมานั่งที่โซฟา 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไม่สบายรึเปล่า
 
 
 
 
 
ฟาง: ช่วงนี้ฟางเครียดๆอ่ะ อีกอย่างฟางก็นอนไม่ค่อยหลับด้วย 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไปหาหมอ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไป 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ต้องหรอก ฟางไม่เป็นไร เออจริงซิ พรุ่งนี้วันเกิดพี่โทโมะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟางจะไปซื้อของมาทำเค้กให้นะ
 
 
 
 
 
 
โทโมะ:  ไม่ต้องหรอก ฟางไม่ค่อยสบายอยู่นะ อยู่บ้านพักผ่อนดีกว่า 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เฮ้ยไม่เป็นไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ฟางก็หาย 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ตามใจ พี่ว่าฟางรีบนอนเถอะ อย่านอนดึก ส่วนงานก็ค่อยทำพรุ่งนี้ 
 
 
 
 
 
ฟาง: โอเค