แค่เธอรักฉัน
เขียนโดย Kzlovepf
วันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 13.25 น.
แก้ไขเมื่อ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 09.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) ไม่เคยคิดจะเชื่อ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ป๊อบ: หมอครับ ผู้หญิงด้านในเป็นไงบ้างครับ
หมอ: คนไข้ขาหักครับ
ป๊อบ: ขาหัก
หมอ: คงต้องอยู่โรงพยาบาล หลายวันหน่อยนะครับ
ป๊อบ: ครับ
ป๊อบปี้นั่งเฝ้าพิมจนกระทั่งพิมฟื้น
ป๊อบ: เป็นไงบ้างพิม
พิม: ป๊อบ โอ๊ย พิมเจ็บขาอ่ะ
ป๊อบ: หมอบอกว่า พิมขาหัก ต้องนอนโรงพยาบาลหลายวันหน่อยนะ
พิม: พิมมันซวยจริงๆ จะไปอุดหนุนน้องฟางแท้ๆ แต่พอจะคุยกันเค้าไม่คิดจะฟังอะไรพิมเลย พิมพยายามจะอธิบายเรื่องของเรา ให้น้องฟางฟัง จุดจบพิมเลยเป็นแบบนี้ พิมมันซวยจริงๆ
ป๊อบ: อย่าโทษตัวเองซิพิม
พิม: ป๊อบกลับบ้านไปพักเถอะ เฝ้าพิมมาตั้งนานแล้ว พิมอยู่คนเดียวได้ ไปเถอะ
ป๊อบ: แล้วเวลาพิมจะไปไหน หรือจะเอาอะไร จะทำไงอ่ะ
พิม: พิมค่อยเรียกพยาบาลก็ได้
ป๊อบ: เอางี้เดี๋ยวป๊อบจ้างพยาบาลพิเศษไว้ให้ล่ะกันนะ
พิม: ขอบคุณนะป๊อบ
เฟย์: แกตั้งสตินะ ฟาง แกไม่ได้ทำเค้า เค้าจงใจ จะทำตัวเอง ชั้นคนนึง ที่เชื่อว่าแกไม่ได้ทำ
แบม: แบมก็เชื่อค่ะ
ฟางกำลังลุกขึ้นยืนแต่จู่ๆก็หน้ามืดเป็นลม ดีที่เฟย์กับแบมช่วยกันประคองไว้ทัน เฟย์นั่งรอจนกว่าฟางจะฟื้น
แบม: ฟื้นแล้วค่ะ
เฟย์: เป็นไงบ้างฟาง แกลุกไหวมั้ย
ฟาง: อืมไหว
เฟย์: ชั้นว่า แกไปหา หมอหน่อยดีมั้ย แบมบอกว่าแกดูแปลกๆตั้งแต่เช้าแล้วนะ
ฟาง: ชั้นไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็หายเองแหละ
เฟย์: ชั้นรู้นะ ว่าแกไม่ชอบไปโรงพยาบาล แต่ไปตรวจร่างกาย เช็คสภาพตัวเองบ้างก็ดีนะแก ชั้นเป็นห่วงแกนะ.
ฟาง: ขอบใจแกมากนะ เดี๋ยวไว้ว่างๆ ชั้นค่อยไปตรวจสุขภาพดู
เฟย์: อืม ดีล่ะ เอ่อ ชั้นเกือบลืม คือวันนี้ที่ชั้นมา ชั้นจะให้แกช่วยออกแบบ ชุดเจ้าสาวให้หน่อย พอดีเพื่อนชั้นที่อังกฤษ กำลังหาดีไซน์เนอร์อยู่ ชั้นเลยเสนอแก
ฟาง: ได้ซิ แล้วเค้าแต่งที่ไหน
เฟย์: แต่งที่ไทยเนี้ยแหละ เค้าเป็นคนไทย แต่ไปเรียนที่อังกฤษ แล้วก็ได้แฟนเป็นฝรั่ง
ฟาง: โอเค เดี๋ยวแกทิ้งเบอร์ แล้วก็ข้อมูลเค้าไว้ให้ชั้นนะ
เฟย์: โอเค งั้นชั้นกลับก่อนนะ ให้ชั้นขับรถไปส่งบ้านมั้ย
ฟาง: ไม่เป็นไร ชั้นขับไหว
เฟย์: โอเค
เมื่อฟางเข้ามาในห้อง ก็เห็นป๊อบปี้ยืนรออยู่
ป๊อบ: ทำแบบนั้นทำไม
ฟาง: ทำอะไรอีก
ป๊อบ: ผลักพิมลงมาทำไม
ฟาง: ฟางไม่ได้ผลัก ฟางไม่ได้ทำ
ป๊อบ: พี่เห็นกับตา ว่าฟางเป็นคนทำ ดีนะ ที่พิมเค้าแค่ขาหัก ถ้าเค้าเกิดเป็นอะไรมากกว่านี้จะทำยังไง ใครจะรับผิดชอบ
ฟาง: ฟังฟางนะ ฟางยังยืนยัน คำเดิมว่าฟางไม่ได้ทำอะไรเค้าเลย เค้าทำตัวเอง จงใจจะล้มลงไปเอง ฟางไม่ได้ทำ !
ป๊อบ: แต่พี่ไม่เชื่อ !
ฟาง: พี่ป๊อบก็ไม่เชื่ออะไรฟางอยู่แล้ว จะถามไปทำไมอ่ะ ถามเพื่ออะไรในเมื่อคำตอบของพี่ก็ไม่เชื่อในสิ่งที่ฟางพูดอยู่แล้ว
ป๊อบ: พี่ไม่คิดเลยนะ ว่าฟางจะทำขนาดนี้ พิมเค้าไปทำอะไรให้ฟางนักหนาห้ะ !!
ฟาง: ถ้าคนที่ล้มลงเป็นฟาง คนที่ผลักเป็นพิมประภา พี่ป๊อบจะพูดแบบนี้กับพิมประภามั้ย
ฟางพูดไปร้องไห้ไปป๊อบปี้นิ่งไม่ตอบแล้วเดินออกไปจากห้อง
แม่ป๊อบ: ไปตามหนูฟางมากินข้าวซิ
ป๊อบ: เค้าไม่กินมั้งครับ
แก้ว: น้องฟางลงมาพอดีเลยค่ะแม่
ฟาง: คือฟางขอโทษนะค่ะ ที่ลงมาช้า คือฟางจะมาขอไปอยู่บ้านแม่สักพักนึงนะค่ะ
แม่ป๊อบ: ทำไมล่ะหนูฟาง มีอะไรรึเปล่า
ฟาง: คือ ฟางอยากอยู่คนเดียวสักพักค่ะ ให้ฟางไปเถอะนะค่ะ
ป๊อบ: ในเมื่อเค้าอยากไปก็ให้เค้าไปเถอะครับ จะฝืนใจเค้าทำไม
ฟาง: ฟางลานะค่ะ
แม่ป๊อบ: ทำไมพูดแบบนั้นห้ะ
ป๊อบ: ก็เค้าอยากไป จะไปบังคับเค้าทำไมครับ ผมอิ่มแล้ว ขอตัวนะครับ
พ่อป๊อบ: ทะเลาะกันอีกแน่
แก้ว: เพิ่งจะดีกันแท้ๆ ทะเลาะกันอีกล่ะ
พ่อป๊อบ: คิดถูกคิดผิดเนี้ยคุณ ที่ให้เค้าแต่งงานกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ