แค่เธอรักฉัน

7.3

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 13.25 น.

  53 ตอน
  76 วิจารณ์
  55.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 09.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28) ไม่เคยอยู่ในสายตา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

                             ฟางสะพายกระเป๋าผ้ากับถือโน้ตบุ๊คมาที่บ้านของแม่ฟาง เมื่อแม่ฟางเห็นก็สงสัย

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: เป็นอะไรรึเปล่าลูก

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางจะกลับมาอยู่บ้านสักพักนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: มีปัญหาอะไรกันรึเปล่า

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางแค่อยากอยู่คนเดียวสักพักอ่ะค่ะ ฟางขึ้นไปบนห้องก่อนนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แล้วลูกกินข้าวมารึยัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: กินแล้วค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 


                            หลังจากทานข้าวเสร็จป๊อบปี้ก็กลับขึ้นมาบนห้อง แล้วมองออกไปที่ระเบียง เห็นห้องฟาง ยังไม่ปิดผ้าม่าน ไม่นาน ฟางก็เดินมาที่ประตูระเบียงห้องของตัวเอง ฟางยืนมองป๊อบปี้อยู่สักพัก ฟางก็ดึงม่านปิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ทำยังไง เค้าก็ไม่มีทางรักเราหรอกฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไมต้องไปสนใจเค้าด้วยว่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อ้าวทำไมแม่ยังไม่นอนอีกอ่ะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ขึ้นไปคุยกับน้องหน่อยซิ

 

 

 

 

 

 

 


โทโมะ: คุยอะไรครับ น้อง? ฟางมาเหรอครับ

 

 

 

 

 

 


แม่ฟาง: อืม น้องจะมาอยู่บ้านสักพัก

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: งั้นเดี๋ยว ผมขึ้นไปดูฟางก่อนนะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 โทโมะเคาะประตูไม่นาน ฟางก็ออกมาเปิดประตู โทโมะเข้าไปในห้องแล้วนั่งที่ปลายเตียง ส่วนฟางก็นั่งที่โต๊ะทำงาน ทำงานที่ค้างไว้ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ฟาง: มีอะไรรึเปล่า

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: พี่ดิต้องถามว่าฟาง เป็นไรรึเปล่า

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางไม่เป็นไรหนิ

 

 

 

 

 

 

 

 


โทโมะ: ฟาง พี่เป็นพี่ฟางนะ ทำไมพี่จะดูไม่ออก ทุกครั้งที่มีปัญหา ฟางจะบอกพี่ ฟางจะปรึกษาพี่ แต่ทำไมตอนนี้ ฟางทำเหมือนพี่เป็นคนอื่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ฟาง: ไม่ใช่เลยนะ ฟางไม่เคยคิดแบบนั้นนะ

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: งั้นก็บอกพี่มา ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนไปปากช่องก็ยังดีๆกันอยู่เลย

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางเหนื่อยอ่ะ ฟางอยากหยุดทุกอย่าง ต่อให้ทำยังไงเค้าก็ไม่มีทางรักเรา ไม่เคยเห็นเราอยู่ในสายตา ไม่เคยมีเราอยู่ในหัวใจเลย 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แต่พี่ว่า มันกำลังรักฟางนะ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่หรอกพี่โทโมะ เค้าไม่ได้รักฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

                      จู่ๆฟางก็รู้สึกพะอืดพะอม ฟางรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำโทโมะตามเข้ามาลูบหลังให้น้องสาว จากนั้นก็พาฟางมานั่งที่โซฟา 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไม่สบายรึเปล่า

 

 

 

 

 

ฟาง: ช่วงนี้ฟางเครียดๆอ่ะ อีกอย่างฟางก็นอนไม่ค่อยหลับด้วย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไปหาหมอ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไป 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้องหรอก ฟางไม่เป็นไร เออจริงซิ พรุ่งนี้วันเกิดพี่โทโมะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟางจะไปซื้อของมาทำเค้กให้นะ

 

 

 

 

 

 

โทโมะ:  ไม่ต้องหรอก ฟางไม่ค่อยสบายอยู่นะ อยู่บ้านพักผ่อนดีกว่า 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฮ้ยไม่เป็นไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ฟางก็หาย 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ตามใจ พี่ว่าฟางรีบนอนเถอะ อย่านอนดึก ส่วนงานก็ค่อยทำพรุ่งนี้ 

 

 

 

 

 

ฟาง: โอเค 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา