[ Fic : Assassination Classroom ] the sound (?xOC)

8.5

เขียนโดย ฮานามิจัง

วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.20 น.

  18 ตอน
  7 วิจารณ์
  27.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2561 12.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) คาบเก้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"อ้าว กลับเข้าห้องเรียนกันเถอะครับ"
 
"คร๊าบ" "ค่า"
 
  ทุกๆคนต่างเริ่มทยอยกลับเข้าห้องเรียนโดยปล่อยผู้หญิงคนนั้นไว้เบื้องหลัง ยูเมะเองก็ทำแบบนั้นด้วยเช่นกัน
 
 
              'อภัยให้ไม่ได้'
 
 
   เท้าที่กำลังก้าวผ่านประตูชงักค้าง
 
 
'เราพึ่งแพ้แบบหมดรูปแบบนี้ครั้งแรก'
 
 
 ยูเมะหันกลับไปมองผู้หญิงคนนั้น ที่ความคิดมุ่งร้ายชัดเจนมากกว่าตอนขู่ฆ่าทุกคนที่ขวางซะอีก
 
 
'ฉันเป็นมือโปรนะยะ ไอ้หมึกบัดซบกล้าดียังไงมาหยามฉันขนาดนี้'
 
 
".................."
 
 
'ทำไมคุณซากุระดะยังไม่เข้ามาล่ะ'
ตอนนั้นเองเสียงความคิดของคายาโนะก็ดังขึ้น และเสียงของเธอจริงๆจะดังตามมา "คุณซากุระดะ?"
 
 
"คะ?"
ยูเมะหันไปตอบรับอีกฝ่ายและเดินเข้าไปโดยไม่สนใจผู้หญิงคนนั้นอีก
 
 
.
 
 
.
 
 
       ปึ๊ก!     ปึ๊ก!
 
 
ในห้องเรียนที่ควรจะได้ยินเสียงสอนหนังสือของอาจาร์ณ  ตอนนี้กลับได้ยินเพียงแค่เสียงจิ้มแท็บเล็ตแรงๆดั่งใส่อารมณ์เท่านั้น
 
 
'ต้องฆ่ามันให้ได้! ฆ่ามัน! ฆ่ามัน!  บ้าเอ๊ยยยยยย ในฐานะมือโปรไม่เคยหมดมุขขนาดนี้มาก่อนเลย! ไอ้สามตัวนั่นก็ดันแสดงไม่สมฝีมืออีก! ต้องหาสินค้าใหม่แล้ว---โถ่ว้อย เน็ตไม่ไป ไอ้โรงเรียนหลังเขาาาา!!!!!'
 
"ทำไมไอ้ตึกบ้านี่มันถึงไม่มีWifiนะ!?"
 
 
"......................................"
 
 
 เหล่านักเรียนได้แต่นั่งเงียบทนฟังผู้หญิงคนนั้นบ่นออกมาทุกสองนาที (และบ่นในใจแบบไม่พัก) ด้วยความอึดอัด
 
'อึดอัดชมัดเลย..' สุกายะ
 
'ถ้าเจ๊จะไม่สอนแบบนี้ ให้อาจาร์ยโคโระได้มั้ยอ่ะ..' คาตาโอกะ
 
 
"........พยายามหนักดีนี่นาเจ๊บิทซ"
คารุมะที่นั่งเงียบมาซักพักเริ่มก่อกวน "ความมั่นใจก่อนหน้านี้ไปไหนหมดซะแล้วล่ะ?"
 
 
  ผู้หญิงคนนั้นตวัดสายตามองค้อนแรงๆใส่ด้วยความเกรี้ยวกราด แต่เจ้าตัวหาสนใจไม่แถมยังยิ้มระรื่นลอยหน้าลอยตา
 
 
      "อาจาร์ยครับ"
 
 
ก่อนที่จะได้วีนเด็กหัวแดง อิโซไกก็แทรกขึ้นมาซะก่อน "...มีอะไร?"
 
 
"...คือว่า...ถ้าอาจาร์ยไม่สอนก็ช่วยเปลี่ยนตัวกับอาจาร์ยโคโระได้มั้ยครับ" ในใจอิโซไกคิดไปว่าระหว่างพูดนั้นเขาจะโดนด่ากลับมั้ย "คือว่าปีหน้าพวกเราจะต้องสอบเอนทรานซ์..."
 
 
"เฮอะ! อยากให้สัตวประหลาดนั่นมาสอนพวกแกเรอะ"
 
 
"........................................................"
 
 
"หรือว่าคิดว่าการสอบของพวกแกมันเป็นเรื่องใหญ่กว่าหายนะของโลก? ไร้เดียงสาซะจริ๊ง"
 
   'เลวร้ายกว่าถูกด่ากลับซะอีก...' อิโซไก
 
 
ผู้หญิงคนนั้นผุดลุกขึ้นจากที่นั่ง เชิดหน้ามองทุกคนในห้องอย่างเหยียดหยาม "ได้ข่าวว่าพวกแกห้องEมันไอ้พวกขี้แพ้ของโรงเรียนนี่  มาขยันเรียนตอนนี้ไปก็เท่านั้นแหล่ะ"
 
 
    บรรยากาศมาคุแผ่กระจายไปทั่วห้องโดยที่ผู้หญิงคนนั้นไม่รู้ตัว  ตอนนี้เหลือเพียงนางิสะและเด็กแถวหลังสุดที่มีอากับกิริยาต่างจากเพื่อน
 นางิสะ....รู้ตัวว่ากำลังเกิดเรื่องใหญ่ในอีก 5...4...3....
 คารุมะ....แสยะยิ้มกว้างเมื่อเป็นไปดั่งกลอุบาย
 เทราซะกะ....ไม่สนใจ แถมคล้ายจะยอมรับสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูดกลายๆ
 และยูเมะ....ถ้ามีใครหันมามองยังเธอก็จะพบว่า เธอหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
 
 
"ถ้างั้นแบบนี้เป็นไงล่ะ ถ้าฉันลอบสังหารสำเร็จจะแบ่งให้พวกแกเลยห้าล้านเยน" ผู้หญิงคนนั้นยังคงไม่รู้ตัว "แบบนั้นดูมีค่ากว่าการบ้านพวกแกตั้งเยอะ เพราะงั้นหุบปากแล้ว----"
 
 
    ตุ๊บ!
 
 ยามลบลอยผ่านหน้าหญฺิงสาวไปกระแทกใส่กระดานดำ ก่อนจะหล่นลงบนโต๊ะตามแรงโน้มถ่วง
 
 
"ออกไป"
 
 
"เอ๊ะ...."
 
 
 ที่นางิสะแอบเดาไว้ในใจถูกต้อง ยูเมะที่หน้าซีดอยู่แล้วหน้าซีดลงกว่าเดิม
 
 
"ออกไปนะเว้ย อีโสเอ๊ย!!"
 
ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ!
 
"เอาอาจาร์ยโคโระมาสอนเดี๋ยวนี้นะ!!"
 
เด็กเกือบทั้งห้องลุกขึ้นมาโห่ไล่ บางคนใจกล้าพอชี้นิ้วไล่ บางคนใจกล้ากว่าคว้าข้าวของใกล้มือขว้างปาใส่
 
 
"อะไรของพวกแกเนี่ย!! เดี๋ยวแม่ฆ่าทิ้งให่หมดเลย!!"
 
 
"ก็ลองดูเซ่!!!!"
 
"เอาหน่มน้มนั่นออกไปด้วย!!"
 
'เกี่ยวเรอะ!!' ความคิดนางิสะเมื่อได้ยินคายาโนะพูดถึงหน่มน้ม
 
 
  ตุ๊บ!
 
คารุมะที่อารมณ์สุนทรีมองความปั่นป่วนในห้อง หันมองตามเสียงหล่นตุ๊บเบาๆไม่ไกลนัก  และก็พบว่าเด็กสาวโต๊ะข้างๆไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว
 
       แต่เธอคนนั้นลงไปนอนกับพื้น ยกสองมือปิดหูด้วยสีหน้าทรมาณ
 
"คุณซากุระดะ!!"
 
 
. . .
 
 
"คุณซากุระดะไม่เป็นไรแล้วแน่นะ?"
 
 
"ค่ะ ไม่เป็นไรแล้วค่ะ"
 
 ยูเมะยิ้มตอบฟูวะที่ถาม  หลังจากที่เธอลงไปนอนกับพื้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ ทำให้เธอต้องโดดคาบพละไปเลยหนึ่งคาบเต็มๆ เมื่อเริ่มดีขึ้นก็กลับมาเรียนต่อ
 
 
"น่าเสียดายจัง ทางฉันกะจะดึงคุณซากุระดะเข้าทีมซะหน่อย"
 
 
"แบดมินตันลอบสังหารสินะ เดี๋ยวคราวหน้าอยู่ทีมเดียวกันนะคะ"
 
 
"อื้อ!"
 
 
   ครืด!
 
ทุกสายตาหันไปจับจ้องคนที่เปิดประตูเข้ามา...ผู้หญิงคนนั้นที่ก่อเรื่องเมื่อคาบก่อน
  แต่รอบนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง หล่อนเดินไปที่กระดานดำและหยิบชอล์กขึ้นมาเขียนประโยคภาษาอังกฤษ
 
   แม้จะงุนงง แต่นักเรียนทุกคนก็เริ่มทยอยกลับไปนั่งที่
 
และเมื่อเขียนบนกระดานเสร็จ หล่อนก็หันมาทางนักเรียน "You're incredible in bed. Repeat!"
 
 
"Y you are incredible in bed." ทุกคนพูดตาม
 
 
"ตอนที่ฉันลอบสังหารบุคคลระดับVIPในอเมริกา ก่อนอื่นต้องโปรยสเน่ห์ใส่บอดี้การ์ดก่อน...และคำที่พวกเขามักพูดกับฉันคือ คุณเก่งเรื่องบนเตียงจังนะ"
 
 
   'นี่คุณหล่อนสอนอะไรให้เด็กเนี่ย' นางิสะ&ฮายามิ
 
 
"ใครๆก็พูดว่าทางที่จะเรียนภาษาต่างประเทศให้เร็วที่สุดคือไปหาแฟนแล้วชวนคุยซะ ถ้าอยากรู้ว่าพวกเขารู้สึกยังไงก็พยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาพูด  ...เมื่อฉันทำงานแล้วใช้วิธีนี้ทำให้ฉันได้เรียนรู้ภาษาใหม่ๆอีกหลายภาษา เพราะงั้นวิชาที่ฉันพอจะสอนได้คือวิชาจีบชาวต่างชาติไงล่ะ"
 
 
   'จีบชาวต่างชาติ!' โอคาจิมะ&นากามูระ
 
 
"ตั้งแต่คุยพื้นฐานไปจนระดับมืออาชีพ ฝึกให้เชี่ยวชาญแล้วไปใช้กับสถาณการณ์จริง ฉันจะให้ไอ้หมึกนั่นสอนไอ้ที่ออกสอบให้ สิ่งที่ฉันสอนให้ได้คือการสื่อสารเท่านั้นอีก   แต่ถ้าพวกเธอยังไม่พอใจฉันอีก..ฉันจะล้มเลิกการลอบสังหารและไปจากที่นี่ พอใจแล้วใช่มั้ย?"
 
 
"................" เหล่านักเรียนได้แต่มองหน้ากันเลิกลัก
 
 
"แล้วก็..." หล่อนยกมือประสานกัน ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อจางๆ "ขอโทษในเรื่องที่ผ่านมาด้วย"
 
 
".............."
คนทั้งห้องเงียบไปซักพัก และตอนนั้นเอง "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮา"
 
 
"!?"
 
 
"ทำไมใจอ่อนจังอ่ะ เมื่อยังบอกจะฆ่าแกงกันอยู่เลย" คารุมะแซว
 
 
"ห๊ะ!" หล่อนกระพริบตาปริบๆทำอะไรไม่ถูก
 
 
"ตอนนี้ค่อยดูเป็นอาจาร์ยขึ้นแล้วล่ะ" มาเอฮาระ
 
"คงจะเรียกเจ๊บิทซไม่ได้แล้วสินะแบบนี้" โอคาโนะ
 
"อื้ม ก็เรียกอาจาร์ยแบบนั้นมันไม่สุภาพนี่นะ" ยาดะ
 
 
    และหลังจากนั้น จากที่เรียกว่าเจ๊บิทซ ก็กลายเป็นอาจาร์ยบิทซแทน...
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา