หัวใจของมาเฟีย

 

 

 

 

 

 

“ใจเย็นๆก่อนนะป๊อป ตอนนี้ฟางถึงมือหมอแล้ว”เมื่อทราบเรื่องอุษาก็พาทุกคนที่มังกรทองมาหา

ฟางที่โรงพยาบาลอีกครั้งแล้วปลอบใจลูกชายที่ร้อนใจนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้อยู่หน้าห้องฉุกเฉิน

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ยัยนั่นก็อาการโคม่า ส่วนพิมก็ตายแล้ว เพราะตกเลือดและมีเลือดไหลออกมากทนพิษ

บาดแผลไม่ไหว”แก้วเห็นพี่ชายเครียดก็นิ่งไปก่อนที่จะรวบรวมสติพูดเรื่องพิมออกมา ป๊อปปี้อึ้ง

เมื่อภรรยาอีกคนของตัวเองต้องมาจบชีวิตที่น่าหดหู่แบบนี้หันไปเตะถังขยะแถวนั่นก่อนที่จะชก

กำแพงเพื่อระบายความเจ็บใจจนแก้วและอุษาต้องรีบเข้ามาห้าม

 

 

 

 

 

 

“แต่พิมต้องเป็นแบบนั้นเพราะตัวเองไม่ใช่หรอคะป๊อป ถ้าไม่คบชู้ก็ไม่ถูกลงโทษแบบนั้น

หรอก”ขนมจีนเห็นป๊อปปี้เป็นแบบนั้นก็พูดบ้าง

 

 

 

 

 

 

“แล้วคนที่สั่งลงโทษพิมมันคือเธอไม่ใช่หรอ ที่ทำร้ายพิมจนตายแบบนั้น แล้วถ้าฟางเป็นอะไรไป

ชั้นจะไม่ให้อภัยเธอ”ป๊อปปี้หันขวับกลับมาว่าขนมจีนแล้วมองเธอด้วยสายตาที่น่ากลัว

 

 

 

 

 

 

“หนมจีนจะทำอะไรก็ผิดในสายตาป๊อปอยู่แล้วนิคะ ไม่เหมือนนังฟาง นังพิม ต่อให้จะเลวจนฆ่า

คนในบ้านหรือจะมีชู้ป๊อปก็ให้อภัยมันทุกครั้งแล้วบอกเลยนะคะ ว่าป๊อปเองไม่ใช่หรอที่เป็นคน

ยกนังพวกนั้นให้หนมจีนลงโทษเอง ป๊อปเองก็มีส่วนผิด ถ้าฟังพวกมันมากกว่านี้เรื่องก็ไม่เป็น

แบบนี้หรอก”ขนมจีนพูดออกมาอย่างเจ็บแค้นและโบ้ยความผิดกลับไปหาป๊อปปี้ก่อนที่จะเดิน

ปึงปังออกไป

 

 

 

 

 

 

“นั่นสินะถ้าตอนนั้นชั้นเลือกที่จะห้ามขนมจีนฟางคงไม่ต้องเข้าโรงพยาบาลแล้วพิมก็คงไม่ต้องจบ

ชีวิตแบบนี้”ป๊อปปี้สะอึกเพราะสิ่งที่ขนมจีนพูดนั้นมันคือความจริงก่อนที่จะทรุดลงนั่งอยู่ตรงนั้น

เพื่อรอให้หมอตรวจอาการฟางเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมหมอต้องวิ่งเข้าออกแลนี้ เกิดอะไรขึ้นกับฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นหมอเดิน

เข้าออกและมีท่าทางร้อนรนก็รีบไปถามเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ฟางให้ในสภาพที่เป็นตายเท่ากันเพราะเลือดคั่งจากภายในร่างกายต้องรีบจัดการ

ด่วน”เขื่อนตอบก่อนที่จะเดินเข้าไปข้างในโดยที่เฟย์มองแล้วฮึดฮัดเมื่อเห็นทุกคนร้อนรนช่วยชีวิต

ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ฟางเป็นยังไงบ้าง”เวลาผ่านไปนานพอสมควรเขื่อนเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินด้วยสายตาเศร้า

สร้อยทำให้ป๊อปปี้อดร้อนใจที่จะถามไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“หมอช่วยชีวิตฟางได้ แต่ลูกในท้องของฟางที่พ้น2เดือนแล้วทารกที่กำลังจะมีร่างกายต้องถูก

ทำร้ายจนฟางแท้ง นี่ล่ะสาเหตุที่ฟางมีเลือดคั่ภายในร่างกาย ช่วยแม่แต่ต้องเสียลูกไป”เขื่อนพูด

ด้วยความสะเทือนใจก่อนที่จะเดินไปจัดการเรื่องของฟาง ป๊อปปี้ที่ฟังทุกอย่างถึงกับเข่าอ่อนทรุด

ลงไปเมื่อรับรู้ว่าฟางท้องและตอนนี้แท้งลูกไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป/ลูกในท้องของฟาง ก็คือลูกของผมแต่ผมกลับผลักไสให้ฟางกับลูกต้องไปเจอชะตากรรม

แบบนั้นแทนที่ผมจะฟังฟาง”อุษาสงสารลูกเดินเข้ามาปลอบก่อนที่ป๊อปปี้จะปล่อยโฮออกมากับ

ความสูญเสียที่เกิดขึ้นทั้งหมด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องห่วงนะพิมเราจะกลับเมื่อไทยกันไปบ้านของพิม”หลายวันต่อมาหลังจากทำพิธีงานศพ

พิมเสร็จโทโมะที่กอดรูปและกล่องเก็บเถ้ากระดูกของพิมพูดด้วยน้ำเสียงเลื่อนลอย

 

 

 

 

 

 

“นายจะเอาพิมไปไหนไม่ได้นะ อย่างน้อยก็ให้พีชได้อยู่กับแม่เค้า”แก้วที่ลอบดูโทโมะอยู่ห่างๆ

ด้วยความสงสารอุ้มพีชที่หลับไปแล้วเดินเข้ามาพูดด้วยก่อนที่โทโมะจะหันขวับไปมองแก้วด้วย

สายตาไม่เป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

“เธอไม่มีวันขังพิมไว้ที่นี่พิมไม่ใช่คนของมังกรทองอีกต่อไปแล้ว ทำร้ายฟางและพิมถึงขนาดนี้มัน

ก็เกินพอแล้ว ชั้นจะพาพิมกลับภูเก็ต”โทโมะว่าพร้อมกับเดินหนีแก้วแต่แก้วไม่ลดละรีบเดินตาม

โทโมะไป

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นี่คือคำสั่งของชั้นนายต้องฟังชั้นสิ/ไม่มีคำสั่งอะไรทั้งนั้น ชีวิตของพิมที่ถูกพวกมังกรทอง

พรากไปจากชั้นมันก็เพียงพอแล้วที่ชั้นจะไม่ต้องก้มหัวให้กับมังกรทองอีกต่อไป ลูกกับเมียชั้น

ต้องตายแต่คนที่บงการกลับอยู่อย่างสุขสบายไม่เกรงกลัวกฎหมาย พอกันที”โทโมะตะคอกใส่

แก้วด้วยความแค้นก่อนที่จะเดินหนีแต่แก้วรีบสั่งให้ลูกน้องมาล้อมตัวโทโมะไว้ก่อนที่จะเกิดการ

ปะทะกันของโทโมะกับลูกน้องมังกรทอง

 

 

 

 

 

 

“แก้ว หยุดเดี๋ยวนี้ เลิกทำร้ายโทโมะสักที/แต่โทโมะกำลังะไปจากที่นี่นะคะ”มาดามหลี่เดินเข้า

มาสั่งแก้วก่อนที่แก้วจะรีบแย้งขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

“สิ่งที่เราทำกับโทโมะมันก็มากเกินพอที่เขาเลือกจะเดินออกไปมันก็ถูกแล้วนิจะรั้งเค้าอีกทำไม

ถึงโทโมะอยู่ตอนนี้ก็อยู่แค่ตัวแต่ไม่มีหัวใจที่จะภักดีต่อมังกรทอง ปล่อยโทโมะและให้เค้าพาพิ

มกลับไปที่บ้านเกิดเถอะแล้วอย่าได้ตามไปทำร้ายโทโมะอีก ส่วยตาพีชถือว่าชั้นขอนะอย่างน้อย

เค้าก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขของมังกรทองแล้วชั้นจะพาไปเยี่ยมแม่เค้าทุกปี อย่างน้อยให้ชั้นได้

เหลือเหลนชายเอาไว้อีกคนเถอะนะ”มาดามหลี่สั่งพร้อมกับขอแก้วอุ้มพีชแทนแล้วน้ำตาไหลออก

มาเพราะเมื่อฟางฟื้นขึ้นมาและรับรู้ว่าพิมที่ท้องอยู่รวมถึงลูกในท้องต้องตายทำให้ฟางช็อคและ

อยู่ในสภาพที่ย่ำแย่กว่าเดิม มิหนำซ้ำลูกในท้องฟางที่แท้งไปนั้นเขื่อนบอกว่าเป็นลูกชายยิ่งทำให้

ป๊อปปี้ยิ่งสะเทือนใจไปกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องของฟางที่ถูกย้ายกลับมาที่บ้านแล้ว ชายหนุ่มมองดูร่างบางที่นอนเอน

หลังและหลับอยู่ ใบหน้าซีดเซียวเพราะไม่ค่อยอมกินอะไรทำให้ฟางอาการไม่ดีขึ้นยิ่งทำให้เขา

รู้สึกผิดเกาะกินไปทั้งหัวใจ ก่อนที่จะค่อยๆนั่งลงที่ข้างๆฟางหมายจะเอื้อมมือจับมือฟาง แต่ร่าง

บางที่หลับตานั้นพลิกตัวหันหลังหนีป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่คิดจะพูดกันหน่อยรึไง”ป๊อปปี้ชะงักก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรที่ชั้นจะต้องพูดกับคุณอีกหรอคะ”ฟางค่อยๆพลิกตัวกลับมามองป๊อปปี้ก่อนที่จะพูดด้วยน้ำ

เสียงเย็นชา

 

 

 

 

 

“เธอเป็นนักโทษของชั้น ชั้นอยากให้เธอทำอะไรก็ต้องทำสิ”ถึงแม้ป๊อปปี้อยากจะพูดดีกับฟางแต่

เพราะท่าทางจองหองของฟางทำให้ป๊อปปี้รีบว่า

 

 

 

 

 

“ที่ผ่านมาชั้นคือนักโทษของคุณก็จริง แต่เหตุการณ์ที่ผ่านมาถือว่าชั้นชดใช้ให้พ่อชั้นหมดแล้ว

1ชีวิตและไปแล้วถือว่าชั้นกับมังกรทองไม่มีอะไรต้องชดใช้ให้กันอีกแล้ว โอ๊ย”ฟางพูดด้วยน้ำ

เสียงเรียบและเหินห่างทำให้ป๊อปปี้ไม่พอใจกระชากข้อมือบางมาอย่างแรงจนฟางร้องออกมา

ป๊อปปี้ชะงักแล้วสังเกตมองตามตัว แผลที่ฟางถูกทรมานนั้นยังไม่หายดีทำให้ชายหนุ่มค่อยๆ

ปล่อยมือเธอเป็นอิสระ

 

 

 

 

 

“ชั้นขอร้องล่ะต่อไปนี้เราใช้ชีวิตอย่างต่างคนต่างอยู่เถอะนะ ถ้าสิ่งที่คุณต้องการคือทรมานให้ชั้น

ตายทั้งเป็นตอนนี้คุณทำสำเร็จแล้วเพราะชั้นมีชีวิตเหมือนคนตายไปแล้ว”ฟางพูดก่อนที่จะคิดถึง

พิมและลูกตัวเองที่ต้องสูญเสียไปแล้วพาลน้ำตาไหลออกมา ป๊อปปี้เห็นฟางเสียใจก็ซึมลงไป

พลางเอื้อมมือหมายจะไปจับที่แก้มเพื่อซับน้ำตาแต่ฟางเบือนหน้าหนีไม่ยอมสบตาเข้าทำให้เขา

ต้องช้อนใบหน้าเรียวเข้าไปก่อนที่จะโน้มหน้าหมายจูบเธอ แต่ฟางรีบหลับตาปี๋และขัดขืนชาย

หนุ่ม

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วป๊อป แค่นี้ยังไม่สะใจอีกรึไงฟางต้องตายทั้งเป็นแบบนี้คงจะสะใจเรามากสินะ”อุษา

เดินเข้ามาเยี่ยมฟางพร้อมกับมาดามหลี่ตกใจก็รีบว่าเมื่อเห็นป๊อปปี้ก็เข้าใจว่าจะทำร้ายฟาง

 

 

 

“ผมไม่ได้อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้”ป๊อปปี้พยายามจะพูดแต่อุษาสั่งให้หยุด

 

 

 

 

 

“หรอ งั้นพอสักทีป๊อป แค่นี้ฟางก็เจ็บมามากพอแล้ว ยังไม่พอใจอีกรึไงที่เห็นฟางต้องย่ำแย่

เหมือนคนตายทั้งเป็นแบบนี้ ต่อไปนี้ย่าของสั่งห้ามให้ป๊อปเข้าใกล้ฟางอีก ไม่อย่างงั้นย่าจะพา

ฟางหนีออกปากที่นี่ทันที”มาดามหลี่ยื่นคำขาดก่อนที่จะสั่งให้ป๊อปปี้ออกไปจากห้องของฟาง

ป๊อปปี้เงียบมองดูย่าและแม่ตัวเองที่ยืนยันไล่ตนเองไปจากห้องของฟางก่อนที่จะยอมออกไปจาก

ห้องฟางในใจคิดอะไรบางอย่าง

 

 

 

 

 

“แหม ก็แค่ลูกสะใภ้ไม่รักดีรอดจากจากการถูกลงโทษไม่จำเป็นต้องประคบประหงมขนาดนั้นนะ

คะ เพราะพี่ขนมจีนทำถูกต้องแล้วกับการจัดการกับพวกคนผิด”เฟย์เดินสวนกับป๊อปปี้เข้ามาหา

เรื่องฟางทันทีที่เห็นอุษาและมาดามหลี่ดูแลฟาง

 

 

 

 

 

“เฟย์สิ่งที่เธอทำมันร้ายแรงมากใส่ร้ายคนอื่นเพื่ให้เค้าถูกทำร้าย นี่ชั้นยังไม่จัดการกับเธอเลย

นะ”มาดามหลี่ว่า

 

 

 

 

 

“ไม่คิดเลยนะว่าเด็กน้อยที่ใสซื่อบริสุทธิ์จะกล้าทำเรื่องชั่วร้ายแบบนี้ได้ชั้นผิดหวังจริงๆ”อุษาว่า

 

 

 

 

“ก็เพราะครอบครัวมันพรากพ่อแม่ไปจากเฟย์ยังไงล่ะ แล้วคุณท่านก็ยังจะเอามันกลับมาตอกย้ำ

แผลในใจของหนู”เฟย์พูดก่อนที่จะมองไปที่ฟางที่นั่งบนเตียงแล้วมองเฟย์ที่เกลียดและแค้นตัว

เองเพราะความร้ายกาจของพ่อเธอในอดีตพาลน้ำตาไหลออกมา

 

 

 

 

 

 

“เท่านี้ฟางก็ถูกทำร้ายมากพอแล้วยังจะเอาอะไรอีก ฟางต้องถูกทำร้ายเกือบตาย พิมเองก็ต้อง

ตายไปด้วยแถมลูกของฟางในท้องที่มีศักเป็นหลานแท้ๆของเธอก็ต้องแท้งเพราะความแค้นจน

ทำให้หูตาของเธอมือบอด พี่เสียใจนะที่ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงใสซื่ออย่างที่ฟางเคย

บอกแต่เธอมันคือนางมารร้าย”เขื่อนเดินตามเฟย์เข้ามาแล้วได้ยินทุกอย่างก็รีบว่าพลางเดินเอาตัว

เข้ามากันเฟย์ไม่ให้เข้าไปหาฟางอีกที ก่อนที่จะว่าเฟย์แล้วมองเฟย์ด้วยสายตาผิดหวัง

 

 

 

 

 

“เออ ใช่ นางมารร้ายเฟย์มันเลวเฟย์มันชั่ว แล้วจะทำไงล่ะคะ ฆ่าเฟย์มั้ยล่ะ เอาเลยให้ลูกน้องพี่

ป๊อปมาพาตัวเฟย์ไปเลยแล้วพี่ก็จะได้กลับไปรักกับมัน”เฟย์มองเขื่อนปกป้องฟางก็ว่าแล้ววิ่งออก

ไปจากห้องก่อนที่จะทรุดนั่งลงในห้องตัวเองแล้วร้องไห้ออกมาอยู่คนเดียว

 

 

 

 

5555 ตอนนี้ทุดคนกั้นป๊อปจากฟางเรียบร้อย ส่วนเฟย์จะอยู่ทีมเดียวกับขนมจีนรึเปล่า

 

แล้วแก้วจะทำยังไงต่อไปต้องติดตาม

 

 

อย่าพึ่งหายไปน้าาาาาาา มาอัพแล้วววววว