หัวใจของมาเฟีย

 

 

 

 

 

“จะพาพวกเราไปไหนน่ะขนมจีน ปล่อยพวกเรานะ”ฟางตกใจเมื่อจู่ก็ถูกจับมาพร้อมกับพิมขึ้นรถตู้

ออกมาจากคฤหาสน์ของมังกรทอง

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

ขนมจีนที่นั่งข้างไม่รอช้าตบหน้าฟางจนหัน

 

 

 

 

 

“ปล่อยงั้นหรอ นังสารเลวอย่างพวกแก2คนที่ทั้งทำร้ายและก็ทรยศต่อป๊อปปี้ ยังมีหน้าจะต้องให้

ปล่อยตัวงั้นหรอ ไม่มีทาง”ขนมจีนตวาดออกมาอย่างสะใจก่อนที่รถตู้จะพาไปที่โกดังเก่าที่หนึ่ง

แล้วฟางและพิมก็ถูกผลักเข้าไปข้างในก่อนที่จะถูกจับมัดเอาไว้

 

 

 

 

 

 

“จะจับพวกเรามาทำไมกัน ทำไมไม่ไล่พวกเราไปเหมือนกับที่ไล่ป๊อปปี้ไปล่ะ”พิมถามขึ้นก่อนจะ

ถูกขนมจีนตบหน้าหัน

 

 

 

 

 

“นังป๊อปปี้มันโง่ยังไงล่ะ ทำอะไรไปตามอารมณ์ มันก็แค่ของเล่นของป๊อปเค้าเท่านั้น แต่พวกแก

คนนึงก็แม่ของแองจี้ อีกคนก็เมียแสนดี ยังไงป๊อปก็อาลัยอาวรณ์พวกแกวันยังค่ำ แล้วนี่สงสัยว่า

โชคจะไม่เข้าข้างคนผิดอย่างพวกแกอีกแล้ว ที่จู่ๆความชั่วมันก็โผล่หางมาให้ป๊อปจับได้ ชั้นล่ะสะ

ใจจริงๆ”ขนมจีนยิ้มเยาะและว่าออกมา

 

 

 

 

 

 

“แล้วจะทำอะไรพวกเราล่ะ ทรมานงั้นหรอรึฆ่าทิ้งล่ะ พวกชั้นเป็นคนมีเลืดอเนื้อมีพ่อมีแม่ เธอไม่มี

สิทธิ์มาใช้ศาลเตี้ยกับชั้นแบบนี้”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“แต่พวกแกคือคนของมังกรทอง ก็เท่ากับมอบชีวิตให้ป๊อปปี้ไปแล้วชั้นมีสิทธิ์จะทำอะไร

ก็ได้”ขนมจีนว่า

 

 

 

 

 

 

“มอบชีวิตให้ป๊อปปี้ก็ให้ป๊อปปี้จัดการพวกเราสิเธอไม่มีสิทธิ์พวกเราไม่ใช่ทาสของเธอนะ”พิมพูด

ก่อนที่จะถูกตบอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหลป๊อปคะ ไอ้พวกที่ทรยศป๊อปที่ทำร้ายคุณท่านเนี่ยป๊อปจะจัดการยังไงดีคะ ลำพังส่งเข้า

คุกก็คงจะไม่สำนึก”ขนมจีนรีบโทรหาป๊อปปี้พลางกดเปิดลำโพงให้ฟางและพิมรับรู้

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปบอกไปแล้วไงว่าพวกนั้นจะไปตายที่ไหนก็ไป ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้นอีกแล้ว”ป๊อปปี้ตอบ

กลับออกมา

 

 

 

 

 

“งั้นหนมจีนขอพวกมันแล้วกันนะคะ พวกทรยศมันสมควรได้รับโทษ”ขนมจีนพูดต่อ

 

 

 

 

 

“ก็แล้วแต่หนมจีนเถอะ แค่นี้ก่อนนะ ต้องไปดูย่าแล้ว”ป๊อปปี้ตอบอย่างไม่ใส่ใจพร้อมกับวางสาย

ทำให้ขนมจีนหัวเราะออกมาอย่างสะใจที่ทุกอย่างมันช่างดูง่ายดาย ฟางอึ้งเสียใอยู่ลึกๆที่ป๊อปปี้

ไม่คิดจะปกป้องเธอและพิมอีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

“555เป็นยังไงล่ะ เท่านี้ก็ได้ยินชัดแล้วสินะว่าป๊อปยกนักโทษแบบพวกแกให้กับชั้นแล้ว ต่อไปจะ

ทำอะไรก็ได้”ขนมจีนเยาะ

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไม ร้องไห้ทำไมล่ะรึว่าหวังให้ชู้รักของแกมาช่วย ไอ้โทโมะคงจะหัวหดหนีไปแล้วรึไม่ก็โดน

ซ้อมปางตายแล้วล่ะ/ไม่จริงโทโมะไม่มีวันทิ้งชั้น แล้วเค้าจะต้องกลับมาจัดการคนที่คิดจะทำร้าย

ลูกเมียของเค้า”ขนมจีนเห็นพิมร้องไห้อยู่ก็หัวเราะอย่างสะใจก่อนที่พิมจะโพล่งออกมาท่ามกลาง

ความตกใของฟางที่รู้ว่าพิมท้องกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

แต่ขนมจีนก็ตวัดหันไปถีบพิมจนร่างบางล้มลงไปกองกับพื้นร้องออกมาทำให้ฟางต้องรีบไปประ

คองช่วยพิม

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แกคิดว่าไอ้โทโมะมันจะมีปัญญาช่วยอะไรได้ ลำพังยังต้องพึ่งบารมีของมังกรทอง แล้วเมื่อกี้

แกบอกว่าท้องกับโทโมะงั้นหรอ ไอ้มารหัวขนที่เกิดจากการคบชู้นี่มันต้องจัดการอย่าให้เหลือ

รอด”ขนมจีนพูดก่อนที่จะเข้าไปทำร้ายพิม ฟางทนไม่ไหวก่อนที่จะพุ่งไปกัดแขนขนมจีนจนหญิง

สาวกรีดร้องแล้วหันไปทำร้ายฟางจนร่างบางกระเด็นล้มไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

“รักกันช่วยเหลือกันดีสมกับเป็นเมียที่1กับที่3 ดีทรมานพวกมันอยากจะรู้ว่าใครมันจะทนกว่า

กัน”ขนมจีนยิ้มเยาะก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้จับฟางและพิมทรมานอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

“ย่าไม่เป็นอะไรใช่มั้ยแม่ แล้วยัยเฟย์ล่ะ”ทางด้านแก้วที่ตามมาหลังจากจัดการเรื่องต่างๆที่บ้าน

เสร็จก็รีบถามอุษาด้วยความร้อนรน

 

 

 

 

 

 

“คุณท่านพ้นขีดอันตรายแล้วครับ ส่วนเฟย์อาการไม่เป็นอะไรมาก แต่วันนี้คงเหนื่อยมาก ผมว่า

พรุ่งนี้ทุกคนมาเยี่ยมพร้อมกับเยี่ยมคุณท่านดีกว่านะครับ/เดี๋ยวสิ เฟย์ก็โดนนังฟางวางยา แล้ว

ทำไมบอกไม่เป็นอะไรล่ะ เดี๋ยวสิหมอเขื่อน”เขื่อนเดินมาบอกทุกคนก่อนที่แก้วจะแย้งถามเขื่อน

แต่เขื่อนไม่ตอบอะไร แล้วเดินปิดประตูห้องล็อคเอาไว้ แล้วนั่งมองเฟย์ที่นอนหลับอยู่บนเตียง

ด้วยสายตาที่ยากจะเดาความรู้สึกได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณแม่ไม่เป็นอะไรมากแล้วนะคะรอเพื่อนหมอเขื่อนเช็คอาการถ้าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็คงกลับ

ได้”อุษาพูดกับมาดามหลี่ในวันต่อมาก่อนที่หมอจะเข้ามาตรวจอาการและไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงจึง

พามาดามหลี่กลับมารักษาตัวที่คฤหาสน์มังกรทองต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มีอะไรทำไมต้องพาเฟย์มาด้วยเฟย์ยังไม่หายดีเลยนะ แล้วเราก็ต้องตามตัวโทโมะที่หายไปอยู่

ไม่มีเวลาว่างหรอกนะ”แก้วโวยวายที่จู่ๆเขื่อนก็เรียกทุกคนมารวมกันที่ห้องโถงและเห็นเขื่อนพา

เฟย์และมาดามหลี่เข้ามา

 

 

 

 

 

 

“นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆใช่มั้ยหมอเขื่อนถึงตามพวกเรามาที่นี่/ครับมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เพราะผม

กำลังทวงความยุติธรรมให้ฟาง”อุษาถามก่อนที่เขื่อนะตอบกลับนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

“นี่น้อยๆหน่อยเถอะพูดอะไรเกรงใจเมียที่นั่งตรงนั้นบ้าง”แก้วว่าอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นเขื่อนยังคง

เป็นห่วงฟาง เขื่อนไม่พูดอะไรก่อนที่จะกดวีดีโอก็พบว่ามันคือคลิปในห้องนอนของเขากับเฟย์

แล้วทุกคนต้องตกใจเมื่อเห็นเวลาที่ไม่มีใครอยู่ในห้องหรือเขื่อนไปอาบน้ำ เฟย์สามารถลุกมาเดิน

ได้ตามปกติไม่เหมืนกับทุกครั้งที่เป็นคนพิการอย่างที่ทุกคนเห็นเลย!

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันเฟย์ นี่หนูเดินได้เพราะหมอเขื่อนกายภาพหรอ/ไม่ใช่ครับ เค้าเดินได้มานานแล้ว

ครับ แต่เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้ต้องเล่นละครว่าเดินไม่ได้มาหลายปี ตอนแรกผมลองสืบ

เองก็ไม่พบ จนกระทั่งเมื่อวานที่เกิดเรื่อง”อุษาตกใจแล้วรีบถามเฟย์แต่เขื่อนตอบแทนก่อนที่จะ

กดวีดีโอไปอีกคลิปหนึ่ง เป็นภาพที่เฟย์เดินหยิบเอกสารบางอย่างมาจากที่ซ่อน รวมถึงซองยา

ก่อนที่จะเป็นภาพเฟย์เอายานั้นใส่ในแก้วน้ำดื่มของตนเองแล้วกลั้นใจดื่มน้ำผลไม้ที่ผสมสาร

กำมะถันพร้อมกับเคาะพื้นเคาะโต๊ะเสียงดังให้เขื่อนวิ่งขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่สรุปคนที่วางยาคือเฟย์ นี่เฟย์เป็นคนที่สร้างเรื่องใส่ร้ายนังฟางงั้นหรอ”แก้วอึ้งหันไปมองที่เฟย์

ที่นั่งเงียบไม่พูดอะไร

 

 

 

 

 

 

“ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรล่ะเฟย์บอกมานะ นั่นย่าของพวกเรานะทำไปทำไม”ป๊อปปี้เดือดจัดตรงไป

เอาเรื่องเฟย์ก่อนที่แก้วและขนมจีนจะรีบเข้าห้าม

 

 

 

 

 

 

“หึ 555นี่ไม่รู้ริงๆหรอคะว่าที่เฟย์ทนนั่งรถเข็นมาเกือบสิบปีนี้เพราะอะไร ถ้าไม่ใช่รอวันแก้แค้นนัง

ฟาง เพราะมันทำให้แม่เฟย์ต้องตายทำให้เฟย์ต้องนั่งรถเข็นเกือบ5ปีต้องหมดอนาคตแทบทุก

อย่างงแต่มันกลับเสวยสุขแบบนี้มันแฟร์แล้วหรอ หึ ตอนที่เฟย์ได้ยินว่าคุณย่าแอบอุปการะมัน

ลับๆและปกปิดเรื่องทุกอย่างไม่ให้พี่ป๊อปรู้ ตอนนั้นเฟย์ก็ยิ่งเกลียดมันที่มันเป็นผู้ทรยศฆ่าพ่อแม่

เฟย์แล้วแต่คุณย่าก็ยังรักมันและส่งมันเรียนหมอ เฟย์ก็เลยคิดแผนแกล้งทำเป็นพิการป่วย

ออดแอดอยู่แบบนี้ จนกระทั่งมันกลับมาทุกอย่างก็เข้าล้อค ทำตัวเป็นคนน่าสงสารหน่อยมันก็โง่

ตายใจเชื่อหมดทุกอย่าง”เฟย์หัวเราะออกมาอย่างร้ายกาจก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วพูดความจริง

 

 

 

 

 

 

 

“รวมถึงจัดฉากว่าผมมีอะไรกับเฟย์ด้วย ตอนแรกผมก็พยายามคิดว่าผมมีอะไรกับเฟย์มันคือเรื่อง

จริงรึเปล่า จนกระทั่งผมแอบให้เพื่อนตรวจร่างกายเฟย์อย่างละเอียดก็พบว่าเฟย์ไม่เคยมีอะไรกับ

ผม และที่สำคัญถ้าคนที่พิการใช้ขาไม่ได้มาสิบกว่าปีกระดูส่วนที่ไม่ใช่งานจะลีบเล็กแต่เฟย์กลับ

ไม่ใช่”เขื่อนพูดต่อแล้วมองที่ภรรยาสาวด้วยความตาผิดหวังและเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่แค่จัดฉากเรื่องพี่ขื่อนนะ เรื่องนังฟางก็ใช่ ทุกอย่างที่มันทำมันอยู่กับพี่ป๊อป เฟย์ก็แค่ไป

เคาะห้องพี่หนมีน รึส่งคลิปให้พี่หนมจีนเท่านี้ พี่หนมจีนกัดการมันแทนเฟย์แล้ว”เฟย์พูดอย่าง

สะใจ

 

 

 

 

 

 

 

“รวมถึงเรื่องที่เธอบอกความลับของพิมกับพี่ป๊อปรู้ด้วยงั้นสิ/แหมๆพี่แก้ว เรื่องนี้เฟย์ก็รู้มาสักพัก

แล้วล่ะ และก็รู้ว่ามันท้องกับพี่โทโมะไม่ใช่พี่ป๊อป แต่เรื่องบอกพี่ป๊อปเฟย์เปล่านะ กะว่ากำจัดนัง

ฟางไปจากบ้านก่อนแล้วค่อยแฉนังพิม แต่ใครจะรู้วี่คนหวังดีจัดการรวดเดียวเลย”แก้วพูดต่อก่อ

นที่เฟย์จะพูดออกมาอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

อุษาไม่อาจทนฟังความร้ายกาจของเฟย์ได้อีก ตรงเข้ามาตบหน้าเฟย์หันอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

“ไม่คิดเลยนะว่าเด็กน้อยที่ใสซื่อบริสุทธิ์จะกลายเป็นนางมารร้ายเจ้าแผนการแบบนี้ คน

บริสุทธิ์2คนกำลังถูกลงโทษจากความแค้นของเธอ ทั้งที่ฟางอยู่ที่นี่เพื่อรักษาเธอกับคุณแม่ และ

ชดใช้ทุกอย่างมันยังไม่พออีกหรอ ต้องให้ฟางตายตามหลี่จาง ทับทิมแล้วก็ไปป์ตามไปอีกรึ

ไง”อุษาระเบิดออกมาอย่างเหลืออด

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะมันฆ่าแม่ของเฟย์ไง ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ทำลายทุกสิ่งในชีวิตเฟย์ แม้ตัวมันจะไม่ได้ทำแต่พ่อ

มันทำ ฮึก มันก็สมควรแล้วที่มันจะต้องโดน อ๊ะ พี่ป๊อปจะไปไหน จะไปช่วยมันหรอ อย่าไป

นะ”เฟย์เองก็ระเบิดอารมณ์ออมาเช่นกันก่อนที่จะตกใจเมื่อป๊อปปี้ลุกขึ้นเดินออกไปที่รถ

 

 

 

 

 

 

“ขนมจีนบอกที่ขังของฟางกับพิมเดี๋ยวนี้ หมอเขื่อน จับตาดูคนผิดเอาไว้แล้วผมจะตามมาจัดการ

คิดบัญชีเอง”ป๊อปปี้สั่งทุกอย่างก่อนที่จะออกมาที่โกดังเก่ากับแก้วเพื่อตามหาฟางและพิม แล้ว

ต้องชะงักเมื่อเห็นลูกน้องของตัวเองล้มลงบาดเจ็บก็รีบวิ่งเข้าไปพบว่าโทโมะกำลังต่อสู้กับลูก

น้องมังกรทองเพื่อไปช่วยพิม

 

 

 

 

 

 

 

“หลีกไปให้หมดถ้าไม่อยากถูกชั้นยิงแล้วปล่อยตัวฟางกับพิมเดี๋ยวนี้”ปัง ป๊อปปี้ยิงปืนขึ้นฟ้าก่อน

ที่ลูกน้องทั้งหมดจะหยุดและหลีกทางให้ป๊อปปี้เข้าไปในห้องขังของฟางและพิม

 

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

ทันทีประตูถูกเปิดออก ภาพที่เห็นคือฟางและพิมถูกล่ามด้วยโซ่แล้วขึงมาจากขื่อ ในสภาพทั้งถูก

เฆี่ยนและทรมานตามร่างกาย โทโมะช็อคสุดขีดเมื่อเห็นพิมมีเลือดออกมาตามตัวมากมายและ

ตรงหว่างขาก็ไม่รอช้าพุ่งเข้าไปช่วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พิม ผมมาช่วยแล้วพิม มองตาผมสิ ลืมตามองผมหน่อย”โทโมะพยาพยามเรียกพิม แต่ร่างบางที่

อยู่ในสภาพอิดโรยและมีเลือดออกยากทำให้ยากจะลืมตา

 

 

 

 

 

 

“นายพายัยพิมไปหาหมอก่อน/ไม่ต้องมายุ่ง เพราะพวกมังกรทองทำให้เมียชั้นต้องเป็นแบบ

นี้”แก้วแตะไหล่โทโมะแล้วพูดอย่างหวังดีแต่โทโมะสะบัดทิ้งก่อนที่จะหันไปตะคอกใส่แก้วเสียง

ดังทำให้พิมลืมตาตื่นขึ้นมามองคนรัก

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ โทโมะมาหาพิมแล้ว/พิมผมอยู่นี่แล้วที่รักของผม คุณกับลูกจะต้องไม่เป็นอะไรนะ เราจะ

ได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าแล้วนะ”พิมพยายามพูดออกมาอย่างยากเย็นทำให้โทโมะน้ำตาไหล

สงสารคนรักจับใจพร้อมกับพยายามลุกพาพิมไปหาหมอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ไม่ต้องหรอกพิมรู้ว่าพิมคงไม่ไหว ไปช่วยฟางเถอะ”พิมพูดจบทำให้ฟางที่ถูกป๊อปปี้อุ้มลงมา

อยู่นั้นลืมตาขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำพิม อย่านะ พิม พิมไม่เป็นไรใช่มั้ย”ฟางสะดุ้งร้องออกมาก่อนที่จะหันไปหาเพื่อนรัก

“เดี๋ยวก็หาย คุณป๊อปพาฟางไปหาหมอเถอะค่ะ ฟางเองก็ไม่ไหวแล้ว”พิมบอกป๊อปปี้แต่ฟางดิ้น

ไปมาไม่ยอมไป

 

 

 

 

 

 

 

“ไปด้วยกันเถอะนะพิมอย่าพูดอีกเลยเราไปหาหมอกันเถอะนะ”โทโมะพูดและอุ้มพิมขึ้นในใจเขา

กลับรู้สึกไม่ดีเลยที่พิมพูดแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“อีกไม่นาน พิมก็คงงจะตามลูกไปแล้วล่ะโทโมะ อย่าช่วยพิมเลย อย่าร้องเลยนะที่รักของพิม

อย่างน้อยช่วงเวลาที่ผ่านมาเราก็มีความสุขด้วยกันนะ ต่อไปนี้ไม่โทโมะจะเป็นยังไงแต่จำเอาไว้

นะว่าคุณท่านมมีพระคุณกับโทโมะมาก เค้าไม่เคยคิดร้ายกับโทโมะเลยรวมถึงทุกคนที่บ้าน ถ้าจะ

ทำอะไรโทโมะต้องมีสติให้มากๆอย่าให้ความโกรธครอบงำตัวเอง แล้วพิมจะคอยมองดูโทโมะอยู่

บนฟ้ากับลูกนะ แค่กๆโทโมะ พิมหนาวกอดพิมหน่อยได้มั้ย”พิมเริ่มพูดออกมาสั่งเสียโทโมะที่ร้อง

ไห้กอดพิม ก่อนท่ะขอร้องให้คนรักกอดตัวเองเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“พิม ไม่นะพิม ลืมตาสิ ลืมตามาคุยกันก่อน ไหนว่าเราจะสร้างครอบครัวด้วยกัน มีพ่อ แม่ ลูกยัง

ไงล่ะ เรากำลังจะมีความสุขด้วยกันแล้วนะพิม ทำไม”โทโมะร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้นเมื่อรับรู้

ว่าคนรักที่อยู่ในอ้อมกอดหมดลมหายใจไปแล้ว ก็ร้องไห้กอดร่างอันไร้วิญญาณของพิมแน่นทำให้

แก้ว และป๊อปปี้ที่อุ้มฟางอยู่นั้นสะเทือนใจเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปวดท้อง โอ๊ย”ฟางที่ร้องไห้อยู่นั้นจู่ๆก็ร้องออกมาอีกครั้งก่อนที่ป๊อปปี้จะตกใจเมื่อลิ่มเลือดที่

หว่างขาค่อยๆไหลออกมา

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปพายัยฟางไปหาหมอเดี๋ยวนี้ ส่วนนายพิมไม่อยู่กับนายแล้วแต่นายต้องพาพิมกลับไปอย่าง

น้อยก็ให้พีชได้กราบแม่เค้าครั้งสุดท้ายก่อนเถอะ”แก้วที่ตั้งสติได้ก็รีบสั่งพี่ชายก่อนที่จะหันไป

บอกโทโมะที่กอดพิมไว้แล้วเดินตามป๊อปปี้ไป แต่ก็ไม่วายหันกลับมามองโทโมะที่กอดพิมนิ่งไม่

ไหวติ่งด้วยความรู้สึกสงสารชายหนุ่มเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

 

 

“เพราะแก ไอ้พวกมังกรทอง แกฆ่าพ่อแม่ชั้นไม่พอ แกยังจะฆ่าลูกเมียชั้น ชั้นจะเอาคืนพวกแก

อย่างสาสม”โทโมะกอดร่างของพิมไว้แล้วพูดออกมาด้วยความคับแค้น

 

 

 

 

 

บอกแล้วว่าตอนนี้มีจุดพีคเยอะ แล้วนี่จะเป็นจุดเปลี่ยนของโทโมะ

 

 

มาอัพแล้วนะ ยังไงก็อย่าพึ่งหายไปไหนกันน้าาาา