ร้ายแต่รัก

 
 
ติงตองง
"พิมไม่น่าลำบากเอามาให้ก็ได้นะ" ป๊อปพูดแล้วพาพิมเข้ามาในบ้าน
 
 
"พิมผ่านมาเลยเอาเอกสารเข้ามาให้ ส่วนนี้ของฝากของโปรดป๊อปนะ" พิมพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปพร้อมกับกับข้าวของโปรด
 
 
"งั้นเดี๋ยวพิมอยู่กินข้าวด้วยกันเลยก็ได้นะ เที่ยงแล้วด้วย" ป๊อปพูดแล้วให้แม่บ้านจัดโต๊ะทันที
 
 
"แง แง้ แง/นอนนะๆ ไม่ร้องๆ" ฟางกล่อมลูกที่ร้องโวยวายให้หลับก็แอบเห็นป๊อปดูมีความสุขกับพิมก็จุก
 
 
"คุณฟางทานข้าวคะ" น้อยเดินมาตามฟาง
 
 
"น้องเลี้ยงยากไหมคะ" พิมถามฟางขึ้น
 
 
"ก็ยากคะ" ฟางตอบ
 
 
"ป๊อปพอแล้วตักให้เยอะไปแล้วนะ" พิมพูดทำให้ฟางชะงักแล้วมองทั้งคู่
 
 
"ก็จะได้กินเยอะๆไง" ป๊อปตอบแล้วยิ้มให้พิม
 
 
"อ่อ ขอตัวก่อนนะคะ" ฟางพูดแล้วลุกขึ้น
 
 
"ทะเลาะอะไรกันหรือเปล่า" พิมถามป๊อปขึ้น
 
 
"เปล่าหรอก ทานต่อเถอะ" ป๊อปพูดแล้วทานอาหารต่อแล้วไปส่งพิมที่รถ
 
 
"ว่าไง จริงหรอ ขอบใจมากเพื่อน" ป๊อปที่เดินเข้ามาในบ้านแล้วมีสายจงเบเข้าพอดี
 
 
"น้อยเดี๋ยวใกล้ถึงเวลาตื่นตาโปรดแล้ว ถ้าน้องตื่นก็พาเล่นก่อนนะเดี๋ยวฟางจะไปซื้อของใช้ก่อน" ฟางพูดกับน้อยขึ้น
 
 
"เดี๋ยวผมขับรถให้/ไม่ต้อง ชั้นขับเองได้" ป๊อปอาสาที่จะขับให้แต่ฟางก็ปฎิเสธแล้วเดินไป
 
 
"กุญแจ/ขึ้นรถจะได้รีบไป" ฟางที่หากุญแจรถไมเจอพ่อก็เดินมาแล้วขึ้นรถ ทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรกันตลอดทาง
 
 
"มาผมช่วย" ป๊อปได้แต่เดินตามเพราะฟางไม่ยอมให้ช่วยเข็นรถ
 
 
"งั้นก็ช่วยไปจ่ายเงินแล้วถือของไปรถแล้วแล้วกัน" ฟางพูดแล้วเดินไป
 
 
"ทิ้งกันเลยหรอฟาง" ป๊อปพูดแล้วมองฟางเดินไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ว้าววว/เงียบ" ฟางที่เดินมาที่รถก่อนอยู่ๆก็มีคนดึงฟาง
 
 
"นายภัทร ปล่อยนะ/เงียบ ไหนๆเธอก็รู้ๆอยู่แล้วว่าชั้นไม่ใช่คนดีอะไร" ภัทรพูด
 
 
"ต้องการอะไร" ฟางถามขึ้นอย่างหวาดกลัว
 
 
"สิ่งที่ชั้นต้องการมันง่ายนิดเดียว ผัวแกดันไปได้หลักฐานของนายชั้นเข้าสิ แกแค่ต้องไปทำลายหลักฐานให้หมดแค่นั้นเอง" ภัทรพูด
 
 
"หลักฐานชั้นดีขนาดนั้นทำลายก็เสียดายแย่สิ" ฟางพูดแล้วยิ้ม
 
 
"ก็ลองดูสิ ครั้งที่แล้วแค่สั่งสอนผัวแก ครั้งนี้อาจจะเป็นลูกของแกก็ได้ แล้วอน่าคิดว่าไม่กล้าละ" ภัทรพูด
 
 
"เลว ยังไงชั้นก็ไม่ทำ" ฟางพูดเสียงแข็ง
 
 
"งั้นก็รอดูได้เลย ชั้นให้เวลาแก1อาทิตย์ในการตัดสินใจทำลายหลักฐาน แต่ถ้าผัวแกเอาหลังฐานไปให้ตำรวจชั้นอาจจะฆ่าทุกคนรอบตัวแก" ภัทรพูดแลัวเดินออกไป
 
 
"ควรทำไงดีฟาง" ฟางพูดกับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หลักฐานนี้เอาผิดอานพได้แน่ แล้วดิ้นไม่หลุดด้วย" ป๊อปพูดแล้วมองทั้งเอกสารและคลิป
 
 
"เรื่องมันก็จะได้จบๆ ชั้นจะได้แต่งงานสักที" จงเบพูดแล้วยิ้มให้มีน
 
 
"ฉลองรอเลยไหม" เขื่อนพูด
 
 
"ไม่ดี รอให้งานสำเร็จก่อนเถอะค่อยฉลอง รอหน่อยนะเจ้าบ่าว" เฟย์พูดแล้วยิ้ม
 
 
"งานแกชั้นจะเป็นพ่องานให้เองเลย" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม
 
 
"ฟางแกเป็นไร " มีนเห็นฟางนิ่งไปก็ถาม
 
 
"เปล่า แกเดี๋ยวชั้นพาลูกไปอาบน้ำก่อนนะ" ฟางพูดแล้วพาลูกไปอาบน้ำ
 
 
"โอ๊ะ เจ็บนะตีทำไมเนี้ย" จงเบพูดแล้วลูบแขนตัวเอง
 
 
"พูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาทำไมละ" มีนพูด
 
 
"ทำไมละ" จงเบถาม
 
 
"จริงสิ พี่ฟาง/ฟางมันมีความฝันเรื่องงานแต่ง ตอนนี้อาจจะเสียใจอยู่" มีนพูด
 
 
"แต่งพร้อมกันเลยไหมเพื่อน" จงเบพูดกับป๊อป
 
 
"เอาไว้ก่อนเถอะ" ป๊อปพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เป็นไงบ้าง" นพพูดขึ้น
 
 
"สำเร็จแน่นอครับ" ภัทรพูด
 
 
"ดี อีกไม่นานพวกชั้นจะไปคิดบัญชีทำพวกมันให้หมด" นพพูดอย่างโกรธแค้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หายไปนานเลย 555