ร้ายแต่รัก
snow_k
21)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
'คิดดีแล้วหรอ ดูแลลูกให้ดีละ'
"แม่จะไม่ให้ใครมาทำร้ายเราเด็ดขาด" ฟางอ่านข้อความที่เข้ามาแล้วกอดลูกไว้
"วันนี้จะพาลูกไปโรงบาลหรอ" ป๊อปถามฟางขณะกินข้าวเช้า
"คะ คุณคงไม่ว่างไป"ฟางพูดพร้อมกับป้อนข้าวเด็กน้อย
"ขอโทษนะ วันนี้มีประชุมสำคัญจริงๆ" ป๊อปพูดแล้วมองหน้าฟาง
"คุณรีบไปเถอะคะ เดี๋ยวสาย" ฟางพูด แล้วเดินมาส่งป๊อปหน้าบ้าน
"ป๊ารักโปรดนะลูก" ป๊อปพูดแล้วหอมแก้มลูกชาย
"ไปกันเถอะ" ฟางพูดแล้วขับรถไปโรงพยาบาลทันที
"แข็งแรงดี เดี๋ยวก็เดินได้แล้ว" มันพูด
"น้อยพาโปรดไปเล่นโซนเด็กก่อนะ เดี๋ยวฟางตามไป" ฟางพูด
"มีอะไรหรอแก" มีนถามฟางขึ้น
"ชั้นจะเล่าให้แกฟัง แต่แกต้องสัญญาว่าห้ามบอกใครจนกว่าจนถึงเวลา" ฟางพูด
"เรื่องมันต้องใหญ่ใช่ไหม" มีนพูด
"คือ...ถ้าเกิดอะไรขึ้นแกต้องดูแลลูกแทนชั้น" ฟางเล่าให้มีนฟังจนหมด
"ชั้นจะดูแลตาโปรดให้ดี" มีนพูดระหว่างเดินไปโซนเด็กเล็ก
"แย่แล้วคะ คุณหนูหายไป!!/หายไปได้ไง!! ลูก" เมื่อว่าได้ยินก็แถบเป็นลม
"พยาบาลรีบตามหาเด็กด่วน" มีนรีบพูดให้ทุกคนช่วยกันตามหา
"น้อยขอโทษนะคะ/น้อยอย่าโทษตัวเองรีบตามพยาบาลไป" มีนประคองฟางแทนน้อย
ตือออ
"นายเอาลูกชั้นไปไหน" ฟางรับโทรศัพท์อย่างร้อนรน
'ทีนี้เชื่อยังละ ตอนนี้เด็กก็ปลอดภัยดี' ภัทรพูด
"เอาลูกชั้นคืนมานะ ชั้นยอมแล้ว" ฟางพูดแล้วร้องไห้
'ดี งั้นกลับไปก็รีบไปลบหลังฐานออกให้หมดซะ' ภัทรพูด
"ได้ คืนลูกชั้นมา" ฟางพูด สายก็ตัดไป
"ฟางๆ" มีนเห็นน้อยอุ้มเด็กมาก็เรียกฟาง
"ลูกแม่ ฮืออ" ฟางกอดลูกไว้
"แล้วไปเจอที่ไหน/มีคนบอกว่าเห็นผู้ชายคนหนึ่งอุ้มน้องมาให้แล้วก็รีบมาติดต่อเพราะได้ยินประชาสัมพันธ์ไปคะ" มีนถามพยาบาล
"ฟาง เกิดอะไรขึ้น" ป๊อปวิ่งมาแล้วถามฟาง
"ไม่มีอะไรแล้ว ลูกปลอดภัยดี" ฟางตอบ
"ตกใจหมด งั้นกลับเถอะ" ป๊อปพูดแล้วอุ้มลูกแทนฟาง
"เรียบร้อยไหม" นพถามภัทร
"ครับ ข้อมูลที่จะเล่นงานก็พร้อมแล้วครับ" ภัทรพูด
"ใกล้จะได้เวลาเปิดเผยตัวตนแล้วสินะ"นพพูด
"วันที่รอคอยก็ใกล้จะมาถึง"พ่อของพิมพูด
"เตรียมตัวให้พร้อม" นพพูดแล้วยิ้ม
"ขอโทษนะ" ฟางนั่งอยู่โต๊ะทำงานป๊อปแล้วมองข้อมูลที่ป๊อปหาได้แล้วกดลบ
"ฟางทำไร คุณลบข้อมูลทำไม!" ป๊อปตกใจที่เห็นฟางลบหลักฐานทิ้ง
"ชั้นจำเป็น ขอโทษนะที่ทำแบบนี้" ฟางพูดแล้วไม่กล้าสบตาป๊อปเพราะป๊อปน่ากลัวมากจริงๆ
"ออกไป"ป๊อปพูดนิ่งๆ น้ำเสียงเย็นชา
"ชั้นลบหลักฐานแล้ว" ฟางส่งข้อความไปให้ภัทร
1 อาทิตย์ต่อมา
"แย่แล้ว" เฟย์พูดแล้วเอาเอกสารให้ป๊อปดู
"เป็นไปได้ไง ของไม่ได้มาตรฐานพวกนี้ทำไมถึง"ป๊อปนิ่งเครียดเพราะกำลังโดนนพเล่นงาน
"ถ้าหลักฐานดันโดนทำลายอีก"เขื่อนพูด
"พี่ฟางนะพี่ฟาง" เฟย์พูดแล้วนั่งเครียด
"ตอนนี้คงต้องใช้แผนนี้@#$/&*(" ป๊อปพูด
"งั้นชั้นจะประคองบริษัทไปก่อนก็แล้วกัน"จงเบพูด
ตึง
"งั้นชั้นกลับก่อนนะ" ป๊อปที่เห็นรูปที่พิมส่งมาก็รีบกลับบ้านทันที
"มานี่/ชั้นเจ็บนะ" ฟางโดนป๊อปลากขึ้นรถไปที่คอนโด
"เป็นบ้าอะไร" ฟางพูดขึ้น
"ไปหาไอ้ภัทรทำไมห๊ะ! หรือว่าที่คุณลบหลักฐานทั้งหมดเพราะมัน" ป๊อปจับไหล่ฟางแล้วถามอย่างโมโห
"เจ็บนะ" ฟางหลบตาป๊อป
"จริงๆสินะ ได้กับมันกี่ครั้งแล้วละ เพี๊ยะ!/คุณพูดบ้าอะไร ชั้นไม่เคยมีอะไรกับภัทร" ฟางที่เสียใจกับคำพูดของป๊อปก็ร้องไห้ออกมา
"ใครจะรู้ คุณง่ายกับผมมาแล้วนิ" ป๊อปพูดแล้วดันฟางลงกับโซฟาแล้วเริ่มดึงเสื้อผ้าฟางออก
"ไม่นะ ฮืออ สุดท้ายคุณก็เห็นชั้นเป็นแค่ผู้หญิงใจง่ายคนหนึ่ง ฮืออ" ฟางร้องไห้กับการกระทำของป๊อป ป๊อปนิ่งแล้วมองสภาพฟางที่ร้องไห้แล้วรวบเสื้อผ้า
"คุณทำให้ผมเป็นแบบนี้เอง " ป๊อปพูดแล้วลุกสงบสติอารมณ์แล้วถอดสูทให้ฟางใส่
"มันไม่ควรอยู่กับผู้หญิงแบบชั้น"ฟางถอดแหวนคืนป๊อป
"ครับพิม เดี๋ยวผมไป รีบตามมา"ป๊อปวางสายกับพิมแล้วเดินออกจากห้อง ฟางก็เดินตามแล้วไม่พูดอะไรกันเลย
1เดือนผ่านไป
"เก่งมาลูก" ฟางที่เห็นลูกเดินได้ก็ยิ้ม
"เดินเก่งมากเลยนะคะ"ป้านวลพูด
"คะ 9เดือนแล้วนะ"ฟางพูดแล้วอุ้มลูกเข้าไปในบ้าน
"ป๊าาาาาาา" เมื่อตัวเล็กเห็นป๊อปก็เรียก
"ครับลูกชาย" ป๊อปพูดแล้วอุ้มต่อจากฟาง
"ป้านวลเดี๋ยวฟางเตรียมอาหารเองคะ" ฟางเห็นว่าป๊อปเล่นกับลูกเลยมาเตรียมอาหาร
"ป๊อปคะ" พิมเข้ามาหาป๊อปที่บ้าน
"อ้าว มาแล้วหรอ" ป๊อปนัดพิมมากินข้าวที่บ้าน ฟางที่เห็นภาพที่ดูเหมือนจะเป็นครอบครัวอบอุ่มก็น้ำตาไหล
"มันควรเป็นแบบนี้"ฟางพูดกับตัวเองแล้วปาดน้ำตา
ค้างไว้นาน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
