Nc fic_bnior

-

เขียนโดย ImLeeLa

วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.39 น.

  11
  4 วิจารณ์
  14.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 00.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) จองจำบีเนียร์ 11(nc)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แจบอมโถมร่างเข้าหาจินยอง ทำให้จินยองนอนราบไปกับโซฟา ก่อนจะค่อยประกบริมฝีปากไปที่ปากบางอย่างดุเดือด

Jr:อื้มมม

Jb:ฉันจะทำแล้วนะ โอเคใช่ไม๊

Jr:อืม โอเค

แจบอมว่าก่อนจะอุ้มพาร่างจินยองไปที่เตียงขนาดใหญ่แทน ที่จริงไม่ว่าจะที่แคบหรือที่กว้าง แจบอมก็ทำได้ทั้งนั้น แต่ที่ยอมย้ายที่ เพราะกลัวคนใต้ร่างจะไม่สะดวกก็เท่านั้น

เหมือนกำลังใส่ใจจินยองเลย...ไม่เคยอีกแล้ว..ไม่ชินเลย ทำไมถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้นะอิมแจบอม..

.

ระหว่างที่ทั้งสองยังคงมัวเมาในจูบที่เร่าร้อน จินยองก็ใช้มือทั้งสองข้าง ค่อยๆแกะกระดุมของคนบนร่างไปด้วย

จินยองไล้มือลากผ่านกล้ามท้องที่เป็นลอนๆก่อนจะเลื่อนมือลงไปต่ำกว่านั้น และจัดการใช้ฝ่ามือไล้วนไปที่เป้ากางเกงที่ยังคงมาอาภรณ์ปิดบังอยู่ จนน้ำรักของแจบอมค่อยๆปริ่มออกมาจนกางเกงเปียกเล็กน้อย แจบอมรู้สึกอึดอัดสุดๆจึงผละออกจากริมฝีปากรสหวานออกมา และเปลื้องผ้าของตนเองและคนใต้ร่างจนหมด ค่อยๆลากลิ้นไล้มาถึงลำคอขาวเนียนน่าขบของจินยอง ก่อนจะทำรอยแดงเอาไว้ทั่วซอกคอและแผงอกบางตามดังใจที่อยากทำมานาน

Jb:อื้อ คุณแจบอม เจ็บ อ๊ะ

แจบอมเปลี่ยนจากดูดเม้มทำรอย มาเป็นการใช้ลิ้นลากวนมาถึงเม็ดทำทิมที่แข็งเป็นไต เลียวนตรงที่เดิมซ้ำๆทำให้เรียกเสียงครางจากคนใต้ร่างได้อย่างดี

Jr:อื้อ ใส่เข้ามาเลยได้ไม๊ จินยองจะไม่ไหวแล้ว อ่าาาา

แจบอมใช้นิ้วเรียวยาวของตัวเองสอดใส่ช่องทางที่สีสดแม้จะเคยผ่านแฟนตัวเองมานัดต่อนัดแล้ว แต่มันก็ยังดูเหมือนไม่เคยผ่านอะไรมาอยู่ดี

Jb:ใจร้อนจังเลยนะจินยองอ่า..แน่นเหมือนไม่เคยเลยนะ อ้าาา

แจบอมเพิ่มนิ้วขึ้นทีละนิ้ว ก่อนจะแทนที่มันด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่ามาก

Jr:อื้อ อ่ะ ทำไมคับอย่างนี้น่ะ อ่าาาา

จินยองร้องไม่เป็นภาษา เมื่ออีกคนเริ่มขยับกายเร็วขึ้น

Jb:อ่า ฉันทนไม่ไหวแล้ว..อ่าาา

แจบอมเริ่มเร่งจะหวะ จนคนที่นอนอยู่ใต้ร่างร้องออกมาไม่เป็นภาษา เพราะด้วยความที่มันเร็วและแรง ทำให้มันจี้จุดกระสันของจินยองอยู่อย่างนั้น แน่นอนว่าที่ตามมาก็มีเสียงครางที่ออกมาจากปากบางไม่ขาดสาย

Jb:จินยอง ทำไมนายมันดีอย่างนี้นะ อ่า

Jr:อื้มม เบาอีกนิดได้ไม๊..แรงเกินไปแล้ว อ๊ะ

Jb:ดะ..ได้

แจบอมยอมออมแรงลงอีก แต่ก็ยังคงขยับกายถี่รัวอยู่เหมือนเดิม จินยองยอมรับเลยว่าชอบร่างกายของแจบอมยามที่ขยับกายอยู่มาก แต่มันยังคงไม่คุ้นชินกับความเร่าร้อนรุนแรงของผู้ชายคนนี้ เขาไม่เคยมีอะไรกับใครแล้วรุนแรงขนาดนี้ แม้แต่กับมาร์ค..มาร์คไม่เคยรุนแรงแบบนี้..แต่เขายอมรับว่าชอบในความเร่าร้อนของแจบอมมากกว่า แม้จะยังต้องปรับตัวอยู่ในบางทีก็ตาม

Jr:จินยองจะไม่ไหวแล้ว..อ่ะ อ่าห์

Jb:อืม จะ..จะเสร็จแล้ว อ๊าห์

ในที่สุดแจบอมก็ปลดปล่อยออกมา หลังจากถอดแก่นกายของตนเองออกมาก็ค่อยๆถอดถุงยางที่ตนเองสวมออกมาแล้วโยนทิ้งลงข้างๆเตียง ใช้แขนโอบกอดคนที่กำลังหอบหายใจอยู่ตอนนี้ ก่อนจะค่อยๆจุ๊ปไปเบาๆไปที่ศรีษะของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของตนเอง

Jb:ฝันดีนะครับ..ภรรยาของผม

แจบอมพูดออกมาก่อนจะอมยิ้มให้กับคนที่หลับพริ้มไปแล้ว น่าเสียดาย คงจะไม่ทันได้ยินประโยคดีๆจากปากของแจบอมเลยสินะ

อีกแล้ว..

ครั้งแรกของแจบอมอีกครั้ง ที่เวลามีเซ็กส์เสร็จจะมานอนกอดกับคู่นอนของตนเอง จินยองเป็นแรกอีกแล้ว..

ประโยคหวานๆกับความอ่อนโยน ก็เป็นจินยองอีกเหมือนกันที่ได้รับมันเป็นคนแรก..

เหมือนหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไปเมื่อจินยองเข้ามาในชีวิตอิมแจบอม ยอมรับว่าตอนนี้หวงจินยองมากๆไม่อยากแบ่งให้ใครอีก..เขาจะไม่ยอมปล่อยจินยองไป..ไม่ยอมเสียคนอย่างจินยองไปแน่นอนเลย..เพราะ'เขารัก'..เพราะ'ความรัก'..อิมแจบอมรักจินยองแล้ว..

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา