Nc fic_bnior

Mk:จินยอง พี่ขอโทษนะ แต่พี่ อึก พี่ไม่ไหวแล้ว

มาร์คพูดจบประกบปากของแบมแบมด้วยปากของตัวเองทันที โดยที่คิดว่าคนที่อยู่ใต้ร่างตอนนี้คือจินยอง

BB:อึก พี่มาร์คปล่อยแบม นี่แบมเองนะ อึก

แบมแบมพูดพลางใช้มือทุบอกคนที่กำลังซุกไซร้ซอกคอตนเองอยู่ตอนนี้

Mk:จินยอง พี่ขอเถอะนะ..พี่หยุดไม่ได้

มาร์คไม่ได้สนใจเสียงร้องของแบมแบมเลย ไม่ได้สนใจเลยว่าแบมแบมกำลังขัดขืนหรืออะไร มาร์คกำลังทำตามใจตัวเอง อย่างที่ไม่เห็นใจคนอื่นอยู่..

BB:ฮึก พี่มาร์ค แบมเองครับ เรียกแบมสิ แบมจะยอมพี่ ฮึก แบมไม่อยากเป็นตัวแทนของใคร ฮึก แบมครับแบม อื้อ

มาร์คไม่รู้ว่าคนใต้ร่างกำลังพูดอะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนใต้ร่างนั้นคือแบมแบม

Mk:อ่า จินยองหอมไปทั้งตัว เหมือนเดิมเลย..

มาร์คสูดดมซองคอของแบมแบม และบอกว่ามันเหมือนเดิม..นี่ครั้งแรกของเรานะครับพี่มาร์ค ได้โปรด..อย่าเอาแบมไปแทนที่ใครได้ไม๊

BB:อื้อ ฮึก แค่พูดว่าแบม อึก

ร่างบางยังคงอ้อนวอนให้ร่างหนายอมเรียกตนซักที..ยังไม่สนใจผมเหมือนเดิมเลยนะ..ยังเมินผมเหมือนเดิมเลย..

มาร์คจัดการกับเสื้อผ้าของตนเองและคนที่ตนเองคิดว่าเป็นจินยองจนหมด ก่อนจะใช้นิ้วเรียวสอดใส่ไปที่ช่องทางที่ไม่เคยผ่านสิ่งใดรุกล้ำเข้ามาก่อนอย่างอ่อนโยน เพราะเขาคิดว่าเป็นจินยองจึงอ่อนโยนได้ขนาดนี้ เพราะมาร์คไท่เคยรุนแรงกับจินยองเลย เขาทำทุกอย่างกับคนที่เขาคิดว่าเป็นจินยองเหมือนจินยองทุกเหมือน เหมือนขนาดที่ว่าแบมแบมใจเต้นแรงเลยที่เดียว ถ้าไม่ติดชื่อที่มาร์คครางออกมา มันไม่ใช่ชื่อของแบมแบม

Mk:อ่าา จินยองแน่นเหมือนเดิมเลย

มาร์คถอดนิ้วตนเองทีละนิ้วออกจนหมด ก่อนจะค่อยแทนที่ด้วยแก่นกายของตนเอง แต่เหมือนแบมแบมจะยังเกร็งอยู่ มาร์คเลยเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปากอีกรอบ

Mk:อื้ม ไม่ต้องเกร็งนะครับ พี่จะทำเบาๆ

มาร์คว่าก่อนจะดันตัวตนเข้าไปจนสุด ก่อนจะขยับร่างเบาๆและค่อยๆแรงขึ้นตามคำขอของคนใต้ร่าง

BB:พะ พี่มาร์ค ระ..แรงอีก อ๊ะ

Mk:อ่า จินยอง มันดีมาก

ไม่ว่าตอนนี้มาร์คจะครางออกมาเป็นขื่อใคร แบมแบมก็ไม่สนเเล้ว เพราะตอนนี้แรงอารมณ์ของเขาก็คงจะข่มเอาไว้ไม่อยู่ ถึงมันจะเจ็บหัวใจไปบ้างก็เถอะ

มาร์คขยับกายไปอีกไม่กี่ครั้งก่อนที่จะปลดปล่อยออกมา แน่นอนครั้งนี้มาร์คไม่ได้ป้องกัน แต่มาร์คก็ไม่ได้ทำต่อเนื่องจากตนเองก็เมามา เพลียจนแทบจะทำอะไรไม่ไหวอยู่แล้ว จึงหยุดทุกอย่างแล้ว ดึงตัวแบมเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของตนเอง ทีแรกแบมแบมเองก็อยากจะหนีไปเหมือนกัน แต่เขายังอยากจะอยู่กับอกอุ่นนี้อีก มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จึงยอมอยู่ต่อกับมาร์คจนเช้า..