Caressing รอเวลารัก

10.0

เขียนโดย TKda

วันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.32 น.

  17 ตอน
  152 วิจารณ์
  25.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2561 15.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) 4.โรงเรียนใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

ตอนที่4 โรงเรียนใหม่

 

 

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

 

“เสร็จหรือยัง”เสียงทุ้มเอ่ยหลังจากเคาะประตูห้องน้

 

 

ำ “โอ้ย จะรีบไปไหนเนี้ย ผูกเนคไทอยู่”แก้วตะโกนโต้ตอบคนตัวสูง ก่อนจะหันมาสนใจเนคไทที่คอตนเองต่อ

 

 

“โอ้ยย ทำยังไงวะเนี้ย”แก้วพันไปมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วยังไงมันก็ไม่เป็นรูปทรงสักที นี่ถ้ามีโทรศัพท์ก็หาเปิดเน็ตดูไปแล้ว แต่ดันลืมโทรศัพท์ไว้ข้างนอกอีก โอ้ย แล้วทำไมจะต้องมาใส่ชุดอะไรที่มันน่าเบื่อน่ารำคาญแบบนี้ด้วยเนี้ย แขนก็ยาว ไม่คิดจะคิดชุดที่มันเหมาะกับประเทศไทยบ้างรึไง

 

 

“นี่ ทำอะไรอยู่นานแล้วนะ จะไปมั้ยโรงเรียน”โทโมะตะโกนรอบที่สอง

 

 

“โอ้ยยย นี่ก็รีบจังเลยเว้ย ออกก็ได้”แก้วรำคาญเสียงคนตัวสูงที่เอาแต่บ่นๆ ก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมา ไม่เข้าใจจริงๆว่านี่เรียกห้องส่วนตัวรึเปล่า ทำไมถึงได้เข้าออกตามใจชอบแบบรนี้ นี่ถ้าเกิดเราโป๊อยู่จะทำยังไง น่าเบื่อจริงๆเลย

 

 

“แล้วนี่ทำไมไม่ใส่เนคไท”โทโมะเดินเข้ามาหาแล้วมองเนคไทในมือ

 

 

“ใส่ได้ก็ดีดิ ไปดิรีบไม่ใช่หรอ”

 

 

“เดี๋ยว มานี่”โทโมะจับข้อมือแก้วก่อนจะดึงเข้ามาใกล้ สายตาของทั้งคู่จ้องมองกันด้วยความเงียบของห้อง นอกจากเสียงลมหายใจแล้ว ความนิ่งเงียบทำให้ได้ยินเสียงของหัวใจดังขึ้น ดังขึ้น โทโมะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้แก้วช้าๆ ก่อนจะดึงเนคไทที่มืออกมา

 

 

“ทำไรอะ”

 

 

“เดี๋ยวผูกให้”แก้วมองหน้าโทโมะที่กำลังผกเนคไทให้เธอไม่วางตา มุมปากสวยกระตุกยิ้มน้อยๆ ด้วยความพึงพอใจ

 

 

“ขอบคุณค่ะ”แก้วเอ่ยขอบคุณเมื่อคนตัวสูงผู้เสร็จแล้ว

 

 

“ไม่เป็นไรครับ ไปได้แล้วเราน่ะ วันแรกก็จะไปสายเลยรึไง”โทโมะพุดก่อนจะจูงมือแก้วแต่แก้วสะบัดออก

 

 

“พี่ไม่ต้องมามือปลาหมึก แก้วเดินเองได้”แก้วพดก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามโทโมะไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โรงเรียน...

 

 

 

 

 

“เชิญครับ”เสียงคนขับรถพูดหลังจากเปิดประตูให้แก้ว แก้วมองหน้าก่อนจะหันมาหาโทโมะ แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไรสักอย่างเขาก็ลงจากรถไปก่อนแล้ว

 

 

“ทำไมต้องขับเข้ามาข้างในด้วยเนี้ย”แก้วถามเมื่อตัวเองลงมาจากรถแล้ว ไม่ช้ารถก็ขับออกจากบริเวณหน้าตึกหน้า

 

 

“ก็มาส่งไง”

 

 

“คนมองเยอะแยะแล้วเนี้ย”แก้วกระซิบ

 

 

“อายทำไม”โทโมะพูดก่อนจะเดินนำแก้วไป แต่แก้วยืนเฉยๆ ได้แต่มองตาม

 

 

“เอ้า เดินตามมาสิ”โทโมะหันไปดุแก้ว

 

 

“รู้แล้วน่า”แก้วพดก่อนจะรีบเดินตามโทโมะ

 

 

“สวัสดีค่ะผอ.”

 

 

“วันนี้ผอ.ใส่ชุดเท่จังเลยนะคะ”

 

 

“ครับ”

 

 

“กรี๊ดดดดดดด”

 

 

เสียงผู้หญิงในโรงเรียนที่คลั่งไคล้คนตัวสูงดังขึ้นมาเรื่อยๆ ตลอดเวลาที่เขาเดินผ่าน มีคำทักทายมากมาย แก้วได้แต่เดินตามแบบงง โทโมะเปิดเข้าไปในห้องผู้บริการ แก้วเองก็เดินตามไปติดๆ

 

 

“พี่เป็นผอ.โรงเรียนนี้หรอ”ยังไม่ทันที่โทโมะจะนั่งเก้าอี้ตัวโปรด แก้วก็เอ่ยถามด้วยความอยากรู้

 

 

“ใช่”

 

 

“แล้วทำไมแก้วจะต้องมาเรียนที่นี่”

 

 

“พี่จะได้ดูแลเธอทั่วถึงไง อีกอย่างเธอจะไม่มีทางหนีพี่ได้ เพราะรอบโรงเรียนมีคนของพี่ทั่วไปหมด”โทโมะยิ้มกริ่มอย่างผู้ชนะ

 

 

“ชิ แล้วแก้วต้องเรียนห้องไหน”

 

 

“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”พูดจบโทโมะก็เดินนำแกวออกมาจากห้อง

 

 

“ผมฝากดแลเด็กคนนี้เป็นพิเศษเลยนะครับ ถ้ามีปัญหาอะไรแจ้งผมโดยตรง ผมจะเป็นคนลงโทษเอง”โทโมะเอ่ยสั่งครูที่ปรึกษาที่แก้วที่จะต้องเรียนห้องนี้จนจบม.6

 

 

“ได้ค่ะผอ.”ครูสาวสวยเอ่ยก่อนจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วมองโทโมะไม่วางตา

 

 

“แล้วที่นี่เข้าเรียนกี่โมง”แก้วเอ่ยขึ้นมาขัดจังหวะที่โทโมะกับครูสาวที่กำลังจ้องตากันอยู่

 

 

“แปดโมงครึ่งจ่ะ ถ้าหิวก็ทานอาหารเช้าที่โรงอาหารได้เลยนะจ้ะ”ครูหับมาตอบแก้วแล้วยิ้มๆ ก่อนจะหันไปสนใจโทโมะต่อ

 

 

“จริงสิ เรายังไม่ได้ทานข้าวเช้ามาเลยนี่ หิวรึเปล่า”โทโมะหันไปคุยกับแก้ว แก้วมองหน้าก่อนจะเบะปาก เพราะครูนั่นยังมองโทโมะไม่วางตา

 

 

“ไม่หิว จะเข้าห้องแล้ว ไปทางไหน”แก้วพูดก่อนจะมองครูสาว

 

 

“เดินออกจากห้องนี้ก็ซ้ายมือ เดินไปจนเจอห้อง 6/1 เลยจ่ะ”ครุเอ่ยตอบ

 

 

“ขอบคุณค่ะ”

 

 

“เดี๋ยว ไปกินข้าวก่อน อาหารเช้าเป็นอาหารที่สำคัญ ไม่กินข้าวเดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่อง”ไม่พูดปล่าโทโมะจับข้อมือแก้วก่อนจะพาไปที่โรงอหารของโรงเรียน

 

 

“บ้าปะเนี้ย โรงอาหารจะติดแอร์ทำไม เหม็นตายเลย”แก้วบ่นเมื่อเข้ามาในโรงอาหาร

 

 

“รอบข้างโดนตึกบังทิศทางลมหมดเลย ติดพัดลมก็ไม่เย็น เลยติดแอร์ดีกว่า ไม่ต้องห่วง มันปรับอากาศตลอดเวลา ไม่เหม็นหรอก”

 

 

“แล้วนี่ปล่อยมือได้แต่ คนอื่นมองเยอะแยะ อยากให้แก้วโดนตบหรือไง”แก้วตะตุกมือกลับมาก่อนจะเดินตามไป โทโมะไม่พูดอะไรได้แต่ดินนำไป

 

 

“สวัสดีค่ะผอ.”

 

 

“ไม่ต้องไหว้หรอกครับ ผมเด็กกว่าป้าเยอะ”โทโมะยิ้มก่อนจะสั่งอาหารแล้วไปนั่งรอ

 

 

“เป็นถึงผอ.มากินข้าวกับนักเรียนเนี้ยนะ ไม่กลัวคนอื่นมองเป็นเฒ่าหัวงูรึไง”

 

 

“ไม่ได้แก่จนขนาดต้องเป็นเฒ่าหรอกนะครับ”

 

 

“ปกติมากินในโรงอาหารหรอ”

 

 

“เปล่าครับ ปกติกินที่ห้องทำงาน แต่ห้องทำงานพี่มีแค่อาหารเช้าสำหรับพี่คนเดียว พี่เลยมากินกับเราที่นี่ เดี๋ยวเราจะเหงาเอา”โทโมะพูดแล้วยิ้มน้อยๆ แก้วมองหน้าโทโมะก่อนจะเมินหนี

 

 

ไม่นานอาหารที่โทโมะสั่งไว้ก็มาส่งสองจาน ป้าเจ้าของร้านบริการดีทุกอย่าง อาการก็ทำใหม่สดๆ ร้อนๆ น้ำก็เตรียมมาให้อย่างดีพร้อมกับแก้ว แต่แค่ใบเดียว ส่วนน้ำของแก้วก็ใส่ขวดน้ำธรรมดา

 

 

“แล้วแก้วอีกใบล่ะครับ”โทเมะเอ่ยท้วง

 

 

“เอ่อคือ..”ป้าอ้ำอึ้งก่อนจะมองแก้วสลับกับโทโมะ

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แก้วกินในขวดได้”แก้วพูดแล้วยิ้มให้ป้า

 

 

“งั้นเอาแก้วคืนไปครับ แก้วผมดื่มในขวด”โทโมะพดป้ามองหน้าก่อนจะรีบหยิบแก้วน้ำไป

 

 

“จะมาทำตามทำไม”

 

 

“จะได้เหมือนกันไง”โทโมะยิ้มก่อนจะทานอาหาร

 

 

”ทานสิ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยนั่นเป็นใครน่ะ มีสิทธิ์อะไรมากินข้าวพร้อมผอ.ของเรา”

 

 

“เห็นว่าเป็นเด็กใหม่ ย้ายมาจากโรงเรียนธรรมดาๆ”

 

 

“หรือว่าจะเป็นเด็กของผอ.”

 

 

“บ้าหรอแก ผอ.เขาไม่มีทางชอบยัยนั่นหรอก หน้าจืดๆแบบนั้น”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่4มาเเล้วจ้าาาาาาา ใครที่รออ่านอยู่ ไม่ต้องปูเสื่อรอแล้วนะ เก็บเสื่อเเล้วมาอ่านกันดีกส่าาาา

มารอดูกันต่อไปน้าาา ว่าจะเป็นยังไง ขอบคุณทุกๆคอมเม้นเลยนะคะ เเล้วจะรีบมาอัพให้อ่านอีกนะคะ เม้นกันเยอะๆน้าาาาา 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายฟิคชั่นเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา