Error sans and Ink sans fic!!!

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง
"แฮ่กๆๆ ฮึก!! ฮือออ!!!"เสียงหอบให้ใจยังคงดังถี่ปะบนกับเสียงสะอื้น
Ink กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปตามป่าสนหนาทึบเขาไม่รู้ว่าตัวเองมาโผล่ที่โลกไหน แต่ที่สำคัญกว่านั้นเขาจะต้องไปให้ไกลกว่านี้เพื่อความปลอดภัย
ปึก!!!
"โอ้ย!!"จู่ๆผมก็ชนเข้ากับอะไรบางอย่างจนล้มไปกองกับพื้นผมพยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นทว่า..
"Ink!!! นายเป็นอะไรมากหรือเปล่า?"เสียงเล็กๆดังขึ้นไม่ไกลนักทำให้ผมรับรู้ได้ทันทีว่าตัวเองชนเข้ากับอะไร
"Blueนั่นนายหรอ..." ผมถามก่อนที่สติจะค่อยๆเลือนลาง
"Ink!! ทำใจดีๆเอาไว้Papyrus มาช่วยฉันหน่อย!!!"Blueberry โวยวายแล้วพยายามพยุงตัวผมเอาไว้
ให้ตายสิทำตัวเป็นภาระคนอื่นอีกแล้วสิเรา สิ้นสุดความคิดสติของผมก็ดับวูบไป
'ฉันเตือนนายแล้วInk'
พรวด!!!
"หวา!! Ink ในที่สุดนายก็ตื่น นายหลับไปตั้ง3วันเลย"Blueberry พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มก่อนที่เขาจะยื่นแก้วน้ำมาให้
"งะ..งั้นหรอ"Ink พูดด้วยน้ำเสียงเบาเพราะขาดน้ำ
Blueberry ที่ยืนอยู่ข้างๆหยิบแก้วน้ำขึ้นมาแล้วยืนให้กับInk
"ขะ..ขอบคุณนะ"Ink  ตอบแล้วก่อนจะรับแก้วน้ำมาดื่มรวดเดียวจนหมดแล้ววางมันไว้ที่โต๊ะข้างเตียง
"ฉันจะไปบอกPapy ก่อนว่านายตื่นแล้ว"Blueberry พูดก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป เหลือไว้แต่ความเงียบงัน
Ink เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างและพบว่าตอนนี้เป็นเวลากลางคืน
ก๊อกๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้เขาหันกลับมาสนใจคนที่ยืนพิงประตูแล้วมองมา
"ไงPapyrus"Ink ทักทายก่อนที่จะก้มหน้าลงเล็กน้อย
"มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างนายกับเจ้าแปลกประหลาดงั้นหรอ"Swap Papyrus ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะเดินมานั่งข้างๆInk
"ไม่มีอะไรนี่แค่..."Ink หยุดคิดครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ"อุบัติเหตุ"
"....."Swap Papyrus นั่งนิ่งแต่เขายังคงจ้องมองInk อย่างเอาความและในที่สุดเขาก็ต้องยอมเพราะสีหน้าของInk ในตอนนี้ไม่สู้ดีนัก
"Papyrus ฉันทำสปาเก็ตตี้เสร็จแล้วนะ!!!"Blueberry ที่ตะโกนมาจากชั้นล่างเพื่อบอกว่าตนเองได้เตรียมอาหารเย็นเสร็จเป็นที่เรียบร้อย
"เดียวฉันลงไป"Swap Papyrus รับคำก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินไปประตูแล้วหันกลับมาถามInk ที่ยังคงนั่งก้มหน้าอยู่บนเตียง"นายไปกินกับพวกเรามั้ย?"
"(-  -  )(  -  -)(-  -  )(  -  -)"Ink สายหัวเป็นการบอกว่าเขาไม่ต้องการกินอะไรในตอนนี้
"งั้นหรอ..ถ้าอย่างงั้นนายก็พักผ่อนซะ"Swap Papyrus พูดก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมกับปิดประตูอย่างเบามือ
ขอโทษนะฉันไม่อยากให้พวกนายเดือดร้อนฉันคงต้องไปแล้ว สิ้นสุดความคิดInk ทำการเปิดฟอร์ทัลอีกครั้งเพื่อเดินทางไปในสถานที่อันห่างไกล
"Papyrus แล้วนายไม่ชวนInk มากินด้วยกันหรอ"Blueberry ยืนท้าวเอวแล้วมองพี่ชายของเขาที่เดินลงมาคนเดียว
"หมอนั่นอยากพักผ่อน"Papyrus ตอบแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะทานอาหาร
"อืมมม งั้นพวกเรามากินเถอะ"
สิ้นสุดการสนทนาของสองพี่น้องตัวแสบ พวกเขานั่งกินมื้อค่ำกันอย่างมีความสุขโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังจะมีภัยครั้งใหญ่ถาโถมเข้ามาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
ทางด้านของerror
"ในที่สุดก็เสร็จซะที..."error พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแล้วมองผลงานของตนเอง
หลังจากที่Ink หนีไปเขาก็ได้แต่คิดโทษตัวเองจนเกินจะทำลายทุกอย่างแต่ทว่า..เขาพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ไปทำร้ายใครเพราะเขาได้สัญญาเอาไว้กับใครคนนึงจากนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าตุ๊กตาที่โดนลูกหลงจากยังซ่อมไม่เสร็จ เขาจึงเดินกลับมาที่เดิมแล้วนั่งซ่อมมันทั้งหมด
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วerror ใช้เวลาไม่นานก็ซ้อมตุ๊กตาเหล่านั้นเสร็จ เขาใช้คอนโทรสตริงในการเคลื่อนย้ายตุ๊กตาเหล่านั้นไปไว้ในที่ๆมันควรอยู่
"เฮ่อออ~ชักจะหิวแล้วสิ"error บ่นพึมพัมก่อนจะเปิดฟอร์ทัลไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้นอกจากเขาเพียงคนเดียว
ในวันต่อมา
"Papyrussss!!!! แย่แล้วววววววว!!!!!"Blueberry โวยวายตั้งแต่เช้าเพราะInk ที่บาดเจ็บได้หายตัวไปแล้ว
"มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรอน้องชาย"Papyrus เดินออกมาจากห้องครัวแล้วเงยหน้ามองน้องชายที่อยู่บนชั้น2
"Ink เค้าหายตัวไปแล้ววว!!!"Blueberry พูดด้วยท่าทางตื่นตระหนกแล้ววิ่งลงมาหาพี่ชายของเขา
"ฉันคิดว่าหมอนั่นคงอยากอยู่คนเดียวสักพัก"Papyrus พูดก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟา
"จริงหรอPapyrus"Blueberry กล่าวแล้วหันไปมองพี่ชายที่นั่งโซฟาอย่างใจเย็นแต่เมื่อวานที่ฉันเจอInk ในป่าเค้าดูกลัวมากๆเหมือนกับว่าเขาเจอเข้ากับอะไรบางอย่างหรือว่า...!!?
ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เจ้าโครงกระดูกต้องหยุดความคิดเอาไว้แล้วเดินไปเปิดตอนรับแขกที่มาเยือน
"ฮะ..เฮ้!!"
"๏_๏!!!"Blueberry ยืนนิ่งเมื่อเขาเห็นบุคคลตรงหน้า
"ไงเจ้าตัวประหลาด"Papyrus ที่ลุกมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้พูดพร้อมกับจ่องมองerrorด้วยสายไม่เป็นมิตร
"Papyrus!!!"Blueberry ขึ้นเสียงใส่พี่ชายก่อนที่จะดันให้เขากลับเข้าไปข้างในแล้วหันมาคุยกับerrorด้วยสีหน้าจริงจัง"errorฉันมีเรื่องอยากจะถามนายพอดีมาด้วยกันกับฉันหน่อย"
"....."error ไม่พูดอะไรเพราะเขารู้แล้วว่าสิ่งที่คนตรงหน้าจะถามคือเรื่องอะไร
ณ สถานที่อันห่างไกล
"อ่ะ!!! พู่กันของฉัน..."Ink ที่พึ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองลืมพู่กันเอาไว้ในAuti-Void
จะทำยังไงดีถ้าไม่มีพู่กันฉันก็วาดแขนของตัวเองไม่ได้ จะทำไงดีฉันไม่อยากกลับไปที่นั่นเลย (╥_╥)Ink คิดก่อนที่จะทิ้งตัวลงกับกองกระดาษจำนวนมากที่กระจัดกระจายตามพื้น
สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ลับเฉพาะที่เขาทำขึ้นเพื่อจับตาดูAU ทุกคนเผื่อจะต้องการความช่วยเหลือจากเขา
Ink หันไปมองภาพต่างๆที่ลอยผ่านหน้าเขาแต่แล้วสายตาของInk ก็สะดุดเข้ากับภาพๆหนึ่งเขาลุกขึ้นก่อนจะเดินไปดูมันใกล้ๆและเขาก็เห็นBlueberry ที่กำลังลากerror ให้เดินตามเขาไปInk ยืนมองภาพของทั้งสองอยู่นานก่อนที่เขาจะหลับตาลงช้าๆและปล่อยให้ความคิดไฟไหลไป พร้อมกับหยดน้ำสีใสที่กำลังหยดลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง
...นายไม่จำเป็นต้องมีฉันแล้วสินะerror (╥_╥)
"หืม?"error หันกลับไปมองทางที่ตัวเองเดินจากมา เพราะเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
"มีอะไรหรือเแล่าerror "Blueberry ที่เดินนำหยุดเดินแล้วหันมาถามคนที่อยู่ด้านหลังเพราะจู่ๆเขาก็หยุดเดินอย่างกะทันหัน
"ปะ..เปล่าไม่มีอะไร ฉ..ฉันคงคิด ม..มากไปเอง"error กล่าวก่อนจะเดินต่อ
"...."Blueberry ยืนมองerror ที่เดินนำไปครู่หนึ่งก่อนจะวิ่งตามไปแล้วคิดสิ่งที่เขาอยากจะถามคนตรงหน้า แต่บางอย่างกลับบอกเขาว่าไม่สมควรจะถามออกไป
มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกนายทั้งสองคนกัน?
 
To Be Continues.......