Error sans and Ink sans fic!!!

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง

"แฮ่กๆๆ ฮึก!! ฮือออ!!!"
เสียงหอบให้ใจยังคงดังถี่ปะบนกับเสียงสะอื้น

Ink กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปตามป่าสนหนาทึบเขาไม่รู้ว่าตัวเองมาโผล่ที่โลกไหน แต่ที่สำคัญกว่านั้นเขาจะต้องไปให้ไกลกว่านี้เพื่อความปลอดภัย

ปึก!!!

"โอ้ย!!"
จู่ๆผมก็ชนเข้ากับอะไรบางอย่างจนล้มไปกองกับพื้น
ผมพยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นทว่า..

"Ink!!! นายเป็นอะไรมากหรือเปล่า?"เสียงเล็กๆดังขึ้นไม่ไกลนักทำให้ผมรับรู้ได้ทันทีว่าตัวเองชนเข้ากับอะไร

"Blueนั่นนายหรอ..." ผมถามก่อนที่สติจะค่อยๆเลือนลาง

"Ink!! ทำใจดีๆเอาไว้Papyrus มาช่วยฉันหน่อย!!!"Blueberry โวยวายแล้วพยายามพยุงตัวผมเอาไว้

ให้ตายสิทำตัวเป็นภาระคนอื่นอีกแล้วสิเรา สิ้นสุดความคิดสติของผมก็ดับวูบไป

'ฉันเตือนนายแล้วInk'

พรวด!!!

"หวา!! Ink ในที่สุดนายก็ตื่น นายหลับไปตั้ง3วันเลย"Blueberry พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มก่อนที่เขาจะยื่นแก้วน้ำมาให้

"งะ..งั้นหรอ"Ink พูดด้วยน้ำเสียงเบาเพราะขาดน้ำ

Blueberry ที่ยืนอยู่ข้างๆหยิบแก้วน้ำขึ้นมาแล้วยืนให้กับInk

"ขะ..ขอบคุณนะ"Ink  ตอบแล้วก่อนจะรับแก้วน้ำมาดื่มรวดเดียวจนหมดแล้ววางมันไว้ที่โต๊ะข้างเตียง

"ฉันจะไปบอกPapy ก่อนว่านายตื่นแล้ว"Blueberry พูดก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป เหลือไว้แต่ความเงียบงัน

Ink เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างและพบว่าตอนนี้เป็นเวลากลางคืน

ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้เขาหันกลับมาสนใจคนที่ยืนพิงประตูแล้วมองมา

"ไงPapyrus"Ink ทักทายก่อนที่จะก้มหน้าลงเล็กน้อย

"มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างนายกับเจ้าแปลกประหลาดงั้นหรอ"Swap Papyrus ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะเดินมานั่งข้างๆInk

"ไม่มีอะไรนี่แค่..."Ink หยุดคิดครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ"อุบัติเหตุ"

"....."Swap Papyrus นั่งนิ่งแต่เขายังคงจ้องมองInk อย่างเอาความและในที่สุดเขาก็ต้องยอมเพราะสีหน้าของInk ในตอนนี้ไม่สู้ดีนัก

"Papyrus ฉันทำสปาเก็ตตี้เสร็จแล้วนะ!!!"Blueberry ที่ตะโกนมาจากชั้นล่างเพื่อบอกว่าตนเองได้เตรียมอาหารเย็นเสร็จเป็นที่เรียบร้อย

"เดียวฉันลงไป"Swap Papyrus รับคำก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินไปประตูแล้วหันกลับมาถามInk ที่ยังคงนั่งก้มหน้าอยู่บนเตียง
"นายไปกินกับพวกเรามั้ย?"

"(-  -  )(  -  -)(-  -  )(  -  -)"Ink สายหัวเป็นการบอกว่าเขาไม่ต้องการกินอะไรในตอนนี้

"งั้นหรอ..ถ้าอย่างงั้นนายก็พักผ่อนซะ"Swap Papyrus พูดก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมกับปิดประตูอย่างเบามือ

ขอโทษนะฉันไม่อยากให้พวกนายเดือดร้อนฉันคงต้องไปแล้ว สิ้นสุดความคิดInk ทำการเปิดฟอร์ทัลอีกครั้งเพื่อเดินทางไปในสถานที่อันห่างไกล

"Papyrus แล้วนายไม่ชวนInk มากินด้วยกันหรอ"Blueberry ยืนท้าวเอวแล้วมองพี่ชายของเขาที่เดินลงมาคนเดียว

"หมอนั่นอยากพักผ่อน"Papyrus ตอบแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะทานอาหาร

"อืมมม งั้นพวกเรามากินเถอะ"

สิ้นสุดการสนทนาของสองพี่น้องตัวแสบ พวกเขานั่งกินมื้อค่ำกันอย่างมีความสุขโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังจะมีภัยครั้งใหญ่ถาโถมเข้ามาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว

ทางด้านของerror

"ในที่สุดก็เสร็จซะที..."error พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแล้วมองผลงานของตนเอง

หลังจากที่Ink หนีไปเขาก็ได้แต่คิดโทษตัวเองจนเกินจะทำลายทุกอย่างแต่ทว่า..เขาพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ไปทำร้ายใครเพราะเขาได้สัญญาเอาไว้กับใครคนนึง
จากนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าตุ๊กตาที่โดนลูกหลงจากยังซ่อมไม่เสร็จ เขาจึงเดินกลับมาที่เดิมแล้วนั่งซ่อมมันทั้งหมด

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วerror ใช้เวลาไม่นานก็ซ้อมตุ๊กตาเหล่านั้นเสร็จ เขาใช้คอนโทรสตริงในการเคลื่อนย้ายตุ๊กตาเหล่านั้นไปไว้ในที่ๆมันควรอยู่

"เฮ่อออ~ชักจะหิวแล้วสิ"error บ่นพึมพัมก่อนจะเปิดฟอร์ทัลไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้นอกจากเขาเพียงคนเดียว

ในวันต่อมา

"Papyrussss!!!! แย่แล้วววววววว!!!!!"Blueberry โวยวายตั้งแต่เช้าเพราะInk ที่บาดเจ็บได้หายตัวไปแล้ว

"มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรอน้องชาย"Papyrus เดินออกมาจากห้องครัวแล้วเงยหน้ามองน้องชายที่อยู่บนชั้น2

"Ink เค้าหายตัวไปแล้ววว!!!"Blueberry พูดด้วยท่าทางตื่นตระหนกแล้ววิ่งลงมาหาพี่ชายของเขา

"ฉันคิดว่าหมอนั่นคงอยากอยู่คนเดียวสักพัก"Papyrus พูดก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟา

"จริงหรอPapyrus"Blueberry กล่าวแล้วหันไปมองพี่ชายที่นั่งโซฟาอย่างใจเย็น
แต่เมื่อวานที่ฉันเจอInk ในป่าเค้าดูกลัวมากๆเหมือนกับว่าเขาเจอเข้ากับอะไรบางอย่างหรือว่า...!!?

ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เจ้าโครงกระดูกต้องหยุดความคิดเอาไว้แล้วเดินไปเปิดตอนรับแขกที่มาเยือน

"ฮะ..เฮ้!!"

"๏_๏!!!"Blueberry ยืนนิ่งเมื่อเขาเห็นบุคคลตรงหน้า

"ไงเจ้าตัวประหลาด"Papyrus ที่ลุกมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้พูดพร้อมกับจ่องมองerrorด้วยสายไม่เป็นมิตร

"Papyrus!!!"Blueberry ขึ้นเสียงใส่พี่ชายก่อนที่จะดันให้เขากลับเข้าไปข้างในแล้วหันมาคุยกับerrorด้วยสีหน้าจริงจัง
"errorฉันมีเรื่องอยากจะถามนายพอดีมาด้วยกันกับฉันหน่อย"

"....."error ไม่พูดอะไรเพราะเขารู้แล้วว่าสิ่งที่คนตรงหน้าจะถามคือเรื่องอะไร

ณ สถานที่อันห่างไกล

"อ่ะ!!! พู่กันของฉัน..."Ink ที่พึ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองลืมพู่กันเอาไว้ในAuti-Void

จะทำยังไงดีถ้าไม่มีพู่กันฉันก็วาดแขนของตัวเองไม่ได้ จะทำไงดีฉันไม่อยากกลับไปที่นั่นเลย (╥_╥)
Ink คิดก่อนที่จะทิ้งตัวลงกับกองกระดาษจำนวนมากที่กระจัดกระจายตามพื้น

สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ลับเฉพาะที่เขาทำขึ้นเพื่อจับตาดูAU ทุกคนเผื่อจะต้องการความช่วยเหลือจากเขา

Ink หันไปมองภาพต่างๆที่ลอยผ่านหน้าเขาแต่แล้วสายตาของInk ก็สะดุดเข้ากับภาพๆหนึ่งเขาลุกขึ้นก่อนจะเดินไปดูมันใกล้ๆและเขาก็เห็นBlueberry ที่กำลังลากerror ให้เดินตามเขาไป
Ink ยืนมองภาพของทั้งสองอยู่นานก่อนที่เขาจะหลับตาลงช้าๆและปล่อยให้ความคิดไฟไหลไป พร้อมกับหยดน้ำสีใสที่กำลังหยดลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง

...นายไม่จำเป็นต้องมีฉันแล้วสินะerror (╥_╥)

"หืม?"error หันกลับไปมองทางที่ตัวเองเดินจากมา เพราะเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

"มีอะไรหรือเแล่าerror "Blueberry ที่เดินนำหยุดเดินแล้วหันมาถามคนที่อยู่ด้านหลังเพราะจู่ๆเขาก็หยุดเดินอย่างกะทันหัน

"ปะ..เปล่าไม่มีอะไร ฉ..ฉันคงคิด ม..มากไปเอง"error กล่าวก่อนจะเดินต่อ

"...."Blueberry ยืนมองerror ที่เดินนำไปครู่หนึ่งก่อนจะวิ่งตามไปแล้วคิดสิ่งที่เขาอยากจะถามคนตรงหน้า แต่บางอย่างกลับบอกเขาว่าไม่สมควรจะถามออกไป

มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกนายทั้งสองคนกัน?

To Be Continues.......