รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หอพักรุ่งอรุณนี้ก็สวยเหมือนกันเนาะฟาง ถึงจะอยู่ในซอยท้ายสุดแต่ปากซอยก็มีวินมอเตอร์ไซค์
มีเซเว่นข้างหน้าซอย มีทั้งสวนที่ร่มรื่นแถวมีดาดฟ้าเอาไว้จัดปาร์ตี้อีก แต่น่าเสียมันดันเหลือห้อง
ว่างแค่ห้องเดียวเอง ไม่อย่างงั้นเราจะย้ายมาอยู่เป็นเพื่อนฟางเลย”ปลื้มพูดหลังจากที่ป้าเจ้าของ
หอพาชมห้องว่างแล้วเดินลงมาทำสัญญาเช่าหอที่ออฟฟิศข้างล่าง
 
 
 
 
 
“หอพักนี้เป็นหอพักรวมจะมีพวกเด็กคณะหนูมาเช่าอยู่ที่ชั้น4-5ส่วนมากหวังว่าหนูคงไม่รำคาญ
เวลาพวกนั้นมันกินเหล้าเมาแล้วเสียงป้าชื่อป้ารุ่ง ส่วนนี้ลุงอรุณถ้ามีปัญหาหรือขาดเหลืออะไรก็
บอกลุงกับป้าได้นะลูก”ป้ารุ่งพูดก่อนและเก็บเงินค่ามัดจำหอ5เดือนแล้วยื่นกุญแจห้องให้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวพี่ว่าจะไปเตะบอลกับเพื่อนผู้ชายในคณะนะ เพราะอาทิตย์หน้าพี่ปี3เค้าจะมีแข่งฟุตบอล
ประจำชั้นปี ฟางไปด้วยกันมั้ย/ไม่ล่ะค่ะ ฟางว่าจะไปห้องสมุดกลางของมหาลัยสักหน่อย งั้นเดี๋ยว
เจอกันพรุ่งนี้ตอนเรียนเลยก็ได้นะคะ แล้วเลิกเรียนจะได้ช่วยกันขนของไปที่หอฟางกัน”เมื่อทำธุระ
เสร็จฟางก็แยกกับพวกโทโมะก่อนที่จะนั่งรถโดยสารที่ให้บริการในมอไปที่หอสมุดกลาง เพื่อไป
หามุมสงบๆอ่านหนังสือ
 
 
 
 
 
 
โครม
 
 
 
 
 
 
“นี่ ทำอะไรของเธอน่ะเฟย์ ซุ่มซ่ามแบบนี้พวกเราไม่ช่วยเธอเก็บหรอกนะเสียเวลาแล้วเดี๋ยวไปกิน
บิงซูกับพวกไรอันไม่ทันอ้อถ้าเธอไม่อยากไปก็งั้นเจอกันที่หอเลยแล้วกัน/ขอโทษค่ะๆ เอ่อ เอา
งั้นก็ได้”เสียงดังโวยวายมาจากกลุ่มผู้หญิงปี1คณะนิเทศ3-4คนที่กำลังว่าเด็กสาวผมเปียหน้าม้า
แล้วรีบเดินหนีก่อนที่จะทิ้งให้เฟย์เก็บกองหนังสือที่หล่นมาเองเพียงคนเดียวเฟย์รีบขอโทษทุก
คนในหอสมุดก่อนที่จะตกลงกับเพื่อนว่าจะไม่ไปด้วย
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฟางช่วยนะ/เอ่อ ขอบคุณนะฟาง”ฟางสงสารเฟย์ก่อนที่จะนั่งลงช่วยฟย์เก็บหนังสือ เฟย์ยิ้ม
และขอบคุณพลางอ่านชื่อที่ฟางห้อยป้ายอยู่เพราะถึงแม้จะเป็นวันเสาร์อาทิตย์ไม่มีรับน้อง แต่สีสัน
ของการรับน้องทุกคณะปี1จะต้องห้อยป้ายชื่อเอาไว้ทำให้เฟย์และฟางรู้จักชื่อกันโดยไม่ยาก
 
 
 
 
 
 
“ทำไมพวกเพื่อนเฟย์ไม่รอเฟย์เลยล่ะ/พวกนั้นเค้าไม่อยากมาห้องสมุดอยู่แล้วล่ะเพราะมีนัดไป
กินบิงซูที่สยามกับเพื่อนผู้ชายในคณะ แต่เราไม่อยากไปเลยมาอยู่นี่น่ะ”ฟางพูดคุยกันเมื่อนำ
หนังสือเข้าชั้นเสร็จแล้วออกมานั่งข้างนอก
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นั่นมันหนังสือแฮร์รี่พอตเตอร์เล่มล่าสุดที่พึ่งออกนี่นา เฟย์ชอบอ่านหรอ/อื้อ เราชอบมากเลย
นะ จำได้เลยว่าเล่ม1-7ที่ออกมาก่อนเราขอพ่อซื้อหมดก่อนที่เค้าจะนำเอาไปทำหนังจนถึงภาคจบ
อีก แต่ก็นะเด็กคณะเราเค้ามีแต่คนเปรี้ยวทันสมัยกันหมด ใครจะมาอยากคบเด็กเนิร์ดชอบอ่านแฮร์
รี่อย่างเราล่ะ”ฟางเห็นหนังสือแฮร์รี่พอตเตอร์ในมือเฟย์ก็รีบถามอย่างตื่นเต้นก่อนที่เฟย์จะตอบกลับ
 
 
 
 
 
“ใครว่าล่ะว่าแฮร์รี่พอตเตอร์ไม่สนุก ฟางน่ะชอบมากถึงขั้นมีทั้งเวอร์ชั่นไทยเวอร์ชั่นอังกฤษครบทุก
เล่มเลยนะ แล้วซื้อชุดดีวีดีหนังมันมาด้วย ดีใจมากเลยอ่ะที่เจอคนที่ชอบแฮร์รี่พอตเตอร์เหมือนกัน
แต่เสียดายอยู่กันคนละคณะ”ฟางรีบพูดอย่างตื่นเต้น
 
 
 
 
 
 
“เหมือนกันอ่ะ ถ้าตอนนั้นกดเลือกคณะถูกนะเราคงได้เป็นเพื่อนกันไปแล้วล่ะ”เฟย์พูดแล้วนึกถึง
วันที่เธอเลือกเช้าคณะจากที่ตั้งใจจะเข้าสถาปัตย์แต่ดันกดเข้าผิดเป็นนิเทศเพราะรหัสคณะของส
ถาปัตย์กับนิเทศนั้นรหัสติดกันมาก
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรๆถึงอยู่กันคนละคณะแต่ก็เป็นเพื่อนกันได้นิอันนี้เฟสกับไลน์เรา แอดมาๆจะได้คุยกัน/
อื้อ ขอบคุณนะฟาง จริงสิเหมือนเห็นในห้องสมุดของคณะเฟย์มีแฮร์รี่ให้ยืมด้วยนะ ถ้าอยากอ่าน
บอกได้นะเดี๋ยวเฟย์จะไปยืมมาให้ แต่ตอนนี้เฟย์ขอตัวก่อนนะเพราะเดี๋ยวชมรมห้องสมุดมีนัดเรียก
ตัว แล้วคุยกันในไลน์นะฟาง”เฟย์และฟางพูดคุยกันสักพักก่อนที่ฟางจะเดินเล่นในมอไปเรื่อยๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวฟาง มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวเนี่ย/พี่กั้ง เอ่อ ฟางพึ่งออกมาจากหอสมุดน่ะค่ะแล้วนี่พี่กั้งจะ
ไปไหนหรอคะ”กั้งเดินออกมาจากร้านกาแฟที่อยู่ไม่ไกลจากหอสมุดทักทายฟางก่อนที่ทั้งคู่จะเดิน
ไปด้วยกัน
 
 
 
 
 
“พี่กำลังจะกลับหอน่ะ แล้วนี่ฟางกลับด้วยกันมั้ย/ยังดีกว่าค่ะ เออใช่ พรุ่งนี้ฟางจะย้ายหอแล้วนะคะ
พอดีว่าหอที่ฟางอยู่เป็นห้องรุ่นพี่น่ะค่ะแล้วฟางก็ได้ห้องใหม่แล้วเป็นหอรุ่งอรุณหลังมอค่ะ”กั้งชวน
ฟางกลับหอแต่ฟางยังไม่กลับพลางพูดถึงหอใหม่ที่เธอจะย้ายไปอยู่
 
 
 
 
 
 
“โห แอบไกลจากหอพี่นะเนี่ย ว้า เสียดายจังอุตส่าห์ดีใจที่ได้น้องสาวบ้านเดียวกันมาอยู่หอ
เดียวกัน แต่ไม่เป็นไรเรียนมอเดียวกันก็ดีละ ไว้ว่างๆพี่จะพาเราไปเที่ยวนะ นี่เบอร์พี่ ไปก่อนนะ
ฟาง/เรามีเบอร์พี่กั้งแล้ว ดีจัง”กั้งพุดกับฟางสักพักก่อนจะเมมเบอร์ตัวเองให้ฟางแล้วเดินจากไปทิ้ง
ให้ฟางยิ้มอย่างมีความสุขพลางมองเบอร์กั้งในมือถือตัวเอง
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
 
 
จังหวะนั้นเองลูกบอลลูกหนึ่งก็ลอยเฉี่ยวหน้าฟางไปทำให้ฟางตกใจรีบไปเก็บพอจะเอาไปคืนก็
ต้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้วิ่งมาเอาลูกบอลคืน
 
 
 
 
 
“เพื่อนผู้ชายเค้าซ้อมบอลกันที่คณะเพื่อจะแข่ง ไม่คิดจะไปให้กำลังใจเพื่อนหน่อยรึไงรึว่ามันขัด
กับเวลาสวีทกับแฟน/ฟางไม่ได้สวีทกับแฟนนะคะ พี่เลิกแขวะฟางเรื่องนี้สักที”ป๊อปปี้ว่าก่อนที่ฟาง
จะหน้างอแล้วสวนกลับ
 
 
 
 
 
“ผมพูดตามจริงที่เห็น ก็คุณยิ้มดีใจทำหน้าเคลิ้มเวลาเจอเค้าเหมือนจะกินเค้าเข้าไปอย่างงั้นไม่ใช่
แฟนหรอกหรอ/ฟางว่าฟางไปดีกว่า”ป๊อปปี้ประชดต่อก่อนที่ฟางจะถอนหายใจแล้วรีบเดินหนีป๊อปปี้
ทันที เมื่อไหร่จะหมดรับน้องสักทีนะเธอจะได้ไม่ต้องเจอกับรุ่นพี่ปากมอมใจร้ายแบบนี้สักที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวขนกระเป๋าใบนี้เสร็จแล้วก็หมดแล้วล่ะปลื้ม”วันต่อมา ช่วงเย็นหลังเลิกเรียน ฟาง ปลื้มและโท
โมะไปช่วยกันขนของย้ายเข้าหอใหม่ของฟางกัน
 
 
 
 
 
 
“แน่ใจนะฟางว่าย้ายมาอยู่คนเดียวได้แบบนี้น่ะ เราล่ะกลัวจังว่าฟางจะได้รับอันตราย”ปลื้มมองไป
รอบๆหอแล้วอดห่วงไม่ได้
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกปลื้ม หอนี้มีทั้งกล้องวงจรปิดแถมป้ารุ่งกับลุงอรุณก็ใจดีจะตาย”ฟางยิ้มแล้วตอบ
 
 
 
 
 
“จะว่าไปชั้น5ที่เราอยู่ก็ชั้นบนสุดด้วยนะ แถมมีเด็กศิลปกรรมกับเด็กนิเทศเยอะมากเลย ยังไม่ยัก
จะเห็นเด็กสถาปัตย์อย่างที่ป้าเค้าบอกเลย”โทโมะพูดอย่างสังเกตจากตอนเดินขึ้นมาบนชั้น5นี้
 
 
 
 
 
“ใช่ๆ ถ้ามีก็ดีสิ เวลาเราปัญหาไม่เข้าใจเรื่องเรียนตรงไหน เราจะได้ปรึกษาพวกพี่เค้าได้/เอ
เหมือนฟางถามป้ารุ่งนะแกบอกว่ารุ่นพี่ปี4กับปี2สถาปัตย์แกอยู่ชั้น4กันนี่ล่ะ”ปลื้มพูดอย่างเห็นด้วย
กับโทโมะก่อนที่ฟางจะตอบหนุ่มๆไปตามที่รู้
 
 
 
 
 
 
“เอาล่า เสร็จแล้ว เดี๋ยวลงไปกินน้ำเย็นๆล่างหอฟางกันมั้ย เพราะเมื่อกี้เหมือนพี่เห็นในห้องอาหาร
เค้าขายน้ำปั่นไปกันเถอะ”เมื่อขนของเข้าหอให้ฟางเสร็จโทโมะก็ชวนฟางและปลื้มลงมาที่ชั้นล่าง
เพื่อหาอะไรดื่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พวกแกเลิกหื่นกันสักแปปได้มั้ย อีแค่น้องส้มโอลูกแม่ค้าน้ำปั่นหอนี้น่ารักแค่นี้ไอ้เขื่อน เลิก
หื่น”ขณะที่พวกฟางลงบันไดมาจะถึงชั้นล่าง เสียงบ่นที่คุ้นหูของใครคนหนึ่งกำลังบนเพื่อนๆใน
กลุ่มทำให้ฟางชะงัก
 
 
 
 
 
“เอ้าเพื่อนป๊อป จะไม่ให้พวกเราตื่นเต้นได้ไง น้องส้มโอทั้งขาวอึ๋มขนาดนั้น ชั้นล่ะอยากกินน้ำส้ม
โอปั่นจังไม่รู้ว่าจะเสียว เอ้ย หวานขนาดไหน/ไอ้ทะลึ่ง น้องเค้ามีแต่ส้มปั่นโว้ย ไอ้ปั้นจั่นอีกคน
เดี๋ยวเหอะจะฟ้องน้องพิมเอา”เขื่อนญาติคนสนิทของป๊อปปี้รีบพูดพลางชะเง้อมองหาลูกสาวแม่ค้า
แสนสวยจนป๊อปปี้ส่ายหน้าแล้วรีบปรามทั้งเขื่อนและปั้นจั่นที่มาหาเขาเพื่อมาหลีสาวทันที
 
 
 
 
 
 
“พวกพี่ทำไมมาอยู่หอนี้ได้/ ทำไมพวกผมจะอยู่ที่นี่ไม่ได้เพราะเพื่อนผมก็อยู่หอที่นี่ไง”ปลื้มอึ้ง
เมื่อเจอพวกกลุ่มพี่ว้ากตัวเองก็รีบถามก่อนที่ปั้นจั่นจะตอบ
 
 
 
 
 
“เอ่อ คนที่อยู่คือพี่ใช่มั้ยคะ/ไม่ครับพี่อยู่คอนโดติดๆกัน ไอ้ป๊อปญาติพี่ต่างหากที่อยู่”ฟางเสี่ยง
ลองถามเขื่อนดูก่อนที่เขื่อนจะส่ายหน้าแล้วรีบชี้ไปที่ป๊อปปี้ที่กอดอกจ้องหน้าฟางแล้วยักคิ้วอย่างก
วนๆส่งกลับให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไม การที่ผมจะอยู่หอนี้มันทำให้คุณไม่อยากอยู่ที่นี่รึไง/เอ่อ ฟางว่าฟางย้ายหอดีกว่า”ป๊อปปี้
มองฟางแล้วพูดต่อทำให้ฟางอึ้งได้สติพลางรีบพูดแล้วรีบเดินหนีป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
หมับ ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบเดินไปคว้าแขนฟาง
 
 
 
 
 
 
“มัดจำอยู่หอนี้ไปแล้ว5เดือน ถ้าย้ายออกก่อนที่จะหมดสัญญาถือว่าเงินมัดจำที่จ่ายไปเป็นโมฆะ
คุณอยากจะเสียเงินเกือบ3หมื่นไปเปล่าๆก็ตามใจนะ และอีกอย่างตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีหอว่างด้วย
อยากจะไปอยู่ที่อื่นนอนข้างถนนก็ถามใจ ผมไม่เดือดร้อน เพราะผมอยู่ที่นี่มาจะ2ปีแล้ว และไม่
คิดจะย้ายออก”ป๊อปปี้พูดยาวเหยียด
 
 
 
 
 
 
“น้องคนสวยจ๋า อยู่ที่นี่ดีจะตาย ลุงป้าเจ้าของหอก็น่ารักแถมมีกิจกรรมหอมาให้เล่นสนุกกันอีก
ใครๆก็อยากอยู่หอรุ่งอรุณ แถมสาวๆนิเทศน์หอนี้ก็สวยน่ารักพี่ล่ะยังอยากอยู่เลย”เขื่อนเห็นฟางนิ่ว
หน้าก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“เอาน่าฟาง ไหนๆก็ย้ายหอมาแล้ว แถมจ่ายเงินค่ามัดจำหอไปตั้ง5เดือนแล้ว และหอแถวๆนี้ใกล้
มอก็แทบไม่มีห้องว่าง เราอยู่ไปเถอะ เราต่างคนต่างอยู่กับพวกพี่เค้าก็ไม่เดือดร้อนอะไรหรอก”โท
โมะรีบพูดปลอบฟาง
 
 
 
 
 
“ฟางอยู่หอนี้เหมือนเดิมก็ได้ เพราะถือว่าไม่มีหออยู่หรอกนะ ถ้าครบสัญญาฟางจะไป”ฟางหน้างอ
แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ผมไม่ได้ห้ามอะไรนิ แต่บอกไว้เลยนะ ระหว่างที่การรับน้องยังไม่จบแล้วคุณอยู่ในการปกครอง
ของผมแบบนี้ ผมจะจับตาดูคุณเป็นพิเศษจะได้ไม่ก่อเรื่องให้เพื่อนในชั้นปีพวกคุณต้องโดน
ลงโทษอีก”ป๊อปปี้คาดโทษแล้วเดินนำเขื่อนและปั้นจั่นออกไปทิ้งให้ฟางอึ้งที่สุดท้ายเธอก็หนีรุ่นพี่
ปากร้ายอย่างป๊อปปี้ไม่พ้น
 
 
 
 
 
อะไรจะโลกกลมแบบนี้ สงสัย ถ้าอยู่หอเดียวกันแบบนี้ คงหอแตกแน่ๆ
 
 
เดี๋ญวรอเปิดสายรหัสก่อนนะจ้ะ จะได้เพิ่มมุมหวานๆให้