รุ่นพี่(ที่รัก)

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นเต้นจังเลยเนาะที่มีแข่งฟุตบอลเชื่อมสัมพันธ์ในคณะเรา แล้วนี่ถ้าเราชนะพี่ปี2ได้เราจะไปแข่ง

กับปีไหนต่อหรอมีน”ฟางถามมีนขณะที่นั่งเชียร์เพื่อนๆแข่งฟุตบอลในคณะที่ปี1กำลังแข่งกับปี2

 

 

 

 

 

“เหมือนจะแข่งกับปี3นี่ล่ะ เหมือนได้ยินพี่พิมพูดว่าทีมฟุตบอลของปี3คณะเราเก่งมากถึงขนาด

แข่งกับคณะวิศวะที่เป็นแชมป์ฟุตบอลมหาลัยยังชนะเลยนะ”มีนตอบ ก่อนที่ทั้งหมดจะยืนเชียร์

เพื่อนๆในสนามจนผลคะแนนออกมาว่าปี1ชนะปีด้วยคะแนนนำ3ประตูต่อ1

 

 

 

 

 

 

“แข่งเสร็จแล้วก็จัดแถวไปสิพวกคุณ/เอ่อ ไหนว่าวันนี้เราจะแข่งทั้งวันล่ะครับ ชนะแล้วทำไมเราไม่

แข่งต่อกับพี่ปี3”เมื่อประกาศผลเสร็จพวกป๊อปปี้ที่เดินมากับพิมและเพื่อนปี3เดินมาสั่งแถวให้

ปี1จัดแถวจนปลื้มอดสงสัยและยกมือถามไม่ได้

 

 

 

 

 

“อยากแข่งกับปี3เดี๋ยวคุณก็ได้แข่งเองล่ะ แต่ตอนนี้มีเรื่องด่วนทำให้การแข่งฟุตบอลในวันนี้ต้อง

ยกเลิกไป”ปั้นจั่นตอบปลื้มแทนป๊อปปี้ก่อนที่จะให้พิมปี2ชี้แจงกิจกรรมด่วน

 

 

 

 

 

 

“ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องปี1ทุกคนนะคะ ที่พี่ลืมเรื่องนี้ไป ในวันเสาร์ที่จะมาถึงนี้จะมีกิจกรรม

งานเฟรชชี่ไนท์ซึ่งเป็นงานของมหาลัยค่ะ แล้วจะมีการแสดงของปี1แต่ละคณะไปโชว์ซึ่งพวกน้อง

จะต้องเตรียมการแสดงไปแสดงที่งานด้วย1การแสดง แล้วหลังจากนั้นก็จะมีคอนเสิร์ตหลังจบงาน

วันนั้นน้องๆจะได้เข้าหอตอนเที่ยงคืนค่ะไม่ต้องห่วง แต่ตอนนี้พี่ขอแรงพวกเราปี1ทุกคนช่วยกันคิด

ตีมการแสดงก่อนนะคะ เดี๋ยวน้องๆไปเจอกันที่สตูดิโอ2ชั้น2นะคะ”พิมอ่านรายละเอียดจากสโมก

ลางให้กับน้องปี1ทราบก่อนที่ทั้งหมดจะถูกปี3พาไปที่สตูดิโอ2ตรงชั้น2ซึ่งเป็นห้องกว้างสำหรับ

ทำงานในคณะที่ปี1จะต้องมาใช้กัน

 

 

 

 

 

 

“ผมให้เวลาพวกคุณคิด1ชั่วโมงเต็มๆไปแล้ว หวังว่าพวกคุณคงจะคิดออกนะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาพูด

หลังจากให้เวลาปี1คิดตีมงาน

 

 

 

 

 

“พวกเราเลือกแสดงมินิซีรี่ย์เอาหนังดังๆมาแสดงยำรวมกันครับ จะมีเพื่อนที่เป็นนักแสดงหลัก

แสดงแล้วเพื่อนที่เหลือจะคอยช่วยถือฉากกับทำเสียงประกอบครับ ส่วนหนังที่จะมาแสดงคือเรื่อง

การ์ตูนเรื่องโทรล์ครับ เพราะการ์ตูนเรื่องนี้มีส่วนร้องเพลงแล้วก็มีความคิดสร้างสรรค์ในการ

ออกแบบเสื้อผ้าและฉากได้ด้วย”โทโมะลุกขึ้นอธิบายตีมงานให้พี่ปี3ฟัง

 

 

 

 

 

 

“ก็ดี งั้นวันนี้ก็เริ่มเตรียมโชว์ของพวกคุณไว้เลย แต่ผมบอกไว้ก่อนเลยนะว่าครั้งนี้พวกผมจะไม่มา

ตัดสินว่าผ่านไม่ผ่าน แต่จะให้คนทั้งมหาลัยตัดสิน เพราะคณะของเราถือเป็นคณะที่ต้องมีความคิด

สร้างสรรค์และความสวยงามของฉาก เพื่อเป็นการโปรโมตละคอนถาปัดที่จะมีในเทอม2ของทุกปี

หวังว่าพวกคุณจะทำโชว์ออกมาได้ดีล่ะ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆก่อนที่จะเดินนำเพื่อนปี3ออกมาจากห้อง

เพื่อให้ปี1ได้เตรียมงานอย่างไม่กดดัน

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพี่กับฟางจะไปซื้อสีแล้วจะซื้อน้ำมาฝากนะทุกคน”โทโมะพูดก่อนที่จะชวนฟางออกไปซื้อ

ของข้างนอกด้วยกันที่หลังมอ

 

 

 

 

 

“ฟางมาทำอะไรน่ะ/อ๋อ เรามาซื้อของน่ะเตรียมแสดงงานเฟรชชี่ไนท์ แล้วเฟย์ไม่ไปเข้าคณะ

หรอ”เฟย์ที่วิ่งมาหาฟางแล้วรีบถามก่อนที่ฟางจะถามกลับ

 

 

 

 

 

“ไม่ล่ะ เพราะเค้าคัดแต่คนป๊อปๆไปทำการแสดงแล้ว และอีกอย่างขาดเราไปสักคนโชว์ก็โชว์ได้

ไมเป็นไรหรอกปีหน้าเราก็จะซิ่วไปถาปัตย์แล้ว”เฟย์ยิ้มเศร้าๆแล้วตอบ

 

 

 

 

 

“เห้อ มKZเค้าไม่ได้เข้ากันง่ายๆ คนบ้างคนเค้าก็อยากจะออกไปซิ่วเรียนที่อื่นทั้งๆที่นิเทศของมอ

เราดังจะตาย/พี่เขื่อน”เขื่อนที่นั่งอยู่กับกลุ่มป๊อปปี้ในร้านข้าวข้างๆร้านขายอุปกรณ์เครื่องเขียน

ได้ยินก็รีบลุกไปว่าเฟย์

 

 

 

 

 

 

“ไม่ช่วยเพื่อนไม่พอยังจะอยากออกจากรับน้องอีก ถ้าไม่พร้อมจะเรียนก็ออกไปสิครับแล้วรอแอด

ใหม่ปีหน้า/พี่คะทำไมว่าเพื่อนฟางแรงแบบนี้ เค้าเสียใจที่เลือกคณะผิดอยู่แล้วยังจำซ้ำเติมอีก

แบบนี้ใครจะไปอยากเรียนล่ะคะ”เขือนว่าเฟย์จนคนตัวเล็กเสียใจรีบวิ่งหนีไปจนฟางอดว่าไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“ก็ในฐานะปี3ที่ต้องดูแลปี1เค้าก็มีสิทธิ์พูดให้ปี1ของเค้าได้คิดไม่ใช่เอะอะก็อ่อนแอร้องไห้แล้ว

ทิ้งอะไรไปง่ายๆแบบนี้แล้วอนาคตจะเป็นคนที่แข็งแกร่งได้ไง แล้วนี่พวกคุณออกมาทำอะไรที่นี่

งานเสร็จแล้วหรอไง”ป๊อปปี้ที่นั่งอยู่กับเขื่อนตอนแรกได้ยินฟางว่าก็รีบลุกขึ้นมาพูดบ้าง

 

 

 

 

 

“พวกเรามาซื้อของไปทำงานต่อค่ะ หวังว่าคงไม่โดนหาว่าไม่ช่วยเพื่อนนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟาง

ขอตัว”ฟางหน้างอพลางชูของในมือก่อนทีจะเดินหนีป๊อปปี้ไปทันทีโดยที่โทโมะรีบตามไปติดๆ

 

 

 

 

 

“โอ้โห น้องคนนี้สินะที่แกบอกว่าเป็นยัยแสบประจำรุ่น/แน่ล่ะ แสบๆแบบนี้เดี๋ยวจะปราบให้เป็นแมว

เชื่องเลยคอยดู”เขื่อนมองฟางที่ไม่กลัวป๊อปปี้ก็รีบพูดก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดพึมพำเบาๆกับตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห คนเต็มสนามเลยตื่นเต้นจังเลยพี่โทโมะ/เอาน่าฟาง เราทำให้เต็มที่ของเราแล้วกัน ทำให้

พวกพี่ปี3เค้าเห็นว่าพวกเราตั้งใจทำมันเพื่อพิสูจน์ตัวเอง”ฟางที่เริ่มตื่นเต้นเมื่อเห็นบรรยากาศใน

งานเฟรชชี่ไนท์ก็พูดขึ้นก่อนที่โทโมะจะตอบฟางแล้วชี้ไปทางด้านบนอัฒจันทร์ที่มีพวกพี่

ปี3กอดอกมองลงมาอยู่ ฟางกลืนน้ำลายเอื้อกก่อนที่จะเข้ารวมกับเพื่อนปี1ที่ด้านหลังเวทีเพื่อรอ

แสดงโชว์

 

 

 

 

 

“เห้ย น้องปี1ก็เจ๋งดีนะป๊อปดูทำการแสดงดิออกมาไหลลื่นดี มีตลกปนอยู่ด้วย”ปั้นจั่นที่ยืนอยู่กับ

ป๊อปปี้ แก้วและเคนตะขี้ไปทางโชว์ของคณะตัวเองที่ตอนนี้ขึ้นแสดงและได้รับแสดงตอบรับจาก

คนในมหาลัยดีมาก

 

 

 

 

 

 

“น้องฟางนี่ขนาดแต่งหน้าเอาสีป้ายหน้าแบบนั้นก็ยังสวยน่ารักจัง ถ้าหมดรับน้องนี่จะขอสมัครเป็น

แฟนเลย”เคนตะพูดแล้วเคลิ้ม

 

 

 

 

 

“บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าจีบปี1 เดี๋ยวจะเสียการปกครอง เหอะ โชว์อะไรก็ไม่รู้ ถ้าจบแล้วคอนเสิร์ต

ขึ้นบอกด้วยนะ ออกไปดูดบุหรี่แปป”ป๊อปปี้ส่ายหน้าพลางรีบปรามเพื่อนๆแล้วขอตัวออกไปข้าง

นอก

 

 

 

 

“แก้ว แกเรียนมัธยมมากับป๊อปปี้มัน มันขี้เก็กแบบนี้มานานแล้วหรอ/ไม่นะ มันเฟรนลี่จะตายแต่พอ

แฟนเก่ามันไปต่อเมืองนอก มันก็กลายเป็นคนกวนๆไปเลย แต่เอาเถอะมันเป็นแบบนี้แต่มันก็รัก

เพื่อนมีความรับผิดชอบน่า”ปั้นจั่นถามแก้วที่เป็นเพื่อนกับป๊อปปี้มานานก่อนที่ร่างบางจะส่ายหน้า

แล้วตอบพลางให้เพื่อนๆดูโชว์น้องคณะตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“สุดยอดเลยพี่โทโมะ ฟางกลายเป็นว่าโชว์คณะเราเจ๋งที่สุดของงานคืนนี้งานนี้เราก็ทำให้พวกพี่

ปี3เห็นแล้วว่าพวกเราสามัคคีกันทำอะไรขึ้นมาก็ทำได้”หลังจากประกาศคณะที่เจ๋งที่สุดในงาน

เฟรชชี่ไนท์และผลออกมาเป็นคณะสถาปัตย์ที่เรียกเสียงฮือฮาให้กับคนทั้งมหาลัยได้ พวกปลื้มก็

เดินลงมาทางหลังเวทีแล้วพูดคุยกัน

 

 

 

 

แปะ แปะ แปะ

 

 

 

 

 

เสียงปรบมือ3ครั้งของป๊อปปี้ดังขึ้นทำให้รุ่นน้องปี1ที่กระจายอยู่รีบมารวมตัวกันแล้วนั่งลง

 

 

 

 

 

 

 

“การแสดงคืนนี้ถือว่าได้การตอบรับมาดีจากคนทั้งมหาลัยถือว่าพวกคุณสอบผ่าน แต่สำหรับพวก

เราถือว่ายังดีไม่สุด เอาล่ะค่ะอีกครึ่งชั่วโมงคอนเสิร์ตจะเริ่มขึ้นชั้นให้เวลาพวกคุณจัดการตัวเองแล้ว

ออกไปสนุกกันข้างนอกกับพวกปี2แล้ววันพรุ่งนี้ค่อยมารับน้องด้วยกันใหม่ ขอให้สนุกล่ะ”แก้วพูด

แทนป๊อปปี้ก่อนที่จะปล่อยให้น้องปี1เปลี่ยนเสื้อผ้าและเก็บของเพื่อไปคอนเสิร์ตที่กำลังจะจัดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวครับ/อะไรกันคุณ ไม่ไปสนุกกับเพื่อนๆรึไง”โทโมะที่ยังไม่ทันจะเปลี่ยนเสื้อผ้ารีบวิ่งไปหา

แก้วที่เดินไปที่ลานจอดรถจนแก้วอดสงสัยไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“ผมอยากรู้ว่าโชว์ของปี1วันนี้มันดีพอสำหรับพี่ปี3แล้วใช่มั้ยครับ ทำไมพวกพี่ไม่ยิ้มเลยล่ะครับ

ตอนที่มาบอกว่ามันดีพอ/แล้วมันใช่กงการอะไรของปี1ที่จะต้องรับรู้ และการที่พวกชั้นจะยิ้มหรือ

ไม่ยิ้ม มันก็ไม่ใช่ของคุณ”โทโมะรีบถามแก้วด้วยความอยากรู้แต่แก้วกลับสวนกลับชายหนุ่มไป

อย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

 

 

“ก็เพราะว่าพวกพี่เป็นพี่ปกครองของพวกผม การที่พวกพี่บอกว่าพวกผมดีแล้ว แต่กลับไม่ยิ้มเลย

มันก็ทำให้ผมคิดมากนะครับ ว่าพวกพี่พูดไม่งั้นๆหรือว่าออกมาจากใจจริง/โอ๊ย คุณนี่มันเรื่องมาก

จริงๆ อ่ะๆ ชั้นยิ้มแล้ว พอใจรึยัง”โทโมะพูดยาวเหยียดออกมาถึงเหตุผลจนแก้วรำคาญก่อนที่จะ

ฉีกยิ้มออกมาให้โทโมะแกมประชด

 

 

 

 

 

 

“พี่รู้ตัวมั้ยครับ ว่าพี่น่ะ เหมาะกับรอยยิ้มมากกว่าทำหน้าบึ้งอีก”โทโมะยิ้มและส่ายหน้าช้าๆก่อนที่

จะพูดขึ้นพลางสบตาแก้วนิ่ง แก้วชะงักรีบเบือนไปทางอื่นก่อนที่จะรีบวิ่งหนีโทโมะออกไปที่รถตัว

เองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะแม่ วันนี้ฟางขึ้นแสดงงานเฟรชชี่ไนท์ด้วยนะคะ สนุกมากเลย เดี๋ยวถ้าฟางดูคอนเสิร์ตเสร็จ

แล้วกลับหอ ฟางจะส่งรูปที่ฟางแสดงไปให้แม่นะคะ รักแม่นะ บายค่ะ”ฟางที่เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว

ออกมาคุยโทรศัพท์ข้างนอกเสร็จก็เดินกลับเข้าไปหาเพื่อนๆแล้วชะงักเมื่อเจอป๊อปปี้นั่งอยู่ พอจะ

เดินหนีก็ถูกชายหนุ่มดักไว้

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟางจะกลับไปหาเพื่อนแล้วค่ะ พี่ไม่ต้องมาจับผิดฟางหรอกค่ะ ฟางไม่ได้ก่อเรื่องอะไรให้

เพื่อนต้องเดือดร้อนอีกแล้วแน่นอน”ฟางที่เข้าใจว่าป๊อปปี้เล็งตัวเองไว้เพราะตั้งใจจะเล่นงานเธอ

อีกก็รีบพูดออกมา

 

 

 

 

 

“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ อย่าร้อนตัวไปหน่อยเลยคุณ อ่ะ ผมเอาจดหมายจากพี่รหัสมาให้ อ้อ แล้ว

หลังเลิกงานคุณไปหาพิมที่หน้างานด้วยล่ะ เพราะพิมเค้าฝากบอกผมมาว่าให้คุณกลับกับเค้า เดี๋ยว

เค้าจะไปส่งที่หอ”ป๊อปปี้มองฟางที่ลุกลี้ลุกลนก็แอบกลั้นขำก่อนที่จะยื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้กับ

ฟางแล้วสั่ง ก่อนที่จะเดินออกไป

 

 

 

 

 

“เก่งมากเลยน้องรหัสของพี่ ขอให้น้องสดใสอยู่แบบนี้ตลอดไป แล้วเจอกันวันเปิดสายรหัสนะ

จาก พี่รหัส108”ฟางอ่านจดหมายที่แนบมากับน้ำแร่ขวดหนึ่งและรูปถ่ายโพราลอยด์เธอเองแสดง

บนเวทีก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจและตื่นเต้นอยากรู้ว่าพี่รหัสที่ใจดีของคนนี้คือใครกันนะ

 

 

 

 

 

.ใครกันหนออออ คือพี่รหัส ใช่พิมรึเปล่านะ ทำไมใจดีจัง

 

 

 

อีกนิดก็เปิดสายรหัสแล้ว อย่าลืมติดตามกันนะจ้ะ