รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
 
 
“ไหนว่ารายงานตัวเสร็จแล้วเราจะได้กลับหอไปนอนไงล่ะ นี่อะไรพาพวกเรากลับมาที่คณะได้
เนี่ย”ปลื้มบ่นอุบกับฟางและโทโมะที่สุดท้ายหลังรายงานตัวเสร็จแล้วแต่ต้องกลับมารวมกันที่คณะ
 
 
 
 
 
“บางทีพี่เค้าอาจจะอยากเอามือถือมาคืนพวกเราก็ได้มั้ง อย่าคิดมากสิ เดี๋ยวเย็นนี้พี่พาพวกเราไป
กินผัดไทหลังมอนะ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะน้องๆ เดี๋ยวพี่จะคืนมือถือที่พวกพี่ยึดไว้ให้นะคะ ส่วนกระเป๋าสัมภาระพวกน้องพวกพี่เอา
ไปไว้ที่หน้าหอที่พวกน้องได้ทำการจองเมื่อเช้านะคะ เดี๋ยวแยกเลยนะคะ น้องผู้หญิงที่อยู่หอ2ตั้ง
แถวแรก หอ4ตั้งแถวที่2 ผู้ชายหอ6อยู่แถวที่3 และผู้ชายหอ8อยู่แถวที่4ค่ะ”พิมประกาศให้รุ่น
น้องทุกคนแยกแถวเพื่อเตรียมตัวเข้าหอ โดยที่ทุกคนต่างมีหอที่เลือกไว้ตอนแรกกันทั้งหมด
ยกเว้นแต่ฟางที่ไม่มีเอกสารแจ้งเรื่องหอแจกให้
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวค่ะพี่พิม ทำไมฟางถึงไม่มีรายชื่อที่จะอยู่หอในนี้เหมือนเพื่อนล่ะคะ”ฟางยกมือขึ้นถามพิม
ทันที
 
 
 
 
 
 
“ก็ตอนหลังจากหลายงานตัวพวกเราต้องไปลงทะเบียนเลือกหอต่อ แล้วเธอไม่ได้ไปเลือกรึไง”ซี
แนนว่าฟางทำให้ฟางชะงัก นึกถึงหลังจากลงทะเบียนแล้วเธอแอบหนีการรับน้องไปจนเจอป๊อปปี้
และเธอก็ตกท่อ
 
 
 
 
 
“เอ่อ น้องฟางคะ พี่พิมลืมบอกไปว่า ตอนที่พี่ป๊อปเค้าให้พวกพี่กรอกเอกสารเลือกหอให้เราน่ะ
หอในมันเต็มหมดแล้วเพราะเวลาที่มากรอกเอกสารมันเลท ทำให้ทางสำนักทะเบียนเค้าโอนห้อง
ที่เหลือให้คณะอื่นไปแล้ว พี่ลืมบอกเราไปเลยขอโทษนะคะ”พิมชะงักก่อนที่จะรีบไปรื้อเอกสาร
แล้วกลับมาบอกฟางพลางขอโทษ
 
 
 
 
 
 
“แล้วแบบนี้ฟางจะอยู่ที่ไหนคืนนี้คะเนี่ย เพราะฟางตั้งใจมาอยู่หอในมอแท้ๆเชียว”ฟางอึ้งก่อนจะ
เริ่มคิดหนัก
 
 
 
 
 
 
“ทั้งๆที่หอในเค้าสงวนสิทธิ์ให้ปี1ที่เข้าใหม่ก่อนทุกปีแล้วแท้ๆ แทนที่จะรีบไปจองห้องเอาไว้ก่อน
ก็อยากหนีไปเองทำไมล่ะ ช่วยไม่ได้ งานนี้คุณต้องหาหอนอกอยู่แล้วกัน”ป๊อปปี้ที่เดินมาได้ยิน
ฟางพูดก็รีบเดินเข้ามาว่า
 
 
 
 
 
 
“เอาไงดีเนี่ยน้องฟางพี่เองก็อยู่หอนอกกับแฟนด้วยสิจะเอาเราไปนอนด้วยก่อนก็ไม่ได้”พิมคิด
หนักแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“นอนห้องพี่มั้ยฟาง พี่มีหอนอกอยู่นะ แล้วเมทพี่เค้าไปเวิร์คที่เมกาพอดีเลย เราแบ่งห้องนอนอีก
ห้องกับหอพี่ก่อนก็ได้นะ แล้วพอเราหาหออยู่ได้ค่อยย้ายออกก็ได้”โทโมะเริ่มห่วงฟางจึงรีบเสนอ
หอตัวเองขึ้นทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ ผู้ชายกับผู้หญิงจะมานอนห้องเดียวกันได้ไง ญาติก็ไม่ใช่ นี่คุณไม่มีญาติพี่น้องหรือคนรู้จัก
อยู่เลยรึไง”ป๊อปปี้ได้ยินเช่นนั้นก็รีบโวยวายไม่อนุญาตก่อนที่จะหันไปถามฟาง
 
 
 
 
 
 
“ฟางอยู่กับแม่ที่เชียงใหม่ค่ะ ไม่มีญาติที่กรุงเทพเลย เพื่อนที่รู้จักก็อยู่ต่างมอแถมยังไกลอีกจะมา
เรียนก็คงลำบาก แล้วมีพี่ที่รู้จักคนนึงที่มอนี้แต่ไม่ได้คุยกับเค้ามาหลายปีแล้ว ไม่รู้ว่าเค้าจะยังจำ
ฟางได้อยู่รึเปล่า”ฟางพูดแล้วพลางลูบสร้อยข้อมือรูปดาว
 
 
 
 
 
“งั้นไปอยู่กับพี่แก้วมั้ยคะ พี่แก้วเองก็เช่าบ้านอยู่กับเพื่อนอีก2คนพอดีเลย”พิมหันไปเห็นแก้วที่
เดินมาก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ บ้านไม่ว่าง ปี1ก็หาเพื่อนอยู่ด้วยกันไปสิ และอีกอย่างถ้าไปอยู่กับพี่แล้วเพื่อนในรุ่นยัยนี่
จะมองว่ายังไงล่ะ เด็กเส้นงั้นหรอ ไม่เอาล่ะ”แก้วได้ยินก็รีบพูด
 
 
 
 
 
“ค่ะ ฟางรู้ว่ามันไม่ควรงั้นถ้าเพื่อนแยกย้ายเข้าหอต่อแล้วไม่มีการรับน้องของวันนี้ ฟางขอตัวไปหา
หอนอกอยู่นะคะ”ฟางหงอยลงไปทันทีก่อนที่จะพูดแล้วเดินกลับไปเข้าแถวตามเดิม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฟางไปนั่งรอพี่กับปลื้มที่ใต้หอชายก่อนเอามั้ย แล้วเอาของไปไว้บนห้องเสร็จแล้วพี่กับปลื้ม
จะไปส่งเราเดินถามหอให้แต่ถ้าไม่มีที่นอนจริงๆคืนนี้เราไปนอนห้องพี่ก่อนเพราะตอนช่วงรับน้องพี่
ว่าจะอยู่หอในเป็นเพื่อนปลื้มเค้าก่อนน่ะ”โทโมะพูดก่อนที่จะพาฟางไปนั่งที่ใต้หอ6 ซึ่งถือว่าโชคดี
ที่โทโมะกับปลื้มได้มาอยู่หอเดียวกันและเป็นรูมเมทกันทำให้เขาตัดสินใจจะอยู่ที่หอในจนกว่าจะ
รับน้องจบ
 
 
 
 
 
“ขอบคุณมากนะคะพี่โทโมะที่ดีกับฟาง พวกพี่ขึ้นไปเอาของไว้ที่ห้องเถอะค่ะ”ฟางยิ้มก่อนจะให้
พวกโทโมะขึ้นห้องเอาของไปไว้ ส่วนเธอนั่งซึมลงไป เพราะจะอยู่กับมีนก็ไม่ได้ เพราะมีนมีบ้าน
อยู่หลังมหาลัยทำให้ไม่จำเป็นต้องอยู่หอในแต่ถ้าเธอไปอยู่ก็คงไม่ไหว
 
 
 
 
 
 
“น้องฟางค่ะ นี่เป็นลิสรายชื่อหอที่อยู่หลังมอทั้งหมอ เราลองไปถามห้องว่างดูนะคะ”พิมเดินมานั่ง
ข้างๆฟางก่อนที่จะยื่นกระดาษโน๊ตแผ่นหนึ่งที่ถูกฉีกออกมาจากสมุดของมันอย่างลวกๆแล้วมีลาย
ชื่อของหอที่อยู่หลังมอบอกไว้ให้
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณนะคะพี่พิม พี่ดีกับหนูจริงๆถ้าไม่ได้พวกพี่ปี2ฟางต้องแย่แน่ๆเลยค่ะ”ฟางรีบยกมือไหว้
ขอบคุณพิมทันทีที่รับมาทำให้พิมยิ้มแล้วส่ายหน้าก่อนที่จะเดินออกไปเพราะแฟนมารับแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ นี่ก็จะ6โมงเย็นแล้วนะ เราเดินมาหาตั้ง8หอแล้ว ไม่มีห้องว่างเหลืออยู่เลย/เอาน่าปลื้ม ช่วง
เปิดเทอมใหม่นี่เนาะห้องมันอาจไม่ว่างเพราะนักศึกษาเค้าย้ายเข้าหอกัน ฟางเองนี่ล่ะที่ผิดเพราะ
สะเพร่าไม่ชอบเตรียมแผน2เอาไว้เวลาหอพักมันเต็ม”เมื่อเดินตามหาหอพักมาเรื่อยๆปลื้มก็อดที่
จะบ่นไม่ได้ทำให้ฟางตอบกลับ ใช่ มันคือความผิดเธอเองที่ไม่วางแผนดีๆและก็ไม่น่าทำตัวงี่เง่า
แบบนั้นเลย
 
 
 
 
 
 
“นี่พวกคุณ เย็นมากแล้วนะยังจะเดินหาหออีกหรอ แล้วนี่เพื่อนคุณขาเจ็บแบบนี้เดินมากเดี๋ยวแผล
ก็อักเสบหรอก”แก้วที่ขี่เวสป้าผ่านมาก็จอดแล้วพูดแกมดุ
 
 
 
 
 
“ผมว่าถ้าฟางหาหอไม่ได้ก็คงจะให้นอนหอผมก่อนครับแล้วพรุ่งนี้ค่อยไปหาใหม่แล้วพี่แก้วไปไหน
หรอครับ/ชั้นจะไปไหนก็เรื่องของชั้น ปี1น่ะดูแลเพื่อนที่เจ็บก่อนดีกว่าน่ะ”โทโมะตอบแล้วถามแก้ว
รีบพูดก่อนที่จะทำหน้าดุใส่เขา
 
 
 
 
 
 
“แต่ฝนมันจะตกแล้วนะครับ อ่ะ ผมให้ พี่แก้วจะได้ไม่ต้องเป็นหวัด”โทโมะพูดแล้วรีบวิ่งไปซื้อเสื้อ
กันฝนสีแดงที่ร้านขายของชำข้างๆส่งให้กับแก้ว
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจ แต่อย่าคิดนะว่าให้เสื้อกันฝนแล้วชั้นจะยอมอ่อนข้อรับน้องพวกคุณเบา ไม่มีทาง”แก้ว
ชะงักก่อนที่จะรีบมาแล้วไม่วายแอบดุพวกของโทโมะต่อก่อนที่จะรีบขี่รถออกไปทันที
 
 
 
 
 
“ฝนจะตกแล้ว งั้นเดี๋ยวพี่พาเราไปนอนที่หอนอกของพี่ก่อนแล้วกัน แล้วพรุ่งนี้วันเสาร์ไม่มีรับน้อง
เราค่อยไปหาหอนอกให้ฟางกันต่อ”โทโมะพูดก่อนที่ทั้งหมดจะรีบพากันไปที่หอนอกของโทโมะที่
อยู่ไม่ไกลจากประตูมหาลัยมากเท่าไหร่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถึงหอแล้ว ตอนนี้ฝนก็ตกด้วย เอาอย่างนี้ กระเป๋าฟางมีแค่ใบเดียวเองพี่โทโมะกับปลื้มกลับกัน
ก่อนเลยก็ได้ค่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน/อื้อ ดูแลตัวเองด้วยนะฟาง นี่กุญแจ”ฟางพูดเมื่อมาถึงหอก่อนที่
โทโมะจะเอากุญแจห้องให้กับฟาง ฟางมอง2หนุ่มเดินออกไปแล้วก็เดินไปที่ลิฟท์เพื่อที่จะไปยัง
ห้องของโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
“หา ลิฟท์เสีย ห้องพี่โทโมะอยู่ตั้งชั้น5ขาเจ็บแบบชั้นจะไหวมั้ยเนี่ย”ฟางอึ้งเมื่อเห็นป้ายกำลังซ่อม
ลิฟท์แขวนอยู่ก็จำใจเดินไปที่บันไดหนีไฟ
 
 
 
 
 
 
“นั่นน้องฟางใช่มั้ย”ระหว่างที่ฟางพยายามลากกระเป๋าของตัวเองอยู่นั้นก็มีชายคนหนึ่งทักเธอ
 
 
 
 
 
 
“พี่กั้ง นั่นพี่กั้งจริงๆด้วย ฟางก็นึกว่าพี่กั้งไปเข้าเวรตรวจคนไข้ซะอีก”ฟางยิ้มอย่างดีใจที่เห็นคนที่
เธออยากเจอเขามากที่สุดอย่างกั้ง รุ่นพี่ที่ติดเธอเข้าเรียนเมื่อ2ปีก่อนที่เขาจะต้องเข้าเรียนแพทย์
ที่มหาลัยKZนี้
 
 
 
 
 
 
“พี่พึ่งออกเวรมาแล้วนี่ฟางเรียนที่นี่งั้นหรอ เรียนคณะอะไรน่ะ/ฟางเรียนสถาปัตย์ค่ะ เสียดายไม่ได้
เรียนหมอแบบพี่กั้งเพราะฟางไม่เรียนไม่เก่ง”กั้งถามไถ่ถึงฟางก่อนที่ฟางจะรีบตอบด้วยความดีใจ
 
 
 
 
 
“ใครว่าเรียนไม่เก่งล่ะเจ๋งจะตายเป็นสาวถาปัตย์มอKZจบมาก็จะได้เป็นสถาปนิกสาวแสนสวย แล้ว
อย่าลืมกลับมาสร้างบ้านให้พี่ล่ะยัยตัวเล็ก”กั้งพูดพลางลูบผมของฟางด้วยความเอ็นดูทำให้ฟางใจ
เต้นรัว
 
 
 
 
 
“นี่พี่กั้ง ฟางใส่สร้อยข้อมือที่พี่กั้งเอาให้ฟางไว้ตลอดเลยนะ/โอ้โห นานมากแล้วนะเนี่ยแสดงว่า
เรารักษาของใช้ได้เลยสิ งั้นเอาอย่างงี้เดี๋ยวพี่ช่วยถือไปส่งที่ห้องแล้วกันเนาะ แล้ววันนี้พี่จะพาเรา
ไปกินนมปั่นที่หน้ามอเอง เพื่อเป็นการฉลองให้กับเฟรขขี่ถาปัตย์คนใหม่”ฟางรีบชูสร้อยข้อมือรูป
ดาวที่กั้งให้ตัวเองขึ้นมาทำให้กั้งยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนที่เขาจะช่วยฟางเอากระเป๋าไปไว้ให้แล้ว
เปลี่ยนผ้าพันแผลให้ฟางจากนั้นชายหนุ่มก็พาฟางนั่งรถยนต์ของเขามาที่หน้ามอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“หน้ามอนี้จะมีทั้งของกินมีทั้งเสื้อผ้าเยอะแยะเลยนะ ถ้าฟางเรียนเสร็จก็พาเพื่อนมาเดินได้นะ
ราคาถูกไม่แพง เดี๋ยวพี่พาเราไปกินข้าวที่นี้ดีกว่าเนาะ เพราะน้องสาวคนนี้ของพี่สอบติดมอเดียว
กับพี่ทั้งที เห็นจะเลี้ยงแค่นมปั่นคงไม่ได้แล้วล่ะ”เมื่อมาถึงหน้ามอกั้งก็แนะนำย่านช้อปปิ้งและร้าน
อาหารของนักศึกษาในมอที่จะชอบมาเที่ยวที่หน้ามอก่อนที่จะพาฟางเข้าไปนั่งทานข้าวด้วยกันที่
ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย ป๊อปแม่งเลทแล้วว่ะ แล้วให้แก้วมันจองโต๊ะตั้งแต่2ทุ่มแบบนี้แม่แก้วได้อาละวาดพวกเรา
แหงๆ”ปั้นจั่นเดินกอดคอกับป๊อปปี้และเคนตะจะเดินเข้าไปในซอยเพื่อไปร้านเหล้าร้านประจำที่อยู่
ท้ายซอยของย่านหน้ามอ
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ยป๊อป นั่นมันน้องฟางคณะเรานี่หว่า มากับใครวะ ไหนว่าตกท่อ แล้วมานั่งกินข้าวกับเด็กแพทย์
ที่ไหนวะ”เคนตะหันไปเห็นฟางที่นั่งทานข้าวอยู่กับกั้งที่ร้านอาหารปากซอยเข้าไปร้านเหล้าของ
พวกเขา
 
 
 
 
 
“หลัง4ทุ่มไม่ยอมเข้าหอนอนแถมแต่งตัวสั้นมาทานข้าว2ต่อ2กับผู้ชายแบบนี้ถึงจะอยู่หอนอกก็
เถอะแต่ งานนี้คงมีซ่อมว่ะ”ป๊อปปี้มองฟางที่ยิ้มแย้มอยู่กับกั้งในร้านอาหารก็พูดขึ้นก่อนที่จะเอามือ
ถือตัวเองถ่ายรูปฟางที่นั่งกินข้าวกับกั้งเอาไว้
 
 
 
 
 
นั่นไง พี่ว้ากมาเห็นน้องปี1คนนี้อยู่กับหนุ่มเจ้าของสร้อยที่ใส่ประจำแบบนี้
 
จะมีเรื่องอะไรอีกมั้ยน้อออออ แล้วงานนี้จะเกิดอะไรชึ้นอีกอย่าลืมติดตามกันนะจ้ะๆๆๆ