รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
 
“เอาแล้วเพื่อน งานนี้ทำใจลำบากแน่”ปั้นจั่นเห็นป๊อปปี้ที่จ้องมองจินนี่เงียบๆไม่เฮฮาแบบเมื่อกี้ก็
กระซิบบอกเพื่อน
 
 
 
 
 
“งานนี้พิมว่าพี่ป๊อปเค้าโอเคน่าพี่ปั้น เค้ามีน้องฟางแล้วทั้งคนนะ”พิมพูดอีกแรง
 
 
 
 
 
“ใช่ ชั้นมีฟางไปแล้วทำไมจะต้องสนใจจินนี่ด้วยล่ะก็แค่แฟนเก่าน่า”ป๊อปปี้ได้ยินคำที่พิมพูดแล้ว
มองไปยังฟางก็รีบพูดก่อนที่ตัวเองจะปรับตัวเองเป็นปกติไม่สนใจจินนี่พูดอีก
 
 
 
 
 
 
“ดีแล้วล่ะป๊อปที่คิดได้แล้วรู้ว่ายัยนั่นทำอะไรไว้ให้”แก้วที่เงียบมานานแต่อยากคุยกับป๊อปปี้ก็พูด
เตือนสติชายหนุ่มด้วยความห่วงเพื่อน
 
 
 
 
 
 
“ชั้นน่ะเจ็บแล้วจำทำอะไรแล้วรู้ตัวดีตลอดว่าตอนนี้มีใครสำคัญที่ต้องแคร์ไม่เหมือนใครบางคนแถว
นี้ที่ทำร้ายความรู้สึกคนอื่นแบบนั้น ถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นไปข้างนอกก่อนนะ ถึงเวลาเราไปคุยกับ
ปี1แกออกมาเรียกชั้นนะปั้น”ป๊อปปี้ที่โกรธแก้วเรื่องโทโมะอยู่ก็รีบว่ากลับก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดิน
หนีแก้วไป
 
 
 
 
 
“นี่พวกแกทะเลาะอะไรกันรึเปล่าวะแก้ว”ปั้นจั่นเห็นเพื่อนในกลุ่มไม่คุยกันก็แปลกใจก่อนที่จะรีบ
ถามแก้ว แก้วไม่ตอบอะไรแล้วรีบขอตัวไปเข้าห้องน้ำทันที“มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวล่ะป๊อป ไม่
เข้าไปข้างในกับเพื่อนล่ะ”ป๊อปปี้ที่หลบมานั่งสูบบุหรี่อยู่นั้นหันไปมองตามเสียงเห็นจินนี่เดินเข้ามา
หาแล้วนั่งลงข้างๆแล้วถามอย่างเป็นมิตร
 
 
 
 
 
“มานั่งตรงนี้ทำไมไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ไม่ใช่หรอ”ป๊อปปี้เหล่มองจินนี่ก่อนจะขยี้มวนบุหรี่นั่นทิ้ง
 
 
 
 
 
“ดีใจจังที่ป๊อปยังจำได้ว่าจินนี่ไม่ชอบ”จินนี่ยิ้มออกมาพลางปรายตามองไปยังก้นบุหรี่ที่ถูกบี้แล้ว
พูด เธอจำได้ว่าเวลาเธออยู่กับป๊อปปี้ทุกครั้ง เขามักจะบี้ก้นบุหรี่ทุกครั้งและไม่สูบบุหรี่เวลาอยู่กับ
เธอ
 
 
 
 
 
 
“สบายดีมั้ย”ป๊อปปี้นิ่งเงียบไม่ตอบอะไรก่อนที่จะถามไถ่เป็นมารยาท
 
 
 
 
 
 
“ทำไมถามซะเหินห่างกันจัง ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเคยสนิทกันมากแค่ไหนป๊อปลืมไปแล้วหรอ”จินนี่
พูดด้วยน้ำเสียงเว้าวอนอ้อนป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ลืม ลืมไปแล้วตั้งแต่ที่จินนี่ทิ้งให้ป๊อปต้องเสียใจเหมือนคนตายทั้งเป็นตอนนั้นไปแล้วล่ะ”ป๊อปปี้
หันกลับมามองจินนี่แล้วตอบนิ่งๆ ในใจเขายังไม่ลืมว่าเขาเจ็บมากแค่ไหนที่ถูกจินนี่ทิ้งไปแบบนั้น
สภาพเหมือนศพไม่เอาอะไรเลย ครั้งนั้นมันเจ็บเจียนตายแค่ไหน
 
 
 
 
 
 
“ตอนนั้นจินนี่จำเป็นจริงๆ เพื่ออนาคตตัวเอง ป๊อปต้องเข้าใจจินนี่สิ”จินนี่มองป๊อปปี้ก็เข้าใจว่าเธอ
ทำร้ายเขามาให้เจ็บมากแค่ไหน จนเธอไม่กล้าจะติดต่อเขากลับไปอีก จินนี่เลื่อนมือบางไปกุมมือ
ของป๊อปปี้เอาไว้พร้อมสบตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อป”ฟางที่เดินออกมาเข้าห้องน้ำกับมีนเห็บป๊อปปี้และจินนี่นั่งข้างกันแล้วจินนี่จับมือแฟนตัวเอง
อยู่ก็รีบเรียก ทำให้ป๊อปปี้หันไปเห็นแฟนสาวก็รีบผละห่างจากจินนี่ทันที จินนี่หันไปมองฟางช้าๆ
แล้วปรายตามองก่อนที่จะยิ้มแล้วเดินไปจากตรงนั้น
 
 
 
 
 
 
“แอบมาสูบบุหรี่ใช่มั้ยคะเนี่ย กลิ่นฉุยเชียว ฟางพกหมากฝรั่งมาพอดี”ป๊อปปี้ที่เดินมาหาฟางแล้ว
ฟางได้กลิ่นบุหรี่ติดตามตัวก็พูดทักก่อนที่จะยื่นหมากฝรั่งเอาให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้มองหมากฝรั่งที่
ฟางบื่นให้แล้วนิ่งเมื่อเทียบกับจินนี่ที่ชอบห้ามตัวเองไม่ชอบกลิ่นบหรี่ แต่กับฟางไม่เคยบอกว่าไม่
ชอบ แต่ก็คอยเอาหมากฝรั่งมาให้เขากินเพื่อดับกลิ่นเสมอๆ
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจนะยัยตัวเล็ก พี่รักฟางนะ”ป๊อปปี้มองฟางแล้วลูบผมด้วยความเอ็นดูพลางขอบคุณก่อนที่จะ
บอกรักคนตัวเล็กทำให้ฟางหน้าแดงจัดเมื่อได้ยินป๊อปปี้บอกรักเธอต่อหน้าเพื่อนสาว เมื่อป๊อปปี้
เดินเข้าไปหาเพื่อนในห้อง ฟางหน้าแดงบิดด้วยความเขินไปมาเมื่อถูกมีนแซวระหว่างเดินไป
ห้องน้ำด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“ไม่น่าเชื่อว่าป๊อปจะเป็นแฟนคนอย่างนี้ได้”จินนี่ออกมาจากที่ซ่อนแล้วพูดขึ้นหลังจากเห็น
เหตุการณ์ทุกอย่างก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เสร็จยังอ่ะพี่ป๊อป ฟางเมื่อยแล้วน้า อยากกินข้าวแล้วๆ”หลังจากที่แยกย้ายกันเสร็จแล้ว ฟางที่ยัง
คงรอกลับหอกับป๊อปปี้ที่รอชายหนุ่มนานแล้วจนเพื่อนๆของเธอกลับไปหมด เธอก็รีบเดินไปหา
ป๊อปปี้ที่ห้องสตูดิโอ3 ที่เป็นที่ประจำเวลาที่ป๊อปปี้กับเพื่อนๆทำงานกัน
 
 
 
 
 
 
“ขออีกแปปนึงนะ ตานี้จะชนะปั้นจั่นแล้ว”ป๊อปปี้หันไปบอกแฟนสาวก่อนที่จะหันกลับไปเล่นเกมส์
เพลย์กับปั้นจั่นโดยมีเคนตะกับเพื่อนปี3ผู้ชายอีก2คนช่วยกันเชียร์
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันเนี่ย หลังจากปล่อยพวกฟางแล้วตัวเองเป็นคนบอกว่าจะขึ้นมาปั่นงานไม่เกิน10นาทีแล้ว
จะลงไป ปั่นงานตรงไหนเนี่ยพี่ป๊อป นี่มันเล่นเกมส์ชัดๆเลยนะ”ฟางรีบบ่นแฟนหนุ่มแล้วหันไปเห็น
ชีทรายงานของป๊อปปี้ที่กระจัดกระจายพลางเดินเข้าไปเก็บใส่กระเป๋าให้
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ปั้นมันเอาเกมส์ที่พี่อยากเล่นด้วยมานี่นา พี่ขออีกตานะฟาง โอ๊ะ ไอ้ปั้น โห แพ้เลยฟางอ่ะ เดี๋ยว
พี่ขออีกตาละกัน เพราะฟางเลยทำพี่แก้”ป๊อปปี้หันไปคุยกับแฟนก่อนที่จะรีบหันมาเมื่อเห็นปั้นจั่น
ตีตื้นทำเกมส์ชนะก็แอบบ่น ทำให้ฟางหน้าหงิก
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย โทษฟางอีกแล้ว งั้นก็เล่นเกมส์ไปเลย ฟางกลับหอเองก็ได้”ฟางหน้างองอนป๊อปปี้แล้วทุบที่
ไหล่แฟนหนุ่ม1ทีก่อนที่จะเดินฮึดฮัดออกมาข้างนอกแล้วชะงักเมื่อเห็นเชอรีน หวายที่เดินขนาบ
ข้างมากับจินนี่ที่กำลังถือของมาก่อนที่จินนี่จะยิ้มให้ฟางแล้วเดินเข้าไปในห้อง
 
 
 
 
 
 
“อ้าว จะไปไหนล่ะคะน้องฟาง ดาวมหาลัย ไม่มีเพื่อนคบชอบคบแต่เพื่อนผู้ชาย”เชอรีนที่ปล่อยให้
จินนี่เข้าไปก็รีบว่า
 
 
 
 
 
 
“พี่หมายความว่าไง/ก็เห็นยังไงก็ว่าไปตามที่คิดนั่นล่ะค่ะ ไม่พอใจเพราะว่าถูกจี้ใจดำงั้นสิ”ฟางรีบ
ถามเชอรีนก่อนที่เชอรีนจะแขวะ
 
 
 
 
 
“แหมเชอรีน แกอย่าว่าน้องเค้าสิ น้องเค้าก็แค่เป็นเด็กมาจากต่างจังหวัดใสใสไม่รู้หรอกว่าการเส
แสร้งใส่หน้ากากเป็นยังไง เค้าเลยเป็นที่รักที่เอ็นดูของบรรดารุ่นพี่ผู้ชาย อยากให้ผู้ชายมารุม
เอาใจ”หวายพูดเยาะเย้ยว่าฟางต่อเชอรีน
 
 
 
 
“นี่พวกพี่เป็นอะไรคะทำไมต้องว่าฟางด้วย/อะไรคะน้องฟาง ไม่ต้องมาแอ๊บแถวนี้ เพราะที่นี่ไม่มี
กั้งแฟนพี่หรือว่าเขื่อนนะ”เชอรีนว่าหลังจากเห็นฟางไม่มีทางสู้
 
 
 
 
 
 
“อ้อ แล้วอีกอย่างนะจ้ะน้องฟาง ถ้าคิดว่าตัวเองจะคบป๊อปปี้ล่ะก็ ต้องพิจารณาตัวเองดีๆก่อนแล้ว
กันว่าสำคัญพอให้ป๊อปเค้าแคร์เท่าแฟนเก่ารึเปล่า เพราะเมื่อก่อนป๊อปเค้ารักจินนี่มากขนาดไหน
เด็กน้อยอย่างเธอจะไปรู้อะไร”หวายยิ้มเยาะเมื่อเห็นฟางสู้พวกตัวเองไม่ได้ก็รีบว่าต่อทำให้ฟางอึ้ง
สร้อยป๊อปปี้ที่จินนี่ใส่ตลอดคือป๊อปปี้คนเดียวกับแฟนเธอ ภาพที่เพื่อนๆป๊อปปี้พูดถึงป๊อปปี้ว่ารักจิน
นี่มากแค่ไหนก็คิดมากก่อนที่จะรีบเดินกลับไปที่หน้าห้องที่ตัวเองทิ้งป๊อปปี้มา แล้วอึ้งเมื่อเห็นภาพ
ที่จินนี่คุยกับเพื่อนๆป๊อปปี้อย่างถูกคอแล้วทำให้ป๊อปปี้หัวเราะได้ มันทำให้เธอหวั่นใจรู้สึกกลัว
อย่างแปลกๆเหลือเกิน
 
 
 
 
 
งานนี้จินนี่เค้ามีเพื่อนแท้กทีมกันมาบล้อกฟางห่างจากป๊อปปี้ แล้วฟางจะสู้มั้ยน้อ
 
 
ตอนต่อไปโทโมะแก้วนะจ้ะ