รุ่นพี่(ที่รัก)
เขียนโดย Chapond
วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.49 น.
แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) 28 ละครเวทีมันไม่ง่ายนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เป็นไงมั่งมีน แคสเป็นไงมั่ง”ฟางรีบถามมีนเมื่อเห็นเพื่อนสาวออกมาจากห้องที่แคสบทละคร
“แต่คิดบทบาทสมมุติแล้วทำให้ชั้นรู้เลยว่า ชั้นจะไปอยู่ไหนวันแสดง ชั้นไปขายตั๋วหน้างานดี
กว่า”มีนพูดก่อนที่จะร้องไห้ทำให้ฟาง โทโมะและปลื้มเหวอเพราะกลุ่มสุดท้ายที่จะเข้าไปแคสบ
ทละครก็คือพวกเธอเลง ฟางหันไปมองป๊อปปี้ที่นั่งกับพวกปั้นจั่นพลางส่งสายตาขอความช่วยเหลือ
แต่ป๊อปปี้กลับส่ายหน้าและทำท่าโบกมือไล่แฟนสาวเข้าไปแล้วหันไปนั่งเล่นเกมส์กับเพื่อนต่อ
ทำให้ฟางค้อนใส่แฟนหนุ่มก่อนที่จะเดินตามโทโมะเข้าไปข้างใน
”เอาล่ะกลุ่มสุดท้ายแล้วสินะ หวังว่าคงจะไม่เหลาะแหละแบบทุกกลุ่มที่ผ่านมานะ ไม่อย่างงั้นบท
พระเอกนางเอกที่ทุกปีเตรียมไว้ให้กับปี1คงจะต้องให้ปี2ปี3มาแสดงแทนแน่ๆ”เมื่อเข้ามาในห้อง
อาจารย์ที่เป็นหัวหน้าคุมการแสดงพูดขึ้นทำให้พวกของฟางกลืนน้ำลายเอื้อกเมื่อเห็นทุกสายตาจับ
จ้องไปยังพวกของเธอ
“บทอยู่บทกระดาน ยังไงซะ พี่จะให้เวลาพวกน้อง4คนต้องแจงบทกันเองนะคะ แล้วมาแสดง
บทบาทสมมุติในเวลา10นาทีให้พวกพี่และอาจารย์ได้ชมกัน”เสียงของพี่ปี4พูดขึ้นก่อนที่ทั้งหมด
จะหันไปมองที่กระดานไวท์บอร์ดที่เหลือบทบาท4บทให้พวกเขาเลือก
“หมา คนใช้ ขอทาน คนบ้า งั้นหรอ”ฟาง โทโมะ ปลื้มและซีแนนพูดเป็นเสียงเดียวกันก่อนจะคิด
หนักแล้วจัดแจงกันว่าใครจะเป็นบทอะไร
“เอาล่ะค่ะน้องหมดเวลา พวกพี่ไม่มีเวลามารอกลุ่มสุดท้ายทั้งคืนหรอกนะคะ”เสียงของพี่
ปี4ตะโกนอีกครั้งก่อนที่ทั้ง4คนจะหันมาโดยที่ปลื้มแสดงเป็นหมา คนใช้ถูกรับบทโดยซีแนน ฟาง
เป็นคนบ้า และขอทานรับบทโดยโทโมะ ทุกหมดคิดบทสดและสามารถนำเรื่องราวของ4ตัวละคร
มาถ่ายทอดผูกเป็นเนื้อเรื่องเดียวกันได้อย่างลงตัวภายในเวลา10นาที
“อย่างน้อยก็ดีกว่าทุกกลุ่มที่ผ่านมา เอาล่ะ การแคสบทจบลงแล้ว เดี๋ยวผลแคสจะบอกวันพรุ่งนี้นะ
คะและพรุ่งนี้ตอน6โมงเย็นอย่าลืมมาประชุมที่คณะเพื่อแจกแจงงานละครนะคะ สวัสดีค่ะ”พี่ปี4ที่
เป็นตัวแทนของทุกคนลุกขึ้นพูดขึ้นก่อนที่จะให้ทั้ง4คนเดินออกมาจากห้อง ซึ่งตอนนั้นป๊อปปี้ได้
คุมน้องปี1ลงมาที่ลานลีลาวดีก่อนที่จะนัดหมายวันพรุ่งนี้แล้วแยกย้ายให้ปี1กลับไปพักผ่อนได้
“อะไรคะพี่หมีโหด”ฟางที่เดินไปส่งมีนขึ้นรถกลับบ้านเสร็จชะงักเมื่อป๊อปปี้ที่นั่งรออยู่แล้วรีบลุกขึ้น
มาเดินข้างๆ
“เรียกซะแอ้บแบ้วเชียวหมีโหด 555 เดี๋ยวเทอม2งานมันอาจจะหนักหน่อยนะ อยากให้เราอดทน
เพราะพี่เชื่อคนอย่างเราทำได้อยู่แล้ว”ป๊อปปี้หัวเราะเมื่อถูกฟางเรียกว่าหมีโหดก่อนที่จะพูดให้
กำลังใจแฟนสาวทำให้ฟางอดยิ้มออกมาไม่ได้
“ขอบคุณนะคะ แฟนใครน่ารักที่สุดเลย วันนี้เหนื่อยจังโดนหลอกให้วิ่ง เดี๋ยวเราไปซื้อลอดช่องร้าน
หน้ามอแล้วกลับไปกินข้าวฝีมือฟางดีกว่าเนาะ”ฟางยิ้มออกมาก่อนที่จะคล้องแขนแฟนหนุ่มแล้ว
เดินไปด้วยกันพลางอ้อนป๊อปปี้จนชายหนุ่มยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูแฟนสาวแล้วลูบผมฟางเบาๆ
“ไม่ยักจะรู้ว่าเดี๋ยวนี้ป๊อปชอบสาวแบ้วๆแบบนั้น”เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นขณะมองดูคู่ป๊อปปี้
ฟางเดินควงกันกระหนุงกระหนิงพูดขึ้น
“แหม แบ้วก็แบ้วอยู่หรอกแต่ความจริงไม่รู้ว่านางแอ้บรึเปล่า เพราะก่อนจะคบกับป๊อปแฟนเก่าแกน่
ะ รายนั้นให้ท่าหมอกั้งแฟนเชอรีนจะตาย ยังไม่พอยัยนั่นยังถูกเขื่อนกิ๊กชั้นให้ท้ายด้วย พูดแล้วมัน
น่าหมั่นไส้ แกน่ะไม่น่าเลิกกับป๊อปแล้วทิ้งป๊อปไปเลยนะจินนี่เสียดาย ตอนนั้นแกกับป๊อปเป็นคู่ที่
เหมาะสมกันมากด้วย”หวายพูดพลางมองไปทางฟางกับป๊อปปี้ที่ซ้อนรถกันออกไป
“โอ้โห ดูเหมือนแฟนใหม่ป๊อปคนนี้นี่คงจะไม่ใสอย่างทิ่คิด อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไง เพ
ราะถ้ายัยนั่นแค่มารยาล่ะก็ ชั้นก็มีสิทธิ์ทวงผู้ชายของชั้นคืน”จินนี่ฟังเรื่องที่หวายเพื่อนสาวพูดถึง
ฟางแล้วพูดขึ้นก่อนที่จะมองรูปคู่ของเธอกับป๊อปปี้สมัยเรียนไฮสคูลด้วยกันในมือถือแล้วยิ้มออกมา
ก่อนที่จะขับรถออกไปทันที
“ทำไมยังไม่กลับหอไปอีกล่ะ ดึกแล้วนะ”แก้วที่นั่งทำงานต่อที่คณะจนเกือบเที่ยงคืนชะงักเมื่อ
เห็นโทโมะนั่งรอเธอที่หน้าสตูดิโอแล้วรีบดุ
“ก็มารอแฟนไง โทรหาไม่รับสายไม่ตอบไลน์ เลยคิดว่าแก้วอาจจะยุ่งเลยนั่งรอตรงนี้ดีกว่า”โทโมะ
ยิ้มแล้วพูดทำให้แก้วสะอึกเพราะเมื่อกี้เธอทำงานอยู่เลยเปิดโหมดเครื่องบินไม่ให้ตัวเองติดต่อใคร
ได้ก่อนที่จะรีบปั่นงานส่งอาจารย์
“สงสัยเปิดโหมตเครื่องบินไว้น่ะ โทโมะก็รู้ไม่ใช่หรอเวลาแก้วทำงานแล้วไม่อยากให้ใครมากวน
แล้วจะอยู่รอทำไมเป็นภาระตัวเองเปล่าๆ”แก้วพูดก่อนที่จะว่าแฟนหนุ่ม
“เราแค่เป็นห่วงว่าแก้วทำงานอยู่หามรุ่งหามค่ำแบบนี้ แล้วยังต้องแวบไปดุแลเราอีกแก้วกินอะไรรึ
ยัง มันไม่ใช่ภาระเลยนะที่คนเป็นแฟนกันมันจะเป็นห่วงกัน หรือว่าการที่เราห่วงแฟนมันทำให้เราดู
น่ารำคาญสำหรับแก้วมากเลยหรอ”โทโมะพูดขึ้นเมื่อสัมผัสถึงความรู้สึกหมางเมินที่แก้วมีให้ตัวเอง
“เอ่อ ช่วงนี้แก้วเครียดๆไปหน่อยนะ ทั้งงาน ทั้งกิจกรรมไหนจะเรื่องยื่นเรื่องฝึกงานตอนปี4ไม่ผ่าน
อีก เลยอยากอนู่คนเดียวสักพัก”แก้วมองโทโมะที่ตัดพ้อใส่ตัวเองก็พูดตอบชายหนุ่มไปพลางไม่
กล้าสบตาโทโมะ หมับ โทโมะฟังคำตอบจากแก้วจบก็ดึงแก้วไปกอดแน่นพลางลูบผม
“อย่าหักโหมมากแบบนี้สิ เป็นแฟนกันมีอะไรก็บอกกันได้ไม่ใช่แบกรับปัญหาไว้คนเดียว แบบนี้เรา
จะมีกันและกันไปทำไมล่ะ โทโมะเป็นห่วงแก้วนะ ไม่อยากให้แก้วฝืนแบบนี้ดูแลตัวเองดีๆหน่อยสิ
โทโมะรักแก้วมากนะ”โทโมะพูดความรู้สึกออกมาจากใจทุกอย่างทำให้แก้วรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้
โกหก ก่อนที่ร่างบางจะกระชับกอดโทโมะแน่นเพราะเธอเองก็สงสารเขาเหลือเกิน แต่ในใจเธอเอง
ก็ไม่เคยจะลืมกวินไปได้เลย
“ค่าพี่ป๊อป เดี๋ยวฟางมาซื้อเครื่องเขียนเสร็จก็จะไปเรียนแล้วค่า ไม่เป็นไรค่ะพี่ไม่ต้องมารับหรอก
ฟางมากับมีนรายนั้นเอารถมา ซ้อนรถพี่ป๊อปตอนนี้เดี๋ยวดำตายพอดี555 อ่ะๆไม่ว่าละก็ได้ พี่เรียน
ต่อเถอะค่ะแล้วตอนเย็นเจอกัน”ฟางเดินคุยโทรศัพท์กับป๊อปปี้มาถึงร้านขายอุปกรณ์เครื่องเขียน
ก่อนจะแวะซื้อของที่ต้องใช้ดรออิ้งแล้วแบกของออกจากร้านมาด้วยความทุลักทุเล
ตุบ
“อ๊ะ ขอโทษค่ะฟางไม่ได้ตั้งใจๆ”ฟางเดินชนกับใครคนหนึ่งเข้าจนของตัวเองหล่นกระจายแล้วก็รีบ
ขอโทษขอโพยก่อนที่จะช่วยกันเก็บของที่หล่นกับผู้หญิงคนนั้นทันที
“นี่จ้ะ เดี๋ยวก็เรียนดรออิ้งไม่ทันกันพอดี”จินนี่พูดพลางยื่นดินสอสีชมพูที่หล่นมาให้ฟางทำให้ฟาง
ชะงักเมื่อเห็นผู้หญิงสวยตรงหน้าที่สวยสง่ามากไม่มีที่ติ พลันสายตาร่างบางไปสะดุดกับสร้อยคอ
รูปหัวใจที่สลักคำว่าPoppyแล้วชะงัก
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวก่อนนะ”จินนี่มองฟางนิดนึงก่อนที่จะพูดแล้วเดินเข้าร้านเครื่องเขียนไป
“สงสัยชื่อพี่ป๊อปคงจะโหลล่ะมั้ง ไปเรียนดีกว่า”ฟางมองตามจินนี่ที่เดินเข้าไปข้างในแล้วก็กับตัว
เองอย่างไม่ใส่ใจแล้วรีบเดินกลับไปขึ้นรถที่มีนจอดไว้แล้วไปเรียนต่อทันที
“จะว่าไปแล้วก็แอบตื่นเต้นเหมือนกันเนาะฟาง พี่โทโมะว่าใครจะเป็นพระเอกนางเอกของละคอน
ถาปัดเราปีนี้ เอรึว่าจะเป็นดาวเดือนมหาลัยของเราน้า”ปลื้มพูดกับเพื่อนๆตอนเย็นระหว่างที่ทุกคนกำลังรอรุ่นพี่มาชี้แจงเรื่องงานละคอนถาปัด
“บ้าละปลื้ม อะไรคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกถ้างั้นก็คงล้อคตำแหน่งไปละ”โทโมะพูดพลาง
หัวเราะออกมา
“เดี๋ยวพี่ปี4ที่เป็นผู้กำกับละครเวทีปีนี้จะมาพูดและประกาศผลการแคสติ้งเมื่อวานนะใครที่ได้
ตำแหน่งอะไรห้ามถอนตัวจากตำแหน่งนั้นล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะเชิญรุ่นพี่ปี4ที่ทำละครนี้เข้ามา
“สวัสดีค่ะคงจะจำหน้าพี่ได้จากเมื่อวานที่แคสบทแล้วนะคะ พี่ชื่อพี่มดปี4ส่วนนี่พี่โยชิปี4ผู้กำกับ
ละคอนถาปัดปีนี้ และในปีนี้เราจะมาในตีมรัก สาม เส้าของเจ้าหญิงเงือกน้อย เจ้าชายและปิศาจ
ปลาหมึกซึ่งตัวนำเรื่องจะเป็นปิศาจปลาหมึกโดยเราจะดัดแปลงมุมมองความรักเป็นหลังจากที่เจ้า
หญิงเงือกขายเสียงให้ปิศาจปลาหมึกแล้วเออซูร่าแฝงตัวมาแต่งงานกับเจ้าชายอีริคทำให้เจ้าหญิง
เงือกเสียใจก่อนที่ร่างสลายเป็นฟองอากาศแล้วพ่อมดหนุ่มก็มาช่วยชีวิตชุบชีวิตให้แอเรียลฟื้นมา
อีกครั้งก่อนที่แอเรียลจะกลับมาเพื่อทวงคนรักคืนโดยที่พ่อมดหนุ่มก็หลงรักแอเรียลแล้วเช่นกัน ซึ่ง
คนที่จะรับบทเป็นแอเรียลคือพี่พิมปี2 เจ้าชายอีริคคือน้องปลื้มปี1 ส่วนด้านตัวร้ายของเราพ่อมด
หนุ่มคือโทโมะปี1และปิศาจปลาหมึกคือน้องฟางปี1ค่ะ หัวเราะอะไรคะน้องป๊อปปี3 ปีนี้พี่ไม่เอา
เราเป็นพระเอกละครแล้วนะเพราะตีมปีนี้มันทะเลไม่ใช่เข้าป่าไม่จำเป็นต้องเป็นหมีแบบเรา”มด
อธิบายเรื่องราวคร่าวๆของละครเวทีแล้วประกาศชื่อตัวละครจนครบทุกตัวทำให้ป๊อปปี้หลุดขำออก
มาเมื่อได้ยินแฟนสาวตัวเองเล่นเป็นปิศาจปลาหมึกก่อนที่จะถูกมดดุทำให้ฟางแอบขำและทึ่งเมื่อรู้
ว่าแฟนตัวเองเคยเป็นพระเอกละครเวทีมาก่อนพลางหันขวับไปมองป๊อปปี้ที่นั่งยักคิ้วกวนๆส่งกลับ
มาให้ฟางก่อนจะแจกแจงงานหน้าที่ของปี1ที่ต้องทำ แล้วเริ่มสั่งให้ปี1ช่วยกันออกแบบงานฉาก
และเสื้อผ้าพร้อมกับสั่งฝ่ายนักแสดงนำต้องนัดซ้อมกัน
“อ้อ อีกอย่างระหว่างทำละครกันนั้นพี่มีรุ่นน้องพี่ที่เค้าเคยเรียนที่นี่แต่ออกไปเรียนด้านละครเวที
โดยตรงที่บรอดเวย์ก่อน มาช่วยทำให้งานละครของเราดีขึ้น ขอให้ทุกคนรู้จักพี่จินนี่ ถ้าเทียบแล้ว
คงจะเป็นพี่ปี3พวกเราได้ล่ะ”โยชิพูดก่อนที่ผายมือให้ทุกคนรู้จักจินนี่ที่เดินเข้ามาในห้องทำให้ฟาง
อึ้งมิน่าล่ะเค้าถึงรู้ว่าเธอจะเรียนอะไร
“สวัสดีค่ะทุกๆคนพี่ชื่อจินนี่ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”จินนี่พูดแล้วยิ้มหวานก่อนที่จะเงย
หน้าสบตากับป๊อปปี้ที่นั่งอึ้งเมื่อเห็นแฟนเก่าอย่างเธอกลับมา
แก้วจะจัดการหัวใจตัวเองยังไง
แล้วป๊อปปี้จะทำไงเมื่อแฟนเก่าอย่างจินนี่กลับมา
งานนี้ต้องติดตามกันน้า
ช่วงนี้ไฟดับบ่อยเลยไม่ได้มาอัพ มาอัพแล้วน้าาา ซอรี่นะทุกคนอย่าพึ่งหายไปนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ