ลูกหนี้กลายเป็นรัก
เขียนโดย snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19) คู่นั้นก็แต่งคู่นี้ก็แต่ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ยินดีด้วยนะจีน" ฟางพูดแล้วกอดขนมจีน วันนี้เป็นวันแต่งงานของขนมจีนกับเคนตะที่เชียงใหม่
"ยินดีกับทั้ง2คนด้วย มีลูกกันไว้ๆนะไอ้เคนตะ" ป๊อปพูดแล้วกอดเคนตะ
"มาถ่ายรูปรวมกันครับๆ" กวังเรียกทุกคนมาถ่ายรูปรวมกัน ฟางที่ยืนใกล้ป๊อปก็เขินขึ้นมา
"พี่ฟางไม่สบายหรือเปล่าค่ะ ทำไมหน้าแดงๆ" หลังจากถ่ายเฟย์สังเกตเห็นว่าฟางหน้าแดง
"อ่อเปล่าา พี่ไม่เป็นไร" ฟางพูดแล้วจับหน้าตัวเอง
"ป๊อปขาาา อยู่นี่เอง" น้ำหวานที่เห็นป๊อปในงานก็รีบวิ่งเข้ามา
"อ้าวน้ำหวานนี่ใครแฟนหรอ" เขื่อนที่เห็นป๊อปทำสัญญาณขอความช่วยเหลือก็พูดขึ้น
"เปล่าคะ นี่วินเพื่อนน้ำหวานเอง" ขณะที่น้ำหวานพูดป๊อปก็แอบย่องไปนอกงาน
"โบว์ว่าไปนั่งที่โต๊ะกันเถอะค่ะ" โบว์พูดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะในงาน
"เป็นไงบ้างครับ" ป๊อปที่แอบมาคุยโทรศัพท์ข้างนอก
'เป็นไปอย่างที่พี่บอกตอนนี้ทางตำรวจกำลังเก็บหลักฐานอยู่ แต่เสียดายหัวหน้ามันหนีไปได้ทัน' ทามพูด
"ใช่คนคนนั้นไหมว่ะ" ป๊อปพูด
'ใช่พี่ผมเห็นถึงมันจะหนีไปได้ก็เถอะ อ่อพี่ก็ระวังตัวด้วย พวกมันจะต้องหาคนไปบอกกับตำรวจแน่นอน'
"ได้ๆ" ป๊อปพูดจบก็วางสาย แล้วเดินเข้าไปในงาน
"หายไปไหนมาว่ะไอ้ป๊อป" เขื่อนพูดเมื่อเห็นป๊อปเดินมานั่งข้างๆ
"คุยกับไอ้ทามอยู่" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม แล้วหลังจากนั้นทุกคนก็อยู่งานจนจบ
"ครับพ่อ พวกตำรวจมันมาได้ยังไงก็ไม่รู้ครับ" เรนพูดขณะกำลังหนีตำรวจ
'แล้วมิสเตอร์เดนละเป็นไงบ้าง' ดนัยพูดอย่างอารมณ์เสีย
"หนีมาได้ครับตอนนี้หลบตัวอยู่ประเทศเพื่อนบ้าน" เรนตอบ
'แกต้องไปหาตัวคนที่เอาเรื่องนี้ไปบอกตำรวจมาให้ได้!!' ดนัยพูดอย่างโมโห
"ครับพ่อ เจ็บใจชะมัด หรือว่า ฟาง ยัยตัวแสบ" เรนนึกตอนที่ฟางเข้ามาหลังเขาคุยโทรศัพท์เสร็จ
"ต้องใช่แน่ๆ ไอ้ป๊อป!!" เรนพูดด้วยความโมโห
2 อาทิตย์ต่อมา
"ไอ้ป๊อปแกดูๆ คู่นั้นก็แต่งคู่นี้ก็แต่งงงง" เขื่อนพูดขณะอยู่ในงานแต่งโทโมะกับแก้ว
"แกก็ไม่ถามคนข้างๆแกดูละ" ป๊อปพูด
"ขอเป็นแฟนยังไม่ได้เลยเว้ย" เขื่อนพูดแล้วเหล่มองเฟย์
"เงียบปากไปคะ" เฟย์พูดแล้วเอาของกินยัดปากเขื่อน
"เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ป๊อปพูดแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำก็เห็นเรนยื่นอยู่
"เก่งดีนิที่รู้ว่าชั้นกำลังทำอะไร" เรนพูดขึ้น
"ก็คนทำชั่วปล่อยให้ลอยนวลมันก็ไม่ถูกนะสิ" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม
"งั้นก็ระวังคนของแกไว้ให้ดีๆ เพราะครั้งที่แล้วมันทำกับชั้นไว้เจ็บแสบมาก" เรนพูดถึงฟาง แล้วเดินชนไหล่ป๊อปออกไป
"ฟาง" ป๊อปนึกถึงฟางก็รีบกลับไปที่โต๊ะ
"แกวิ่งทำไมไอ้ป๊อป" เขื่อนเห็นว่าป๊อปวิ่งมาก็ถาม
"เปล่าๆ " ป๊อปตอบแล้วนั่งลงข้างฟาง
"เช็ดเหงื่อก่อนคะ ไม่รู้จะวิ่งทำไม" ฟางพูดแล้วเอาทิชชูให้ป๊อป
"แม่ก็ฝากแก้วด้วยนะ ถึงทั้งคู่ทำไปเพื่อสัญญาของพ่อก็เถอะ" แม่แก้วพูด ตอนนี้ก็ถึงเวลาส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ
"หนูแก้วพ่อกับแม่ก็ฝากตาโทโมะด้วยนะ เอาให้ไอ้ลูกคนนี้มันเลิกเจ้าชู้ไปเลย พ่อฝากด้วยนะ" พ่อของโทโมะพูด
"ดูเหมือนจะยากแล้วครับพ่อ แก้วต้องคิดหนักมากๆแน่ให้ไอ้โทโมะเลิกเจ้าชู้เนี้ย" เขื่อนพูดขณะที่ทุกคนมาส่งทั้งคู่เช้าห้องหอ
"ตาเขื่อนเนี้ย ปะๆพวกเราออกไปกันดีกว่า" แม่โทโมะตีเขื่อนเบาๆ แล้วทุกคนก็ค่อยออกไป
"รีบไปอาบน้ำเหนื่อยมาทั้งวันละ" เมื่อทุกคนออกไปหมดโทโมะก็พูด
"อาจจะนานหน่อยนะ" แก้วพูดแล้วเข้าไปในห้องน้ำ
"โอ๊ยเมื่อยชะมัด" โทโมะพูดแล้วนอนลง
"คุณเป็นอะไรคะ ดูเหมือนมีอะไรคิดตลอดเลย" ฟางถามป๊อปขณะเดินออกจากโรงแรม
"เปล่าหรอก ฟางระวัง" ป๊อปพูดแล้วหันไปเห็นคนกำลังจะยิงฟางก็รีบดึงฟางมาหลบ
ปังๆ
"แค่เตือนนะเว้ย" มือปืนพูด
"เป็นอะไรไหม" ป๊อปที่กอดฟางไว้ก็ถามเพราะดูฟางตกใจมาก
"มะ ไม่เป็นไรคะ" ฟางพยายามพูด
"ไอ้ป๊อปเป็นไรไหมว่ะ" เขื่อนที่ได้ยินเสียงปืนก็รีบมาดูแล้วเห็นป๊อปกับฟางยืนอยู่
"ไม่เป็นไร ดีน่ะที่แขกในงานกลับหมดแล้ว" ป๊อปพูดแล้วยังกอดฟางอยู่
"พี่ฟางไหวไหม" เฟย์ถามฟางเพราะดูตกใจมาก
"วะ ไหวๆ" ฟางพูดแล้วจับมือป๊อปแน่นมาก
"เดี๋ยวกลับนะไอ้เขื่อน" ป๊อปพูดจบก็พาฟางขึ้นรถ
"เรื่องมันเริ่มอันตรายขึ้นแล้วสินะ" เขื่อนพูดแล้วมองหน้าเฟย์
อัพแล้ววว ฝากเม้นด้วยนะทุกคนนน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ