ลูกหนี้กลายเป็นรัก
เขียนโดย 
snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) เรื่องดีในเรื่องร้ายๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ยังตกใจอยู่หรอ" ป๊อปพูดแล้วยื่นน้ำให้ฟาง
"ก็นิดหน่อยคะ" ฟางตอบ
"ขอโทษนะ ที่ชั้นต้องทำให้เธออยู่ในอันตราย" ป๊อปพูดอย่างรู้สึกผิด
"คุณช่วยเล่าเรื่องที่เกิเกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ" ฟางพูดขึ้น
"เอาง่ายๆเลยนะ บัญชีบริษัทที่เธอเช็คไปเป็นฝีมืออาดนัย แล้วเรื่องที่ไปได้ยินจากไอ้เรนก็เป็นเรื่องจริงมันเป็นคนส่งยาแล้วดูกิจการใหญ่ด้วย แล้วที่มีความมาขู่เมื่อกี้มันก็ส่งมาเพราะว่ามันคิดว่าเธอโกหกมันว่าไม่ได้ยิน" ป๊อปก็พูดให้ฟางฟัง
"แสดงว่าเรื่องทั้งหมดก็เพราะ2พ่อลูกนี้ แล้วคุณน้ำหวานละคะไม่ได้เกี่ยวข้องใช่ไหม" ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อป
"ก็อาจจะใช่" ป๊อปพูดแล้วมองหน้าฟางที่กำลังคิดอะไรอยู่
"ขอฟางช่วยด้วยคนนะค่ะ" อยู่ฟางก็พูดขึ้น
"มันอันตราย" ป๊อปพูดแล้วเดินหนีฟาง
"อ้าวแล้วทำไมคนอื่นยังทำได้เลย ขอฟางอยู่ในทีมด้วยน่ะ" ฟางพูดอย่างอ้อนวอน
"คนอื่นเขาไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายเท่าเธอไงละ ไปนอนได้แล้ว" ป๊อปเดินเข้ามาในห้องฟางก็ยังเดินตามมา
"ถ้าฟางยอมคุณทุกอย่างขอแค่ให้อยู่ในทีมด้วยก็พอน่ะๆ " ฟางรีบยื่นข้อเสนอ
"ขอคิดดูก่อน กลับห้องไปได้ละ" ป๊อปพูด
"งั้นฝันดีนะคะ" ฟางพูดจบก็ออกจากห้องป๊อป
"ทำตัวเหมือนเด็กน้อยไปได้" ป๊อปพูดแล้วเผลอยิ้มออกมา
"ว่าไงคู่ข้าวใหม่ปลามัน" เขื่อนที่เห็นโทโมะกับแก้วเดินเข้ามาก็แซว
"เดี๋ยวเถอะๆ" โทโมะพูด
"ล้อเล่นเฉยๆ ไม่รู้ว่าไอ้ป๊อปมันให้มาบ้านมันทำไมเนี้ย" เขื่อนพูดแล้วเดินเข้าไปในบ้านป๊อป
"แก้วแต่งงานแล้วเป็นไงบ้าง" เฟย์แซวแก้ว
"อีกคนละๆ " แก้วพูดแล้วเข้าบ้าน
"พี่ป๊อปรีบมาด่วนมีอะไรหรอค่ะ" มายเห็นว่ามาครบก็ถามป๊อป
"เดี๋ยวๆมาย แกยอมให้ฟางมานั่งประชุมด้วยแล้วหรอว่ะ" โทโมะที่เห็นฟางนั่งอยู่ข้างป๊อปก็ถาม
"อืมใช่ ก็จะมาคุยเรื่องนี้แหละ" ป๊อปพูด
"แหนะๆ" เควินกับทุกคนก็แซวจนฟางกับป๊อปเริ่มเขิน
"พอๆ เลิกเล่นได้แล้ว เมื่อคืนฟางโดนมือปืนขู่" ป๊อปพูดอย่างซีเรียส
"แล้วทำไมต้องขู่พี่ฟางละ" โบว์ถามต่อ
"ก็เพราะฟางไปได้ยินเรื่องที่ไอ้เรนส่งยาครั้งที่แล้ว มันหน้าจะรู้ว่าหน้าจะเป็นฟางก็เลยขู่" ป๊อปพูด
"แกจะบอกว่าให้ทุกคนระวังตัวใช่ไหม" เขื่อนพูด
"ถูก ถ้าเป็นห่วงมากๆ ก็ผู้หญิงนี่แหละ" ป๊อปพูดต่อ
"ดีนะที่จินบินไปตั้งแต่เมื่อคืน มีนกับแจมก็ด้วย" แก้วพูด
"แล้วจะทำอะไรก็ให้เงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ระวังตัวกันด้วยนะทุกคน" ป๊อปพูด
"เรียกมาแต่เช้าแบบนี้มีข้าวให้กินไหมพี่ป๊อป" กวังพูดขึ้น
"ไม่มี ไปๆกลับไปได้ละๆ" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม
"กลับก็ได้ๆ สงสัยอยากนั่งกินข้าวกัน2คน" เขื่อนพูดแล้วรีบข้บรถออกไป จนตอนนี้ทุกคนกลับหมดแล้วเหลือแต่ป๊อปกับฟางที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
"คุณพูดจริงใช่ไหมที่จะให้ฟางเข้าทีมด้วย" ฟางพูดขณะเดินเข้าบ้าน
"อืม แต่วันนี้ต้องไปกับชั้น" ป๊อปพูด ฟางทำหน้างง
"ไปไหนคะ?" ฟางพูด
"แกปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ไงห๊ะ!!" ดนัยพูดอย่างโมโห
"ผมขอโทษครับ ครั้งหน้าผมจะระวังให้มากกว่านี้" เรนพูดแล้วหลบตาพ่อตัวเอง
"อย่าทำให้มันก็ขึ้นอีก" ดนัยพูดแล้วเดินออกจากห้องไป
"โธ่เว้ยย!! ไอ้ป๊อปแก!!!" เรนโวยวาย
"ฮัลโหลเนย คุณต้องไปหาไอ้เขื่อนทำยังก็ได้ให้กลับไปคบกับมัน"
"แกไม่มีทางชนะชั้นได้ไอ้ป๊อป!!!" เรนพูดอย่างบ้าคลั่ง
"ห๊ะ สอนป้องกันตัว" ฟางตกใจที่ป๊อปพามายิม
"ใช่ไง เวลาเจอคนร้ายจะได้เอาตัวรอด" ป๊อปพูดแล้วเดินเข้าไป ฟางก็เดินตาม
"มาเริ่มกันเลย ถ้าโดนแบบนี้จะทำยังไง" ป๊อปพูดแล้วเข้าไปล็อกฟาง
"เอ่อ ไม่รู้ ตะโกนเรียกคนมาช่วยมั่งค่ะ" ฟางพูด ตอนนี้ฟางรู้สึกใจเต้นแรงมากๆ เพราะเขาอยู่ใกล้มาก
"เธอนี่มันจริงๆเลย" ป๊อปพูดแล้วยิ้มกับมาไม่รู้อะไรเลยของฟาง
1 ชั่วโมงผ่านไป
"ดีมากอย่างงั้นแหละ" ป๊อปพูดแล้วโดนฟางอัด
"ไม่ไหวแล้วว เหนื่อย" ฟางพูดแล้วหอบ
"ออกกำลังกายบ้างก็ดี จะได้ผอมๆ" ป๊อปยื่นน้ำให้ฟางแล้วพูด
"นี้ๆ ฟางก็ไม่ได้อ้วนอะไรขนาดนั้น" ฟางตีไปที่แขนป๊อป
"เดี๋ยวพามาบ่อยนะ ดูเหมือนจะชอบนิ" ป๊อปพูดแล้วยิ้มให้ฟาง
"ขอบคุณค่ะ" ฟางตอบแล้วยิ้มให้ป๊อป
"กลับกันเถอะ" ป๊อปที่รู้สึกร้อนๆหน้าเมื่อเห็นรอยยิ้มฟางก็รีบหันหน้าหนี
"เผด็จการสุดๆ" ฟางพูดแล้วเดินตามป๊อปออกไป
"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทำอาหารอร่อย" โทโมะพูดขณะกินข้าวอยู่ที่บ้านกับแก้ว
"ทำไมเห็นแบบนี้ก็ทำอาหารเป็นนะ" แก้วพูดแล้วยักคิ้วใส่
"ก็ดีไง ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย" โทโมะพูด
"เออ ได้ข่าวว่าพิมจะกลับไทยหรอ" แก้วพูด
"ก็เห็นว่าเป็นอย่างนั้นไอ้ป๊อปหน้าจะไม่รู้ข่าวนี้ ดูช่วงนี้มันยุ่งๆกับบริษัท" โทโมะพูดแล้วตักข้าวเข้าปาก
"ไม่ใช่พึ่งเลิกกับผู้ชายคนนั้นด้วยนิ" แก้วพูดต่อ
"สงสัยที่ประกาศว่าจะกลับมาคงจะมาหาไอ้ป๊อป" โทโมะพูดอย่างเจ็บใจ
"เอาเข้าจริงๆ เราทำแบบที่เขื่อนพูดก็ดีนะ" แก้วพูดด้วยสายตาที่ตั้งใจ
"เอางั้นหรออ" โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว
"ใช่ ถ้าพิมกลับมาก็จะได้รู้ไงว่าป๊อปตัดใจได้แล้ว ลึกๆชั้นก็เชียร์ป๊อปกับฟางอยู่แล้ว" แก้วพูดแล้วยิ้มม
"ตามใจคุณภรรยาเลยครับ" โทโมะพูดแกล้งแก้ว
"ไอ้บ้าา" แก้วตีไปที่แขนโทโมะ
เม้นโหวตกักันด้วนน๊าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
