ลูกหนี้กลายเป็นรัก
เขียนโดย 
snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) เผลอใจ2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ก๊อกๆ
"ป๊อปปปเจ็บตรงไหนบ้างคะ น้ำหวานพึ่งกลับจากดูงานที่หัวหินเลยไม่ได้ไปเยี่ยมป๊อปเลย" อยู่ๆน้ำหวานก็โผล่มาในห้องแล้วก็ไปรีบเข้าไปหาป๊อปทันที
"ผมไม่เป็นอะไรมากแล้วน้ำหวานไม่ต้องห่วงหรอก" ป๊อปพูดแล้วแกะมือน้ำหวานออก
"เป็นเพราะต้องไปช่วยคนแถวนี้ป๊อปถึงต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ เอางี้คะให้น้ำหวานไปดูแลป๊อปไหมค่ะ" น้ำหวานกระแทเสียงใส่ฟางแล้วหันไปไปคุยกับป๊อปต่อ
"ไม่ต้องก็ได้น้ำหวาน คืออผมหายดีแล้วครับ" ป๊อปรีบพูดขึ้น
"ก็ได้คะ น้ำหวานไปทำงานต่อน่ะค่ะ" น้ำหวานพูดจบก็เดินออกไป
"คุณป๊อปเอากาแฟไหมค่ะ" ฟางเห็นว่าน้ำหวานออกไปแล้วก็ยิ้มแล้วหันไปถามป๊อป
"ก็ดีเหมือนกัน" ป๊อปพูดจบฟางก็เดินไปชงกาแฟให้ป๊อป
"แกคิดจะจับคู่ไอ้ป๊อปกับฟางหรอว่ะ" โทโมะกับทุกคนที่เข้ามาในห้องทำงานเขื่อนก็ถาม
"เขาไม่ได้เรียกว่าจับคู่เว้ย แค่จะทำให้ทั้งคู่รู้ใจตัวเอง" เขื่อนพูดแล้วยิ้ม
"ความจริงพี่ฟางก็อยู่กับพวกเรามาได้เกือบปีแล้ว โบว์เคยแอบเห็นพี่ป๊อปกับพี่ฟางมุ้งมิ้งกันด้วย" โบว์รีบเสริม
"เข้าทางเลย เห็นไหมไอ้โทโมะ" เขื่อนพูดอย่างดีใจ
"แกลืมไปแล้วหรอว่ะว่าไอ้ป๊อปกับพิมคบกันก็เพราะว่าพวกเราจับคู่ให้ไม่ใช่หรอว่ะ" โทโมะพูดขึ้น
"เออว่ะ ลืมไปเลยแต่ครั้งนี้ประวัติอาจจะไม่ซ้ำรอยเดิมก็ได้" เขื่อนพูดต่อ
"มันก็จริงไม่ลองก็ไม่รู้" จงเบเสริม
"แต่ชั้นว่าพวกเราต้องเอาให้แน่ก่อนว่า2คนนั้นชอบกันจริงๆไหม" มีนพูดขึ้นแล้วดูเหมือนทุกคนจะเห็นด้วย
"ทางเราจะส่งของให้คุณอีก2วัน ที่@#$/£€ ไม่ต้องห่วงเรื่องของครับ ยาล็อตนี้ชนิดรุนแรงกว่าทุกล็อต ครับ" เรนที่คุยโทรศัพท์อยู่ในห้องชงกาแฟ โดยไม่รู้ว่าฟางได้ยิน
"อ้าวคุณเรน ชงกาแฟอยู่หรอค่ะ" ฟางทักหลังเรนคุยโทรศัพท์เสร็จ
"ครับ ว่าแต่คุณฟางพึ่งมาใช่ไหมครับ" เรนถามฟางเพื่อความแน่ใจว่าฟางไม่ได้ยินที่เขาคุยโทรศัพท์
"ค่ะ พึ่งมา" ฟางพูดจบแล้วชงกาแฟ
"อิจฉาป๊อปเหมือนกันน่ะครับมีเลขาทั้งสวยแบบคุณฟาง" เรนพูดแล้วใช้สายตามองฟางตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ไม่ขนาดนั้นหรอกคะ ฟางขอตัวก่อนนะคะ" ฟางพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที
"กาแฟคะ" ฟางวางแก้วลงบนโต๊ะ
"ทำไมไปนานจังละ" ป๊อปถามฟาง
"คืองี้ค่ะ ฟางไปได้ยินคุณเรนคุยโทรศัพท์" ฟางพูดแล้วมานั่งลงตรงข้ามป๊อป
"มันคุยเรื่องอะไร" ป๊อปถามฟางด้วยความอยากรู้
"คุยว่าจะส่งของอีก2วัน ส่งที่@#$&₩฿€ค่ะ แล้วก็พูดว่ายาล็อตนี้ชนิดรุนแรงกว่าทุกล็อต" ฟางเล่าให้ป๊อปฟัง
"ทำดีมากฟางแล้วมันรู้ไหมว่าเธอได้ยิน" ป๊อปถามฟางด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ค่ะ ตกลงมันคือเรื่องอะไรกันแน่ค่ะ ไหนจะเอกสารที่คุณให้ฟางเช็คอีก" ฟางถามต่อ
"เดี๋ยวเล่าให้ฟังที่บ้าน ชั้นว่าเธอทำงานดีอยากได้อะไรไหม" ป๊อปพูดอย่างใจดี
"ก็~อยากช๊อปเสื้อผ้า เครื่องสำอาง" ฟางพูด
"ได้ไม่มีปัญหา นี่บัตรห้ามใช้เงินเกิน€£฿₩เข้าใจไหม" ป๊อปพูดแล้วเอาบัตรATMให้ฟาง
"ให้จริงหรอค่ะ ฟางพูดเล่นเฉยๆ" ฟางพูดแล้วเอาบัตรคือป๊อปไป
"จริงสิ แต่ห้ามใช้บัตรเกินตามที่บอกละ" ป๊อปพูดแล้วยื่นบัตรให้ฟางอีกครั้ง
"ขอบคุณค่ะท่านประธาน" ฟางพูดจบก็กลับไปนั่งโต๊ะตัวเอง ทำไมน่ะๆใจสั่นทุกทีเลยที่อยู่ใกล้
หลังเลิกงาน
"อ้าวแล้วแก้ว มีน แจม แบมกลับแล้วหรอ" ฟางถามคนที่เหลือ
"อ่อพวกนั้นมีธุระกันคะ แล้วนี่ทำไมพี่ฟางดูมีความสุขจังค่ะ" เฟย์ตอบแล้วถามฟางต่อ
"ไปช๊อปปิ้งกัน พอดีมีคนให้บัตรไปช๊อปนะไปน่ะๆๆ" ฟางพูดแล้วยิ้ม
"โบว์ไปๆค่ะ" โบว์ที่เห็นว่าเป็นบัตรป๊อปก็ตกลง
"ก็ได้ค่ะ" เฟย์กับมายตอบ
"กุญแจรถด้วยค่ะ" ฟางพูดกับป๊อปแล้วป๊อปก็ยื่นกุญแจรถให้ แล้วสาวๆก็เดินไป
"กลับบ้านยังไงพี่ป๊อป" เควินพูด
"ก็ไปรถแกไง" ป๊อปพูดแล้วเดินไป
"มีโอกาสกลัวเมียสูง 555 " เขื่อนเดินกอดคอกับเควินแล้วพูด
"นี้ออกมากินข้าวกับผมไม่กลัวแล้วหรอ" วินพูดขณะที่นั่งกินข้าวกับน้ำหวาน
"พูดมากหน่ากินเข้าไปเลย" น้ำหวานพูด
"เราไปดูหนังกันต่อไหม" หลังจากที่กินข้าวเสร็จวินก็ชวนต่อ
"ก็ดีค่ะ อ่อวินถ้าน้ำหวานมีอะไรให้วินช่วยวินจะช่วยน้ำหวานไหม" น้ำหวานพูด
"ได้สิ" วินตอบอย่างไม่ลังเล
"ขอบคุณน่ะวิน" น้ำหวานพูดแล้วยิ้มร้ายๆ
ตึ่งๆ
ไอ้ป๊อปแกไม่คิดจะอ่านข้อความหน่อยหรอว่ะ" เขื่อนพูดขึ้นหลังจากที่ได้ยินเสียงข้อความเข้าในเครื่องป๊อป
"ข้อความเงินในบัตรที่ให้ฟางไปช๊อปปิ้ง โอ๊ยยคิดผิดหรือคิดถูกว่ะเนี้ย" ป๊อปพูดแล้วไม่อยากมองโทรศัพท์
"แล้วทำไมพี่ถึงให้เงินพี่ฟางไปช๊อปละ" เควินถาม
"ก็วันนี้ฟางไปได้ยินไอ้เรนจะส่งยา แล้วก็เห็นว่าฟางทำงานดีเลยให้ไป" ป๊อปพูด
"อย่างนี้เอง" เขื่อนพูดแล้วมองป๊อปแล้วยิ้ม
"กลับมาแล้วค่ะ" โบว์พูดแล้วเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับทุกคน
"โหห เต็มไม้เต็มมือกันทุกคนเลยหรอ" เขื่อนพูดหลังจากที่ทุกคนเดินเข้ามา
"แน่นอน" เฟย์พูด
"คืนค่ะ" ฟางพูดแล้วยื่นกุญแจรถกับบัตรให้ป๊อป
"งั้นก็ไปกินข้าวแล้วค่อยกลับบ้านละกัน" ป๊อปพูดแล้วทุกคนก็นั่งกินข้าวจนเสร็จแล้วก็กลับไป
"ยิ้มหน้าบานเลยน่ะ" ป๊อปพูดหลังจากที่ปิดบ้านเรียบร้อยแล้ว
"แน่นอนค่ะ" ฟางพูดอย่างอารมณ์ดี
"แล้วซื้ออะไรไปบ้างละ" ป๊อปถามฟางที่กำลังเอาของเข้าห้องไป
"ก็มีเครื่องสำอาง เสื้อผ้า ชุดชั้นในน" ฟางพูดไปเรื่อยๆจนถึงชุดชั้นในแล้วก็ชะงักก่อน ไปบอกว่าซื้อชุดชั้นในกับผู้ชายเนี้ยนะบ้าๆ
"อะไรอีก" ป๊อปก็ถามต่อ
"เคสมือถือ แล้วก็ของใช้เล็กๆน้อยๆค่ะ" ฟางพูด
"แล้วเธอกดเงินตัวเองออก1หมื่นเอาไปทำอะไร" ป๊อปถามฟางต่อ
"โดนจับได้แล้วว อยากรู้ใช่ไหมค่ะได้ๆ" ฟางพูดแล้วเดินเข้าห้องแล้วป๊อปก็เดินตามเข้าไป
"นี่ค่ะ" ฟางยื่นของให้ป๊อป
"อะไร กระเป๋าเงิน?" ป๊อปพูดแล้วเปิดดูของที่ฟางซื้อให้
"ฟางเห็นว่ากระเป๋าคุณเริ่มขาดแล้วก็เลยซื้อให้ จะใช้หรือไม่ก็แล้วแต่คุณป๊อปค่ะ" ฟางพูด
"แล้วทำไมมันเหมือนของเธอเลยละ" ป๊อปหันไปเห็นกระเป๋าของฟางเหมือนกับของตัวเอง
"ก็คือออ ทางร้านบอกว่าซื้อแบบคู่ลด20% ก็เลยซื้อ" ฟางพูด
"ขอบใจก็แล้วกัน" ป๊อปพูดจบก็เดินออกจากห้องฟาง
"ฟางแกหลงรักเค้าเข้าแล้วละ" ฟางพูดกับตัวเอง
มาแล้วๆ เม้นด้วนน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
