ลูกหนี้กลายเป็นรัก
9.1
เขียนโดย snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
38 ตอน
83 วิจารณ์
46.67K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) อยากหยุดอยู่ที่เธอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"คุณตื่นๆเดี๋ยวนี้ แล้วก็กลับบ้านคุณไปได้แล้ว" เฟย์ที่กำลังปลุกเขื่อน
"โหห คนพึ่งตื่นก็ไล่เลยหรอ" เขื่อนพูดอย่างงัวเงีย
"แล้วๆ แม่บ้านคุณกลับมาตอนไหน" เฟย์ที่แอบเป็นห่วงว่าเขื่อนนิดๆ
"อีก2-3วัน คุณให้ผมอยู่อีก2-3วันได้ไหมน่ะๆ" เขื่อนรีบอ้อนเฟย์
"เอ่ออ ก็ได้ แต่! พอดีว่าวันนี้ต้องซื้อของเข้าบ้านคุณต้องจ่าย" เฟย์รีบพูดขึ้น
"ไม่มีปัญหา ขอบคุณน่ะ " เขื่อนพูดจบก็ขโมยหอมแก้มเฟย์วิ่งเข้าห้องน้ำ
"คนบ้าา" เฟย์พูดิอย่างเขิน
"ทำไมถึง.." ฟางที่นั่งเช็คบัญชีบัญชีบริษัทอยู่ก็พูดออกมา
"มีอะไรหรอ" ป๊อปถามฟาง
"ก็บัญชีมันแปลกๆ 5ปีที่ผ่านมาบางปีเงินหาย20-40ล้านต่อปี" ฟางพูดจบป๊อปถึงกับกุมขมับ
" นี่คือสิ่งที่พ่ออยากให้ฉันหาคำตอบสิน่ะ" ป๊อปพูดอย่างเครียดๆ
"เดี๋ยวฟางไปหาของว่างมาให้คุณจะได้หายเครียด" ฟางพูดจบก็ลงไปด้านล่าง 10นาทีผ่านไปฟางก็ขึ้นมา
"กินก่อนค่ะค่อยทำต่อ" ฟางยกของว่างมาวางหน้าป๊อป
"นี่แหละวิธีที่ทำให้หายเครียด" ป๊อปดึงฟางมานั่งตักแล้วก็พูด
"ปะ ปล่อยน่ะ" ฟางที่รู้สึกใจสั่นก็พยายามดิ้น
"ถ้าไม่หยุดดิ้นระวังเหมือนเมื่อคืนน่ะ" ป๊อปพูดขู่ฟางจนฟางหยุดดิ้น
"เวลาโมโหตลกดีเฮาะ" ป๊อปมองหน้าฟางแล้วก็พูด
"ไม่ตลกค่ะ กินเข้าไปเลยน่ะ" ฟางที่ได้ยินก็ตีแขนข้างที่ไม่ได้โดนฟัน แล้วลุกไปนั่งที่ตัวเอง
"หน้าชิดๆกันหน่อยครับ ดีมากครับๆ เสร็จแล้วครับ" ช่างภาพพูด วันนี้โทโมะกับแก้มมาถ่ายพรีเวดดิ้งกันตามที่ครอบครัวได้เตรียมไว้ให้
"เสร็จสักที" แก้วพูดหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"ไปหาอะไรกินไหม เดี๋ยวผมเลี้ยง" โทโมะเดินมาชวนแก้ว
"ของฟรีไป" แก้วพูดจบโทโมะถึงกับยิ้ม
"คุณอยากกินอะไรละ" โทโมะถามขณะที่มาถึงห้างแล้ว
"อยากกินอาหารญี่ปุ่น" แก้วพูดจบก็เดินไปร้านประจำ
"นี่แล้วพวกสาวๆนายไม่เสียใจหรอที่นายกำลังแต่งงาน" ระหว่างที่นั่งกินแก้วก็ถามโทโมะ
"ก็ไม่น่ะ เพราะผมก็พวกเค้าไปดื่นกันในผับเท่านั้น" โทโมะก็ตอบ
"แล้วนายไม่เคยแบบมีคนที่จริงจังบ้างหรอ" แก้วถามต่อ
"เดี๋ยวอยากรู้ไปทำไมจ๊ะว่าที่ภรรยา" โทโมะที่เห็นแก้วถามก็เลยแหย่เล่น
"ไอ้บ้า แค่อยากรู้เฉยๆ" แก้วพูดจบก็นั่งกินต่อ
"เย็นนี้คุณจะกินอะไร" เฟย์ถามเขื่อนที่กำลังเข็นรถเข็นให้
"อะไรก็ได้ ซื้อครบยัง" เขื่อนถามเฟย์
"แค่นี้เงินในกระเป๋าคุณไม่แฟบหรอ" เฟย์พูดจบก็หยิบของต่อ
"เอาจริงๆผมเลี้ยงคุณตลอดชีวิตเลยก็ได้น่ะ" เขื่อนพูดแล้วมองหน้าเฟย์ เฟย์ได้ยินก็ชะงัก
"พูดอะไร หยิบอันข้างบนให้หน่อย" เฟย์ที่ได้ยินก็พยายามเปลี่ยนเรื่อง
"ดีจัง" เฟย์ที่ถือของเข้ามาในห้องก็ร่าเริง
"ผมพูดจริงๆน่ะ ผู้หญิงที่ทำให้ผมอยากหยุดก็คือคุณ" เขื่อนจับมือเฟย์แล้วก็พูด
"คุณให้ผมได้มีโอกาสได้ดูแลคุณได้ไหม" เขื่อนพูดแล้วมองหน้าเฟย์
"ถ้าคุณทำเพื่อรับผิดชอบเรื่องคืนนั้น ฉันไม่ต้องการ" เฟย์พูดจบก็พยายามเดินหนี้ แต่เขื่อนก็รีบเข้าไปกอดด้านหลัง
"ผมคิดถึง ห่วง หวง แล้วก็รัก ผมไม่ได้ทำเพื่อรับผิดชอบ" เขื่อนพูด
"คุณเข้ามาทำให้ชีวิตผมปั่นป่วนคุณต้องรับผิดชอบน่ะ เป็นแฟนกันน่ะ" เขื่อนพูดแล้วเช็ดน้ำตาให้เฟย์
"ไม่ค่ะ" เฟย์ตอบ
"ทำไมละ" เขื่อนพูดอย่างตกใจ
"จะดูพฤติกรรมไปเรื่อยๆค่ะ" เฟย์ตอบแล้วเดินไปจัดของ
"ระวังป่องน่ะ" เขื่อนกระซิบแล้วช่วยเฟย์จัดของต่อ
"แค่ครั้งเดียวไม่ติดหรอก" เฟย์จบก็ยิ้มซะใจ
"คุณรู้ไหมว่าแฟนเก่าคุณมันซื้อหุ้นบริษัทไปแล้ว" เรนพูดอย่างหงุดหงิด
"ทีตอนให้ซื้อก็ไม่ แล้วทำไมถึงง" เนยพูดอย่างแปลกใจ
"เจ็บใจชะมัด" เรนพูดออกมาอย่างโมโห
"คุณจะทำไงต่อค่ะ" เนยถามต่อ
"พวกมันจะได้เห็นดีกัน" เรนโมโหกว่าเดิม
เม้นหน่อยน่ะอยากรู้ว่าสนุกไหม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ