ลูกหนี้กลายเป็นรัก
เขียนโดย 
snow_k
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.23 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) ดูแล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ก๊อกๆ
"คุณ!! มาทำอะไร" เฟย์ที่เปิดประตูมาแล้วเจอเขื่อน
"ผมเข้าบ้านไม่ได้ ของค้างคืนหนึ่งน่ะ" เขื่อนพูดจบก็วิ่งเข้าห้องทันที
"ทำไมไม่ไปบ้านเพื่อนคุณล่ะ" เฟย์รีบถามเขื่อน
"บ้านไอ้จงเบช่วงนี้มันดูแลจินนี่เป็นพิเศษไม่อยากกวน ส่วนไอ้โมะวันนี้มันก็ยุ่งๆเรื่องครอบครัว ไอ้ป๊อปก็พึ่งโดนแทง ให้ผมขับรถไปหาไอ้เคนตะที่เชียงใหม่หรอ" เขื่อนพูดแล้วทำหน้าสงสาร
"บ้านแฟนคุณล่ะ" เฟย์พูด
"หลังจากที่เนยตบคุณที่บริษัทวันนั้นผมก็บอกเลิกไปแล้ว" เขื่อนพูดจบก็นั่งลงที่โซฟา
"ผู้ชายคบๆเลิกๆผู้หญิงเป็นว่าเล่น" เฟย์พูดแล้วจะเดินหนีเขื่อน
"แต่เหมือนผมจะเจอคนที่ให้ผมหยุดๆอยู่ที่เค้าได้แล้ว" เขื่อนพูดตามหลังเฟย์จนทำให้เฟย์ชะงัด
"เดี๋ยวเฟย์ไปเอาหมอนผ้าห่มมาให้" เฟย์พูดจบก็เดินเข้าห้องไป เขื่อนมองตามเฟย์แบบยิ้มๆ
"ป้านุ่ม กับดาวช่วยฟางถือเอกสารดีกว่า" ป๊อปกับฟางที่มาถึงบ้านแม่บ้านก็รีบออกมาทันที
"ตอนที่ป้ารู้ข่าวป้าตกใจมาก คุณป๊อปไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมค่ะ" ป้านุ่มถามป๊อป
"ผมไม่เป็นอะไรมากครับไม่ต้องเป็นห่วง" ป๊อปแล้วยิ้มให้กับป้านุ่ม
"พี่ฟางต้องอ่านเอกสารทั้งหมดนี้หรอค่ะ เหนื่อยแย่" ดาวเป็นหลานของป้านุ่มอายุ12 ถามฟางด้วยความเป็นเด็ก
"ไม่ขนาดนั้นหรอกจ๊ะดาว" ฟางยิ้มให้กับความใสซื่อของดาว
"คุณป๊อปกับคุณฟางทานข้าวเถอะป้าเตรียมเสร็จแล้ว" ป้านุ่มพูด
"ฟางบอกแล้วว่าอย่าเรียกคุณกับฟางไงค่ะ" ฟางพูดแล้วทำหน้าดุใส่ป้านุ่มแบบน่ารักๆ
"ยาค่ะ" หลังจากที่ป๊อปกับฟางกินข้าวกันเสร็จฟางก็เอายามาให้ป๊อป
"อยากอาบน้ำ ช่วยอาบให้หน่อยสิ" ป๊อปที่กินยาเสร็จก็พูดขึ้น
"ห๊ะ! คืออๆฟางๆ.." ฟางอึกอัก
"เห้อคนอุตสาห์ช่วยจนต้องเจ็บตัว ทำไมถึงไม่มีน้ำใจเลยน่ะ" ป๊อปพูดออกมาแล้วกำลังลุกไปห้องตัวเอง
"ก็ได้ค่ะๆ คนอะไรขี้น้อยใจชะมัด" ฟางพูด
"งั้นเธออาบน้ำเสร็จก็มาที่ห้องฉันด้วย" ป๊อปพูดจบก็ขึ้นไปห้อง
"ผมทำตามคำสั่งแล้วครับ"
"แล้วมันโดนอะไรบ้าง"
"ก็โดนฟันที่แขน แล้วก็โดนแทงครับ"
"ดีมาก ช่วงนี้ก็เก็บตัวไปก่อน" แล้วยื่นเงินให้
ผับ
"ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ" ชายคนหนึ่งที่เห็นน้ำหวานนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียวก็เข้าไปทัก
"ได้ค่ะ ว่าแต่คุณน" น้ำหวานเห็นผู้ชายที่เข้ามาหล่อก็ให้มานั่งด้วย
"ผมวินคับ คุณ" "น้ำหวานค่ะ" น้ำหวานรีบตอบไปทันที
"คุณมาเที่ยวคนเดียวทุกวันเลยหรอครับ" วินถาม
"ช่วงเครียดๆเท่านั้นค่ะ แล้วคุณละค่ะ" น้ำหวานกับวินคุยกันอย่างสนุกสนาน
"คุณยังนั่งทำงานอยู่อีกหรอค่ะ" ฟางเข้ามาในห้องป๊อปก็เห็นป๊อปนั่งทำงานอยู่
"ระหว่างรอเธอไง ช่วยถอดเสื้อให้หน่อย" ป๊อปพูดแล้วลุกให้ฟางถอดเสื้อให้
"คุณเช็ดตัวก็พอค่ะ พยาบาลบอกว่าอย่าให้แผลโดนน้ำ" ฟางพูดจบก็เข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมเช็ดตัวให้ป๊อป
"ทำไมหน้าแดงๆ เขินหรอ" ป๊อปพูดขึ้น เห็นฟางเช็ดตัวให้ป๊อปแล้วหน้าแดง
"บ้าาา หลงตัวเอง" ฟางพูดออกมาแล้วรีบเช็ดตัวให้ป๊อปจนเสร็จแล้วฟางก็ออกมาเตรียมล้างแผลให้
"ฟางๆตั้งสติๆ อย่าหวั่นไหวน่ะๆ" ฟางพูดกับตัวเองขณะเตรียมที่ล้างแผลให้ป๊อป จนป๊อปออกจากห้องน้ำแล้วใส่แต่กางเกงออกมา
"แสบๆๆ ผู้หญิงอะไรมือหนักชะมัด" ป๊อปร้องออกมาระหว่างที่ฟางทำแผล
"เดี๋ยวให้ทำเองหรอก" ฟางพูดแล้วทำแผลให้ป๊อปจนเสร็จ โดยป๊อปนั่งมองหน้าฟางตลอด
"เธอไม่หวั่นไหวแน่หรอ" ป๊อปแกล้งพูดแหย่ฟางแล้วเอามือมาโอบเอวแล้วยื่นหน้ามาใกล้ฟาง
"ไม่ๆ อืออ" ป๊อปที่ได้ยินฟางตอบว่าไม่ก็ยื่นหน้าเข้าไปจูบฟางทันที ฟางที่เคลิ้มจนยกแขมขึ้นไปกอดคอป๊อป
"ไหนบอกว่าไม่ไง" ป๊อปพูดจบก็ดันฟางลงไปนอนแล้วจูบฟางอีกครั้งแล้วมือป๊อปค่อยๆแกะกระดุมชุดนอนฟางออกจนหมด หลังจากนั้นป๊อปก็เริ่มทำกิจกรรมโดยที่ฟางก็ไม่ได้ขัดขืน
ตอนเช้า
"อืมมโอ้ยย หายไปไหนของเค้า" ป๊อปที่ลุกขึ้นแต่ร้องเพราะเจ็บแผลแล้วมองหาฟาง
"หอมจังคับป้านุ่ม" ป๊อปแต่งตัวแล้วลงมาข้างล่าง ป้านุ่มกำลังจัดโต๊ะอาหารเสร็จพอดี
"จัดเสร็จพอดี คุณเชิญนั่งค่ะ คุณฟางเธอลงมาช่วยป้าทำกับข้าวตั้งแต่เช้าแล้วคะเธอขอไปอาบน้ำค่ะ" ป้านุ่มพูดแล้วเห็นป๊อปกำลังมองหาใครอยู่เลยเดามาเป็นฟางก็เลยพูดไป
"เปล่าน่ะคับผมไม่ได้มองหาสักหน่อย" ป๊อปพูดแล้วนั่งลง แล้วฟางก็ลงมา
"ยาค่ะ" หลังจากที่ทั้งคู่กินข้าวเสร็จ ฟางก็จัดยาให้ป๊อป
"เดี๋ยวจะไปไหน เธอต้องทำหน้าที่ดูแลฉันก่อนสิ" ป๊อปที่เห็นฟางกำลังเดินไปก็รีบพูดขึ้น
"คุณจะเช็ดตัวใช่ไหมค่ะ เดี๋ยวจะไปเตรียมให้" ฟางพูดจบก็เดินเข้าห้องป๊อป
"เธอหวั่นไหวกับฉันจริงๆสิน่ะ" ป๊อปพูดแล้วยิ้มออกมา
จะอัพทุกวันถ้าไม่ติดอะไร เม้นหน่อยน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
