จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
 
 
 
 
 
               ป๊อบปี้ออกมานั่งที่สวนสาธารณะตรงข้ามร้านอาหาร ฟางมองหาไปทั่วก็หันไปเห็นเลยข้ามถนนมาหา 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ทำไมไม่กินละ ไม่หิวเหรอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฟาง.....ฟางไปกินเถอะพี่ไม่หิวอะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: กลับเข้าไปในร้านเถอะ ฟางไม่อยากโดนด่า พ่อฟางใช้ให้ฟางมาตามกลับไปให้ได้อ่ะ ถ้าไม่เข้าไปฟางก็ต้องถูกด่า หรือว่าอยากให้ฟางโดนด่า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไม่เลยนะ พี่ไม่ได้คิดอยากให้ฟางโดนด่าเลยนะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ถ้างั้นก็กลับเข้าไป จะออกมานั่งทำอะไร 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่กลัวฟางกินอะไรไม่ลงอะ แถมต้องมานั่งใกล้ๆพี่อีก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: จะมาสนใจคำพูดฟางทำไม 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่สนทุกอย่าง ที่เกี่ยวกับฟาง (ป๊อบปี้ลุกขึ้นพูดกับฟาง)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่เข้าก็ไม่ต้องเข้า (ฟางหันหลังจะเดินกลับแต่ป๊อบปี้ก็กอดฟางจากด้านหลัง)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่ขอโทษ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                       ป๊อบปี้ร้องไห้ออกมา ฟางรู้สึกได้ถึงน้ำตาที่หยดลงบนเสื้อของฟาง ฟางก็นิ่งไปป๊อบปี้ก็ยังไม่ปล่อยท่ามกลางบรรยากาศของสวนสาธารณะที่ตกแต่งไปด้วยไฟที่เตรียมต้อนรับปีใหม่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่ขอโทษที่ทำตัวไม่ดี ที่ผ่านมาพีไม่เคยมีความสุขเลยนะ อึก พี่ไม่มีแรงเลย พี่อ่อนแอเหลือเกินฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ......
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ถ้าชีวิตฟางไม่มีพี่ ฟางคงจะมีความสุขเหมือนช่วงที่ผ่านมา พีจะรีบกลับพรุ่งนี้เลยพี่จะไม่อยู่กวนใจฟางอีก พี่รักฟานะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  พูดจบป๊อบปี้ก็เดินออกไปฟางรีบวิ่งมาหยุดที่ด้านหลังของป๊อบปี้แล้วดึงเสื้อจากด้านหลังไว้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ถ้า...ถ้ารัก...ถ้ารักฟางจริงๆอย่าไปได้มั้ย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                ป๊อบปี้หันกลับมาหาฟางทั้งคราบน้ำตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อึก หมายความว่าไง 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางไม่เคยเกลียด ไม่เคยไม่รักพี่ป๊อบเลย ตลอดเวลาที่ฟางคิดว่าฟางมีความสุข ที่ฟางคิดว่าฟางอยู่คนเดียวได้ ในใจฟางไม่เคยลืมพี่ป๊อบเลย ฟางคิดว่าฟางจะเลิกรัก เลิกคิดถึงเลิกนึกถึง แต่ฟางทำมันไม่เคยได้เลย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                        ฟางพูดไปร้องไห้ไป เมื่อฟางพูดจบป๊อบปี้ก็ดึงฟางมากอดพักนึงแล้วปล่อยฟางจากนั้นก็เช็ดน้ำตาให้ฟาง ส่วนฟางก็เช็ดน้ำตาให้ป๊อบปี้เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่ขอโทษนะ พี่ขอโทษ
 
 
 
 
 
 
 
 
                  ฟางส่ายหัวไปมา
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางไม่เคยอยากฟังคำขอโทษเลยนะ ฟางอยากฟังคำอื่นมากกว่าอีก คำว่ารักที่กว่าจะออกมาจากปากของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฟาง คนที่ฟางคิดว่าชาตินี้ทั้งชาติ คงไม่มีวันได้ฟังคำว่ารักออกมาจากปากคนคนนี้  (ฟางพูดแล้วชี้ที่หัวใจของป๊อบปี้) คำว่ารักที่มันออกมาจากใจตรงนี้ของพี่ป๊อบจริงๆ พี่ป๊อบจะพูดคำนั้นให้ฟางฟังอีก....... 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            ป๊อบปี้ดึงฟางมาจูบ เป็นเวลาที่เนิ่นนาน ก่อนจะปล่อยออก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่รักฟาง พี่รักฟาง รักฟาง รักฟาง รักฟางคนเดียว 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางก็รักพี่ป๊อบนะ (ฟางกอดป๊อบปี้) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                           จะจบละน้าาาาาาาาาา