จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.21 น.

  60 ตอน
  65 วิจารณ์
  64.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 03.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

53) ใจแข็งเหลือเกิน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

                  ฟางตั้งใจฟังและทำตามที่พยาบาลสอน ป๊อบปี้เข้ามาด้วยพยาบาลสอนทั้งวิธีการให้นม วิธีการนอนของคุณแม่ในช่วงระยะต่างๆที่ตั้งท้อง วิธีการนวดเมื่อคุณแม่ปวดเมื่อย วิธีการอาบน้ำ เมื่อจบกิจกรรมป๊อบปี้ก็จะพาฟางกลับ แต่ฟางขอเดินเอง ป๊อบปี้เลยเดินไปข้างๆกับฟาง

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ต้องมาขอบคุณอะไรพี่หรอก ทุกอย่างมันคือสิ่งที่พี่ต้องทำอยู่แล้ว

 

 

 

 

 

ฟาง: ต่อจากนี้ไป พี่ป๊อบไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ให้ฟางอีก

 

 

 

 

 

ป๊อบ: !!!! ฟาง ฟางพูดอะไร 

 

 

 

 

 

ฟาง: ตอนนี้ฟางไม่มีลูกแล้ว ทุกอย่างมันก็ต้องจบสักที ขอบคุณอีกครั้งนะคะ 

 

 

 

 

 

 

 

          ฟางพูดจบก็เดินไปพร้อมทั้งน้ำตา เมื่อเข้ามาในห้องทุกคนก็ถามหาป๊อบปี้ฟางก็ตอบไปว่าไม่รู้ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ฟาง  สวัสดีค่ะทุกคน

 

 

 

ฟาง: แก้ว 

 

 

 

แก้ว: ขอโทษนะชั้นเพิ่งรู้อ่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่เป็นไร แล้วในลูกล่ะ 

 

 

 

 

แก้ว: อ่อ อยู่บ้านกับพ่อเค้านะ รายนั้นติดพ่อมากเลย 

 

 

 

 

ฟาง: จิงเหรอ ต้องน่ารักมากแน่ๆเลย

 

 

 

 

แก้ว: เอาอย่างนี้ ออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ชั้นจะพาไปหา 

 

 

 

 

ฟาง: อืม 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ป๊อบปี้ไปไหนของเค้านะ

 

 

 

 

 

เขื่อน: พี่ป๊อบไม่รับโทรศัพท์เลยครับ

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ทำไมไปไหนแล้วไม่บอกปล่อยให้หนูฟางเดินมาคนเดียวได้ไง

 

 

 

 

ฟาง: อย่าโทษเค้าเลยคะ ฟางบอกให้เค้าไปเอง 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: หมายความว่าไงลูก

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ตอนนี้ทุกอย่างมัน มันก็เหมือนเดิมแล้ว ฟางหย่า ฟางไม่มีลูก ฟางเป็นอิสระฟางไม่มีพันธะอะไรแล้ว ทุกอย่างมันก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนตอนก่อนจะแต่งงาน ฟางอยากให้ทุกคนเข้าใจนะคะ เรื่องที่มันเกิดขึ้นทั้งหมดที่ผ่านมา มันเป็นความทรงจำที่ดีสำหรับฟางมากถึงแม้ว่าบางอย่างอาจจะแย่สำหรับพี่ป๊อบ หรือฟางอาจจะมีแต่น้ำตา ขอบคุณมากนะคะคุณลุงคุณป้าที่รักฟางเหมือนลูกคนนึง ฟางอยากให้ทุกอย่างจบลงด้วยดีจบแบบไม่มีอะไรผูกมัดอีก ฟางขอโทษนะคะที่ทำตามที่คุณป้าต้องการไม่ได้อีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

               ป๊อบปี้ยืนฟังอยู่หน้าประตูเมื่อฟางพูดจบเค้าก็เดินออกไป

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ถึงยังไงๆหนูก็เหมือนลูกป้าคนนึง ป้ารักหนู ยังไงซะป้าก็รักหนูนะหนูฟาง

 

 

 

 

 

ฟาง: ขอบคุณนะคะ ฟางมีอีกเรื่องอยากบอกทุกคนคะ

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: เรื่องอะไรลูก

 

 

 

 

ฟาง: ฟางอยากไปเรียนต่อที่อังกฤษคะ 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ฟาง ลูกลูกคิดดีแล้วเหรอ

 

 

 

 

ฟาง: คะ หนูคิดดีแล้ว ออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่หนูจะทำเรื่องขอเรียนต่อทันที

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: แต่พ่อไม่เห็นด้วยนะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ให้ฟางไปเถอะนะคะ ฟางอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่

 

 

 

 

 

แก้ว: ฟางถึงแม้แกจะไปแต่หัวใจแกก็ยังอยู่ที่เค้านะ

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฟย์ไม่อยากให้พี่ฟางไปอย่าไปเลยนะ 

 

 

 

 

ฟาง: ถือว่าฟางนะคะ ฟางไม่เคยขออะไรเลยครั้งนี้ถือว่าฟางขอนะคะพ่อแม่ 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ถ้าลูกตัดสินใจดีแล้ว พ่อก็ห้ามอะไรไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา