จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

 

             ป๊อบปี้กับฟ้าออกมาจากห้องหลังห้องทำงาน เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ฟางและเขื่อนเข้ามาในห้องทำงานพอดี ภาพตรงหน้าคือ คนทั้งสี่ยืนอึ้งกันอยู่นาน แต่คนที่ อึ้งกว่าใครก็คงจะเป็นฟาง ฟางเห็นสภาพป๊อบปี้กับฟ้า ชุดของฟ้าดูเป็นรอยยับๆผมก็ยุ่งๆ ส่วนป๊อบปี้ ก็เป็นเสื้อเชิ้ตที่ติดกระดุมแบบลวกๆ และที่สำคัญไปกว่านั้นคือทั้งคู่ออกมาจากห้องนอนหลังห้องทำงานด้วยกัน... 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: มาได้ไงอ่ะ ! 

 

 

 

เขื่อน: พี่นอนบริษัทเหรอ ? 

 

 

 

ป๊อบ: อืม 

 

 

 

เขื่อน: แล้วพี่ฟ้า ? 

 

 

 

 

       ป๊อบปี้เป็นคนตอบแทนฟ้า 

 

 

 

 

ป๊อบ: เมื่อคืนเรานอนที่นี่กัน (ป๊อบปี้พูดโดยที่มองหน้าฟาง) 

 

 

 

 

เขื่อน: นอนที่นี่ ! นอนด้วยกัน !!!!!

 

 

 

 

ป๊อบ: อืม วันนี้เธอมาบริษัทก็ดีล่ะ ชั้นจะกลับบ้านนะ คงไม่เข้ามาอีก ฝากดูด้วย ไปฟ้า (พูดจบก็จับมือฟ้าแล้วเดินผ่านหน้าฟางไป) 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: เฮ้ย ทำเชี้ยไรว่ะไอพี่บ้า !!! พี่ พี่ฟาง 

 

 

 

ฟาง: ไปทำงานเถอะเขื่อน 

 

 

 

เขื่อน: พี่ฟางคือ อย่าพึ่ง...

 

 

 

ฟาง: ชั่งเถอะ พี่ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว ไปทำงานเถอะ 

 

 

 

 

 

 

            ป๊อบปี้กับฟ้าออกมาพนักงานในบริษัทก็เริ่มมากันแล้วก็เห็นป๊อบปี้จับมือฟ้า ต่างพากัน ซุบซิบ เม้าท์มอยกันใหญ่ 

 

 

 

 

ฟ้า: ทำไมไปพูดแบบนั้นอ่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: ก็มันจริงนิ เราอยู่ด้วยกัน 

 

 

 

ฟ้า: ........

 

 

 

 

           ฟ้ามองป๊อบปี้เปลี่ยนไป ป๊อบปี้ไม่เหมือนเดิม เค้าไม่ใช่คนที่เคยรักเธออีกต่อไป นับวันก็ยิ่งแปลกๆไป ไม่เหมือนเดิม ยิ่งตอนที่บอกฟางกับเขื่อน ป๊อบปี้เหมือนจงใจจะพูดเพื่อประชดประชันใคร ซึ่งฟ้าก็รู้ว่าน่าจะเป็นฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

               ฟางเข้าไปในห้องนอนภายในห้องทำงาน ก็เห็นผ้าปูที่นอนกระจัดกระจายอยู่ เหมือนเพิ่งผ่านการนอนมา ฟางยืนร้องไห้มือค่อยๆลูบหน้าท้องเบาๆ 

 

 

 

 

 

ฟาง: อึก แม่เหนื่อยเหลือเกิน ฮืออ แม่สู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว ฮือออ 

 

 

 

 

 

                           ช่วงเย็น

 

 

   

 

เขื่อน: พี่ฟางจะกลับบ้านพร้อมผมรึเปล่า

 

 

ฟาง: เดี๋ยวพี่ไปธุระก่อนอ่ะ เขื่อนกลับไปก่อนเลยนะ 

 

 

เขื่อน: โอเคครับ งั้นผมกลับก่อนนะ 

 

 

 

 

                ฟางออกจากบริษัทไปโรงพยาบาลเพื่อให้หมอตรวจดูอาการ แล้วกลับมาที่บ้าน ระหว่างทางที่นั่งในแท็กซี่มา ฟางนึกถึงคำพูดของหมอ "จะฝากท้องที่โรงพยาบาลเลยรึเปล่าค่ะ หรือว่าจะลองไปปรึกษา กับสามีก่อนก็ได้นะค่ะ" ปรึกษาสามี ฟางคิดแล้วคิดอีกเค้าจะไม่บอกป๊อบปี้หรือใครทั้งนั้นว่าเค้าท้อง 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หนูฟางมาพอดีเลย  มาทานข้าวลูก (ทุกคนกำลังจะทานอาหาร) 

 

 

 

ฟาง: เอ่อ...ฟางไม่หิวอะค่ะ ทุกคนทานเถอะค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: น้องเป็นอะไรรู้รึเปล่า 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ทราบครับ 

 

 

 

 

 

 

               เมื่อเข้ามาในห้องฟางหยิบถึงยาขึ้นมาดู. มียาหลายซอง ยาหลังอาหารก็มีแต่เธอยังไม่ได้ทานอะไรเลย เพราะไม่อยากเห็นหน้าป๊อบปี้ ป๊อบปี้เองก็คงไม่อยากเห็นหน้าเธอ ฟางเข้าไปอาบน้ำโดยวางถุงยา ไว้ด้านนอก ป๊อบปี้ที่ทานข้าวเสร็จก็ขึ้นมาเอาโทรศัพท์ด้านบน ก็ไม่เห็นฟาง ป๊อบปี้เดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียง  จังหวะนั้นป๊อบปี้หันไปเห็นถุงสีขาวเหมือนถุงของโรงพยาบาลก็เดินไปดู 

 

 

 

 

ป๊อบ: ถุงยาโรงพยาบาล ? 

 

 

 

 

              ป๊อบปี้หยิบขึ้นมากำลังจะเปิดฟางที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาเห็นพอดีก็รีบเข้ามาแย่งไปจากมือป๊อบปี้ทันที 

 

 

 

 

ฟาง: จะทำอะไรอ่ะ

 

 

 

ป๊อบ: ก็เห็นถุงยา ก็เลยจะดู

 

 

 

ฟาง: มันของของฟาง พี่ป๊อบไม่มีสิทธิ์มายุ่งวุ่นวายกับของของคนอื่นแบบนี้นะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: แค่ดูว่าเป็นอะไร ทำไมหรือว่า ไอหมอคนนั้นให้มาอีกล่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: ใช่ แล้วก็อย่ามายุ่งกับของของฟางอีก 

 

 

 

 

ป๊อบ: เหอะคิดว่าชั้นอยากยุ่งมากนักรึไง ชั้นแค่กลัวว่าถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาอีก เหมือนครั้งก่อนๆที่ไม่สบาย คนที่จะซวยก็คือชั้น ที่ต้องดูแลเธอไง เข้าใจใหม่ด้วยนะ ว่าชั้นไม่ได้อยากยุ่ง แต่แค่ไม่อยากให้เธอมาเป็นภาระอีก 

 

 

 

 

 

ฟาง: ...... ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ ครั้งนี้ฟางดูแลตัวเองได้ โดยไม่การให้ใครมาดูแลอะไรทั้งนั้น 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่ถึงจะเป็นหนักแค่ไหน ก็คงจะมีไอหมอคนนั้นดูแลไม่ห่างซินะ ถึงได้หายไปกับมันตั้งวันนึง ไปนอนด้วยกันถึงไหนอ่ะ มีความสุขพอๆกับที่มีความสุขกับชั้นมั้ยห้ะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง:  ก็มีความสุขมากที่สุดเลยอ่ะ การที่ได้นอนกับคนที่ตัวเองรัก มันมีความสุขจะตายไป หรือว่าที่นอนกับพี่ฟ้าที่บริษัท ไม่มีความสุข 

 

 

 

 

ป๊อบ: มีซี่ มีมากเลย ไม่เหมือนตอนนอนกับเธอ นอนกับฟ้าคือความสุขจริงๆ แต่นอนกับเธอมันมีแต่ความทุกข์จริงๆ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางก็เหมือนกัน นอนกับอาร์มก็ดี๊ดี มีแต่ความสุข มีแต่ความรักให้กัน มันก็จริงนะ คนรักกันนอนด้วยกันมันถึงจะเรียกว่าความสุข ไม่ใช่การมาอยู่ทนทุกข์กันแบบนี้ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ! ยอมรับแล้วซินะ ว่าไปนอนกับมันมา ! 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ ก็ไม่มีอะไรจะต้องปิดบังแล้ว ในเมื่อพี่ป๊อบกับพี่ฟ้าก็เปิดเผยกันซะขนาดนั้น ฟางเองก็เบื่อที่จะต้องปิดบังแล้วเหมือนกัน........ฟางต้องการหย่า หย่าให้เร็วที่สุด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             หย่าาาาาาา ฟางจะหย่าแล้ววววว