จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

 

อาร์ม: ให้เราตรวจดูหน่อยมั้ย 

 

 

 

ฟาง: ไม่เป็นไรหรอก เราไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย 

 

 

 

อาร์ม: ฟางเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะ ถ้าเกิดฟางกำลังจะมีลูกตอนนี้ ตรวจดูหน่อยนะ ถ้าเกิดท้องขึ้นมาจริงๆ จะได้เตรียมตัวถูก คนท้องที่ไม่รู้ตัวว่าท้องอ่ะ ถ้าปล่อยไว้นานมันไม่เป็นผลดีแน่ๆ

 

 

 

 

 

ฟาง: ....... 

 

 

 

             ฟางคิดถึงสิ่งที่อาร์มพูดออกมา ฟางเลยตกลงให้อาร์มตรวจ

 

 

 

 

 

อาร์ม: ฟาง ฟางกำลังจะมีลูกนะ 

 

 

 

 

 

 

                 ฟางนิ่งไปพักหนึ่ง ฟางช็อคกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาก เค้าควรจะทำยังไงดีควรบอกป๊อบปี้ดีมั้ย หรือจะทำยังไงดี 

 

 

 

 

อาร์ม: ฟาง ? ฟางโอเคมั้ย 

 

 

 

ฟาง: อืม โอเค

 

 

 

อาร์ม: พรุ่งนี้ ฟางต้องกลับกรุงเทพนะ 

 

 

 

ฟาง: ทำไมอ่ะ เพิ่งจะมาถึงเอง เราไม่อยากกลับอ่ะ ให้เราอยู่ที่นี้ต่อนะ 

 

 

 

 

อาร์ม: ไม่ได้ ยังไงก็อยู่ไม่ได้ ตอนนี้ฟางไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะ ฟางมีลูกอยู่ในท้อง ยิ่งช่วงนี้อายุครรภ์ก็ยังน้อย มันเสี่ยงมากต่อการแท้ง แล้วถ้าฟางอยู่ ฟางต้องช่วยดูแลคนอื่น ต้องเดิน ต้องทำนั่นทำนี่อีก เราว่ามันไม่เหมาะหรอก พรุ่งนี้เราจะไปส่งฟางในเมืองเอง 

 

 

 

 

 

ฟาง: อาร์มเราไม่อยากกลับไปอ่ะ ให้เราอยู่ที่นี้เถอะนะ เราสัญญาว่าจะ...

 

 

 

 

อาร์ม: ยังไงก็ไม่ได้ฟาง 

 

 

 

 

 

ฟาง: แต่.....

 

 

 

 

อาร์ม: ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

                       ป๊อบปี้ออกมากับฟ้าในช่วงค่ำ ป๊อบปี้ดื่มหนักมากไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ฟ้าเองก็ยัง งงๆ ว่าป๊อบปี้เป็นอะไรทำไมถึงได้ดื่มขนาดนี้ 

 

 

 

 

 

ฟ้า: ป๊อบ พอเถอะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: อือออ จะกินอีก น้องเอามาเพิ่มอีกดิ

 

 

 

 

ฟ้า: พอแล้วนะ เป็นอะไรทำไมต้องดื่มขนาดนี้ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ด้ายยเป็นอาราย ป๊อบไม่ได้เป็นอาราย 

 

 

 

 

ฟ้า: งั้นก็กลับบ้านเถอะ ไป

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ ไม่กลับอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

              ป๊อบปี้ดื่มไปเรื่อยๆจนเผลอหลับไป ฟ้าพาป๊อบปี้ออกจากร้าน แต่ฟ้าไม่รู้จะพาป๊อบปี้ไปที่บ้านยังไง ฟ้าเลยพาป๊อบปี้กลับมาที่บริษัท แล้วก็นอนค้างที่บริษัทด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อาร์ม: ฟางถึงกรุงเทพแล้วโทรมาบอกด้วยนะ 

 

 

 

 

ฟาง: อืม ไปก่อนนะ 

 

 

 

อาร์ม: ดูแลตัวเองดีๆนะ 

 

 

 

ฟาง: อืม ขอบคุณนะอาร์ม 

 

 

 

 

 

 

                  ฟางถึงกรุงเทพในช่วงประมาณ 7 โมงเช้า ทุกคนในบ้านต่างก็แปลกใจที่จู่ๆฟางก็กลับมาเร็วผิดปกติเพราะเพิ่งไปได้แค่วันเดียวก็กลับมาแล้ว 

 

 

 

 

เฟย์: ทำไมกลับมาเร็วจังพี่ฟาง

 

 

 

ฟาง: คือพี่นึกขึ้นได้กระทันหันอ่ะ ว่ามีงานด้วยต้องรีบส่งลูกค้าคนสำคัญอ่ะ 

 

 

 

 

เฟย์: ลูกค้าคนสำคัญ ? 

 

 

 

ฟาง: อืม เอ่อเขื่อนกำลังจะไปบริษัทใช่มั้ย พี่ขอไปด้วยนะ (ฟางคิดว่าป๊อบปี้ยังอยู่ข้างบน ก็เลยขอไปบริษัทกับเขื่อน ) 

 

 

 

 

เขื่อน: อ่อ ได้ครับ 

 

 

 

 

 

 

 

 

              ภายหลังของห้องทำงานเป็นเหมือนห้องนอน   ที่ตอนนี้มีผู้หญิงกับผู้ชายคู่หนึ่งกำลังนอนอยู่ด้วยกัน ป๊อบปี้รู้สึกตัว ตื่นขึ้นมาก็ตกใจที่เห็นฟ้านอนอยู่ข้างๆ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟ้า ! 

 

 

 

ฟ้า: อือออ ตื่นแล้วเหรอ 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไม ทำไมเราสองคนถึง 

 

 

 

ฟ้า: เมื่อคืนป๊อบเมาหนักมาก ฟ้าก็เลยพามาที่นี้

 

 

 

ป๊อบ: โทษทีนะที่ทำให้ฟ้าต้องลำบากอ่ะ 

 

 

 

 

ฟ้า: ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่ทำไมป๊อบถึงได้เมาหนักขนาดนั้นปกติป๊อบไม่ใช่คนที่เมาขนาดนั้นหนิ 

 

 

 

 

ป๊อบ: เครียดเรื่องงาน นะ ไม่มีไรหรอก เอางี้เดี๋ยวเรากลับบ้านกันก่อนดีกว่า ป๊อบไปส่ง 

 

 

 

 

ฟ้า: อืม