จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
 
                  
                          วันนี้ป๊อบปี้มาเยี่ยมแม่ฟ้าที่โรงพยาบาล แม่ป๊อบปี้วานให้ฟางไปเป็นเพื่อนป๊อบปี้เอายาโรงพยาบาล
 
 
 
ป๊อบ: ไม่ต้องไปเอาหรอกยานะ
 
 
ฟาง: ทำไมอ่ะ
 
 
ป๊อบ: ก็เพราะว่ามันไม่มีไง
 
 
ฟาง: ห้ะ ไม่มี
 
 
ป๊อบ: อือ
 
 
 
 
ฟ้า: มาแล้วเหรอป๊อบ
 
 
ป๊อบ: อืม แม่ล้ะ
 
 
ฟ้า: ฟ้าพาแม่ลงมานั่งในสวนนะ ฟาง
 
 
ฟาง: ค่ะ
 
 
ฟ้า: วันนี้ มากับป๊อบเหรอ
 
 
ฟาง: อ่อ พอดี มาธุระนะค่ะ ก็เลยขอติดรถมา
 
 
ป๊อบ: ไปหาแม่กันเถอะ
 
 
 
 
 
แม่ฟ้า: อ้าว ป๊อบปี้
 
 
ป๊อบ: สวัสดีครับ แม่เป็นไงบ้างครับ
 
 
แม่ฟ้า: แม่ดีขึ้นเยอะแล้ว
 
 
ฟ้า: หลังผ่าตัดแม่ดีขึ้นเยอะเลยล่ะ
 
 
ป๊อบ: แม่อ่ะเป็นคนแข็งแรงอยู่แล้ว ยังไงก็หายล้านเปอร์เซ็นครับ ว่าแต่แม่หิวรึยังครับ
 
 
 
 
               ฟางเห็นป๊อบปี้ฟ้า แม่ฟ้าอยู่ด้วยกันและก็ได้เห็นรอยยิ้มที่ออกมาจากใจของป๊อบปี้จริงๆฟางยิ้มให้แล้วก็เดินออกไป
 
 
 
 
 
..... : ขอโทษนะครับ ขอนั่งด้วยคนนะครับ
 
 
ฟาง: ..... เฮ้ย !!
 
 
อาร์ม: หวัดดี
 
 
ฟาง: อาร์ม ไม่เจอกันตั้งนาน สบายดีนะ
 
 
อาร์ม: สบายดี ว่าแต่ นั่งด้วยได้ป่ะ
 
 
ฟาง: ได้ๆ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
 
 
อาร์ม: สักพักแล้วล่ะ
 
 
ฟาง: อย่าบอกนะว่ามาเป็นหมอโรงบาลนี้
 
 
อาร์ม: ช่ายย มาทำงานพิเศษนะ ก็เป็นหมอหลายโรงบาลนะไม่ได้มีโรงบาลประจำ
 
 
ฟาง: อ้าวทำไมล่ะ
 
 
อาร์ม: ก็ยังเลือกไม่ถูกเลยว่าจะอยู่ประจำโรงบาลรัฐ หรือว่าเอกชน
 
 
ฟาง: ว่าแต่ว่างแล้วเหรอ หรือว่าหนีงานมาห้ะ
 
 
อาร์ม: ออกเวรแล้ว ว่าแต่เราเป็นไงบ้าง สวยขึ้นเยอะนะ
 
 
ฟาง: บ้า ก็สวยอยู่นานล่ะ ฮ่าๆๆ
 
 
อาร์ม: เออว่าแต่ฟางมาทำไรที่โรงบาลอ่ะ
 
 
ฟาง: อ่อมาทำธุระอ่ะ 
 
 
อาร์ม: มาคนเดียวอ่อ
 
 
ฟาง: เอ่อมา
 
 
 
ป๊อบ: ฟาง !
 
 
ฟาง: พี่ป๊อบ
 
 
ป๊อบ: มาทำไรตรงนี้
 
 
ฟาง: ก็มาร้านกาแฟก็มากินกาแฟไง
 
 
 
              ป๊อบปี้มองหน้าอาร์มอย่างไม่ถูกชะตา แล้วทำสายตาห่วงฟางแบบสุดๆ อาร์มก็แอบงงๆ แต่พอนึกขึ้นได้ ว่าฟางแต่งงาน ก็เลยรู้ว่าผู้ชายตรงหน้าคือสามีของฟาง
 
 
 
ฟาง: อาร์ม นี่พี่ป๊อบ
 
 
อาร์ม: สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ 
 
 
ป๊อบ: ครับ กลับบ้านได้แล้วฟาง 
 
 
                ตอบผู้ชายตรงหน้าแบบสั้นๆก่อนจะหันมาดึงมือฟางออกไป
 
 
ฟาง: อ้าววเฮ้ย อะไรเนี้ย !!! อาร์มไว้คุยกันนะ ไปก่อน (ตะโกนบอก)
 
 
 
 
 
                          เมื่อทั้งคู่มานั่งบนรถฟางก็เป็นฝ่ายเริ่มถาม
 
 
 
ฟาง: ทำไมต้องลากมาแบบนี้ด้วย
 
 
ป๊อบ: .......
 
 
ฟาง: ทำไมถามไม่ตอบอ้ะ เสียมารยาท
 
 
ป๊อบ: มากไปล่ะชั้นอายุมากกว่าเธอนะ พูดไรเกรงใจกันบ้าง
 
 
ฟาง: แล้วทำแบบนั้นทำไม ฟางคุยกับเพื่อนอยู่ดีๆ ก็ลากออกมาซะงั้น 
 
 
ป๊อบ: ก็.....
 
 
ฟาง: ก็ ก็อะไร 
 
 
ป๊อบ: ก็รีบกลับบ้านไง ทุกคนรออยู่
 
 
ฟาง: รอ ใครรอ รอทำไม นี่มันบ่ายโมงนะ 
 
 
 
ป๊อบ: ก็ชั้นรีบเองล่ะ 
 
 
ฟาง: รีบไปไหน
 
 
ป๊อบ: เลิกถามได้แล้ว เดี๋ยวก็รู้เอง
 
 
ฟาง: เฮ้อ !!!!!