จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.21 น.

  60 ตอน
  65 วิจารณ์
  65.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 03.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) คนไม่มีมารยาท

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

                  

                          วันนี้ป๊อบปี้มาเยี่ยมแม่ฟ้าที่โรงพยาบาล แม่ป๊อบปี้วานให้ฟางไปเป็นเพื่อนป๊อบปี้เอายาโรงพยาบาล

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ต้องไปเอาหรอกยานะ

 

 

ฟาง: ทำไมอ่ะ

 

 

ป๊อบ: ก็เพราะว่ามันไม่มีไง

 

 

ฟาง: ห้ะ ไม่มี

 

 

ป๊อบ: อือ

 

 

 

 

ฟ้า: มาแล้วเหรอป๊อบ

 

 

ป๊อบ: อืม แม่ล้ะ

 

 

ฟ้า: ฟ้าพาแม่ลงมานั่งในสวนนะ ฟาง

 

 

ฟาง: ค่ะ

 

 

ฟ้า: วันนี้ มากับป๊อบเหรอ

 

 

ฟาง: อ่อ พอดี มาธุระนะค่ะ ก็เลยขอติดรถมา

 

 

ป๊อบ: ไปหาแม่กันเถอะ

 

 

 

 

 

แม่ฟ้า: อ้าว ป๊อบปี้

 

 

ป๊อบ: สวัสดีครับ แม่เป็นไงบ้างครับ

 

 

แม่ฟ้า: แม่ดีขึ้นเยอะแล้ว

 

 

ฟ้า: หลังผ่าตัดแม่ดีขึ้นเยอะเลยล่ะ

 

 

ป๊อบ: แม่อ่ะเป็นคนแข็งแรงอยู่แล้ว ยังไงก็หายล้านเปอร์เซ็นครับ ว่าแต่แม่หิวรึยังครับ

 

 

 

 

               ฟางเห็นป๊อบปี้ฟ้า แม่ฟ้าอยู่ด้วยกันและก็ได้เห็นรอยยิ้มที่ออกมาจากใจของป๊อบปี้จริงๆฟางยิ้มให้แล้วก็เดินออกไป

 

 

 

 

 

..... : ขอโทษนะครับ ขอนั่งด้วยคนนะครับ

 

 

ฟาง: ..... เฮ้ย !!

 

 

อาร์ม: หวัดดี

 

 

ฟาง: อาร์ม ไม่เจอกันตั้งนาน สบายดีนะ

 

 

อาร์ม: สบายดี ว่าแต่ นั่งด้วยได้ป่ะ

 

 

ฟาง: ได้ๆ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่

 

 

อาร์ม: สักพักแล้วล่ะ

 

 

ฟาง: อย่าบอกนะว่ามาเป็นหมอโรงบาลนี้

 

 

อาร์ม: ช่ายย มาทำงานพิเศษนะ ก็เป็นหมอหลายโรงบาลนะไม่ได้มีโรงบาลประจำ

 

 

ฟาง: อ้าวทำไมล่ะ

 

 

อาร์ม: ก็ยังเลือกไม่ถูกเลยว่าจะอยู่ประจำโรงบาลรัฐ หรือว่าเอกชน

 

 

ฟาง: ว่าแต่ว่างแล้วเหรอ หรือว่าหนีงานมาห้ะ

 

 

อาร์ม: ออกเวรแล้ว ว่าแต่เราเป็นไงบ้าง สวยขึ้นเยอะนะ

 

 

ฟาง: บ้า ก็สวยอยู่นานล่ะ ฮ่าๆๆ

 

 

อาร์ม: เออว่าแต่ฟางมาทำไรที่โรงบาลอ่ะ

 

 

ฟาง: อ่อมาทำธุระอ่ะ 

 

 

อาร์ม: มาคนเดียวอ่อ

 

 

ฟาง: เอ่อมา

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง !

 

 

ฟาง: พี่ป๊อบ

 

 

ป๊อบ: มาทำไรตรงนี้

 

 

ฟาง: ก็มาร้านกาแฟก็มากินกาแฟไง

 

 

 

              ป๊อบปี้มองหน้าอาร์มอย่างไม่ถูกชะตา แล้วทำสายตาห่วงฟางแบบสุดๆ อาร์มก็แอบงงๆ แต่พอนึกขึ้นได้ ว่าฟางแต่งงาน ก็เลยรู้ว่าผู้ชายตรงหน้าคือสามีของฟาง

 

 

 

ฟาง: อาร์ม นี่พี่ป๊อบ

 

 

อาร์ม: สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ 

 

 

ป๊อบ: ครับ กลับบ้านได้แล้วฟาง 

 

 

                ตอบผู้ชายตรงหน้าแบบสั้นๆก่อนจะหันมาดึงมือฟางออกไป

 

 

ฟาง: อ้าววเฮ้ย อะไรเนี้ย !!! อาร์มไว้คุยกันนะ ไปก่อน (ตะโกนบอก)

 

 

 

 

 

                          เมื่อทั้งคู่มานั่งบนรถฟางก็เป็นฝ่ายเริ่มถาม

 

 

 

ฟาง: ทำไมต้องลากมาแบบนี้ด้วย

 

 

ป๊อบ: .......

 

 

ฟาง: ทำไมถามไม่ตอบอ้ะ เสียมารยาท

 

 

ป๊อบ: มากไปล่ะชั้นอายุมากกว่าเธอนะ พูดไรเกรงใจกันบ้าง

 

 

ฟาง: แล้วทำแบบนั้นทำไม ฟางคุยกับเพื่อนอยู่ดีๆ ก็ลากออกมาซะงั้น 

 

 

ป๊อบ: ก็.....

 

 

ฟาง: ก็ ก็อะไร 

 

 

ป๊อบ: ก็รีบกลับบ้านไง ทุกคนรออยู่

 

 

ฟาง: รอ ใครรอ รอทำไม นี่มันบ่ายโมงนะ 

 

 

 

ป๊อบ: ก็ชั้นรีบเองล่ะ 

 

 

ฟาง: รีบไปไหน

 

 

ป๊อบ: เลิกถามได้แล้ว เดี๋ยวก็รู้เอง

 

 

ฟาง: เฮ้อ !!!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา