จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
ป๊อบ: ครับแม่ เจอลูกสะใภ้สุดที่รักของแม่ะครับ
 
 
แม่ป๊อบ: แล้วหนูฟางเป็นไงบ้าง
 
 
ป๊อบ: ก็ปกติดีล่ะครับ 
 
 
แม่ป๊อบ: ไหนแม่ขอคุยกับน้องหน่อย
 
 
ป๊อบ: ครับ....แม่จะคุยด้วย
 
 
ฟาง: คะ คุณแม่ 
 
 
 
แม่ป๊อบ: หนูฟางไปไหนมาไหนทำไมไม่บอกแม่ละลูกแม่เป็นห่วงหนูนะ
 
 
 
ฟาง: ฟางขอโทษค่ะ ฟางเองก็มากระทันหันนะค่ะ ฟางขอโทษนะค่ะที่ทำให้ทุกเป็นห่วงทุกคนต้องวุ่นวายเพราะฟาง
 
 
แม่ป๊อบ: ไม่เลยลูก ไม่เลยๆ เอ่อหนูอยู่กับพี่เค้าแล้วใช่มั้ย
 
 
ฟาง: ค่ะ
 
 
แม่ป๊อบ: งั้นแม่ขอคุยกับพี่เค้าหน่อยลูก
 
 
 
ฟาง: ค่ะ....อ่ะแม่จะคุยด้วย
 
 
ป๊อบ: ครับแม่
 
 
แม่ป๊อบ: แม่ว่า ก็ดีนะเราอยู่กับน้องที่นั้นไปนานๆเลย
 
 
ป๊อบ: ห้ะ อยู่ไปนานๆ อยู่ไปทำไมครับ
 
 
แม่ป๊อบ: ก็เราสองคนยังไม่ได้ฮันนีมูนกันนิ ลูกก็ถือโอกาสนี้อยู่กับน้องที่นั้นไปเลย
 
 
ป๊อบ: แต่ผมต้องทำงาน
 
 
แม่ป๊อบ: ไม่ต้องห่วงเรื่องงาน เดี๋ยวให้เจ้าเขื่อนจัดการให้ โอเคตกลงตามนี้นะ แม่ไม่รบกวนล้ะ
 
 
ป๊อบ: แม่ แม่ แม่...
 
 
 
ฟาง: มีอะไร เหรอค่ะ 
 
 
ป๊อบ: แม่บอกว่า ให้อยู่ที่นี้ถือโอกาส
 
 
 
ฟาง: โอกาส โอกาสอะไร
 
 
ป๊อบ: ฮันนีมูน 
 
 
ฟาง: ห้ะ ฮันนีมูน !!!
 
 
 
ป๊อบ: จะเสียงดังทำไม 
 
 
ฟาง: ก็ จะฮันนีมูน ไม่ต้องหรอก 
 
 
ป๊อบ: ก็ใช่ไง ใครบอกว่าชั้นจะฮันนีมูนกับเธอ 
 
 
 
               คำพูดจากปากของคนที่พูดอาจจะไม่ได้คิดอะไร แต่คนที่ฟังกลับไม่ได้รู้สึกดีกับมันเลย 
 
 
 
ฟาง: ขอตัวก่อนนะค่ะ 
 
 
 
 
เขื่อน: แล้วคนเค้าไม่รักกันมันจะเรียกว่า ฮันนีมูน อยู่รึเปล่า
 
 
เฟย์: ไม่รู้ซิ 
 
 
 
 
 
 
                        ช่วงค่ำ  ที่ภูเก็ต
 
 
ป๊อบ: เดี๋ยวชั้นมานะ ออกไปหาเพื่อนหน่อยพอดี มันมาเที่ยวที่ภูเก็ตเหมือนกัน
 
 
ฟาง: อ่อค่ะตามสบาย
 
 
 
 
 
 
เคน: ไอป๊อบ
 
 
ป๊อบ: เออเป็นไงมั้งว่ะ ไม่เจอมึงนานมาก
 
 
เคน: กูสบายดี โทษทีว่ะไม่ได้บินมางานแต่งมึง
 
 
ป๊อบ: ว่าแต่มึงก็แต่งงานตั้งนานล้ะ น้ำอ่ะ ไม่มาด้วยอ่อ
 
 
เคน: ไม่มาว่ะ น้ำเค้ามีเบบี้อยู่ 
 
 
ป๊อบ: น้ำท้องแล้วอ่อว่ะ
 
 
เคน: เออ ท้องได้ 3 เดือนกว่าๆล่ะ 
 
 
ป๊อบ: ยินดีด้วยว่ะ เออ งั้นเดี๋ยวกูเลี้ยงเอง ฉลองว่าที่คุณพ่อมือใหม่หน่อย 
 
 
เคน: เออเอาดิ