จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

แม่ป๊อบ: เราสองคนจะไปไหนกันลูก

 

 

เฟย์: จะไปหาพี่ฟางนะค่ะ พี่ฟางอยู่ภูเก็ตค่ะ

 

 

เขื่อน: เมื่อกี้พี่ฟางโทรมานะครับแล้วเฟย์ก็เป็นห่วงพี่ฟางด้วย เราสองคนเลยจะไปหาพี่ฟางกันครับ

 

 

แม่ป๊อบ: งั้นแม่ไปด้วยนะ

 

 

 

 

ป๊อบ: ทุกคนไม่ต้องไปหรอก ผมไปเอง

 

 

 

เฟย์ เขื่อน แม่ป๊อบ: !!!!!!

 

 

 

ป๊อบ: ผมไปเองครับ เฟย์ฟางอยู่ที่ไหน 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟาง เอ่อ พี่ฟางอยู่ภูเก็ตค่ะ

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวส่งที่อยู่ เข้าในไลน์ให้พี่ด้วยนะ พี่ไปนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                            ภูเก็ต

 

 

 

 

      ก๊อก ก๊อก ก๊อก  

 

 

 

 

ฟาง: ใครมาอ่ะ ?

 

 

       ฟางเดินไปเปิดประตู ก็ตกใจที่เป็นป๊อบปี้ ก็รีบปิดประตู

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวจะปิดทำไมเนี้ย

 

 

 

         ป๊อบปี้เองก็ดันประตูไม่ยอมให้ฟางปิด แต่แรงผู้ชายย่อมเยอะกว่าผู้หญิงอยูแล้ว 

 

 

ฟาง: มาทำไม

 

 

ป๊อบ: ชั้นสิต้องถาม ว่าเธอมาทำไม 

 

 

ฟาง: ก็มาเที่ยวไง

 

 

ป๊อบ:่ อ่อ มาเที่ยวอ่อ แต่โกหกชั้น ไม่ยอมบอกทุกคน ทำไม ห้ะ

 

 

ฟาง: ก็อยากอยู่คนเดียวอ่ะ มีอะไรมั้ย 

 

 

ป๊อบ: มี กลับบ้านกับชั้นเดี๋ยวนี้

 

 

ฟาง: ไม่ 

 

 

ป๊อบ: ไม่กลับใช่มั้ย ได้ (ป๊อบปี้ไปเปิดประตูหยิบกระเป๋าเข้ามา)

 

 

ฟาง: แล้วเอากระเป๋ามาทำไมอ่ะ 

 

 

ป๊อบ: ก็เธอไม่ยอมกลับอ่ะ ชั้นก็จะอยู่ที่นี้ จนกว่าเธอจะยอมกลับกับชั้น

 

 

 

ฟาง: ไม่ฟางไม่ให้อยู่ อยากอยู่ก็ไปเปิดห้องใหม่สิ จะมาอยู่กับฟางทำไม

 

 

ป๊อบ: ทำไมจะอยู่ไม่ได้ ห้องเมียก็เหมือนห้อง.....

 

 

ฟาง: พอ ไม่ต้องพูดแล้ว !!

 

 

ป๊อบ: เก่งเหมือนกันนิ มาคนเดียว ไม่พกอะไรมาซักอย่าง

 

 

ฟาง: ก็มันกระทันหันนิ 

 

 

 

ป๊อบ: เธอตั้งใจหนีมาใช่มั้ย

 

 

 

ฟาง: ไม่ใช่ซะหน่อย 

 

 

 

ป๊อบ: เธอคงอยากทำตัวเป็นนางเอก ซินะ ที่ต้องรอให้พระเอกอย่างชั้นมาตามหา ใช่ม่ะ

 

 

 

 

ฟาง: แหวะ หลงตัวเอง หน้าแบบนี้เป็นพระเอกไม่ได้หรอก 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไม หน้าอย่างงี้ ก็ป๊อบในมหาลัยล่ะกัน

 

 

 

ฟาง: แหวะๆๆๆๆๆๆ