เมื่อเธอทำให้ฉันต้องร้าย
10.0
เขียนโดย kannocha
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.33 น.
14 ตอน
37 วิจารณ์
15.76K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 14.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) คนใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ.เชียงใหม่ปู๊นนนๆๆ
ตั้งแต่เรามาอยู่ที่นี้ได้ก้อเกือบอาทิตย์โดยที่ไม่ได้บอกใครนอกจากแม่ของเราความเหงาเข้ามาครอบงึมทุกอย่างที่ฉันทำนึกถึงตอนที่มีเขาอยู่มีเขาอยูเคียงข้างที่คอยเอาใจใส่ไม่ว่าจะทำอะไรก้อตามมพูดถึงแล้วทำไมต้องร้องไห้ด้วยเราต้องเข็มแข็งให้ได้น้ะแก้วอย่าพึ่งท้ออะไรทั้งนั้น!!แกจะ้องสู้น้ะแก้วแม้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต้องทำตัวให้เข้มแข็งไว้ อาทิตย์หน้าเราจะกลับไปเจอกับเขาในแบบที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรเลยยหลังจากนั้นเราก้อไปห้างเพื่อเลือกซื้อเสื้อใหม่ยกซตไปเลยยเราจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อตัวเราเองจะได้ไม่มีใครมาหลอกเราง่ายๆ
ฉันรักเธอมากนะ เธอน่าจะรู้ดีนับจนนาทีนี้ ไม่รักใครได้เหมือนเธอ
ใครโทมาเนี้ย!!เราเปิดหน้าจอออกมาเราน้ำตาแทบจะไหลทำไมต้องโทมาตอนนี้ด้วยเราต้องข่ทน้ำตาเพื่อที่จะไม่ให้คนเห็น
แก้ว:ฮัลโหลค่ะ
โทโมะ:แก้วๆแก้วยอมรับสายพี่แล้วหรอค่ะพี่จะโทมาอธิบายให้แก้วฟังน่ะค่ะอย่าพึ่งวางสายพี่น้ะ
แก้ว:ค่ะพี่มีอะไรรึป่าวค่ะถ้าคิดจะโทมาขอแก้วเรื่องวันนั้นแก้วไม่โกดเลยน้ะค่ะ(บอกเพื่อให้เหยื่อมันตายใจว่าเราเป็นคนอ่อนแออยู่เราจะไม่กลับไแบบเดิมที่จะให้คนอย่างเค้าหลอกอีกแน่ๆ)
โทโมะ:แล้วแก้วไปไหนค่ะพี่โทหาแก้วทุกวันเลยนะไปหาแก้วทุกวันแก้วไไหนค่ะ
แก้ว:เดียวแก้วกลับไปเดียวเราค่อยคุยกันน้ะแค่นี้น้ะค่ะแล้วพน.เจอกันค่ะ
โทโมะ:เดี๋ยวแก้วๆๆๆ
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
เราข่มน้ำเสียงตัวเองได้เเค่นี้กัวร้องไห้ให้เขาได้ยินเราจะไม่ให้เขามาย้ำยี้หัวใจเราเล่นแน่ๆแล้วเจอกันน้ะค่ะพี่โทโมะพี่จะต้งชดใช้ให้แก้ว
เรากลับมาที่ห้องเพื่อเก็บของกลับกรุงเทพพน.แล้วสิน้ะแก้วแกห้ามใจอ่อนเด็ดขาดเรายืนคุยกับตัวเองในกระจกคงจะเพี้ยนไปแล้วจริงๆสิน้ะ555
วันนี้ฉันเเต่งตัวกลับกรุงเทพและโทนัดยัยเฟย์ให้เจอกันที่ผับร้านเดิมยังๆไงมันต้องบอกพี่ชายมันแน่ๆ
ณ.กรุงเทพ
เรากำลังจะแต่งตัวออกไปข้างนอกเพื่อที่จะไปผับกับยัยเฟย์เราใส่เสื้อเปิดไหล่อกสีดำโชว์เนินอกกับกางเกงยีนขาดสั้นขาดเพิ่มความเปรี้ยวๆลุย รวบผมสูงเรียบ ปากแดงสดขอบตาขมเข้มมันทำให้เรามั่นใจว่าทุกวันนี้เราสวยมาก555มีความมั่นจ้าา
ณ.ผับ
แก้ว:เฟย์ทางนี้ เรายกมือเรียกเฟย์เเต่นางกับมองข้ามเราไปส้ะงั้นเราจึงเดินไปลากนางมาที่โต้ะ
เฟย์:แก้วแกเปลี่ยนไปน่ะเนี้ยย นางมองเราอย่างอึ้งๆเพราร้อวันพันปีจ้างให้เราก้ไม่แ่งัวแบบนี้หรอกค่ะ
แก้ว:ทำไมฉันก้แค่อยากสวยแบบพวกแกบ้างฉันไม่อยาากดูอ่อนต่อโลก
เฟย์:แก้วแกเปลี่ยนไปเพราะพี่โทโมะเนี้ยน้ะ!!คือ
เรารีบพูดตัดบทเฟย์เลยเพราะไม่ค่อยอยากจะให้เฟย์มาอธิบายแทนเค้า
แก้ว:ป่าวหรอกฉันไม่ได้โกดพี่แกเลยแค่รู้สึกเฟวๆว่ะ
เฟย์:นู้นไงพ่อตัวดีมาล่ะฉันไม่อยากจะอธิบายแทนใครให้เค้ามาพูดกับแกเองดีกว่า
ฉันไปอ่อยหนุ่มล่ะ
เราหันไปมองตามที่เฟย์บอกคือเขาผอมลงไปบ้างแ่หน้าเขากลับยังคงความหล่อเหลาไว้เสมอใบหน้าแววตาทำให้ฉันคิดถึงเขาเป็นที่สุุดเเต่เรากลับมาเพื่อที่จะมาทวงความยุติธรรมห้ามใจอ่อนเด็ดขาด
โทโมะ:แก้วพี่คิดถึงแก้วสุดเลยน้ะค่ะ เขามือไวมากเดินเขามากอดเราทำให้ใจเราเต้นดึกๆเราจะใจอ่อนกับเขาไม่ได้น้ะ
แก้ว:พอก่อนน้ะค่ะพี่โทโมะอายเค้า เราเลยแกะมือเขาออก
โทโมะ:ก้พี่คิดถึงแก้วนิ! แล้วทำไมแก้วแต่งตัวแบบนี้พี่หวงแก้วรู้มั้ย?
แก้ว:เห็นพี่ชอบมองสาวแบบนี้นี่ เราแอบจิกกัดเขาเมื่อมีโอกาส
โทโมะ:แก้วยังงอนพี่อยู่หรอค่ะ มันไม่มีอะไรจริงน้ะค่ะ
แก้ว:ตามสบายเถอะค่ะ ในเมื่อพี่ยังเป็นของแก้วใครหน้าไหนมันก้อเข้าใกล้พี่ไม่ได้ค่ะ
โทโมะ:ผมจะเชื่อฟังแก้วทุกอย่างเลยค่ะ
เรามองหน้าเขาแบบไม่อยากจะเชื่อเเบบชายตามองเท่านั้นเขาดูเเลเอาใจใส่เราเหมือนเดิมทุกอย่างแต่เอะ นั่นพิมมันเดินมาทางโต๊ะเรานิ
พิม:สวัสดีจ้ะแก้ว สวัสดีค่ะพี่โทโมะ นางทำหน้าอ่อนหวาน(มั่นน่านัก)เราและพี่โทโมะรับไหว้นาง
แก้ว:มากับใครหรออ
พิม:มากับเพื่อนน้ะแต่ตอนนี้ยังไม่เหนมากันเลย
โทโมะ:งั้นพิมนั่งรอที่โต้ะพี่ก่อนก้ได้น้ะ
แก้ว:งั้นเชิญพิมคนสวยนั่งเลยน้ะจ่ะ แก้วไปแล้วน่ะค่ะนั่งอยู่เป็นเพื่อนพิมก่อนด้วยประโยคหน้าเราพูดกับพิมแต่ระโยคหลังหันไปกระเเทรกใส่พี่โทโมะแล้วเดินออกมาเลย
โทโมะ:แก้วๆๆๆๆๆๆ พี่โทโมะก้วิ่งตามออกมาดึงแขนเราไว้เราเลยหันกลับไป
แก้ว:อะไรรค่ะ
โทโมะ:แก้วหึงพี่หรือไง
แก้ว:แก้วเป็นผู้หญิงมันก้ต้องมีบ้างจริงมั้ยค่ะ
โทโมะ:พิมกับพิมก้ทำงานร่วมกันน้ะค่ะอย่าใจร้ายนักเลยย
แก้ว:ค่ะปล่อยแก้วจะกลับบ้านฝากบอกเฟย์ด้วยน้ะ เราดึงมือออกจากพี่โทโมะแล้วเขาก้อบังคับเราขึ้นรถไปกับเขาเขาจะไปส่ง ตลอดทางพี่โทโมะพยายามจะพูดกับเรา่แต่ทำเป้นหลับ
ถึงบ้านเราก้รีบเปิดประตูรถแล้วรีบเข้าบ้านอนที่เขายังไม่ทันพูดอะไร
ไลน์
TM:แก้วพี่ไม่รู้แก้วโกดพี่เรื่องอะไร
TM:ยังใงพี่ก้อยังยืนยันว่าพี่รักแก้วคนเดียวน้ะค่ะ
TM:ฝันนดีน้ะค่ะคนดีของพี่
อ่านแล้ว.
เราอ่านเเล้วแแต่เราไม่ตอบกลับไปหึอย่าหวังว่าพี่จะทำดีกับแก้วแล้วแก้วจะโง่เหมือนเดิมน้ะ
แค่นี้ก่อนน้ะจ้ะตอนหน้ามีNC++
เอาพอให้นอนหลับฝันดีว่าแก้วใจเราไม่อ่อนแอแล้วน้าาา
ฝันดีน้ะจ้ะพน.เจอกันจ้าาา
ตั้งแต่เรามาอยู่ที่นี้ได้ก้อเกือบอาทิตย์โดยที่ไม่ได้บอกใครนอกจากแม่ของเราความเหงาเข้ามาครอบงึมทุกอย่างที่ฉันทำนึกถึงตอนที่มีเขาอยู่มีเขาอยูเคียงข้างที่คอยเอาใจใส่ไม่ว่าจะทำอะไรก้อตามมพูดถึงแล้วทำไมต้องร้องไห้ด้วยเราต้องเข็มแข็งให้ได้น้ะแก้วอย่าพึ่งท้ออะไรทั้งนั้น!!แกจะ้องสู้น้ะแก้วแม้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต้องทำตัวให้เข้มแข็งไว้ อาทิตย์หน้าเราจะกลับไปเจอกับเขาในแบบที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรเลยยหลังจากนั้นเราก้อไปห้างเพื่อเลือกซื้อเสื้อใหม่ยกซตไปเลยยเราจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อตัวเราเองจะได้ไม่มีใครมาหลอกเราง่ายๆ
ฉันรักเธอมากนะ เธอน่าจะรู้ดีนับจนนาทีนี้ ไม่รักใครได้เหมือนเธอ
ใครโทมาเนี้ย!!เราเปิดหน้าจอออกมาเราน้ำตาแทบจะไหลทำไมต้องโทมาตอนนี้ด้วยเราต้องข่ทน้ำตาเพื่อที่จะไม่ให้คนเห็น
แก้ว:ฮัลโหลค่ะ
โทโมะ:แก้วๆแก้วยอมรับสายพี่แล้วหรอค่ะพี่จะโทมาอธิบายให้แก้วฟังน่ะค่ะอย่าพึ่งวางสายพี่น้ะ
แก้ว:ค่ะพี่มีอะไรรึป่าวค่ะถ้าคิดจะโทมาขอแก้วเรื่องวันนั้นแก้วไม่โกดเลยน้ะค่ะ(บอกเพื่อให้เหยื่อมันตายใจว่าเราเป็นคนอ่อนแออยู่เราจะไม่กลับไแบบเดิมที่จะให้คนอย่างเค้าหลอกอีกแน่ๆ)
โทโมะ:แล้วแก้วไปไหนค่ะพี่โทหาแก้วทุกวันเลยนะไปหาแก้วทุกวันแก้วไไหนค่ะ
แก้ว:เดียวแก้วกลับไปเดียวเราค่อยคุยกันน้ะแค่นี้น้ะค่ะแล้วพน.เจอกันค่ะ
โทโมะ:เดี๋ยวแก้วๆๆๆ
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
เราข่มน้ำเสียงตัวเองได้เเค่นี้กัวร้องไห้ให้เขาได้ยินเราจะไม่ให้เขามาย้ำยี้หัวใจเราเล่นแน่ๆแล้วเจอกันน้ะค่ะพี่โทโมะพี่จะต้งชดใช้ให้แก้ว
เรากลับมาที่ห้องเพื่อเก็บของกลับกรุงเทพพน.แล้วสิน้ะแก้วแกห้ามใจอ่อนเด็ดขาดเรายืนคุยกับตัวเองในกระจกคงจะเพี้ยนไปแล้วจริงๆสิน้ะ555
วันนี้ฉันเเต่งตัวกลับกรุงเทพและโทนัดยัยเฟย์ให้เจอกันที่ผับร้านเดิมยังๆไงมันต้องบอกพี่ชายมันแน่ๆ
ณ.กรุงเทพ
เรากำลังจะแต่งตัวออกไปข้างนอกเพื่อที่จะไปผับกับยัยเฟย์เราใส่เสื้อเปิดไหล่อกสีดำโชว์เนินอกกับกางเกงยีนขาดสั้นขาดเพิ่มความเปรี้ยวๆลุย รวบผมสูงเรียบ ปากแดงสดขอบตาขมเข้มมันทำให้เรามั่นใจว่าทุกวันนี้เราสวยมาก555มีความมั่นจ้าา
ณ.ผับ
แก้ว:เฟย์ทางนี้ เรายกมือเรียกเฟย์เเต่นางกับมองข้ามเราไปส้ะงั้นเราจึงเดินไปลากนางมาที่โต้ะ
เฟย์:แก้วแกเปลี่ยนไปน่ะเนี้ยย นางมองเราอย่างอึ้งๆเพราร้อวันพันปีจ้างให้เราก้ไม่แ่งัวแบบนี้หรอกค่ะ
แก้ว:ทำไมฉันก้แค่อยากสวยแบบพวกแกบ้างฉันไม่อยาากดูอ่อนต่อโลก
เฟย์:แก้วแกเปลี่ยนไปเพราะพี่โทโมะเนี้ยน้ะ!!คือ
เรารีบพูดตัดบทเฟย์เลยเพราะไม่ค่อยอยากจะให้เฟย์มาอธิบายแทนเค้า
แก้ว:ป่าวหรอกฉันไม่ได้โกดพี่แกเลยแค่รู้สึกเฟวๆว่ะ
เฟย์:นู้นไงพ่อตัวดีมาล่ะฉันไม่อยากจะอธิบายแทนใครให้เค้ามาพูดกับแกเองดีกว่า
ฉันไปอ่อยหนุ่มล่ะ
เราหันไปมองตามที่เฟย์บอกคือเขาผอมลงไปบ้างแ่หน้าเขากลับยังคงความหล่อเหลาไว้เสมอใบหน้าแววตาทำให้ฉันคิดถึงเขาเป็นที่สุุดเเต่เรากลับมาเพื่อที่จะมาทวงความยุติธรรมห้ามใจอ่อนเด็ดขาด
โทโมะ:แก้วพี่คิดถึงแก้วสุดเลยน้ะค่ะ เขามือไวมากเดินเขามากอดเราทำให้ใจเราเต้นดึกๆเราจะใจอ่อนกับเขาไม่ได้น้ะ
แก้ว:พอก่อนน้ะค่ะพี่โทโมะอายเค้า เราเลยแกะมือเขาออก
โทโมะ:ก้พี่คิดถึงแก้วนิ! แล้วทำไมแก้วแต่งตัวแบบนี้พี่หวงแก้วรู้มั้ย?
แก้ว:เห็นพี่ชอบมองสาวแบบนี้นี่ เราแอบจิกกัดเขาเมื่อมีโอกาส
โทโมะ:แก้วยังงอนพี่อยู่หรอค่ะ มันไม่มีอะไรจริงน้ะค่ะ
แก้ว:ตามสบายเถอะค่ะ ในเมื่อพี่ยังเป็นของแก้วใครหน้าไหนมันก้อเข้าใกล้พี่ไม่ได้ค่ะ
โทโมะ:ผมจะเชื่อฟังแก้วทุกอย่างเลยค่ะ
เรามองหน้าเขาแบบไม่อยากจะเชื่อเเบบชายตามองเท่านั้นเขาดูเเลเอาใจใส่เราเหมือนเดิมทุกอย่างแต่เอะ นั่นพิมมันเดินมาทางโต๊ะเรานิ
พิม:สวัสดีจ้ะแก้ว สวัสดีค่ะพี่โทโมะ นางทำหน้าอ่อนหวาน(มั่นน่านัก)เราและพี่โทโมะรับไหว้นาง
แก้ว:มากับใครหรออ
พิม:มากับเพื่อนน้ะแต่ตอนนี้ยังไม่เหนมากันเลย
โทโมะ:งั้นพิมนั่งรอที่โต้ะพี่ก่อนก้ได้น้ะ
แก้ว:งั้นเชิญพิมคนสวยนั่งเลยน้ะจ่ะ แก้วไปแล้วน่ะค่ะนั่งอยู่เป็นเพื่อนพิมก่อนด้วยประโยคหน้าเราพูดกับพิมแต่ระโยคหลังหันไปกระเเทรกใส่พี่โทโมะแล้วเดินออกมาเลย
โทโมะ:แก้วๆๆๆๆๆๆ พี่โทโมะก้วิ่งตามออกมาดึงแขนเราไว้เราเลยหันกลับไป
แก้ว:อะไรรค่ะ
โทโมะ:แก้วหึงพี่หรือไง
แก้ว:แก้วเป็นผู้หญิงมันก้ต้องมีบ้างจริงมั้ยค่ะ
โทโมะ:พิมกับพิมก้ทำงานร่วมกันน้ะค่ะอย่าใจร้ายนักเลยย
แก้ว:ค่ะปล่อยแก้วจะกลับบ้านฝากบอกเฟย์ด้วยน้ะ เราดึงมือออกจากพี่โทโมะแล้วเขาก้อบังคับเราขึ้นรถไปกับเขาเขาจะไปส่ง ตลอดทางพี่โทโมะพยายามจะพูดกับเรา่แต่ทำเป้นหลับ
ถึงบ้านเราก้รีบเปิดประตูรถแล้วรีบเข้าบ้านอนที่เขายังไม่ทันพูดอะไร
ไลน์
TM:แก้วพี่ไม่รู้แก้วโกดพี่เรื่องอะไร
TM:ยังใงพี่ก้อยังยืนยันว่าพี่รักแก้วคนเดียวน้ะค่ะ
TM:ฝันนดีน้ะค่ะคนดีของพี่
อ่านแล้ว.
เราอ่านเเล้วแแต่เราไม่ตอบกลับไปหึอย่าหวังว่าพี่จะทำดีกับแก้วแล้วแก้วจะโง่เหมือนเดิมน้ะ
แค่นี้ก่อนน้ะจ้ะตอนหน้ามีNC++
เอาพอให้นอนหลับฝันดีว่าแก้วใจเราไม่อ่อนแอแล้วน้าาา
ฝันดีน้ะจ้ะพน.เจอกันจ้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ