เมื่อเธอทำให้ฉันต้องร้าย
เขียนโดย kannocha
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.33 น.
แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 14.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อเราคบโทโมะมาเขาก้ดูแลเราดีทุกอย่างเลยจ้า
โทโมะ:แก้วๆแก้วค่ะ
แก้ว:ค่ะพี่มาแต่เช้าจังเลยยยย
โทโมะ:วันนี้พี่คงผิดนัดเราอ่ะค่ะพี่เลยต้องมาขอด้วยตัวเองร่วงหน้า!!แก้วพีขอโทดน้ะค่ะ
แล้วพี่โทโมะก้อทำหน้าเศร้า!!
แก้ว:แล้วทำไมพี่ถึงผิดนัดแก้วล่ะค่ะ
โทโมะ:พี่มีนัดกับลูกค้ามันตรงกับเลยพี่ขอโทดน้ะค่ะ
แก้ว:มันเป้นเรื่องงานนิค่ะแก้วโกดพี่หรอกค่ะ
จากนั้นพี่โทโมะก้อขับรถออกไปจากบ้านเราเราก้อเชื่อใจพี่เขามากค่ะเขาไม่เคยมีใครมาวุ่ยวายกับเขาตลอดที่คบกันมาเลยค่ะ เราเลยกดโทหายัยเฟย์
หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง ยิ่ง ต้องยอม แพ้สายตาเย็นชาของเธอละเนี่ยพูดเลย หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง หยิ่ง ยิ่ง รักเธอ โอ๊ยหัวใจกระวนกระวายในแบบไม่เคย
เฟย์:ว่าไงงยัยแก้ววว
แก้ว:ว่างหรือป่าว
เฟย์:ว่างวันนี้ฉันอยู่บ้านทั้งวันจะไปไหนป่าววว
แก้ว:ดีเลยเราไปกินข้าวดูหนังกันเถอะ
เฟย์:ได้จ้าาาเดียวฉันไปรับจ้ะ
แก้ว:โอเคจ้า
หลังจากนั้นฉันและเฟย์ก้อมาอยู่ที่ห้างXXX
แก้ว:กินไรกันดีเฟย์
เฟย์:กินซูซิม่ะ
แก้ว:เอาสิ
เมื่อเราเดินเข้าร้านไปเราก้รุ้สึกเเลกน่ะที่เฟย์มันหยุดเดินแล้วมองไปที่โต้ะนั้นนนนน
เราจึงหันไปมองตามกับพบกับพี่โทโมะกับพิม!!
เขายังติดต่อกันเขาคงเคยไปไหนด้วยกันปล่อยสิน้ะเราทำอะไรไม่ถูกจริงค่ะอยู่ดีๆน้ำใสๆก้ไหลออกจากความรู้สึกมันร้อนผผาวบนใบหน้า ทำอะไรไม่ถูกจริงๆไม่รู้เขาทำไเพื่ออะไรเขาบอกเราว่าไปทำงานทำไมต้องมาอยู่ที่นี้กับผู้หญิงคนนี้ด้วย
เฟย์:แก้วแกไหวใช่มั้ยยย
แก้ว:ไม่ไหวแล้วว่ะเฟย์ฉันไม่ไหวแล้ว ฮื่อๆๆ
เราร้องไห้ออกมาเราเป็นคนอ่อนแอมากๆเลยหรอเนี้ยเเล้วยัยเฟย์ก้ลากเรามายืนตรงโต้ะที่พี่โทโมะกำลังกินอยู่กับพิม
โทโมะ:แก้ว
เฟย์:พี่ยังมามีน่าเรียกยัยแก้วอีกหรอแล้วเธอไม่รู้หรอว่าเค้ามีแฟนแล้วอ่ะหรือรู้แล้วทำเป็นหน้าด้านห้ะ!!เฟย์มันโมโหมากเลยมันรักเรามากเฟย์ถามผู้พิมแต่สิ่งที่ได้คือพิมบอกว่าไม่รู้จริงๆแถมยังร้องไห้ฟูมฟายอีก
เฟย์:ทำไมพี่ไม่เคยเปิดเผยเลยรึไงยัยแก้วมันรักพี่ขนาดนี้ยังทำกับมันได้ลงหรอ
โทโมะ:ฟังพี่ก่อนน้ะแก้ว มันไม่ไช่อย่างที่เฟย์กับแก้วคิดน้ะ
แก้ว:พอเถอะเฟย์ปล่อยเค้าไปเถอะฉันไม่อยากรั้งเค้าถ้าเค้าไม่ได้รักฉันเราเดินน้ำตาไหลออกมาคือร้องไห้หนักมากกกก โดยที่เฟย์และโทโมะวิ่งตามมายิ่งวิ่งตามก้อยิ่งวิ่งหนีไม่รู้จริงๆว่าเวลาแบบควรทำยังใงเรากลับมาบ้านร้องไห้มาคนเดียวจนหลับไปตอนนี้แม่ไม่อยู่บ้านเพราะแม่ไปเที่ยวต่างประเทศทำไมเราต้องร้องไห้ฟูมฟายกับเขาด้วยน้ะเมื่อยัยเฟย์เคยเตือนแล้วนี่ว่าพี่โทโมะมันเสือตัวพ่อฉันตัดสินใจว่าฉันไปอยู่เชียงใหม่สักพักแล้วจะต้องเข้มแข็งขึ้นเพื่อเอาคืนพวกเสือผู้หญิงจะไม่ยอมให้ใครมาหลอกฉันอีกแล้ว
กริ๊งๆๆๆๆๆ
ใครมากดกริ้งเวลาแบบนี้เนี้ยย!!เรามองออกไนอกหน้าต่างก้อเจอพี่โทโมะเค้ายืนอยู่ทำไมเขาจะมาหลอกอะไรเราอีกใจแข็งให้พอน้ะเเก้วอย่าออกไปหาเขาเด็ดขาด เราดูโทสับเหนข้อความเขากับเฟย์เ้มไปหมดเเล้วเค้าก้โทเข้ามาเราจึงเลือกที่จะปิดเครื่องเห้ออออทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเราน้พแก้วววว
ฉันรีบปิดไฟปิดทุกอย่างแล้วนอนร้องไห้คนเดียวจนหลับไป
มาดูกันว่าโทโมะจะมาง้อหรือมาหลอกแก้วว
หรือนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นของนางเอกในคาบนางร้ายน้ะติมตามกัยนเลอะๆๆน้าา
อัพทุกวันจ้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ