ฟ้าเคียงดาว
เขียนโดย กลางสายฝน
วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.
แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 02.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ในวันต่อมา แผนการณ์ลวงกำลังจะเริ่มขึ้น เมื่อหนุ่มหน้าหล่อ มาดผู้ดีอย่างป๊อป หอบหิ้วกระเฉ้าชุดใหญ่มาให้ย่าอ่อน แต่กลับเจอกับหมอการินที่กำลังทำการตรวจสุขภาพของย่าอ่อนอยู่ก่อนแล้ว
" สวัสดีครับย่าอ่อน " ป๊อปจ้องมองไปที่หมอการิน ก่อนจะละสายตามาที่ย่าอ่อนแล้วยกมือไหว้ ย่าอ่อนมองป๊อปตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยกมือรับไหว้
" พี่ป๊อป ^^" หญิงสาวยิ้มร่า แล้วลุกจากโซฟาจะเดินมาหาป๊อปด้วยท่าทีกระดี๊กระด๊า จนย่าอ่อนเหลือบมองหลานสาวอย่างไม่พอใจ
" ยัยแก้ว จะทำอะไรก็อย่าให้มันเกินหน้าเกินตานัก เกรงใจพี่หมอบ้าง " ย่าอ่อนมองแรง แก้วยิ้มแหยๆ ก่อนจะจูงมือป๊อปมานั่งข้างๆตน ป๊อปยิ้มหล่อใส่ย่าอ่อนแล้ววางกระเฉ้าไว้บนโต๊ะรับแขก ย่าอ่อนมองด้วยหางตาก่อนจะเฉิดหน้าใส่แล้วหันไปยิ้มกับหมอการิน
" หมอทานมื้อเช้ามาแล้วยัง อยู่ทานกับย่ามั้ย " ย่าอ่อนพูดเสียงหวาน
" ยังเลยครับ ... ผมกะจะมาฝากท้องที่นี่พอดี " หมอการินพูด
" พี่ป๊อปทานมื้อเช้ามาแล้วยังคะ .. อยู่ทานกับแก้วมั้ย " แก้วยั่วย่าอ่อน ก๊อปคำพูดย่าอ่อนมาเป๊ะ
" ยังเลยครับ...พี่กะจะมาฝากท้องที่นี่พอดี " ป๊อปเองก็รับมุขทันที
" แต่ชั้ลไม่ได้ชวน ! " ย่าอ่อนเริ่มโมโห
" ย่าคะ ย่าพูดแบบนี้แล้วพี่ป๊อปแฟนแก้วเค้าจะคิดยังไงกันหละคะ " แก้วทำเสียงอ้อนๆก่อนจะซบไหล่ป๊อปขอความเห็นใจ
" หึ ! ชั้ลไม่เชื่อหรอกว่าไอ้หนุ่มนี่จะเป็นแฟนของเอ็ง " ย่าอ่อนพูดเสียงแข็ง แก้วเงิบหน้าหงายไปทันที
" เราเพิ่งจะคบกันหนะครับ แต่ผมก็ตามจีบน้องเค้ามานานแล้ว " ป๊อปรีบแก้ตัว
" นี่พ่อหนุ่ม ย่านะแก่แล้วนะ อย่าคิดว่าละครน้ำเน่าที่พวกเธอกำลังเล่นสดตบตาย่าอยู่ ย่าจะดูไม่ออก " ย่าอ่อนพูดตรง เล่นเอาทั้งแก้วทั้งป๊อปหน้าหงายกันไปเลย
" ย่าจะไม่เชื่อก็ตามใจ แต่แก้วกับพี่ป๊อปเราเป็นแฟนกันจริงๆ " แก้วยืนยันเสียงแข็ง ปั่นหน้านิ่งไม่ให้มีพิรุธ
" หรอ.... แกจะบอกว่าแกสองคนรักกัน ? " ย่าอ่อนทำหน้าไม่เชื่อ
" ค่ะ/ครับ" ทั้งคู่ยืนยัน
" ก็ดีสิ งั้นก็บอกพ่อบอกแม่มาขอยัยแก้วซะซิ " ย่าอ่อนพูด ป๊อปแก้ว หันหน้ามองกันแบบจะเอายังไงต่อดี
" เอ่ออ .. " ป๊อปอึกอักอึกอัก หันมามองแก้ว มองย่าอ่อนสลับกัน
" ถ้าเธอไม่มาขอ ชั้ลก็ไม่อยากจะตัดสิทธิ์ผู้ชายดีๆอย่างหมอการิน " ย่าอ่อนพูดอย่างผู้ชนะ
" ย่าคะ แต่... " แก้วจะแย้ง
" จบ ! " ย่าอ่อนเสียงดุใส่แก้ว จนอีกฝ่ายจ๋อยไปทันที
" แต่ถ้าผมจะคบกับแก้ว... " ป๊อปยังไม่หยุด
" ดูกันไปเรื่อยๆ ไม่ต้องเป็นแฟนกัน ถ้าอยากจะได้มันก็มาขอกับชั้ลนี่ ! "
" ย่าอะ " แก้วฟึดฟัดเสียอารมณ์ลุกเดินออกไปจากวงสนทนา ป๊อปยิ้มแหยๆแล้วลุกตามแล้วออกไป
" พี่ป๊อปดูสิ ทำแบบนี้แล้วแก้วไม่แย่หรือไง มีผู้ชายมาวนไปเวียนมาอยู่แบบนี้ แก้วจะทำการทำงานได้ยังไง " หญิงสาวนิ่มหน้าขมวดคิ้ว ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตต่อดี
" ใจเย็๋นน๊าา เราก็นอกรอบสิ ไปจัดการกันนอกรอบไง " ป๊อปกระซิบกระซาบข้างหูแก้ว แก้วยิ้มร้ายทันที
" เออใช่ ทำไมแก้วคิดไม่ได้เนี่ย " แก้วค่อยโล่งอกไปทันที
ปัก !
" โอ้ยย " อยู่ๆก็มีอะไรไม่รู้มาโดนหัวของป๊อป จนชายหนุ่มเลือดซิบ
" ไอบร้าเอ้ย " เมื่อป๊อปก้มหน้าลงเพราะมึนหัว แก้วจึงเหลือบเห็นใครบางคนที่เป็นตนเหตุให้ป๊อปต้องเจ็บตัว
" โฮ ใครปาหินมาเนี่ย " ป๊อปจ้องมองหาสิ่งของบางอย่างที่มากระแทกศีรษะของตนจนเธอก้อนหินขนาดกลางที่ตกลงข้างๆป๊อป
" พวกสุนัขข้างบ้านเนี่ยแหละคะ สงสัยขุ้ยเขี่ยหาอาหารหนักไปหน่อย หินเลยกระเด็น " แก้วเหลือบมองเพื่อนหลังบ้านแล้วด่าไปพลาง จนเจ้าตัวเริ่มหมั่นไส้ เธอเลยทำหน้าทะเล้นใส่แล้วโอบป๊อปกลับเข้าบ้านทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ