ฟ้าเคียงดาว

8.4

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.

  49 ตอน
  431 วิจารณ์
  59.63K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 02.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

                    ในวันต่อมา  แผนการณ์ลวงกำลังจะเริ่มขึ้น  เมื่อหนุ่มหน้าหล่อ มาดผู้ดีอย่างป๊อป หอบหิ้วกระเฉ้าชุดใหญ่มาให้ย่าอ่อน แต่กลับเจอกับหมอการินที่กำลังทำการตรวจสุขภาพของย่าอ่อนอยู่ก่อนแล้ว 

 

 

 

                    " สวัสดีครับย่าอ่อน " ป๊อปจ้องมองไปที่หมอการิน ก่อนจะละสายตามาที่ย่าอ่อนแล้วยกมือไหว้  ย่าอ่อนมองป๊อปตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยกมือรับไหว้

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อป ^^" หญิงสาวยิ้มร่า แล้วลุกจากโซฟาจะเดินมาหาป๊อปด้วยท่าทีกระดี๊กระด๊า จนย่าอ่อนเหลือบมองหลานสาวอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

                    " ยัยแก้ว จะทำอะไรก็อย่าให้มันเกินหน้าเกินตานัก เกรงใจพี่หมอบ้าง " ย่าอ่อนมองแรง  แก้วยิ้มแหยๆ ก่อนจะจูงมือป๊อปมานั่งข้างๆตน  ป๊อปยิ้มหล่อใส่ย่าอ่อนแล้ววางกระเฉ้าไว้บนโต๊ะรับแขก ย่าอ่อนมองด้วยหางตาก่อนจะเฉิดหน้าใส่แล้วหันไปยิ้มกับหมอการิน 

 

 

 

 

                    " หมอทานมื้อเช้ามาแล้วยัง อยู่ทานกับย่ามั้ย " ย่าอ่อนพูดเสียงหวาน

 

 

 

 

                    " ยังเลยครับ ... ผมกะจะมาฝากท้องที่นี่พอดี " หมอการินพูด 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปทานมื้อเช้ามาแล้วยังคะ .. อยู่ทานกับแก้วมั้ย " แก้วยั่วย่าอ่อน ก๊อปคำพูดย่าอ่อนมาเป๊ะ 

 

 

 

 

                    " ยังเลยครับ...พี่กะจะมาฝากท้องที่นี่พอดี " ป๊อปเองก็รับมุขทันที 

 

 

 

                    " แต่ชั้ลไม่ได้ชวน ! " ย่าอ่อนเริ่มโมโห 

 

 

 

 

                    " ย่าคะ ย่าพูดแบบนี้แล้วพี่ป๊อปแฟนแก้วเค้าจะคิดยังไงกันหละคะ " แก้วทำเสียงอ้อนๆก่อนจะซบไหล่ป๊อปขอความเห็นใจ

 

 

 

 

                    " หึ ! ชั้ลไม่เชื่อหรอกว่าไอ้หนุ่มนี่จะเป็นแฟนของเอ็ง  " ย่าอ่อนพูดเสียงแข็ง แก้วเงิบหน้าหงายไปทันที

 

 

 

                    " เราเพิ่งจะคบกันหนะครับ แต่ผมก็ตามจีบน้องเค้ามานานแล้ว  " ป๊อปรีบแก้ตัว 

 

 

 

                    " นี่พ่อหนุ่ม ย่านะแก่แล้วนะ อย่าคิดว่าละครน้ำเน่าที่พวกเธอกำลังเล่นสดตบตาย่าอยู่ ย่าจะดูไม่ออก " ย่าอ่อนพูดตรง เล่นเอาทั้งแก้วทั้งป๊อปหน้าหงายกันไปเลย 

 

 

 

 

                    " ย่าจะไม่เชื่อก็ตามใจ แต่แก้วกับพี่ป๊อปเราเป็นแฟนกันจริงๆ " แก้วยืนยันเสียงแข็ง ปั่นหน้านิ่งไม่ให้มีพิรุธ 

 

 

 

 

                    " หรอ.... แกจะบอกว่าแกสองคนรักกัน ? " ย่าอ่อนทำหน้าไม่เชื่อ

 

 

 

                    " ค่ะ/ครับ" ทั้งคู่ยืนยัน

 

 

 

 

                    " ก็ดีสิ งั้นก็บอกพ่อบอกแม่มาขอยัยแก้วซะซิ " ย่าอ่อนพูด ป๊อปแก้ว หันหน้ามองกันแบบจะเอายังไงต่อดี 

 

 

 

                    " เอ่ออ .. " ป๊อปอึกอักอึกอัก หันมามองแก้ว มองย่าอ่อนสลับกัน 

 

 

 

                    " ถ้าเธอไม่มาขอ ชั้ลก็ไม่อยากจะตัดสิทธิ์ผู้ชายดีๆอย่างหมอการิน " ย่าอ่อนพูดอย่างผู้ชนะ 

 

 

 

                    " ย่าคะ แต่... " แก้วจะแย้ง

 

 

 

                    " จบ ! " ย่าอ่อนเสียงดุใส่แก้ว จนอีกฝ่ายจ๋อยไปทันที 

 

 

 

                    " แต่ถ้าผมจะคบกับแก้ว... " ป๊อปยังไม่หยุด

 

 

 

                    " ดูกันไปเรื่อยๆ ไม่ต้องเป็นแฟนกัน ถ้าอยากจะได้มันก็มาขอกับชั้ลนี่ ! " 

 

 

 

                    " ย่าอะ " แก้วฟึดฟัดเสียอารมณ์ลุกเดินออกไปจากวงสนทนา ป๊อปยิ้มแหยๆแล้วลุกตามแล้วออกไป 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปดูสิ ทำแบบนี้แล้วแก้วไม่แย่หรือไง มีผู้ชายมาวนไปเวียนมาอยู่แบบนี้ แก้วจะทำการทำงานได้ยังไง " หญิงสาวนิ่มหน้าขมวดคิ้ว ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตต่อดี 

 

 

 

                    " ใจเย็๋นน๊าา  เราก็นอกรอบสิ ไปจัดการกันนอกรอบไง " ป๊อปกระซิบกระซาบข้างหูแก้ว แก้วยิ้มร้ายทันที 

 

 

 

                    " เออใช่ ทำไมแก้วคิดไม่ได้เนี่ย " แก้วค่อยโล่งอกไปทันที

 

 

 

 

                    ปัก ! 

 

 

 

                    " โอ้ยย " อยู่ๆก็มีอะไรไม่รู้มาโดนหัวของป๊อป จนชายหนุ่มเลือดซิบ

 

 

 

                    " ไอบร้าเอ้ย " เมื่อป๊อปก้มหน้าลงเพราะมึนหัว แก้วจึงเหลือบเห็นใครบางคนที่เป็นตนเหตุให้ป๊อปต้องเจ็บตัว 

 

 

 

                    " โฮ  ใครปาหินมาเนี่ย " ป๊อปจ้องมองหาสิ่งของบางอย่างที่มากระแทกศีรษะของตนจนเธอก้อนหินขนาดกลางที่ตกลงข้างๆป๊อป 

 

 

 

                    " พวกสุนัขข้างบ้านเนี่ยแหละคะ สงสัยขุ้ยเขี่ยหาอาหารหนักไปหน่อย หินเลยกระเด็น " แก้วเหลือบมองเพื่อนหลังบ้านแล้วด่าไปพลาง จนเจ้าตัวเริ่มหมั่นไส้ เธอเลยทำหน้าทะเล้นใส่แล้วโอบป๊อปกลับเข้าบ้านทันที

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา