Fic:One piece

          ใครๆ ก็อยากมีชีวิตรอดทั้งนั้นและ รวมถึง'ชายคนนี้ด้วย'
          ชายหนุ่มนักโบราณคดีวิ่งหนี 'ตัวอะไรสักอย่าง' ออกมาจากป่า เขาวิ่ง วิ่ง และวิ่ง
     เพื่อที่จะรอดกลับไปหาครอบครัวของเขา
          กึก!!!
          เขาสะดุดล้มลง มันใกล้เขามาแล้ว
     นักโบราณคดี:อย่าเข้ามานะ
          เขาหันปืนใส่มันทันที ได้ผล มันชะงักไปทันที
          เขารอที่จะกดเหนี่ยวปืนทันที
          แชะ!!!
     นักโบราณคดี:บัดซบเอ้ย!!! กระสุนดันหมดอีก 
          เหมือนมันจะฟังคำพูดเขาออก มันแสยะยิ้ม ก่อนที่จะย่างกรายอย่างช้าๆมาหาเขา
          เขาไม่รอดแน่ๆ ใครก็ได้ช่วยเขาด้วย
          เหมือนปรารถนาของเขาจะเป็นจริง
          ฟิ้วววววววววววววววววววววว~
          เสียงลมวีดวิ้วจนน่าสะพรึงไม่น้อยดังขึ้น พร้อมกับการปรากฏตัวของ 'ชายหนุ่มผมสีดำเข้ม'
          เขาเดินเข้ามาใกล้ชายหนุ่มนักโบราณคดี
     นักโบราณคดี:แกเป็นใคร???
     ชายหนุ่มปริศนา:ผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ แต่ผมเป็นตัวกำหนดว่าคุณจะรอดหรือจะตาย...
          พูดจบ เขาหัวเราะอย่างขบขัน (ดูยังไงก็โรคจิต //Rose  นี่ก็เบรกจัง //ชายหนุ่มปริศนา)
     นักโบราณคดี:แกต้องการอะไร???
     ชายหนุ่มปริศนา:หึ!!! ถามดีนิ ผมมีตัวเลือกให้ 2 ข้อ ข้อแรก ถ้าคุณตอบว่าอยากรอด
ผมจะช่วยคุณเอง แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน ข้อที่สอง ถ้าคุณตอบว่าอยากตาย ผมจะจากไปทันที
          ชายหนุ่มนักโบราณคดีนิ่งเงียบไปสักพัก ถ้าเขาตอบว่ารอด หมอนี่จะช่วยเรา
แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน ซึ่อาจจะไม่ใช่เรื่องดี ส่วนข้อสอง ถ้าเลือกเขาจะต้องตายแน่ๆ
          ชายหนุ่มนักโบราณคดีนิ่งคิดสักพักใหญ่ จนชายหนุ่มปริศนาชักหงุดหงิด จึงพูดตัดบทว่า
     ชายหนุ่มปริศนา:เวลาทุกนาทีมีค่าสำหรับผมเสมอ แต่คุณกลับปลดปล่อยมันอย่างไร้ค่า 
คุณค่อยไปตัดสินใจตอนหลังตายไปแล้วละกัน
          พูดจบ ชายหนุ่มปริศนาก็หายไปทันที เป็นจังหวะเดียวกับที่ ไอ้สัตว์ประหลาดนั้น กระโจน
มาคร่อมร่างของหนุ่มนักโบราณคดีทั้งที 
     นักโบราณคดี:ผมต้องการที่จะรอด
          เหมือนชายหนุ่มปริศนาคนนั้นจะได้ยิน
          เขาปรากฏตัวกลับมาทันที ชายหนุ่มปริศนาคนนั้นเตะไอ้ตัวประหลาดตัวนั้นกระเด็น 
     ชายหนุ่มปริศนา:Counter Shock!!!
          เปรี๊ยะ!!!
          สักพัก... ร่างของไอ้สัตว์ประหลาดตัวนั้นก็ถูกช็อตซะเสียจนไหม้เกรียม ดูก็รู้ว่าตายแล้ว
          ชายหนุ่มนักโบราณคดีถึงกับอึ้ง เพราะ...
          ยังมีคนกินผลปีศาจแบบลูกของเขาอีกเหรอเนี่ย
     นักโบราณคดี:ขอบคุณมากน่ะ... แล้วข้อแลกเปลี่ยนคืออะไรเหรอ???
     ชายหนุ่มปริศนา:หึ!!! รู้ดีนิ ข้อแลกเปลี่ยนของผมก็คือ...
          ชายคนนั้นเงียบไปสักพักก่อนที่จะบอกข้อแลกเปลี่ยนของตนเอง
     ชายหนุ่มปริศนา:ผมต้องการลูกสาวของคุณ
          เหมือนมีของแข็งๆ กระทบเข้าที่หน้าอกของชายนักโบราณคดีอย่างแรง คนตรงหน้าของเขา
     รู้ได้ไงว่าเขามีลูกสาว นั้นยังไม่น่าตกใจเท่ากับว่า คนตรงหน้าเขาต้องการลูกสาวของเขา
          หัวอกของคนเป็นพ่อ ไม่มีวันยกลูกสาวให้ใครหรอก
          เหมือนชายตรงหน้าอ่านใจของเขาออก
     ชายหนุ่มปริศนา:ถ้าคุณไม่ตกลง ผมจะฆ่าคุณ
          คำพูดนั้นเป็นตัวบีบบังคับให้เขาตอบว่าตกลง 
     นักโบราณคดี:ก็ได้ แล้วนายจะมาเอาลูกสาวของฉันไปตอนไหน 
          พ่อขอโทษ พ่อขอโทษจริงๆ
     ชายหนุ่มปริศนา:ตอนที่ลูกสาวของคุณพร้อม ผมจะมารับตัวเธอไปทันที
          ชายนักโบราณคดีรู้ว่า ชายตรงหน้าไม่รอที่จะถามลูกสาวของเขาว่าพร้อมไหม แต่เขาก็
     ไม่เข้าใจความหมายที่ชายตรงหน้าพูดมาอยู่ดี
          ชายปริศนากำลังจะเดินจากไป แต่เขาเรียกไว้ก่อน
     นักโบราณคดี:นายชื่ออะไร???
     ชายหนุ่มปริศนา:ผม ชื่อ....
     to be the continune.