เจ้าสาวบ้านไร่

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ ฟางจะไปหามด แล้วนายก็ปล่อยให้ฟางไปงั้นหรอ ทำไมนายไม่รั้งฟางไว้ล่ะ”โทโมะที่
กลับมาจากคุยธุระเสร็จรู้เรื่องว่าป๊อปปี้ปล่อยให้ฟางไปหามดก็ตกใจ
 
 
 
 
 
“ก็2คนนั้นเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ แล้วจะห้ามไม่ให้ไปหากันทำไมล่ะ”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่เข้าใจ
 
 
 
 
 
“ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะได้ แต่ตอนนี้ยัยมดนั่นเป็นผู้ต้องสงสัยร่วมกับพ่อของตัวเองเราต้องคอยระวัง
เป็นพิเศษสิ”แก้วพูดเสริมคนรัก
 
 
 
 
“งั้นถ้ารู้ว่าต้องคอยระวังฟางกับยัยเพื่อน2หน้าแล้วจะอยู่เฉยทำไม ทำไมไม่ไปตามฟางล่ะชักช้า
อยู่ได้”ธามไทที่ออกมาได้ยินเรื่องราวก็รีบว่า
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกันแล้วทำไมนายต้องว่ามดแบบนั้นทั้งที่พวกนายเป็นเพื่อนกันนะ”ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 
 
“เพื่อนงั้นหรอ ถ้าเพื่อนกันจริงยัยนั่นคงไม่อิจฉาฟางและพยายามให้ท่าชั้นหรอก ชั้นรู้ว่าชั้นเลวที่
แอบทำแบบนั้นกับฟาง แต่ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้นกับโฟร์ ชั้นพยายามจะลืมเรื่องราวเลวๆที่ชั้นเคยทำ
พยายามมีใครมาแทนที่แต่สุดท้ายชั้นก็ลืมโฟร์ไม่ได้ ส่วนฟางเราแต่งงานกันแค่ในนามตามความ
เหมาะสมจากผู้ใหญ่เท่านั้น ส่วนชีวิตคู่เรา แทบแยกเตียงกันอยู่ ชั้นสังเกตท่าทางของนายกับฟาง
ชั้นไม่เข้าใจว่าทำไมพวกนายต้องทำท่าแง่งอนใส่กันทำไม ถ้าทั้งความรู้สึกของนายกับยัยฟางตรง
กันก็น่าจะดีใส่กันสิ”ธามไทพูดขึ้นก่อนที่จะสบตาป๊อปปี้แล้วพูดตามตรง
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นเป็นเพื่อนนายมากี่ปีชั้นรู้นะว่าแกคิดยังไงกับฟางเค้า ชั้นอยากให้แกเจอคนดีๆในชีวิตนะ ชั้นรู้
ว่าตอนที่ฟางความจำเสื่อมกับตอนนี้มันต่างกันมาก แต่สิ่งที่ยังชัดเจนไม่เปลี่ยนแปลงคือความรู้สึก
ของนายไงป๊อปปี้ ถ้าปิดยังไงก็ปิดไม่มิด”แก้วถอนหายใจก่อนที่จะพูด
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าให้ทิฐิมาทำลายความรู้สึกที่แท้จริงนะ ไม่อย่างงั้นจะเป็นเหมือนผมที่เกือบจะทำลายลูกเมีย
ไปตลอดกาล ถ้าพวกคุณรักกัน เรื่องการหย่าของธามไทกับฟางมันจะไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย ผมพูด
จริงนะ ผมจะช่วยพูดกับคุณลุงอีกที”โทโมะพูดเสริม
 
 
 
 
 
 
“ถ้าอยากให้ชั้นไปตามง้อยัยนั่นแล้วพวกนายจะมาขวางทำไมล่ะ เออ จริงสิ แล้วก็บอกทางบ้าน
ของมดด้วยชั้นไปไม่ถูก”ป๊อปปี้เงียบก่อนที่จะพูดขึ้นทำให้โทโมะ แก้ว และธามไทยิ้มออกมา
ทันที
 
 
 
 
 
“จริงสิ แก้วอยู่ทางนี้กับเขื่อนเพื่อดูอาการเฟย์กับโฟร์นะ ส่วนพี่กับธามจะตามไปดูป๊อปปี้อีที เพราะ
พี่เองชักสังหรณ์ใจไม่ดีเกี่ยวกับฟางขึ้นมาแล้วล่ะสิ”โทโมะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีใครอยู่บ้านเลยรึไงนะ”ฟางที่ขับรถมาที่บ้านของมดในตอนค่ำก็แปลกใจที่เห็นบ้านของมด
เงียบเชียบไม่มีแม้แต่คนใช้
 
 
 
 
 
 
“มด เธออยู่ไหนน่ะมด”ฟางเดินเลียบขึ้นมาบนชั้นบนของบ้านพลางร้องเรียกหาเพื่อน แต่ในใจกับ
รู้สึกสังหรณ์แปลกๆกับบรรยากาศที่เงียบเชียบ
 
 
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
 
 
“มด  อยู่นี่นิเอง อย่าเสียใจไปเลยนะ ชั้นอยู่ตรงนี้ข้างเธอแล้ว”ฟางขึ้นไปชั้นบนแล้วเปิดประตูก็พบ
มดนั่งร้องไห้อยู่ที่เตียงนอนจึงเดินเข้าไปปลอบเพื่อนสาว
 
 
 
 
 
 
“ฮึก อย่าเสียใจไปเลยงั้นหรอ ใช่สิ เธอมันไม่โดนแบบชั้นไม่รู้หรอกว่าชั้นเจ็บปวดแค่ไหน เกิดมาบ
นกองเงินกองทองมีคนรองมือรองเท้าแบบนี้จะไปเข้าใจอะไรล่ะ”มดหันขวับไปมองหน้าแล้วพูด
เสียงแข็ง
 
 
 
 
 
“นี่ มดพูดให้มันดีๆหน่อยเถอะ จะว่าพี่โทโมะใจร้ายไม่ได้นะ ก็หลักฐานมันชัดเจนขนาดนั้นว่าพ่อ
ของเธอทำมันก็ต้องเป็นไปตามกฎหมายสิ แล้วชั้นก็ไม่ชอบที่เธอมาขึ้นเสียงใส่ชั้นแบบนี้ด้วย”ฟาง
ไม่พอใจที่มดขึ้นเสียงใส่ก็รีบว่ากลับ
 
 
 
 
 
“ทำไมจะว่าไม่ได้ แล้วตัวเธอน่ะดีรึไงกัน แต่งงานมีสามีอยู่แล้วกลับร่านไปนอนกับผู้ชายที่ไหน
ไม่รู้”มดที่เสียสติไปแล้วก็รีบว่ากระทบถึงฟาง
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
ฟางไม่พอใจที่มดก้าวร้าวใส่ตนเองก็เผลอตบหน้ามดอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
“จะมากไปแล้วนะ แล้วอย่าเธอดีตายล่ะ นอนกับธามไทมากี่ครั้งทั้งๆที่ธามแต่งงานเป็นสามีชั้นอย่า
คิดนะว่าชั้นไม่รู้ว่าเธอแบบทำอะไรกับธาม เลิกบ้าซะทีได้แล้วมด”ฟางรีบสวนกลับไปทันควันพลาง
เดินหนีไม่อยากคุยกับมดด้วยในตอนนี้
 
 
 
 
 
 
 
“ใช้สิ ชั้นมันบ้าไปแล้ว ใครจะไปดีแบบเธอล่ะฟาง ทั้งเกิดมาบนกองเงินกองทอง มีคู่ชีวิตที่แสนดี
อย่างธามไท ไม่มีเธอซักคนธามก็เลือกชั้น/พูดอะไรน่ะ ว้าย”มดที่ถูกจี้เรื่องธามไทก็พูดขึ้นก่อนที่
จะเดินเข้าไปหาฟางช้าๆ ฟางที่หันหลังมาแล้วต้องตกใจเมื่อถูกมดคว้าโคมไฟข้างๆตัวฟาดใส่เธอ
อย่างแรงจนร่างบางล้มทรุดกับพื้น
 
 
 
 
 
 
“ทะ ทำไมกัน/หึ แล้วที่พวกชั้นทำเพราะต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเอง ทำงานอยู่กับนีระสิงห์กรุ๊ป
มาตั้งนาน จะโกงนิดโกงหน่อยมันก็ไม่ทำนีระสิงห์ล่มจมหรอก แต่พี่ชายแกมันดันงกไม่เข้าเรื่อง
ตรวจสอบพ่อชั้น ทำให้พ่อชั้นติดคุก บ้านชั้นต้องโดนธนาคารยึดอีก มันไม่ยุติธรรมเลย ทั้งๆที่พวก
แกต้องเป็นฝ่ายให้ชั้น ชั้นกับพ่อทำงานให้พวกแกมาตั้งมาก คอยเป็นทาสรองมือรองเท้าพวกแก
ทั้งพ่อยันลูกให้พวกแกโขกสับ นี่น่ะหรอสิ่งที่แกตอบแทนชั้น”ฟางอึ้งไม่คิดว่าเพื่อนรักอย่างมดที่
คอยอยู่ข้างเธอมาเสมอจะทรยศเธอแบบนี้ มดที่เสียใจและเคียดแค้นปะปนกันไประเบิดอารมณ์
ออกมา ฟางที่อึ้งและเริ่มกลัวมดที่จ้องจะทำร้ายเธอก็พยายามลุกชึ้นเพื่อหนี แต่มดจิกผมขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนห้ะอีฟาง ชั้นอดทนกับแกมามากพอแล้วนะ ตอนนี้แกมันทำให้ชั้นไม่มีที่ซุกหัวนอน/ชั้น
เปล่าทำนะมด แต่เรื่องทั้งหมดต้องลงเอยแบบนี้เป็นเพราะพ่อเธอโลภและก็โกงพวกเราเองต่าง
หาก กรี๊ด”มดแผดเสียงว่าก่อนที่ฟางจะร้องออกมาด้วยความเจ็บแล้วพยายามพูดตามตรงแต่ต้อง
ร้องอีกครั้งเมื่อมดเหวี่ยงฟางกระแทกกับกำแพงห้องอย่างแรง ฟางไม่รอช้าพยายามคลานหนีมด
ออกมาจากห้องและตะโกนร้องขอให้ใครสักคนมาช่วยเธอ
 
 
 
 
“ร้องไปก็เท่านั้นล่ะอีฟาง หึ จะว่าไปแกก็อึดเหมือนกันนะ ที่รอดเงื้อมือ มือปืนพ่อชั้นมาได้ตั้ง
หลายครั้ง/อะไรนะ นี่เธอรู้เห็นเป็นใจกับพ่อเธอฆ่าชั้นงั้นหรอ มด เราเป็นเพื่อนกันนะ”มดกระชาก
ฟางมาตบจบเลือดกบปากอีกครั้งก่อนที่จะลากฟางมาพร้อมกับชักปืนที่พกเอาไว้มาขู่ไม่ให้ไปไหน
พร้อมกับพูดถึงความจริงในการลอบทำร้ายฟางออกมาทำให้ฟางช้อคกับสิ่งที่รับรู้เพราะไม่คิดว่า
เพื่อนเธอจะเลือดเย็นได้แบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
“เสียดายจริงๆ ถ้าตอนนั้นแกไม่เจอไอ้พวกบ้านไร่ที่ปากช่องมาช่วยชีวิตแกนะ ป่านนี้แกก็คงไม่ได้
มาเชิดหน้าชูตาแบบนี้หรอก ไม่รู้จะหนังเหนียวอะไรหนักหนา ส่งพวกไปฆ่าแล้วตั้งหลายรอบยังจะ
มีมารผจญมาขวาง”มดยิ้มเยาะแล้วพูดเรื่องที่สมคบคิดกับพ่อออกมาต่อ
 
 
 
 
 
“ถ้าเกลียดชั้นมากขนาดนี้แล้วจะมาเสแสร้งว่าห่วงชั้น คอยทำทีเป็นเพื่อนชั้นทำไมล่ะ/ก็เพราะแก
มันรวยไงล่ะ ชั้นน่ะก็ไม่ได้รักและแคร์อะไรแกนักหนาหรอกนะถ้าพ่อชั้นไม่สั่งชั้นก็ไม่ทน และอีก
อย่าง ชั้นอยู่กับแกชั้นได้ใกล้ชิดธามไท ชั้นเลยต้องยอม และคอยเป็นบ่าวช่างยุให้แกไปจัดการผู้
หญิงของธามไททั้งหมดโดยที่ชั้นไม่ต้องลงมือไงล่ รวมถึงนังโฟร์นั่นด้วย แต่เจ็บใจที่ส่งคนไปฆ่า
มันละมันไม่ตาย”ฟางพูดเสียงสั่นด้วยความผิดหวังก่อนที่มดจะโพล่งความจริงออกมาทำให้ฟางกำ
มือแน่นด้วยความเจ็บใจที่หลงเชื่องูพิษแบบมด
 
 
 
 
 
 
 
“แกนี่มันสารเลวที่สุด กล้าทำแบบนี้ได้ยังไง นังคนเลือดเย็น/555ถ้าแกคิดว่าแค่นี้มันเลือดเย็นชั้น
บอกเลยนะว่ามันยังน้อยไป เพราะชั้นนี่ล่ะเป็นคนวางแผนให้นังโฟร์ไปถูกธามไทย่ำยี แล้วก็เป่าหู
แกว่านังโฟร์มันให้ท่าธามไทเพื่อให้แกเล่นงานมันได้ จากนั้น ตอนที่ชั้นลากมันไปจัดการเพื่อให้
มันแท้งลูก ชั้นก็แฝงรอยเป็นแก แต่มันโชคดีที่มีคนมาเห็นเข้าทำให้มันกับลูกรอดมาเป็นมารหัวขน
ขัดหัวใจชั้นในตอนนี้ ถ้าชั้นฆ่ามันได้ตั้งแต่ตอนนั้น ธามก็คงไม่ไขว้เขวแล้วเลือกชั้นหลังจากที่แก
ตาย กรี๊ด นังฟาง”ฟางพูดออกมาด้วยความเจ็บใจก่อนที่มดจะหัวเราะแล้วสาธยายความชั่วร้ายของ
ตัวเองออกมาโดยไม่เฉลียวใจเลยว่าฟางคว้าโคมไฟที่มดใช้ฟาดตัวเองมาแล้วฟาดใส่กลางหลัง
ของมดทันทีก่อนที่ร่างบางของฟางจะรีบหนีเพื่อเอาตัวรอด
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
ฟางถูกยิงลงที่ขาทำให้ร่างบางตกบันไดลงมาที่ชั้นล่าง
 
 
 
 
 
 
 
“ครั้งที่แล้วๆมาแกอาจจะรอดได้เพราะมีไอ้ป๊อปปี้ช่วย แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว เพราะตอนนี้เหลือ
แค่แกเพียงแค่คนเดียว ตายซะเถอะอีฟาง”
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
มดที่เดินตามลงมาเพื่อจัดการฟางง้างปืนจะยิงฟางแต่ตอนนั้นเอง มีปืนที่ยิงออกมาใส่ที่ข้อมือมด
ทำให้มดทำร้ายฟางไม่ได้ ร่างบางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วหันไปมองทางวิถีกระสุนที่ยิงมา
 
 
 
 
 
 
 
“โทษทีนะ ที่คราวนี้จะเป็นอีกครั้งที่ฟางไม่ได้ถูกทอดทิ้งตามลำพัง และชั้นก็มาช่วยฟางได้อีก
ครั้ง”ป๊อปปี้เดินเข้ามาพูดนิ่งๆ
 
 
 
 
 
 
 
 “ส่วนหลักฐานทั้งคลิปวีดีโอและคลิปเสียงที่เธอพูดสารภาพออกมาที่ชั้นบนเมื่อกี้ชั้นกับป๊อปปี้ได้
อัดมันไว้หมดแล้ว ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด แล้วถึงจะหนีไปข้างนอกก็มีเหน้าที่ตำรวจล้อมบ้านหลังนี้
ไว้แล้ว”โทโมะเดินเข้ามายืนข้างๆป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“และชั้นบอกไว้เลยนะว่าต่อให้เธอฆ่าฟางได้สำเร็จ หรือทำร้ายโฟร์เมื่อ7ปีก่อนได้ ชั้นก็ไม่มีวัน
เลือกเธอ ผู้หญิงที่จิตใจอำมหิตแบบนี้ชั้นไม่มีวันรักได้ลงหรอก เพราะชั้นรักแค่โฟร์คนเดียวจำเอา
ไว้”ธามที่เดินเข้ามาพูดพร้อมกับปืนที่ยิงมดเมื่อกี้
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดดดดดด ไม่จริงมันต้องไม่ป็นแบบนี้ ธามรักมดสิ เพราะเดี๋ยวอีฟางก็ตายแล้ว อีโฟร์ก็ไม่รอด
ธามรักแค่มดสิ ทำไม มดมันไม่ดีตรงไหน สวยไม่เท่าอีโฟร์รึว่ารวยเท่าอีฟางงั้นหรอ ทำไมล่ะ
ทำไมไม่รักมด”มดกรีดร้องออกมาสุดเสียงแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาพูดอะไรทั้งนั้น ก็บอกไปแล้วไงว่าชั้นไม่ได้รักเธอ เธอจะเอาร่างกายมาแลกยังไงมันก็
ไม่มีวันที่จะเหมือนโฟร์ เธอจะทำร้ายผู้หญิงคนอื่นๆที่เข้ามาในชีวิตชั้นก็ไม่มีวันที่ชั้นจะลืมโฟร์ได้
และบอกไว้เลยนะที่เธอทำร้ายฟางซ้ำแล้วซ้ำเล่าชั้นก็เกลียดและขยะแขยงเธอจะแย่อยู่แล้ว เลือด
เย็นแบบนี้ไปนอนในคุกซะเถอะ”ธามไทโพล่งออกมาว่ามดอย่างเหลืออด
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด ไม่จริง ชั้นต้องไม่เป็นแบบนี้ไม่มีวัน/มดอย่า”มดหวีดร้องอย่างเสียสติก่อนที่จะใช้มืออีก
ข้างที่ไม่ถูกยิงหยิบปืนขึ้นมายิงตัวเอง ฟางที่พยายามจะเข้าไปห้ามแต่เพราะเจ็บไปทั่วทั้งตัวห้าม
ไว้ไม่ทันเมื่อเห็นมดยิงตัวเองตายอย่างอนาถ
 
 
 
 
 
 
“มด ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ยัยโง่ ฮือๆ”ฟางที่อึ้งเมื่อเห็นเพื่อนตายต่อหน้าต่อตาก็ร้องออกมา
ก่อนที่ป๊อปปี้จะประคองเธอไว้แล้วกอดเธอเพื่อปลอบ ฟางสวมกอดป๊อปปี้แน่นเหมือนกับเด็กน้อย
ที่หาที่พึ่ง ทั้งคู่กอดกันเนิ่นนานจนพ่อของฟางเดินเข้ามาเห็นภาพนั้น
 
 
 
 
 
 
“คุณลุงอย่าเข้าไปห้ามทั้งคู่เลยนะครับตอนนี้น้องกำลังเสียขวัญให้ฟางได้อยู่กับป๊อปปี้สักพักเถอะ
นะครับ”โทโมะเข้ามาห้ามนายไพศาลไม่ให้ดึงตัวฟางไปแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ผมรู้นะครับว่าคุณอาอาจจะไม่ชอบในพฤติกรรมของผมแล้วพยายามทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับเรื่อง
แย่ๆฉาวโฉ่ของผม แล้วเอาผมมาแต่งงานกับฟางเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ แต่ผมว่าเท่านี้คุณอาก็
น่าจะรู้แล้วนะครับว่าใครที่อยู่เคียงข้างยัยฟางเวลาที่ลำบาก และคอยปกป้องยัยฟางไม่ไปไหนเส
มอๆทุกครั้งแบบนี้อย่าห้ามเลยครับ มาดูหลักฐานที่ผมกับพี่โทโมะรวบรวมมาได้ดีกว่า”ธามไทพูด
ก่นที่จะดึงนายไพศาลไปจากตรงนั้น
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง พอได้แล้ว ดูตัวเองซะบ้างว่ากำลังเจ็บตัว”หลังจากนายไพศาลดูหลักฐานที่โทโมะและธาม
ไทรวบรวมได้ก็เดินเข้ามา
 
 
 
 
 
“ไม่ค่ะ ฟางไม่ไปไหนอีกแล้วอย่าสั่งให้ฟางไปจากป๊อปปี้เลยนะคะ/โทโมะ ธามไท พาตัวยัยฟาง
ไปหาหมอ ส่วนนายเดินมานี่ ชั้นมีเรื่องจะตกลงกับนาย”ฟางฝืนตัวเองแล้วกอดป๊อปปี้แน่นอย่างไม่
ยอม ก่อนที่นายไพศาลจะสั่งบอดี้การ์ดที่ดินมาพร้อมกับโทโมะและธามไทลากตัวฟางไปที่รถ
พยาบาลที่มารอรับเธอ ฟางดิ้นพล่านไม่มาไม่ยอมสามีทางนิตินับและญาติหนุ่ที่ช่วยกันลากเธอ
ออกไป
 
 
 
 
 
“ไม่ได้นะคะพ่อ ถ้าพ่อจะพูดอะไรกับป๊อปปี้ฟางไม่ยอม ป๊อปปี้อย่าไปฟังพ่อชั้นนะ นายต้องเชื่อชั้น
ว่าชั้นรักนาย”ฟางโวยวายตะโกนออกมาทำให้ป๊อปปี้หน้าแดงกับสิ่งที่ได้ยินก่อนที่จะยอมเดินตาม
พ่อของฟางไป
 
 
 
 
 
ตอนหน้าบแล้วจ้า จบจริงๆ โทษทีน้าที่มาอัพช้า เอาคอมไปล้างเครื่องละที่พิมตอนนี้หาย
 
เลยต้องพิมใหม่ แต่ตอนนี้เสร็จแล้วละตอนหน้าบแล้ว
 
ยังอยากอ่านเรื่องหน้ากันมั้ยอ่ะ
 
เห็นขอหลายแนวมาเลยลองสรุกนะ
 
อยากอ่านใสๆ แนวเจ้าหญิงน่ารักหวานๆมั้ย
 
รึว่าพ่อแง่แม่งอนมาเฟียอีก
 
รึว่าจะแปลกแนวดราม่าฟางมาแก้แค้น
 
รึจะยังไง ก็อย่าลืมคอมเม้นกันเน้ออออ