เกมแค้น...เดิมพันรัก

9.8

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 09.45 น.

  67 ตอน
  135 วิจารณ์
  74.97K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2559 00.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

62) ไม่ยอมแพ้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

         ฟางมาอยู่กับแก้วได้วันนึงแล้ว ฟางนั่งตรงศาลาเงียบๆคนเดียว แก้วเห็นฟางมาถึงก็เงียบๆ เลยเดินไปคุยด้วย และจะไปบอกว่าป๊อบปี้มาหา 

 

 

 

แก้ว: พี่ฟาง

 

 

ฟาง: อ้าวแก้ว มีอะไรเหรอ 

 

 

 

แก้ว: แก้วเห็นพี่ฟางนั่งซึมๆอ่ะ ก็เลยมาดู แล้ว เป็นไงบ้าง 

 

 

 

ฟาง: พี่ไม่เป็นไรหรอก 

 

 

 

 

แก้ว: พี่ฟาง แก้วเกือบลืมไปเลย มีคนมาหา 

 

 

 

 

ฟาง: ใคร? 

 

 

 

ป๊อบ: ผมเอง 

 

 

 

ฟาง: !!!!!

 

 

 

แก้ว: แก้วขอตัวก่อนนะ 

 

 

 

ฟาง: เดี๋ยวแก้ว...แก้ว 

 

 

 

ป๊อบ: คุณหนีผมทำไมฟาง 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นไม่ได้หนี 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ได้หนี พูดมาได้ไง ก็ถ้าคุณไม่หนี คุณมาทำอะไร ที่นี่ 

 

 

 

ฟาง: ก็แล้วทำไมชั้นต้องบอกคุณด้วยอ่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: กลับบ้านกับผมนะ 

 

 

 

ฟาง: ไม่!! คุณนั่นแหละกลับไปซะที เลิกมาวุ่นวาย เลิกตามชั้นได้แล้ว ชั้นรำคาญ 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่!! ไม่ว่าคุณจะพูดอะไรยังไง ผมก็จะตามคุณ วุ่นวายกับคุณ จนกว่าคุณจะไปกับผม 

 

 

 

 

ฟาง: นี่! พูดไม่รู้เรื่องเหรอ 

 

 

 

ป๊อบ: คุณนั่นแหละที่พูดไม่รู้เรื่อง ดื้อ เอาแต่ใจ ใช้แต่อารมณ์ ทำตัวเป็นเด็ก 

 

 

 

ฟาง: ว่าชั้นเหรอ!! 

 

 

 

ป๊อบ: ใช่ ผมว่าคุณ เลิกทำแบบนี้ได้แล้ว คุณไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะ กลับบ้านกับผม แล้วเราไปจัดการทุกอย่างให้ถูกต้อง ให้เรียบร้อย 

 

 

 

ฟาง: ชั้นไม่ไป !! 

 

 

 

ป๊อบ: ก็ได้! ในเมื่อคุณอยากอยู่ งั้นผมก็จะอยู่ด้วย 

 

 

 

ฟาง: คุณจะมาอยู่ในฐานะอะไรไม่ทราบ ที่นี่บ้านญาติชั้น ครอบครัวชั้น คุณจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ !!

 

 

 

ป๊อบ: ในฐานะสามีคุณ พ่อของลูกในท้องคุณ 

 

 

 

ฟาง: นี่!!!!! 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอาซิ คราวนี้ผมไม่ยอมแน่ (คราวนี้ป๊อบปี้เอาจริงแม้ฟางจะดื้อแค่ไหนเค้าไม่มีวันยอมแพ้อีกแล้ว) 

 

 

 

 

ฟาง: อยากเอาชนะชั้นว่างั้น 

 

 

 

ป๊อบ: ใช่ผมอยากเอาชนะคุณ เอาชนะหัวใจที่มันดื้อ ของคุณ หัวใจที่มันไม่ยอมรับความจริงซะทีไง 

 

 

 

              ฟางมองหน้าป๊อบปี้แบบหงุดหงิดสุดๆ ส่วนป๊อบปี้ก็ทำท่าทางกวนๆใส่ เพราะเค้าเองก็ไม่ยอมฟางเหมือนกัน ป๊อบปี้รู้เรื่องจากเนยว่าฟางออกจากบ้าน ป๊อบปี้รีบไปหาเฟย์กับแม่ทันทีตอนแรกพวกเค้าก็ไม่บอกเพราะฟางบอกไว้ว่าถ้าบอกจะหนี แต่ป๊อบปี้ขอร้องอ้อนวอน อย่างน่าสงสาร ก็เลยบอกไป แต่มีข้อแม้ ว่าคราวนี้ต้องพาฟางกลับมาให้ได้และที่สำคัญต้องทำให้ฟางยอมใจอ่อนกลับมา และแม่ฟางก็บอกวิธีเอาชนะคนดื้อแบบฟางไว้ว่า ฟางเป็นคนเด็ดขาด ดื้อ และใจแข็ง ป๊อบปี้ก็ต้องใช้ไม้แข็ง ดัดนิสัย ไม้แข็งของฟาง ให้ได้เหมือนกัน เค้าตอบตกลง แล้วที่เค้าเถียงฟางกลับทุกคำก็เพราะคำพูดของแม่ฟาง 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ทำไมแม่กับเฟย์ไม่รับนะ ทำแบบนี้กับเราได้ไง (พยายามโทรหา) 

 

 

 

 

แก้ว: พี่ฟาง 

 

 

 

ฟาง: ห้ะ แก้วมีไร

 

 

 

แก้ว: พี่เค้าเอาของไปเก็บในห้องแล้วนะ 

 

 

 

ฟาง: อะไรนะ!!! 

 

 

 

       เมื่อได้ยินก็รีบพุ่งไปที่ห้องทันที 

 

 

 

 

ฟาง: ใครอนุญาต 

 

 

 

ป๊อบ: ก็คุณน้าแม่ของน้องแก้วไง 

 

 

 

ฟาง: แต่ชั้นไม่ให้คุณนอน ห้องนี้ มันห้องชั้น 

 

 

 

ป๊อบ: นิ! รู้ตัวบ้างป่ะ ว่าที่นี่ มันไม่ใช่บ้านคุณนะ จะมาทำแบบนี้ไม่ได้ แล้วอีกอย่าง ถ้าจะให้ไปนอนห้องอื่น ผมก็เกรงใจเป็นนะ หรือว่า คุณไม่เกรงใจ บ้านตัวเองก็ไม่ใช่ 

 

 

 

ฟาง: กวนประสาทจริงๆเลยนะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมบอกแล้ว ว่าผมจะไม่ยอมแพ้ 

 

 

 

ฟาง: อยากอยู่ก็อยู่ไปเลย ชั้นว่าคุณคงรู้แล้วนะ ว่าชั้นบอกเฟย์กับแม่ไว้ว่าอะไร จำไว้นะ ชั้นทำแน่ คุณก็รู้ว่าชั้นพูดจริง ทำจริง 

 

 

 

ป๊อบ: เรื่อหนีใช่ม่ะ เอาดิ หนีเลย ถ้าคุณหนีก็เท่ากับว่าคุณมันขี้ขลาด กลัวแพ้ผมใช่มั้ยล่ะ หึ เอาเลยอนากจะหนี เป็นคนขี้แพ้ไปตลอด ก็เอาเลย (ยิ้มให้ฟาง) 

 

 

 

 

ฟาง: !!!! ประสาท บ้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา