เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

 

 

 

      เนยรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ทำให้เนยและแม่ของเค้าโมโหมาก และไม่เข้าใจว่าทำไมป๊อบปี้ต้องไปยอมรับแบบนั้น และที่สำคัญป๊อบปี้กับฟางเคยมีอะไรกัน ยิ่งทำให้เนยไม่ยอม 

 

 

 

 

 

เนย: พี่ป๊อบ! 

 

 

ป๊อบ: เนย รู้แล้วใช่มั้ย 

 

 

เนย: ทำไมพี่ทำแบบนี้ 

 

 

 

ป๊อบ: พี่รักฟาง 

 

 

 

เนย: แล้วเนยล่ะ เนยล่ะ !!! 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ขอโทษนะ พี่ไม่ได้คิดกับเนยแบบนั้นตั้งแต่แรกแล้ว 

 

 

 

เนย: อร๊ายยยย !!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ******* เนื่องด้วยช่วงนี้เรียนหนักมาก เลยไม่มีเวลาเข้ามาอัพ ขอโทษน้าาา ********* 

 

 

 

 

                 *******   ต่อนะค้าาาาาา 

 

 

 

 

เนย: เนยไม่ยอม !!! 

 

 

 

ป๊อบ: พี่แต่งงานกับเนยไม่ได้ !!

 

 

 

เนย: พี่ป๊อบ เนย เนยจะถือเรื่องนั้น ชั่งมันนะ เรามาเริ่มกันใหม่นะ นะค่ะ เรามาเริ่มกันใหม่นะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ขอโทษเนย พี่ทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ 

 

 

 

 

เนย: เนยรักพี่ รักมาตลอด เนยทำอะไรผิดอ่ะ อยู่ๆวันหนึ่งมันเข้ามา เข้ามาทำลายความรักระหว่างพี่กับเนย ทำไมอ่ะพี่ป๊อบ ฮื้ออออ เนยทำอะไรผิด ทำไมพี่ใจร้ายแบบนี้ ฮื้ออออออ 

 

 

 

 

       ฟางเดินมาได้ยินที่เนยพูดก็อดสงสารไม่ได้และรู้สึกผิดมาก ที่เนยพูดมันก็ถูกเธอไม่ควรเข้าไปวุ่นวายกับเค้าทั้งคู่ตั้งแต่แรก 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่คิดกับเนยแค่น้องสาว

 

 

 

 

เนย: ที่ผ่านมา ฮื้อออ ทำไม พี่ป๊อบมาให้ความหวังเนยทำไม !!! ฮื้ออออ ฮื้ออออ

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ขอโทษ พี่ขอโทษนะเนย

 

 

 

 

เนย: ฮื้ออออ เพราะมันคนเดียวทำให้ชีวิตเนยเป็นแบบนี้ อร๊ายยยย ฮื้ออออออ

 

 

 

 

ป๊อบ: เนย ถึงไม่มีฟาง พี่ก็คงรักเนยมากกว่านี้ไม่ได้

 

 

 

 

เนย: ไม่จริง ไม่จริงเนยไม่เชื่อ ไม่เชื่อๆๆๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: เนย !!

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หนูเนย ลูก หนูเนย

 

 

 

 

เนย: ฮื้ออออ อึก ฮื้อออ คุณป้าค่ะ เนยจะแต่งงานกับพี่ป๊อบ ฮื้อออออ พ่อเนยรักพี่ป๊อบ เนยอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่ป๊อบ ฮื้อออออ

 

 

 

 

 

            ทุกคนต่างมองเนยด้วยสายตาที่สงสาร ฟางที่แอบยืนมองก็ร้องไห้ออกมา ประภัสสรรู้สึกสงสารลูกจับใจ ไม่น่าเลี้ยงลูกให้เสียคน ไม่น่าทำร้ายเนยทางอ้อมแบบนี้เลย

 

 

 

 

 

เนย: แม่ แม่ทำอะไรสักอย่างได้มั้ย ฮื้อออ เนยจะอยู่กับพี่ป๊อบเนยรักพี่ป๊อบ ฮื้ออออ พี่ป๊อบอย่าทิ้งเนยไปเลยนะ ฮื้ออออ

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: พอเถอะลูก พอเถอะนะ

 

 

 

เนย: พ่อพูดแบบนี้ อยากให้นังฟางมันได้อยู่กับพี่ป๊อบใช่มั้ยอ่ะ

 

 

 

พ่อฟาง: ไม่ใช่อย่างนั้น ลูกเข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้ว

 

 

 

 

ประภัสสร: เนย หยุดเถอะนะ พอได้แล้ว

 

 

 

 

เนย: แม่!! แม่คิดอะไรอยู่ แม่พูดอะไรอ่ะ ไม่นะ ไม่นะแม่ต้องช่วยเนย อ่ะ ฮื้ออออ แม่ อร๊ายยยย

 

 

 

          เนยร้องโวยวายจนหมดสติไป ทำให้ทุกคนต่างพากันตกใจ ป๊อบปี้รีบอุ้มเนยขึ้นไปบนห้องพัก ป๊อบปี้ เดินออกมาที่หน้าบ้านเค้าหันไป ทางที่ไปบ้านฟาง ป๊อบปี้ก้มหน้าลงอย่างคนหมดหวัง หาทางออกไม่เจอ เค้าทรุดลงนั่งกับพื้นที่หน้าบ้านใหญ่ ฟางเองก็ไม่ได้ไปไหน ก็ยังคงอยู่แถวๆนั้น แอบเห็นป๊อบปี้ นั่งอยู่คนเดียว ฟางคิดในใจตลอดเวลาว่า สิ่งที่ทำมันถูกแล้ว เค้าเป็นคนก่อเค้าก็จะเป็นคนหยุดเอง เค้าควรจะออกไปจากชีวิตป๊อบปี้กับเนย ยิ่งนึกถึงเนยยิ่งสงสารเนย แต่ลึกๆก็เสียใจที่ทำร้ายคนที่เค้ารักที่สุดนั้นก็คือป๊อบปี้ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นขอโทษนะ (พูดเบาๆกับตัวเอง) 

 

 

 

 

 

 

         ช่วงเย็นหลังจากที่ป๊อบปี้กลับไปแล้ว 

 

 

 

 

 

วิน: ฟาง วันนี้วินซื้อหนังสือมาเพียบเลย ดูดิ 

 

 

 

ฟาง: หนังสืออะไรเหรอวิน 

 

 

 

วิน: ก็ หนังสือคุณแม่ไง ก็ลูกวินนิ วินก็ต้องเห่อลูกวินเป็นธรรมดา วินซื้อพวกเมนูอาหารเพื่อคุณแม่ ซื้อ....

 

 

 

 

      เห็นวินก้มลงหา หยิบไปมา ฟางก็จับมือวินให้หยุด

 

 

 

ฟาง: วิน พอเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย 

 

 

 

วิน: ฟาง ฟางพูดไร

 

 

 

ฟาง: วิน วินดีกับฟางมาตลอด วินอยู่ข้างๆฟางเสมอ วินช่วยเหลือฟางทุกอย่าง วินทำทุกอย่างเพื่อฟาง ไม่เคยมีวันไหนเลย ที่วินจะทิ้งฟาง วินจะลืมฟาง วินดีกับฟางจริงๆ แต่วิน....ถึงยังไงฟางก็รักวินเพราะวินคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฟางนะ......ฟางไม่อยากให้วินคิดถึงคำพูดของฟางเรื่องลูกในท้องฟาง ฟางแค่อยากให้วินช่วยโกหก เท่านั้น ฟางไม่อยากให้วินคิดจริงจังนะวิน 

 

 

 

 

 

วิน: ฟาง วินรับได้นะ ถ้าจะให้วินเป็นพ่อเค้าจริงๆ วินทำได้นะฟาง วินไม่คิดอะไรทั้งนั้นอ่ะ วินขอแค่ได้ดูแลฟาง ได้อยู่ข้างๆฟางตลอดไป วินพร้อมเสมอ 

 

 

 

ฟาง: ฟางไม่อยากทำร้ายวินไปมากกว่านี้แล้ว วินไม่ควรเอาอนาคตของวิน มาทิ้งไว้ที่ฟาง วิน วินฟังฟางนะ วินยังมีโอกาสได้พบ ได้เจอคนที่ดี คนที่เค้ารักวิน คนที่พร้อมจะใช้ชีวิตไปกับวินจริงๆ คนที่จะทำให้วินมีความสุขทุกวัน และวินจะได้มีลูกที่แท้จริง ไม่ใช่เรื่องโกหกพวกนี้ ฟางขอบคุณวินจริงๆนะ ขอบคุณมาก 

 

 

 

 

วิน: มันคงจะเป็นไปไม่ได้เลยสินะ 

 

 

 

 

ฟาง: ....... 

 

 

 

 

วิน: ฟาง  ถึงแม้มันจะเป็นไปไม่ได้ แต่วินก็ยังพร้อมจะอยู่ข้างๆฟางเสมอเวลาที่ฟางต้องการนะ 

 

 

 

ฟาง: อึก อึก ขอบคุณนะวิน ขอบคุณจริงๆนะ