เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

 

ผม: ผมขอโทษครับ ผมขอโทษจริงๆ

 

 

 

พ่อฟาง: พูดเป็นแต่คำนี้เหรอ ! 

 

 

 

แม่ป๊อบ: แล้วถ้าฟางท้อง เรื่องของหนูเนยล่ะ ทีนี้จะทำยังไง 

 

 

 

พ่อฟาง: ก็ไม่ต้องทำไง! ยังไงเราก็ต้องรับผิดชอบฟาง 

 

 

 

        จู่ๆประตูก็เปิดออก ฟางเดินออกมา 

 

 

 

ฟาง: ไม่ค่ะ เค้าไม่ใช่พ่อของเด็กในท้องฟาง เค้าจะมารับผิดชอบฟางได้ไง 

 

 

 

 

ป๊อบ: คุณพูดอะไรฟาง !!!

 

 

 

พ่อป๊อบ: หนูหมายความว่ายังไง 

 

 

 

 

ฟาง: คุณป๊อบปี้ ไม่ใช่พ่อของลูกฟาง ฟางไม่ได้ท้องกับเค้า 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แล้วใครเป็นพ่อของเด็กล่ะลูก 

 

 

 

 

วิน: ผมเองครับ!! 

 

 

 

        ทุกคนหันไปมอง วินค่อยๆเดินเข้ามาหาฟาง แล้วยืนข้างๆฟาง ฟางจับมือวิน ป๊อบปี้เห็นแบบนั้นก็ใจสลาย ยิ่งเห็นภาพที่ฟางจับมือก็ยิ่งเสียใจ

 

 

 

 

แม่ฟาง: วิน ! นี่วินเป็น 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ วินเป็นพ่อของลูกฟาง ไม่ใช่คุณป๊อบปี้ 

 

 

 

 

พ่อฟาง: แล้วทำไมป๊อบปี้ถึงพูดว่า ว่าเป็นลูกเค้า 

 

 

 

 

ป๊อบ: เพราะเราสองคนเคยมีความสัมพันธ์กันครับ แล้วผมก็ไม่เชื่อว่า ผู้ชายคนนี้เป็นพ่อของเด็กในท้อง ฟางคุณโกหก มันไม่จริงอ่ะ คุณอย่าทำแบบนี้เลยนะ ผมขอร้อง (เข้าไปจับแขนฟางทั้งสองข้างเพื่อขอร้องอ้อนวอน) 

 

 

 

 

วิน: กรุณาปล่อยมือ ออกจากตัวฟางด้วยครับ 

 

 

 

 

ฟาง: ปล่อยเถอะ ! ยังไงความจริงก็เป็นความจริง คุณไม่ใช่พ่อเด็กในท้องชั้น เรื่องนี้ชั้นรู้ตัวเองดี คุณควรจะดีใจนะ ที่เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของคุณ เพราะคุณจะได้แต่งงานกับเนย ได้โดยไม่ต้องกังวลอะไร 

 

 

 

 

ป๊อบ: ถึงยังไง ผมก็ไม่เชื่อ ไม่เชื่อเด็ดขาด !! 

 

 

 

 

ฟาง: วิน ฟางอยากกลับบ้าน เรากลับบ้านกันนะ 

 

 

 

วิน: อื้อ ผมขอพาฟางกลับบ้านก่อนนะครับ คุณป๊อบปี้ช่วยปล่อยภรรยาผมด้วยครับ 

 

 

 

 

        เมื่อได้ยินคำว่าภรรยา มือไม้ป๊อบปี้ก็อ่อน และทรุดลงบนพื้น วินพาฟางเดินออกไป เมื่อผ่านทุกคนฟางก็ร้องไห้ออกมาวินประคองฟางแล้วลูบแขนให้กำลังใจ ฟางเป็นคนโทรหาวินตอนอยู่ในห้องนั้น ฟางจึงขอร้องให้วินช่วย ป๊อบปี้นั่งร้องไห้ออกมา ทุกคนเห็นก็อดสงสารไม่ได้ เฟย์กับพ่อแม่ก็ขอตัวไปจัดการเรื่องยา และค่าใช้จ่ายก่อนกลับ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: อึก อึก วิน ขอบคุณนะ อึก ขอบคุณ อึก ขอบคุณจริงๆ

 

 

 

วิน: อย่าร้องเลยนะฟาง วินพร้อมจะช่วยฟางเสมอ ไม่ร้องนะ 

 

 

 

ฟาง: อื้อออออ ขอบคุณนะวิน อื้ออออ 

 

 

 

 

 

 

 

เนย: ทำไมกลับมาป่านี้ล่ะค่ะพ่อ 

 

 

 

พ่อฟาง: พ่อเหนื่อย พ่อขอไปพักก่อนนะ 

 

 

 

 

เนย: เกิดอะไรขึ้น!! แม่ค่ะ ทำไม 

 

 

 

ประภัสสร: เดี๋ยวแม่จัดการเอง !! 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ฟาง วินกลับไปแล้วเหรอลูก

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

แม่ฟาง: แม่มีเรื่องอยากถาม ความจริงเป็นยังไง ลูกบอกแม่ได้มั้ย 

 

 

 

ฟาง: ความจริงก็เป็นแบบนั้นล่ะค่ะ วินเป็นพ่อของลูกหนู 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟาง ไม่ต้องโกหก ! เรื่องนี้เฟย์ไม่เห็นด้วย 

 

 

 

ฟาง: แม่ค่ะ หนู หนูขอโทษ 

 

 

แม่ฟาง: แล้วลูกทำแบบนี้ทำไม 

 

 

 

ฟาง: เค้ากำลังจะ แต่งงานกำลังจะมีครอบครัว ถ้าเค้ารู้เรื่องนีเค้าก็จะไม่แต่งงานกับเนย ที่จริงความผิดเรื่องนี้ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้าเลย ถ้าหนูไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเค้า กับเนย ทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้ หนูทำลายทุกอย่างมามากแล้ว หนูไม่อยากทำให้ทุกอย่างวุ่นวายไปอีก