เกมแค้น...เดิมพันรัก

9.8

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 09.45 น.

  67 ตอน
  135 วิจารณ์
  74.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2559 00.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) จูบแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

ป๊อบ: โทษนะ ผมขออยู่ได้มั้ย 

 

 

 

ฟาง: คุณ! 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมอยู่ด้วยนะ 

 

 

 

ฟาง: คุณจะอยู่ทำไม 

 

 

 

ป๊อบ: เอ่อ รอผมแป๊บนะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: อะไร คุณจะทำอะไร (เดินตามเข้ามาในครัว เห็นป๊อบปี้เหมือนกำลังหาของอยู่) 

 

 

 

 

ป๊อบ: หาเจลที่ประคบนะ มีรึเปล่า  ผมเห็นว่า หน้าคุณบวมๆอ่ะ ดูช้ำแดงๆด้วย 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฉันไม่เป็นไรหรอก 

 

 

 

 

ป๊อบ: อ่ะ เจอพอดี มา ผมขอดูหน่อย 

 

 

 

 

 

                ป๊อบปี้ ค่อยๆเอาเจลประคบที่แก้มฟาง ทั้งซ้ายขวา สายตาของฟางที่มองป๊อบปี้มีแต่ความสงสัย และความรู้สึกแปลกๆเต็มหัวไปหมด ป๊อบปี้เห็นฟางจ้องมา ทั้งสองสบตากัน ป๊อบปี้ค่อยๆโน้มหน้า ลงไปค่อยๆจูบฟาง เมื่อป๊อบปี้ถอนจูบที่แสนหวานออก ทำให้ฟางได้สติ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ขอบคุณมากนะ คุณ คุณกลับไปเถอะ ฉันทำเองได้ ขอตัวนะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ดะ...เดี๋ยวฟาง 

 

 

 

 

        ฟางรีบขึ้นข้างบน แล้วเข้าไปในห้องแล้วยืนพิงประตู ความรู้สึกของเค้ามันแปลกๆไปหมดแล้ว เข้าคิดจะแก้แค้น ครอบครัวผู้ชายคนนี้ แก้แค้นน้องชายเค้า แต่เค้ากำลังจะลืม เค้ากำลังจะมีความรู้สึกดีๆ ให้กับป๊อบปี้ 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ ฉันจะต้องไม่รู้สึกแบบนี้ ฉันทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้น แก้แค้นเท่านั้น!! 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: คุณหมอค่ะ 

 

 

 

เขื่อน: อ้าว มาแล้วเหรอ แม่คุณยังไม่ตื่นเลย

 

 

 

 

เฟย์: ค่ะ ยังไงก็ขอบคุณมากนะค่ะ 

 

 

 

 

เขื่อน: ครับ มีอะไรที่ผมช่วยคุณได้ ผมก็พร้อมจะช่วย 

 

 

 

 

 

เฟย์: ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมยินดีเสมอ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์ แม่เป็นไงบ้าง 

 

 

 

เฟย์: อ่อ แม่ยังไม่ตื่นเลย 

 

 

 

ฟาง: อ่ะ ของ ยังไงก็ขอบคุณหมอมากนะค่ะ ที่อยู่เฝ้า ทั้งๆทีไม่ได้รู้จักอะไรกับแมาพวกเราเลย 

 

 

 

เขื่อน: อ่อ ไม่เป็นไรครับ งั้นผมกลับเลยล่ะกันนะครับ 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ ยังไง ก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           

 

           ช่วงหัวค่ำฟางนอนเฝ้าแม่ ตรงฝั่งโซฟารับแขก ที่อยู่อีกฝั่ง ส่วนเฟย์ก็นอนที่โซฟาข้างๆเตียงคนไข้ ฟางนอนไม่หลับนึกถึงเรื่องที่ป๊อบปี้จูบ อยากจะหลับ แต่ก็หลับไม่ลง เพราะนึกถึงปต่ภาพนั้น ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากป๊อบปี้ เพราะป๊อบปี้เอง ก็นอนเอามือก่ายหน้าผาก พลิกตัวไปมา คิดถึงเรื่องที่ทำลงไป ความรู้ที่เค้ามีให้ฟาง มันเป็นความรู้สึกที่ดี ตั้งแต่แรกเห็น ยิ่งนึกถึงตอนที่จูบฟาง ยิ่งทำให้เค้า รู้สึกดี เพราะเค้า ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน 

 

 

 

ฟาง: เฮ้อออ 

 

 

ป๊อบ: เฮ้ออออ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา