ซ่อนรักร้าย MarkBam

7.3

วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 22.43 น.

  6 ตอน
  2 วิจารณ์
  9,885 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2559 00.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) รู้งาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
.
.
 
“แบมแบมพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่หรือเปล่า” ยูคยอมเริ่มเปิดประเด็นขึ้นทำให้แบมแบมที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ ยูคยอมถอนหายใจอย่างปลงๆ
 
“เอาล่ะงั้นเราจะมาทำความรู้จักที่นี่กันก่อน สถานที่ที่เราอยู่มันก็เป็นโรงแรมนั้นแหละ ชั้นบนสุดจะเป็นคลาสิโน ส่วนชั้นใต้ดินที่เราอยู่คือชั้นกักเก็บสินค้า”
 
“…”
“เฮียแจ็คมีหน้าที่หาสินค้า ซึ่งสินค้าส่วนใหญ่ของเราจะได้จากพวกติดหนี้พนัน หรือเอาที่มาจำนองแล้วไม่มีตังค์จ่าย สุดท้ายก็ต้องเอาลูกสาว ลูกชายมาใช้หนี้แทน แบมแบมนายทำหน้าที่แทนเรา ส่วนเราจะทำของพี่บีแทน นายมีหน้าที่เช็คสต็อคสินค้าตามใบออเดอร์เจ๊แจจะเป็นคนเอามาให้เอง พอวันเสาร์ก่อนสี่ทุ่มแบมแบมต้องแยกสินค้าออกเป็นสองฝ่ายคือพวกที่ตามใบออเดอร์ เราจะเป็นคนส่งสินค้า กับอีกพวกที่จะถูกส่งไปประมูลในห้องโถงชั้น3 เจ๊แจแกจะเป็นคนดูแลเอง ส่วนพวกที่ประมูลไม่ได้ก็จะเข้าสู่ชนชั้นแรงงานแทน แบมแบมพอจะเข้าใจแล้วใช่ไหม”
ยูคยอมอธิบายยาวเหยียดให้คนตัวเล็กฟัง คนฟังได้แต่พยักหน้าตอบไป แต่สีหน้าของแบมแบมยังดูเหมือนติดใจอะไรอยู่
“แบมแบมมีอะไรคล่องใจหรือเปล่าถามเราได้นะ”
 
“อะ..เออคือผมอยากรู้ว่าคุณมาร์ค ได้มาดูแล..”
“ถ้าเป็นเฮียมาร์คเขาไม่มายุ่งอะไรกับงานของเราหรอกครับถึงเฮียแกจะเป็นผู้บริหาร แต่ส่วนใหญ่ก็ดูในส่วนของคลาสิโนกับห้องพัก”
 
เมื่อคลายข้อสงสัยแบมแบมก็รู้สึกสบายใจขึ้นถ้าขืนได้เจอหน้าหมอนั้นบ่อยๆมีหวังแบมแบมได้เป็นโรคประสาทตายแน่ คนอะไรมีอยู่หน้าเดียว
“แบมแบมคงไม่มีข้อสงสัยอะไรแล้วงั้นเดี๋ยวเราพาไปดูงานกันดีกว่า แต่แบมแบมคงต้องทำใจให้แข็งๆไว้นะ”
 
ไม่พูดเปล่ายูคยอมพาแบมแบมเดินดูทางที่เดินผ่านเข้ามาทั้งสองข้างทาง คนตัวโตได้อธิบายรายละเอียดต่างๆว่าที่แบมแบมเห็นนั้นก็จะเป็นพวกที่ค้างสต็อกจะรอบที่แล้วเตรียมสู่ชนชั้นแรงงาน พวกนี้จะถูกส่งออกนอกประเทศไปหลังจากสินค้าตามออเดอร์3วัน
ส่วนพวกที่ถูกนำมาไว้ใหม่จะอยู่ห้องทางขวามือของชั้นใต้ดินเป็นที่ๆแบมแบมต้องทำงาน ยูคยอมอธิบายรายละเอียดยิบย่อยซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกการดูสินค้ายังไง คัดแยกยังไง
“เป็นไงแบมแบม ไม่อยากใช่ไหมล่ะ แต่เราขอบอกไว้ก่อนนะว่าแบมแบมอย่าใจอ่อนกับสินค้าเด็ดขาดไม่อย่างนั้น แบมแบมอาจจะกลายเป็นสินค้าเองก็ได้”
ยูคยอมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังทำให้แบมแบมเริ่มกลัวขึ้นมาทันทียูคยอมที่เห็นแบมแบมทำหน้ากลัว ก็ยิ้มหล้าออกมา
“555 แบมแบมไม่ต้องกลัวถึงขนาดนั้นก็ได้ เรารู้ว่ายังไงแบมแบมก็คงไม่ทำแบบนั้นหรอกจริงไหมล่ะ”
“คะ..ครับ” แบมแบมตอบรับยูคยอมไป
“ป่ะ เราไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่า ไปกันเถอะ”ยูคยอมลากแบมแบมออกจากชั้นใต้ดิน ในใจร่างเล็กได้เพียงแต่คิดว่าขอให้ไม่งานไม่มีปัญหาเพราะเขาเชื่อคำขู่ของยูคยอมไปเต็มๆ
 
 

และพระเอกของเราก็ไม่มีบทอีกเช่นเคย 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา