ซ่อนรักร้าย MarkBam

.

.

“แบมแบมพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่หรือเปล่า” ยูคยอมเริ่มเปิดประเด็นขึ้นทำให้แบมแบมที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ ยูคยอมถอนหายใจอย่างปลงๆ

“เอาล่ะงั้นเราจะมาทำความรู้จักที่นี่กันก่อน สถานที่ที่เราอยู่มันก็เป็นโรงแรมนั้นแหละ ชั้นบนสุดจะเป็นคลาสิโน ส่วนชั้นใต้ดินที่เราอยู่คือชั้นกักเก็บสินค้า”

“…”

“เฮียแจ็คมีหน้าที่หาสินค้า ซึ่งสินค้าส่วนใหญ่ของเราจะได้จากพวกติดหนี้พนัน หรือเอาที่มาจำนองแล้วไม่มีตังค์จ่าย สุดท้ายก็ต้องเอาลูกสาว ลูกชายมาใช้หนี้แทน แบมแบมนายทำหน้าที่แทนเรา ส่วนเราจะทำของพี่บีแทน นายมีหน้าที่เช็คสต็อคสินค้าตามใบออเดอร์เจ๊แจจะเป็นคนเอามาให้เอง พอวันเสาร์ก่อนสี่ทุ่มแบมแบมต้องแยกสินค้าออกเป็นสองฝ่ายคือพวกที่ตามใบออเดอร์ เราจะเป็นคนส่งสินค้า กับอีกพวกที่จะถูกส่งไปประมูลในห้องโถงชั้น3 เจ๊แจแกจะเป็นคนดูแลเอง ส่วนพวกที่ประมูลไม่ได้ก็จะเข้าสู่ชนชั้นแรงงานแทน แบมแบมพอจะเข้าใจแล้วใช่ไหม”

ยูคยอมอธิบายยาวเหยียดให้คนตัวเล็กฟัง คนฟังได้แต่พยักหน้าตอบไป แต่สีหน้าของแบมแบมยังดูเหมือนติดใจอะไรอยู่

“แบมแบมมีอะไรคล่องใจหรือเปล่าถามเราได้นะ”

“อะ..เออคือผมอยากรู้ว่าคุณมาร์ค ได้มาดูแล..”

“ถ้าเป็นเฮียมาร์คเขาไม่มายุ่งอะไรกับงานของเราหรอกครับถึงเฮียแกจะเป็นผู้บริหาร แต่ส่วนใหญ่ก็ดูในส่วนของคลาสิโนกับห้องพัก”

เมื่อคลายข้อสงสัยแบมแบมก็รู้สึกสบายใจขึ้นถ้าขืนได้เจอหน้าหมอนั้นบ่อยๆมีหวังแบมแบมได้เป็นโรคประสาทตายแน่ คนอะไรมีอยู่หน้าเดียว

“แบมแบมคงไม่มีข้อสงสัยอะไรแล้วงั้นเดี๋ยวเราพาไปดูงานกันดีกว่า แต่แบมแบมคงต้องทำใจให้แข็งๆไว้นะ”

ไม่พูดเปล่ายูคยอมพาแบมแบมเดินดูทางที่เดินผ่านเข้ามาทั้งสองข้างทาง คนตัวโตได้อธิบายรายละเอียดต่างๆว่าที่แบมแบมเห็นนั้นก็จะเป็นพวกที่ค้างสต็อกจะรอบที่แล้วเตรียมสู่ชนชั้นแรงงาน พวกนี้จะถูกส่งออกนอกประเทศไปหลังจากสินค้าตามออเดอร์3วัน

ส่วนพวกที่ถูกนำมาไว้ใหม่จะอยู่ห้องทางขวามือของชั้นใต้ดินเป็นที่ๆแบมแบมต้องทำงาน ยูคยอมอธิบายรายละเอียดยิบย่อยซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกการดูสินค้ายังไง คัดแยกยังไง

“เป็นไงแบมแบม ไม่อยากใช่ไหมล่ะ แต่เราขอบอกไว้ก่อนนะว่าแบมแบมอย่าใจอ่อนกับสินค้าเด็ดขาดไม่อย่างนั้น แบมแบมอาจจะกลายเป็นสินค้าเองก็ได้”

ยูคยอมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังทำให้แบมแบมเริ่มกลัวขึ้นมาทันทียูคยอมที่เห็นแบมแบมทำหน้ากลัว ก็ยิ้มหล้าออกมา

“555 แบมแบมไม่ต้องกลัวถึงขนาดนั้นก็ได้ เรารู้ว่ายังไงแบมแบมก็คงไม่ทำแบบนั้นหรอกจริงไหมล่ะ”

“คะ..ครับ” แบมแบมตอบรับยูคยอมไป

“ป่ะ เราไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่า ไปกันเถอะ”ยูคยอมลากแบมแบมออกจากชั้นใต้ดิน ในใจร่างเล็กได้เพียงแต่คิดว่าขอให้ไม่งานไม่มีปัญหาเพราะเขาเชื่อคำขู่ของยูคยอมไปเต็มๆ

และพระเอกของเราก็ไม่มีบทอีกเช่นเคย