Love
-
เขียนโดย ฮานา
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 11.13 น.
37 ตอน
0 วิจารณ์
35.32K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 21.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ พวกเราช่วยกันจัดร้านปกติเหมือนทุกวัน มีทีมงานมาจัดสถานที่และขนอุปกรณ์ต่างๆมากมายแต่ก็ไม่ได้รบกวนพวกเรา พี่อริสให้ใช้พื้นที่ชั้นสอง ลานพื้นหญ้าที่มีสวนดอกไม้บรรยากาศดีใช้ในการทำงาน
"น้องครับคือพวกพี่ต้องการอาหารเข้าพิเศษสองชุดให้ไอดอลนะ และแบบธรรมดาซักยี่สิบชุดให้ทีมงานครับ"
"ได้ค่ะแต่ต้องรอ 30นาทีนะค่ะ"
"ได้ครับ"
"เด็กๆดูหน้าร้านนะ เดียวพี่ไปเตรียมอาหาร"
"ค่ะ/ค่ะ" ยูกับอังตอบกับไปและทำงานของตัวเองต่อ
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราสองคนได้ยินเสียงกรี๊ดร้องของบรรดาสาวหน้าร้าน ยูรู้เลยว่าพวกไอดอลที่จะมาถ่าบแบบคงเดินทางมาถึง เพราะมีลูกค้าของร้านรีบวิ่งออกไปดู พวกไอดอลเดินผ่านประตูร้าน โดยมีเหล่าแฟนคลับอ้อมล้อบเต็มไปหมด เพื่อไปขึ้นประตูหลังร้านที่พี่อริสเปิดไว้ให้ใช้ทำงาน
"ยู..."
"ค่ะพี่อริส^^"
"มาช่วยพี่ยกอาหารหน่อยจ๊ะ"
"อังเดียวยูมานะ"
"เคร ดูด้วยนะว่าไอดอลใครมา" -_-!
พี่อริสกับยูช่วยกันยกอาหารขึ้นไปชั้นสอง คนเยอะอยู่ บ้างคนวิ่งขึ้นลงบ้างคนยกของ บ้างคนกำลังต่ออุปกรณ์ที่ว่างอยู่ และมีมุมทีปิดผ้าม่านไว้ ยูคิดว่าไอดอลน่าจะอยู่ในนั้น ไม่เห็นเลยอังโทษที่
"น้องครับพี่รบกวนยกอาหาร สองชุดนี้ไปให้คนที่อยู่ในผ้าม่านหน่อยได้ไหมครับ"
"อ่อค่ะ"
"อาหารมาแล้วค่ะ"
"ครับเปิดเข้ามาได้เลยครับ" ได้ยินเสียงอนุญาติยูก็เปิดม่านเดินก้มหน้าเจ้าไป แต่ต้องสะดุดกับมือใครบ้างคน
"เดินก้มหน้าแบบนี้อีกแล้วนะ"
"ชานยอลโอป้า"^^
"ครับ" ผมยกถาดอาหารที่ยูยกมาให้เซฮุนที่บ่นหิวมาตลอดทาง นมกับขนมปังไม่ช่วยอะไรมากกับมักเน่ และหันไปยิ้มกับยู
"ทำงานอยู่ที่นี้หรอก"
"ค่ะ อังก็ทำค่ะอยู่ข้างล่าง"
"เห็นแล้วค่ะ"
"เห็นแล้ว"
"ค่ะ ตอนเดินผ่านพี่เห็นเราสองคนในร้าน" ผมพูดบอกเธอแล้วเอานิ้วจิ้มลงตรงคิ้วที่ผูกโบว์ แล้วเธอก็หน้าขึ้นสี ทำตัวเลิกลั่ก ก้มหน้าลงแบบอายผม
"อ่อค่ะ งั้นยูขอตัวไปทำงานต่อนะค่ะ"
"เลิกงานกี่โมง"
"ยู...ยูเลิกงานสองทุ่มค่ะ"
"งั้นเลิกงานแล้วไปหาไรทานกันนะครับ" ผมพูดพร้อมก้มหน้าลงไปหายู ทำให้เห็นหน้ายูแดงขึ้นกว่าเดิม ยูไม่ได้ตอบอะไรแค่พยักหน้ารับรู้เท่านั้น ผมทำมากไปหือปาวนะยูเลยรีบถอยหลังหันกับออกไป คงจะเขิลน่าดู รอก่อนเถอะสักวันจะต้องจับเธอมาฟัดให้เต็มปอด ทำตัวน่าร้กดีนัก
"น้องครับคือพวกพี่ต้องการอาหารเข้าพิเศษสองชุดให้ไอดอลนะ และแบบธรรมดาซักยี่สิบชุดให้ทีมงานครับ"
"ได้ค่ะแต่ต้องรอ 30นาทีนะค่ะ"
"ได้ครับ"
"เด็กๆดูหน้าร้านนะ เดียวพี่ไปเตรียมอาหาร"
"ค่ะ/ค่ะ" ยูกับอังตอบกับไปและทำงานของตัวเองต่อ
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราสองคนได้ยินเสียงกรี๊ดร้องของบรรดาสาวหน้าร้าน ยูรู้เลยว่าพวกไอดอลที่จะมาถ่าบแบบคงเดินทางมาถึง เพราะมีลูกค้าของร้านรีบวิ่งออกไปดู พวกไอดอลเดินผ่านประตูร้าน โดยมีเหล่าแฟนคลับอ้อมล้อบเต็มไปหมด เพื่อไปขึ้นประตูหลังร้านที่พี่อริสเปิดไว้ให้ใช้ทำงาน
"ยู..."
"ค่ะพี่อริส^^"
"มาช่วยพี่ยกอาหารหน่อยจ๊ะ"
"อังเดียวยูมานะ"
"เคร ดูด้วยนะว่าไอดอลใครมา" -_-!
พี่อริสกับยูช่วยกันยกอาหารขึ้นไปชั้นสอง คนเยอะอยู่ บ้างคนวิ่งขึ้นลงบ้างคนยกของ บ้างคนกำลังต่ออุปกรณ์ที่ว่างอยู่ และมีมุมทีปิดผ้าม่านไว้ ยูคิดว่าไอดอลน่าจะอยู่ในนั้น ไม่เห็นเลยอังโทษที่
"น้องครับพี่รบกวนยกอาหาร สองชุดนี้ไปให้คนที่อยู่ในผ้าม่านหน่อยได้ไหมครับ"
"อ่อค่ะ"
"อาหารมาแล้วค่ะ"
"ครับเปิดเข้ามาได้เลยครับ" ได้ยินเสียงอนุญาติยูก็เปิดม่านเดินก้มหน้าเจ้าไป แต่ต้องสะดุดกับมือใครบ้างคน
"เดินก้มหน้าแบบนี้อีกแล้วนะ"
"ชานยอลโอป้า"^^
"ครับ" ผมยกถาดอาหารที่ยูยกมาให้เซฮุนที่บ่นหิวมาตลอดทาง นมกับขนมปังไม่ช่วยอะไรมากกับมักเน่ และหันไปยิ้มกับยู
"ทำงานอยู่ที่นี้หรอก"
"ค่ะ อังก็ทำค่ะอยู่ข้างล่าง"
"เห็นแล้วค่ะ"
"เห็นแล้ว"
"ค่ะ ตอนเดินผ่านพี่เห็นเราสองคนในร้าน" ผมพูดบอกเธอแล้วเอานิ้วจิ้มลงตรงคิ้วที่ผูกโบว์ แล้วเธอก็หน้าขึ้นสี ทำตัวเลิกลั่ก ก้มหน้าลงแบบอายผม
"อ่อค่ะ งั้นยูขอตัวไปทำงานต่อนะค่ะ"
"เลิกงานกี่โมง"
"ยู...ยูเลิกงานสองทุ่มค่ะ"
"งั้นเลิกงานแล้วไปหาไรทานกันนะครับ" ผมพูดพร้อมก้มหน้าลงไปหายู ทำให้เห็นหน้ายูแดงขึ้นกว่าเดิม ยูไม่ได้ตอบอะไรแค่พยักหน้ารับรู้เท่านั้น ผมทำมากไปหือปาวนะยูเลยรีบถอยหลังหันกับออกไป คงจะเขิลน่าดู รอก่อนเถอะสักวันจะต้องจับเธอมาฟัดให้เต็มปอด ทำตัวน่าร้กดีนัก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ