รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

"คุณเฟร์ค่ะมีออเดอร์ชิ้นใหม่ล่าสุดที่คุณเฟร์สั่งมาถึงแล้วค่ะ"
 
                         พนักงานพูดก่อนที่เฟร์จะเงยหน้ามองจากที่นั่งเช็คเอกสารอยู่
 
"อืม อยู่ในห้องรับรองใช่ไม"
 
"ค่ะ"
 
                         เฟร์ลุกขึ้นก่อนจะรีบเดินไปที่ห้องเก็บโบราณวัตถุทันที
 
"สวยจัง.."
 
                         เฟร์มองดูระนาดที่ตั้งอยู่บนโต๊ะอย่างสวยงาม
 
"นี้เป็นระนาดในรัชการที่ 6 ค่ะ เป็นระนาดที่เนื้อดีทุกส่วนภายในยังดีหมดค่ะขาดก็แต่..."
 
"ขาดอะไร"
 
                         เฟร์ถาม
 
"ไม้ตีระนาดค่ะ"
 
"ไม้ตีระนาด..."
 
"ใช่ค่ะ มันหายสายสูญไปนานไม่มีใครรู้ว่าไม้ระนาดคู่นั้นหายไปใหน..คนที่ซื้อระนาดขิ้นนี้มาถ้าเอาไม้ระนาดอื่นที่ไม่ใช่คู่มันตี..มันจะเป็นเสียงเพี้ยนหรือไม่ก็..ฟังไม่ได้เลยค่ะ"
 
                         พนักงานพูด เฟร์มองซักพักก่อนจะเอามือเรียวไล่ไปตามไม้ระนาด
 
"เอาไปตั้งโชว์ใว้ในตู้แก้วน่ะจัดการปัดเช็ดให้เรียบร้อยก่อนที่พิพิธภัณฑ์จะเปิด"
 
"ค่ะ"
 
                         เฟร์พูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป
 
 
 
 
"ในที่สุดมึงก็จะสละโสดซ่ะทีน่ะ"
 
                         เขื่อนพูดก่อนจะโดดขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานของป๊อปปี้
 
"อืม" ป๊อปปี้ตอบ
 
"แหม่มๆ เจ้าบ่าวลงทุนจัดเตรียมงานองขนาดนี้เจ้าสาวไม่ดีใจแย่เลยหรอ"
 
                         เขื่อนมองป๊อปปี้ที่ก้มหน้าก้มตาเลือกวิวในงาน
 
"เลิกกวนซักทีมึงจะไปใหนก็ไป"
 
                         ป๊อปปี้พูด
 
"คราบๆ ไปแล้วคราบบบบบบบ"
 
                         เขื่อนพูดพลางทำหน้าตาล้อเลียนก่อนจะรีบออกไปทันที
 
'ติ้ด ติ้ด'
 
"ฮัลโหลครับ"
 
(คุณภานุค่ะมีคนอยากเข้าพบค่ะ)
 
"ครับ เดี่ยวผมจะลงไปครับ"
 
                         ป๊อปปี้พูดก่อนจะวางโทรศัพท์แล้วเดินออกไปจากห้อง จินนี่นั่งมองไปรอบๆโรงแรมอันดับหนึ่งของประเทศไทยซึ่งเป็นของป๊อปปี้
 
"อ้าว จินนี่"
 
                         ป๊อปปี้ทักก่อนที่จินนี่จะลุกขึ้น
 
"สวัสดีค่ะพี่ป๊อปปี้"
 
                         จินนี่ยิ้มพลางทำตัวเรียบร้อย
 
"จินนี่มีอะไรกับพี่รึป่าวครับ"
 
                         ป๊อปปี้ถาม
 
"คือ..จินนี่แค่แวะเข้ามาเยี่ยมพี่ป๊อปเฉยๆค่ะ นี้ค่ะช็อกโกบอลที่พี่ป๊อปชอบ"
 
                         จินนี่พูดแล้วยื่นถุงใส่กล่องช็อกโกบอลให้
 
"ขอบคุณครับใหนๆจินนี่ก็มาแล้วอยู่ทานข้าวเที่ยงด้วยกันก่อนน่ะครับ"
 
                         ป๊อปปี้พูดไปตามมารยาททำให้จินนี่ยิ้มอย่างมีความสุข
 
 
 
"คู่หมั้นชั้นอยู่ใหน!! กรี้ดดดดด"
 
                         หญิงสาวพูดอย่างโมโหก่อนจะกรี้ดลั่น
 
"ใจเย็นๆก่อนน่ะค่ะคุณขนมจีนเดี่ยวอีกสักพักคุณโทโมะก็จะมาถึงแล้วค่ะ"
 
                         เลขาสาวของโทโมะพูดพลางพยายามปลอบ
 
"แกบอกชั้นมาเป็นครั้งที่ร้อยแล้วน่ะแล้วทำไมโทโมะเค้ายังไม่มาแกหลอกชั้นใช่ไม!!!"
 
                         ขนมจีนพูดก่อนจะตรงเข้าไปจิกผมของอีกฝ่ายทันที
 
"หยุดเดี่ยวนี้น่ะขนมจีน!!"
 
                         โทโมะเปิดประตูเข้ามาพลางวิ่งเข้ามาช่วยเลขาตัวเอง
 
"กรี้ดดดดดปล่อยมันเดี่ยวนี้!"
 
                         ขนมจีนร้องก่อนจะรีบไปผลักอีกฝ่ายล้ม
 
"เลิกบ้าซักที!!"
 
                         โทโมะตะโกนอย่างเดือดทำให้ขนมจีนเงียบลงทันทีโทโมะจึงค่อยๆประคองเลขายืนขึ้น
 
"โทโมะไปใหนมารู้ไมว่าขนมจีนรอนานแล้วน่ะ"
 
                         ขนมจีนพูด
 
"ชั้นจะไปใหนก็เรื่องของชั้น"
 
                         โทโมะตอบหน้าตาเฉยทำให้ขนมจีนกำหมัดแน่น
 
"เรื่องของโทโมะซึ่งมันก็เรื่องของขนมจีนด้วยเรากำลังจะหมั้นกันน่ะค่ะ"
 
"แล้วไง ตอนนี้เรายังไม่ได้หมั้นกันเธอไม่มีสิทธิมาโวยวายแบบนี้!"
 
                         โทโมะตะโกนใส่หน้าขนมจีนทำให้เธอซึม
 
"คุณโทโมะใจเย็นๆน่ะค่ะคุณขนมจีนเธอก็แค่ไม่ได้ตั้งใจ"
 
                         เลขาสาวพูด
 
"อย่าสอดเรื่องของชั้น"
 
                         ขนมจีนพูดแล้วมองตาขวาง
 
"ช่างเค้าเถอะคุณไปทำงานต่อเถอะเดี่ยวผมเคลียเรื่องคนบ้าก่อน"
 
"ค่ะ"
 
                         โทโทะสั่งทำให้ขนมจีนแทบกรี้ดอีกรอบ
 
"นี้ก็เที่ยงแล้ว โทโมะต้องพาขนมจีนไปทานข้าว"
 
                         ขนมจีนพูดแล้วทำหน้างอน
 
"ไปเองสิ"
 
                         โทโมะตอบก่อนจะเดินไปนั่งบนเก้าอี้ทำงาน
 
"ขนมจีนอุส่ารอน่ะค่ะ"
 
                         ขนมจีนเถียงเอาเรื่อง
 
"ใครบอกให้เธอรอล่ะ ออกไปได้แล้ว"
 
                         โทโมะพูดก่อนจะก้มหน้าทำงาน
 
"ได้ค่ะ ถ้าไม่พาไปขนมจีนจะไปฟ้องคุณพ่อ"
 
                         ขนมจีนพูดก่อนจะเดินไปจับประตูเพื่อจะไปหาพ่อของโทโมะ โทโมะจึงรีบขว้ามือใว้
 
"ก็ได้ๆ แต่ชั้นให้เวลาเธอ2ชั่วโมงน่ะเพราะชั้นต้องทำงาน"
 
                         โทโมะพูดทำให้ขนมจีนยิ้มก่อนจะควงแขนแสดงความเป็นเจ้าของ
 
"ต้องอย่างนี้สิค่ะ ที่รักของขนมจีน"
 
                         ขนมจีนพูดก่อนที่ทั้งคู่จะออกจากห้องไป
 
 
 
 
"โอกาสหน้าเชิญใหม่น่ะค่ะ"
 
                         ฟางพูดเมื่อลูกค้าออกจากร้านไป
 
"เอ่อ..คุณฟางค่ะนี้ก็เที่ยงแล้วคุณฟางไปพักทานข้าวก่อนเถอะค่ะเดี่ยวโบว์จะเฝ้าร้านให้"
 
                         โบว์ซึ่งเป็นลูกน้องของฟางพูด
 
"ดีเหมือนกันฟางหิวข้าวมากเลยตอนนี้งั้นเดี่ยวฟางมาน่ะ"
 
"ค่ะ"
 
                         ฟางพูดก่อนจะถอดผ้ากันเปื้อนออกแล้วหยิบเอากระเป๋า
 
   ณ ร้านอาหาร
 
"พี่ป๊อปลองชิมกุ้งดูน่ะค่ะอยากบอกว่าร้านนี้ทำกุ้งชุบแป้งทอดอร่อยมาก"
 
                         จินนี่พูดพลางคีบกุ้งให้อีกฝ่าย
 
"ขอบคุณครับ"
 
                         ป๊อปปี้พูดก่อนจะค่อยๆหันกุ้งให้เป็นชิ้นเล็กๆ ฟางเดินเข้ามาร้านอาหารก่อนจะตรงไปที่เค้าเตอร์
 
"โต๊ะล่าสุดที่จองเอาใว้อยู่ตรงใหนค่ะ"
 
                         ฟางถาม
 
"อยู่ด้านในริมหน้าต่างค่ะ"
 
                         ฟางเหลียบมองไปตามมือของพนักงานที่พูดก่อนจะปะทะเข้ากับชายหญิงคู่หนึ่งที่นั่งทานข้าวกันอยู่
 
"ขอบคุณน่ะค่ะ"
 
"ค่ะ"
 
                         ฟางเดินไปที่โต๊ะก่อนจะนั่งลงแล้วจ้องมองไปที่ป๊อปปี้กับผู้หญิงที่นั่งทานข้าวกัน
 
"หึ! มีแฟนอยู่แล้วยังจะมาแต่งงานกับเรา"
 
                         ฟางพูดก่อนที่จะหยิบแฟ้มสั่งอาหารขึ้นมาดู
 
"พี่ป๊อปเอาของหวานเพิ่มไมค่ะ"
 
                         จินนี่พูด
 
"ครับ"
 
                         จินนี่ยิ้มก่อนจะเรียกพนักงานสั่งของหวานโดยที่ฟางจ้องมองอยู่
 
"หวานกันซ่ะจริงเลยน่ะ"
 
                         ฟางพูดก่อนจะเบ้ปากแล้วสายตาก็ปะทะเข้ากับป๊อปปี้
 
"ซวยแล้วไง"
 
                         ฟางพูดก่อนจะลุกขึ้นแล้วรีบเดินไปทางห้องน้ำ
 
"จินนี่ เดี่ยวพี่ไปห้องน้ำก่อนน่ะ"
 
                         ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบลุกตามฟางไป
 
"คนอะไรเจ้าชู้ชมัดมีเจ้าของหัวใจอยู่แล้วยังจะมาแต่งงานกันอีก"
 
"ก็เพราะมันจำเป็นยังไงล่ะ"
 
                         เสียงป๊อปปี้ดังขึ้นก่อนที่ฟางจะหันควับก่อนที่ฟางจะหันกลับมาแล้วรีบเดิน
 
"นี้คุณ! เดี่ยวสิ"
 
                         ป๊อปปี้คว้าแขนของฟางใว้แต่ด้วยที่ออกแรงเยอะเกินทำให้ฟางเข้าไปอยู่อ้อมอกของป๊อปปี้
 
"นี้! ปล่อยชั้นได้แล้ว"
 
                         ฟางพูดเมื่อได้สติป๊อปปี้จึงรีบปล่อยฟางทันทีแล้วยืนมองหน้านิ่ง
 
"มาทานข้าวคนเดียวหรอ" ป๊อปปี้ถาม
 
"มาคนเดียวสิจะให้ชั้นเอาใครมาด้วยล่ะว่าแต่คุณเถอะจะตามชั้นมาทำไม" ฟางพูด
 
"ชั้นเนี้ยน่ะตามชั้นแค่มาเข้าห้องน้ำ"
 
                         ป๊อปปี้พูดแล้วชี้ไปที่ข้างหลังของฟาง
 
"ก็ไปเข้าสิ"
 
                         ฟางพูดก่อนป๊อปปี้จะยิ้มแล้วเดินผ่านฟางเข้าไปในห้องน้ำชาย
 
 
 
 
 
 
 
 
                         ลงให้แล้วน่าาาาาว่าแต่เรื่องนี้หนุกป่ะไม่เห็นมีคอมเม้นเลย T T