KNB รุ่นน้องวัยใสกระชากใจเหล่ารุ่นพี่ (allkuro)

'นั่นสินะ...นอกจากบาสแล้ว...วันนี้เมื่อ2ปีก่อน ก็มีเรื่องแบบนี้ด้วยสินะ'

.

.

.

เมื่อ2ปีก่อน...

"เฮ้อ แพ้จนได้สิน่าาา"

"ช่วยไม่ได้ ก็อีกฝ่ายน่ะเป็นถึงทีมปฏิวัติเลยนี่นะ"

"ถึงจะเป็นผู้หญิงแต่แกร่งมากเลยนะนั่นน่ะ"เสียงบ่นของทีมชูโตคุดังขึ้นไม่หยุดหย่อนเมื่อแพ้ราบคาบด้วยฝีมือของ'ทีมปฏิวัติ'

"เน่ ชินจังๆฝ่ายนู้นน่ะแกร่งมากเลยเนอะ มีแต่ผู้หญิงน่ารักๆทั้งนั้นเลย จะได้แข่งกันอีกมั้ยน้าา"ทาคาโอะจ้อไม่หยุดกับคู่หูของเขาแต่มิโดริมะกลับรีบเก็บของแล้ววิ่งออกไปทันที

"...อาเระ ฉันพูดอะไรไม่เข้าหูรึป่าวนะ"ทาคาโอะเอียงคอคิดงงๆ

.

.

.

"แฮ่กๆๆ"เสียงหอบของร่างสูงที่วิ่งไปทั่วเพื่อตามหาคนๆนึง

"คุโรโกะ!!!"เมื่อเจอแล้วก็ตะโกนเรียกชื่อคนที่ตามหาอยู่สุดเสียง คุโรโกะหันมามองก่อนจะบอกเพื่อนร่วมทีมให้ล่วงหน้าไปก่อน

"พวกเธอไปกันก่อนเลย เดี๋ยวฉันตามไป"คุโรโกะยกมือลาเพื่อนตัวเองเล็กน้อย ก่อนเพื่อนร่วมทีมทุกคนจะเดินไป

"เจอกัน...อีกแล้วนะคะ"คุโรโกะยังไม่ถอดหน้ากากนั่นออกหน้ากากของตัวร้าย ยังคงโกหกตัวเองต่อไป

"...เธอยังไม่เลิกโกหกตัวเองอีกรึไง ตัวตนของเธอไม่ใช่แบบนี้"มิโดริมะพูด

"รู้จักฉันดีจังนะคะ ...ร้องไห้มา...สินะ"ประโยคแรกที่แสดงออกถึงการเย้ยหยันอย่างชัดเจนแต่ประโยคต่อมามันเต็มไปด้วยความเป็นห่วง

"ป่าวซะหน่อย"มิโดริมะโกหกหน้าตาย

"โกหก ขอบตาแดงขนาดนั้นไม่ร้องก็บ้าแล้วค่ะ ...แพ้มันก็เจ็บปวดแบบนี้ล่ะนะ..."มันไม่ใช่ประโยคเยาะเย้ยแต่เป็นห่วงใย เธอพูดเหมือนรู้จักสิ่งๆนี้ดี ความเจ็บปวดที่ไม่เคยปราณีใคร...

"นี่แหละคือคุโรโกะที่ฉันรู้จัก"มิโดริมะยิ้มออกมา คุโรโกะที่รู้ตัวว่าทำตัวแบบเดิมจนได้ก็ปรับสีหน้าไม่ทัน

"อย่ามาทำเป็นเหมือนรู้ดีไปหน่อยเลย คนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้น่ะก็คือพวกคุณไม่ใช่รึไง นอกจากชัยชนะแล้ว ก็ไม่เคยสนใจอะไรเลยไม่ใช่รึไง!"คุโรโกะตวาดลั่น จิตใจที่เย็นชาถูกทลายลงกลายเป็นความโกรธ แต่มิโดริมะเห็นบางอย่างในดวงตาคู่นั้น สิ่งที่เรียกว่า ความโศกเศร้า

มิโดริมะเข้าสวมกอดคุโรโกะอย่างเบามือด้วยความโหยหาและรัก...

"ขอโทษ...ขอโทษ...ขอโทษ..."คำกล่าวขอโทษดังออกมาไม่หยุดหย่อนเสียงที่สั่นเครือนั้นทำคุโรโกะใจอ่อนไปกว่าครึ่ง คุโรโกะค่อยๆยกมือขึ้นกอดตอบอีกคนอย่างเบามือ แล้วก้มหน้าซุกไหล่กว้างของอีกฝ่าย

"ขอร้องล่ะ อย่าจากไปไหนอีกเลยนะ คุโรโกะ"เสียงที่สั่นเครือราวกับว่าคนตรงหน้าจะหายไปได้ทุกเมื่อแล้วจะไม่ได้พบกันอีกแล้ว คนตรงหน้าเขาเคยเดินจากไปแล้ว ไม่เคยหันกลับมามองข้างหลัง คนที่เจ็บปวดไม่ใช่แค่เขาแต่คนๆนี้ก็ด้วย สนิทกันมานาน ห่วงกันขนาดนั้น วันนั้นเธอจะเดินจากไปด้วยความรู้สึกแบบไหนกัน...

"...ฮึก ค่ะ...ฮึก ฮืออ"คุโรโกะที่นึกถึงครั้งก่อนๆขึ้นมาก็ร้องไห้ออกมา หน้ากากที่เคยใส่ถูกกระชากออกไปแล้ว โดยคนตรงหน้า... แต่สิ่งที่มิโดริมะทำต่อไปนี้ทำให้น้ำตาของเธอหยุดไหลพลัน

จูบที่เขามอบให้มันอ่อนโยน ร่างบางไม่ปฏิเสธจูบนั้นเลย จนอีกฝ่ายถอนจูบออก

"ฉันรักเธอนะ คุโรโกะ"มิโดริมะกุมมือคุโรโกะไว้

"คบกับฉันได้รึป่าว"คุโรโกะไม่ตอบแต่โผเข้ากอดอีกฝ่ายด้วยความรัก นั่นคือคำตอบ...สินะ

ในฤดูร้อน ตอนเย็นที่อาทิตย์สนธยา ท้องฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นสีส้ม ได้มีความรักเกิดขึ้น...

"...เหอะ เอาเถอะ ยัยนั่นตัดสินใจแล้วนี่นะ ยังไงก็ดีกว่าเจ้าอาคาชิ เซย์จูโร่นั่นแหละน่า"เอริกะที่ยืนพิงกำแพงแอบดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่นานพึมพำเบาๆ จะหาว่าเธอหวงเพื่อนก็ได้ ก็นะ ฮารุมิเป็นคนเดียวที่เข้าใจเธอจากหัวใจ แต่จากนี้คงต้องยกหน้าที่นี้ให้คนอื่นซะแล้วสิ

"ฝากด้วยนะ นายหัวเขียว"เอริกะมองคู่รักคู่เดิมก่อนจะเอาเสื้อคลุมพาดบ่าแล้วเดินออกไป

.

.

.

ปัจจุบัน...

"แล้ววันนี้จะไปไหนดีล่ะ"มิโดริมะถาม ทำให้ร่างบางต้องกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง

"นั่นสินะคะ งั้นร้านเดิมเป็นไงคะ"คุโรโกะเสนอ

"ร้านเดิมเหรอ ไม่ไปร้านพิเศษหน่อยรึไง"มิโดริมะถามก็วันนี้เป็นวันพิเศษนี่นา

"ไม่ต้องหรอกค่ะ เพราะทุกวันนี้ก็เป็นวันที่พิเศษอยู่แล้ว"คุโรโกะหันมายิ้มให้อย่างน่ารัก

"โย่ว สวัสดีตอนเย็น"เอริกะที่เดินสวนกับทั้งคู่โดยบังเอิญทัก

"ไงเอริกะ"คุโรโกะตอบกลับเพื่อนสาว

"จะไปไหนกันเหรอ"เอริกะถาม

"ไปกินข้าวที่ร้านนั้นน่ะ จริงสิ ไปด้วยกันมั้ยล่ะ"คำชวนที่ออกจากปากคุโรโกะทำเอามิโดริมะหันขวับ เอริกะมองสีหน้านั้นอย่างนึกสนุก

"เหห ให้ฉันไปด้วยจะดีเหรอออ"เอริกะยั่วโมโหด้วยการทำเหมือนเกรงใจ

"ไม่เป็นไรหรอกน่า"คุโรโกะพูดยิ้มๆ ในขณะที่มิโดริมะปลงเรียบร้อยแล้ว

"หืมม ไม่ล่ะ ฉันมีธุระต่อน่ะ ขอให้สนุกนะ"เอริกะพูดสบายๆก่อนจะบอกลาทั้งคู่ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันครบรอบของทั้งสองคน แค่แกล้งหมอนั่นเฉยๆเอง ถ้าถามว่าห่วงมั้ยล่ะก็ ห่วงสิ แต่ไม่ต้องก็ได้ เพราะตอนนี้ยัยนั่น...มีอัศวินอยู่ข้างตัวอยู่แล้วนี่นา

ในฤดูร้อน ตอนเย็นที่อาทิตย์สนธยา ท้องฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นสีส้ม ได้มีความรักเกิดขึ้น...รักนิรันดร์...

End...

จบแว้วววววว ตอนต่อไปจะหาเวลามาปั่นคู่เทาดำนะจ๊า

ตอนต่อไปน้องเคะของเราจะได้บทแบบไหน นุ้งเทาจะมาดีหรือมาร้าย

ติดตามได้ใน เซอวิส HaiKuro จ้าาา

จะทยอยลงเหมือนเดิมนะคะ

รักคนอ่านค่ะ

KN.