ขอโทษที่มันรักเธอ...
เขียนโดย Kzlovepf
วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 01.52 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559 22.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) ผ่าตัด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ป๊อบ: ฟางถึงโรงพยาบาลแล้วนะ ฟาง
ระหว่างที่รถเข็น กำลังเข็นไปห้องฉุกเฉินป๊อบปี้ที่เดินข้างรถเข็นก็ไม่ล้ะสายตาจากฟางแม้แต่วินาทีเดียว จนกระทั่ง พยายาลและคุณหมอ เดินมากำลังจะเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
ป๊อบ: หมอ หมอครับ หมอต้องช่วยภรรยาผมให้ได้นะครับ นะครับกมอ ช่วยเธออย่าให้เธอเป็นอะไรนะครับ
หมอ: ครับๆ ใจเย็นๆนะครับ หมอขอดูอาการเธอก่อน
ป๊อบ: หมอครับ หมอต้องช่วยเธอนะครับ
หมอ: โอเคครับ หมอจะทำเต็มที่
แม่ฟาง: ฟางอยู่ไหนป๊อบ ฟางอยู่ไหน อึก ฟาง
แม่ป๊อบ: ป๊อบ เป็นไงบ้างลูก น้องเป็นไงบ้าง
ป๊อบ: ทุกคน มาได้ไงครับ
แม้ป๊อบ: ก็ทางโรงแรมโทรไปที่บ้าน แม่ก็เลยรีบมา
ป๊อบ: ฟางยังอยู่ ในห้องฉุกเฉินอยู่เลยครับ
แม่ฟาง: โธ่ฟางลูกแม่ อย่าเป็นไรนะลูก
แม่ป๊อบ: แล้ว แล้ว ทำไมเลือดเต็มเลือดเต็มทือขนาดน้ันล้ะลูก มันเกิดอะไรขึ้น
แม่ฟาง: อย่าบอกนะ ว่าเลือดฟาง
ป๊อบ: ครับ
แม่ฟาง: แม่จะเป็นลม
แม่ป๊อบ: คุณน้องนั่งพักก่อนค่ะ
ผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง พยาบาลก็ออกมา
ป๊อบ: พยาบาลครับ ภรรยาผมเป็นยังไงบ้าง
พยาบาล: ตอนนี้คนไข้ต้องผ่าตัดด่วนค่ะ
ป๊อบ: ผ่าตัด ! เธอจะเป็นอะไรรึเปล่าครับ
พยาบาล: รอคุณหมอ มาตอบเองดีกว่านะค่ะ
แม่ฟาง: ถึงขนาดผ่าตัดเลยเหรอ ฮือออ ฟางลูกแม่ ฟาง
หมอ: คนไหนเป็นสามีคนไข้ครับ หมอขอคุยด้วยหน่อยครับ
ป๊อบ: ผมครับ ผมเป็นสามี
หมอ: คือหมออยากจะบอกว่า ตอนนี้คนไข้ เสียเลือด มาก และที่สำคัญคนไข้กำลังตั้งครรภ์ได้ 2 เดือนกว่าแล้ว หมอจะต้องทำการผ่าตัด เพื่อช่วยชีวิตเด็กไว้ ดูจากร่างกาย บริเวณหน้าท้องโดนชกมา มีรอยช้ำ แต่ที่สำคัญกว่านั้น สภาพจิตใจคนไข้ หมอรู้สึกว่า ร่างกายเธออ่อนแอมาก หมอคิดว่า การผ่าตัดมีความเสี่ยงอยู่นะครับ
ป๊อบ: แล้วถ้าไม่ผ่าตัดล่ะครับ
หมอ: อาจจะเป็นอันตรายทั้งแม่และเด็กได้ครับ
พยาบาล: เอกสารยินยอมให้คนไข้ผ่าตัดค่ะ
ป๊อบ: ตกลงครับ หมอต้องช่วย ลูกกับเมียผมให้ได้นะครับ ไม่ว่ายังไงก็ต้องช่วยนะครับหมอ
หมอ: ครับ
จากนั้นรถเข็นก็ถูกเข็นออกจากห้องฉุกเฉินย้ายไปห้องผ่าตัด ทันที ฟางนอนนิ่งไม่ได้สติ มีสายอ๊อกซิเจน ทำให้แม่ฟางยิ่งร้องไห้หนักมากกว่าเดิม
แม่ฟาง: ฟางลูก ฟางต้องสู้นะ อย่าเป็นอะไรนะลูก (พูดไปลูบหัวฟางไป)
แม่ป๊อบ: หนูฟาง อดทนนะคนเก่งของแม่
ป๊อบ: อย่าเป็นอะไรนะฟาง อย่าทิ้งพี่ไปไหนนะ อยู่กับพี่นะ อดทนนะคนดี (จากนั้นป๊อบปี้ก็ก้มลงจูบหน้าผากฟาง)
ภายในห้องผ่าตัด ทุกคนช่วยทำการผ่าตัดช่วยชีวิต ฟางและลูกอย่างเคร่งเครียดเวลาผ่านไป ราว 2-3 ชั่วโมงก็ไม่มีทีท่าว่าฟางจะออกมา ส่วนป๊อบปี้ที่นั่งอยู่มุมหนึ่งอยู่ๆ น้ำตาของเค้าก็ค่อยๆไหลออก มาอย่างไม่อาจจะหยุดมันได้ เค้าไม่เคยรู้เลยว่าฟาง ท้อง เค้าดีแต่ทำให้ฟางร้องไห้ เสียน้ำตา ถ้าฟางกับลูกเป็นอะไรไปเข้าจะมีชีวิตอยู่อย่างไร
ป๊อบ: ฟางกับลูกต้องสู้นะ อึก อึก ลูกต้องอยู่กับแม่นะ อึก พ่อขอโทษนะ (พูดไปดูมือที่ติดเลือดไป)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ