ขอโทษที่มันรักเธอ...

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 01.52 น.

  44 ตอน
  28 วิจารณ์
  49.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559 22.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) ตายแล้ว?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

ฟาง: ที่ไหนเนี้ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         ฟางเดินไปรอบๆก็เห็นเป็นหมอกสีขาวๆเต็มไปหมด ฟางรู้สึกเหมือนมีผู้ชายกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ กำลังเล่นกันอยู่ ฟางก็เลยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: คุณพ่อ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: อ้าว มาแล้วเหรอลูก ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พ่อค่ะ อึก พะ พ่อจริงๆใช่มั้ย ฟางไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ก็พ่อไง พ่อจริงๆ ไหนขอพ่อกอดลูกพ่อหน่อยซิ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฮืออออออ พ่อค่ะ หนูคิดถึงพ่อมากที่สุดในโลกเลย ฮืออออ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: พ่อก็คิดถึงลูกมากเลยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: อึก ฮืออ พ่อค่ะ แล้ว เด็กคนนี้ เป็นใครค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.....: แม่จ้า แม่จ้า แม่จ้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แม่? 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.....: อือ หนูดูดีๆซิ เด็กคนนี้คล้ายหนูตอนเด็กๆเลยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แล้วทำไมหนูถึงเรียกพี่ว่าแม่ล้ะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.....: แม่จ้า แม่จ้า แม่จ้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ได้เวลาแล้วนะฟาง พ่อคงต้องไปแล้ว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พ่อ พ่อจะไปไหนค่ะ ไม่หนูไม่ให้พ่อไป พ่ออย่าทิ้งหนูไปไหน หนูอยากอยู่กับพ่อ นะค่ะพ่อ 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: พ่อต้องไปแล้ว  ไปกันเถอะหลานตา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พ่อ พ่อค่ะ พ่อ พ่อ (จากนั้นทุกอย่างก็หายไปฟางหันไปหันมาก็เจอแต่หมอกสีขาวๆ) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมา มากมายไม่ว่าจะเป็นเสียงแม่ฟาง "ฟางฟางต้องสู้นะลูกอย่าเป็นอะไรนะลูก กลับมาอยู่กับแม่นะฟาง อึกอึกฮืออออฟางอย่าทิ้งแม่ไปนะลูก" และก็เสียงแม่ป๊อบปี้ "หนูฟาง พระคุ้มครองนะลูก หนูต้องกลับมาอยู่กับทุกคนนะ อย่าเป็นอะไรนะหนูฟาง หนูฟางอึก หนูต้องปลอดภัยนะ" และเสียงของคนที่สำคัญที่สุด "ฟางฟางได้ยินพี่มั้ย ฟางกับลูกต้องกลับมาอยู่กับพี่นะ อย่าเป็นอะไรนะฟาง พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ ฟาง ฟาง หนูต้องเข้มแข็งนะ อยู่กับแม่นะลูก หนูกับแม่ต้องกลับมาหาพ่อนะ หนูกับแม่ต้องรอดนะ อึก ฮือออฟาง ฟาง ฟาง" จากนั้นทุกๆเสียงก็หายไป

 

 

 

 

 

ฟาง: เสียงแม่ เสียงคุณป้า เสียงพี่ป๊อบ 

 

 

 

 

 

 

.....: หนูเลือกได้นะ ว่าจะอยู่หรือหนูจะกลับไป (เป็นผู้หญิงร่างสวยๆผมยาวๆแต่งชุดขาวๆราวกับนางฟ้า) 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: หนูตายแล้วเหรอค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ฟางจะไปเป็นนางฟ้า ดีมั้ยนะ อยู่ไปเค้าก็ไม่เคยรัก เฮ้อออ 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา