The SECRETS ความลับตลอดไป

 
CHAPTER 3
 สับสน วุ่นวาย 
 75 %
 
     “ แล้วอยากมีบ้างไหมละ “   ผมยื่นหน้าไปกระซิบคนร่างเล็ก คำพูดของผมทำให้คนตัวเล็กตกใจสุดขีด ก่อนที่จะปล่อยช้อนลงมาอย่างดัง เธอหันมามองหน้าผมทำให้จมูกของเราชนกัน ลมหายใจอุ่น กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆทำให้ผมนั้นแทบคลั่ง อยากจะสัมผัสริมฝีปากบางที่ตอนนี้กำลังเม้มปากเพื่อระงับความกลัวอยู่
     “ ปะ ป๊อปปี้ “   ฟางผลักหน้าผมออกจากตัวเธอก่อนที่เธอจะก้มหน้าลงเพื่อระงับความเขินแก้มของฟางเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด
     “ ว่าไง มานั่งทำอะไรคนเดียวละ “ ผมพูดพลางนั่งลงข้างๆเธอ
     “ รอแก้วกับหวาย เขาไปซื้อข้าวกัน “ ฟางพูดพลางทำหน้าเศร้าและเขี่ยอาหารในจานข้าวอย่างเบื่อๆ
     “ เป็นอะไร หึงแก้วกับหวายเหรอ “ ผมถามด้วยอารมณ์ขัน ผมคงไม่คิดว่าเธอจะเป็นเลสเบี้ยนหรอกนะ
     “ อือ “   ฟางหันมาตอบผมด้วยสายตาจริงจัง แววตาเธอดูเจ็บปวดจนผมรู้สึกผิดที่ถามแทงใจดำเธอ
     “ ฉันขอโทษนะ “ ผมพูดพลางทำหน้ารู้สึกผิดใส่ฟาง ปากไวจริงๆไอป๊อป
     “ ป๊อปปี้ ทำอะไรหนะ ตลกที่สุดเลย“ ฟางพูดพลางหัวเราะร่วน กับท่าทีของผม
   ผมยกมือขึ้นเกาหัวด้วยความงุนงง กับท่าทีของฟาง ตอนแรกก็ยังเศร้าอยู่ทำไมตอนนี้หัวเราะซะแล้วละ
     “ อะไรของฟาง ป๊อปงงไปหมดแล้ว “
     “ ฟางแค่ล้อเล่นน่า ฟางกับแก้วเป็นเพื่อนกัน ฮิๆ “ ฟางพูดพลางอมยิ้มอย่างน่ารัก ผมหมันเขี้ยวกับท่าทีของฟางจึงเอื้อมมือทั้งสองไปหยิกแก้มของฟางก่อนจะเอามือหมุนแก้มไปมา
     “ อะ อะ อ่อยย อางเอ็บ “ ฟางพูดด้วยน้ำสีอู้อี้ก่อนจะทำหน้าบึ้งตึงใส่ ยิ่งทำแบบนี้ผมก็ยิ่งรักฟางมากขึ้น
     “ ไม่ปล่อยหรอก ก็ฟางน่ารักเองทำไมละ “ ผมพูดพลางดึงมือของฟางมาแนบที่หน้าอกข้างซ้ายของผม หัวใจของผมตอนนี้มันเต้นเร็วและแรงมาก ผมอยากให้ฟางรู้ว่า ฟางคือผู้หญิงที่ทำให้ใจเต้นแรงครั้งแรกที่เราพบกัน
     “ ป๊อปเริ่มจะรักฟางแล้วละสิ “
 
เป็นอะไร หึงแก้วกับหวายเหรอ
 
     “   นายป๊อปปี้บ้า พูดอะไรก็ไม่รู้“ ฉันเดินหนีป๊อปปี้ออกมา ฉันทั้งเขินทั้งอาย และรู้สึกผิด ก็ใจฉันชอบโทโมะแต่ทำไมป๊อปปี้ต้องมาทำให้ฉันหวั่นไหวด้วยนะ บ้าจริงๆ
    อ้ะ ! ฉันยกมือปิดปาก ขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาเหมือนกำลังจะไหลออกมา มันเป็นภาพที่ฉันรู้สึกแย่มากในการเป็นน้องใหม่ของฉัน ภาพโทโมะจูบหวาย มันมีความรู้สึกได้ว่าพวกเขาเคยรู้จักกันมาก่อน มือของฉันกำแน่นด้วยความโกรธและเจ็บปวด
     “ หวาย เธอรักใครกันแน่ “ ฉันมองหวายอย่างขุ่นเคืองใจ ฉันไม่อยากรู้สึกกับหวายในทางที่ไม่ดีแต่ในเมื่อเธอยุ่งกับโทโมะ ฉันก็ไม่มีอะไรจะต้องดีกับเธออีกแล้ว !
    ฉันมองโทโมะด้วยความเจ็บปวดที่โทโมะมองแต่หวายที่ถูกแก้วอุ้มไป ด้วยความเป็นห่วง รักมันมากใช่ไหมโทโมะ ฉันจะทำให้พวกเขาเกลียดกันให้ได้ !
     “ โทโมะเป็นอะไรหรือเปล่า “  ฉันเดินเข้าไปหาโทโมะที่นั่งอยู่ศาลา ฉันถามโทโมะแล้วนั่งลงข้างๆเขา
     “ ป่าวหรอก วันนี้ไม่มีเรียนแล้วนิ โมะก็ว่างพอดีจะกลับเลยไหม “ โทโมะหันมายิ้มให้ฉัน แต่ฉันดูออกว่าเขากังวลเรื่องพักกลางวันวันนี้ !  
     “ งั้นเดี๋ยวฟางไปบอกแก้วแปปนะ เพราะเดี๋ยวแก้วเค้าก็คงไปดูหวายที่ห้องพยาบาล “  ฉันพูดแต่หน้าของฉันมันกลับเศร้าและเจ็บปวดทุกครั้งที่มีชื่อหวาย
     “ งั้นเดี๋ยวโมะไปห้องน้ำก่อนนะ “ โทโมะพูดแล้วเดินออกไป แต่ ทางไปห้องน้ำอยู่ทางซ้ายแต่เขากลับเดินไปทางขวา ซึ่งมันคือ ห้องพยาบาล !
     ฉันเดินตามโทโมะไปเงียบๆ ฉันอยากจะรั้งเขาไว้ให้เข้าไปเหลือเกิน โทโมะยืนอยู่หน้าห้องนานพอสมควรก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ฉันเดินมาหยุดที่ประตูและมองเข้าไปข้างใน มันเป็นภาพที่แย่อีกแล้วและฉันก็เริ่มเกลียดหวายอีกแล้ว โทโมะก้มลงจูบหน้าผากของหวาย ฉันได้แต่เดินออกมาพ้นจากหน้าประตูแล้วตรงกับไปยังห้องเรียนเพราะฉันคงทนกับภาพที่เห็นและคำพูดของโทโมะไม่ไหว มันเจ็บเหลือเกิน เจ็บจนอยากจะทำให้คนที่ทำฉันเจ็บปวดก็เจ็บปวดด้วยเหมือนกัน
 
 - FANG -
 
     “ ฟางเรียนถึงไหนแล้วอะ “   ฉันเดินเข้ามาทางประตูหลังของห้องอย่างเงียบๆก่อนจะมานั่งข้างๆฟางที่กำลังตั้งใจจดเนื้อหาการเรียนอยู่ ฟางสะดุ้งเล็กน้อยที่ได้ยินเสียงฉัน
     “  ไม่ถึงไหนเลยจ้ะแก้ว อาจารย์เพิ่งสอนเหมือนกัน “   ฟางหันมายิ้มให้แล้วยื่นกระดาษแผ่นนึงให้ฉัน
     “ ฟางจดให้แก้วหรอ “ ฉันถามด้วยความสงสัยพลางพลิกกระดาษไปมา
       ฟางพยักหน้าให้ฉัน ใจฉันเต้นแปลกๆแฮะ ทำไมฟางต้องทำให้ขนาดนี้ด้วยนะ ขนาดหวายยังไม่ทำให้แบบนี้เลย พอถึงนึกหวายทีไร เวลาฉันเข้าห้องเรียนสาย หวายก็จะด่าและให้ฉันหาเนื้อหาเองและสรุปให้หวายฟัง เนี่ยแหละคือสิ่งที่ฉันรักหวายเพราะเธอไม่เหมือนใคร คิดถึงหวายทีไรมันก็ยิ้มออกมาเสมอ
     “ แก้วเป็นอะไรหรือเปล่า เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว “ ฟางถามแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆเพื่อดูสีหน้าของฉัน
     “ นี่ออกไปเลยยะ กำลังนึกถึงหวายอยู่ไม่รู้ว่าหวายจะตื่นหรือยัง “ เฮ้อทำไมเราต้องรู้สึกแปลกๆด้วยนะ กลัวว่าหวายจะไปชอบโทโมะ เพราะภาพที่โทโมะจูบหวายมันติดตาอยู่ตลอดเวลา
     “ ฉันน่าจะอยู่กับหวาย ไม่น่าไปซื้อน้ำเลย “ ฉันพูดพลางก้มหน้าลงกับโต๊ะ ใจมันอยากจะร้องไห้จริงๆ
     “ ไม่เป็นไรนะ มีไรก็บอกกันได้ “   ฟางเอื้อมมือมาจับไหล่ฉัน เรายิ้มให้กันมันเป็นยิ้มที่อบอุ่นเหลือเกิน
     “ ขอบใจนะฟาง แกเป็นเพื่อนที่ดีจัง “
 
ฟางจดให้แก้วหรอ
- KAEW -
 
‘ ฟางฉันรักเธอ ‘
‘ โทโมะฉันรักนายแต่ฉันรู้สึกดีกับเขา  ' ‘ หวายฉันรักเธอแต่ฉันกำลังจีบเขา ‘
‘ แก้วฉันรักแกนะแต่ฉันหวั่นไหวกับเขาวะ ‘ ‘ ฟางฉันชอบเธอแต่ฉันรักแฟนฉัน ‘
____________________________________________________
 
NEXT 3.5
 
มะเหมี่ยว อีกแล้ว : แฮร่คงเดาออกกันไหมใครรู้สึกยังไงกัน สับสนเนอะ ขนาดคนเขียนยังสับสนเลย >< พอดีมันมีอีก เปอร์เซ็น ที่เหลืออะค่ะว่าจะมาต่อพรุ่งนี้ตอนเช้า แล้วจะตัดบทไปตอนรักกันเลยถ้าจะให้เล่าอย่างละเอียดก็คงจะ 800 ตอนได้ ห้าๆ แล้วเจอกันค่ะ   <3